تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 26 آبان 1403    احادیث و روایات:  
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1829994394




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

گزارش تسنیم از تاریخ تعزیه خوانی در سرزمین آفتاب


واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری تسنیم: تعزیه در سیستان با توجه به شیعه بودن مردم و علاقه مندی خاص که به علی و خاندانش داشتند در هر دوره تاریخی که فرصتی یافته اند به کار تعزیه پرداختند.به گزارش خبرگزاری تسنیم از زابل ، در 7 رجب سال 1273 هجری قمری طبق عهدنامه پاریس، سیستان به دو قسمت تقسیم شد و سیستان ایرانی با مرکزیت شهر حسین آباد دارای 700 تا 800 روستا بود و تعزیه خوانی در حسین آ باد که بعد به شهر زابل تغییر نام داد در مسجد و حسینیه آیت الله شریفی برگزار می شد. همچنین در روستاهایی که به نوعی مرکزیت داشتند، مردم تجمع می کردند و مراسم تعزیه برگزار می شد به گونه ای که چند روستای کوچک که در اطراف یک روستای بزرگتر قرار داشتند، خود را به آنجا می رساندند و در مراسم شرکت می کردند. در اکثر روستاهای کدخدانشینی، خان و سردارنشینی تعزیه برگزار می شد، زیرا کدخدا، خان و سردار و بزرگان ده رسم داشتند که باید لوازم تعزیه مانند شمشیر و سپر، لباس و بیاض (نسخه های تعزیه) را آماده و بانی تجمع جمعی از مردم تعزیه خوانان می شدند. در مدت 10 روز یعنی از اول تا دهم محرم تغذیه و خوراک شبیه خوان ها بر عهده کدخدا بزرگ همان روستا بود و در منزل آن ها صورت می گرفت و همین که صبحانه می خوردند تمرین و مقابله آنها آغاز می شد و تا ظهر ادامه داشت. کسانی که تجربه بیشتری داشتند به تازه کارها کمک می کردند و بعد از نماز، صرف نهار و اندکی استراحت دوباره لباس می پوشیدند و به کار تعزیه خوانی می پرداختند. جماعتی از بزرگان و دست اندرکاران میدان شبیه خوانی را آماده می کردند به طوری که زنان در گوشه ای و مردان بقیه قسمت ها را می گرفتند و شبیه قلعه به وجود می آوردند و یک راه ورود داشت و می نشستند و بعد حدود ساعت های 3 یا 4 بعد از ظهر ابتدا موافق خوانان یا کاروان امام در حالی که علم سبز در دستان علمدار و امام و سایر همراهان بر اسب و شتر سوار و یکی از آنها "چاوشی" می خواند از دروازه میدان وارد می شدند: ” هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله، هر که دارد سرسودایی ما بسم الله و تا آخر خوانده و هر کس در محل یا خیمه خود استقرار می یافت. لحظاتی بعد گروه مخالف یعنی شمر و ابن سعد و این زیاد در حالی که لباس های قرمز و پرزرق و برقی را پوشیده اند با خشونت و تندی و تاخت وارد میدان می شدند، برای این که غرور و قدرت خود را به رخ دیگران بکشند چند دور در میدان می تاختند و سپس پیاده شده و در محلی که برایشان تعبیه شده است، استقرار می یافتند و طبال ها هنگام تاخت و تاز مخالفان برای اینکه سکوت مجلس را بشکنند مرتباً به طبل های خود می کوبیدند و بعضاً با نی نیز همراه می شدند و بنا به دستور و فرمان کارگردان که در اینجا شبیه گردان نامیده می شد تعزیه آغاز می شد. در حال حاضر در بعضی از روستاها از روز اول تا دهم و بعضی از روستاها هم از روز سوم تا چهارم و حتی تا دهم محرم تعزیه می گیرند و هر روز به شخص یا شخصیتی ارتباط می یابد، مثلاً یک روز به دو طفلان مسلم، روز دیگر به شهادت مسلم، شهادت قاسم(ع)، حضرت علی اکبر(ع)، شهادت حضرت علی اصغر(ع)، روز تاسوعا (نهم) به حضرت ابوالفضل العباس (ع) و روز دهم به شهادت حضرت اباعبداله الحسین(ع) اختصاص می یابد و در بعضی از روستاها در روز عاشورا مراسم تابوت گردانی برگزار می شود که شبیه سنت نخل گردانی در مناطق یزد و غیره است. علاوه بر خود شهر زابل و درحسینیه آیت الله شریفی، روستاهای دیگری نیز بودند و هستند که در این راه از قدمت بیشتری برخوردارند، مانند بنجار، ادیمی، دولت آباد، سه کوهه، علی آباد، چلنگ، قلعه نو، فیروزآباد، کود، لطف الله، تیمورآباد، دادی و سدکی و اخیراً روستاهای دیگری نظیر ژاله ای، سیادک، ارگ، خان ملک، شهرک علی اکبر سنچولی، دوست محمد، نورمحمد خان و برج یوسف و بسیاری دیگر از روستاها برگزار می شود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بحث تعزیه و شبیه خوانی شدت بیشتری گرفت و همچنان که مورد علاقه مردم سیستان بود با اقبال بیشتری روبه رو شد و با شدت و گرمی خاصی ادامه دارد و نسل جوان نیز علاقه زیادی نشان می دهند. گزارش از فاطمه علویان


شنبه ، ۲آبان۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاری تسنیم]
[مشاهده در: www.tasnimnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن