محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829995508
سکوت معنادار اقتصاد‌خوانده‌ها در برابر 15 مساله بحرانی
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: درحالیکه اقتصاد خوانده های دانشگاه های معروف کشور با گرایشات سیاسی وابسته به طیف اصلاح طلب در دولت قبل بارها به رییس دولت نامه انتقادی نوشتند در برابر 15 مساله بحرانی در اقتصاد کشور در مقطع کنونی سکوت پیشه کرده اند.
به گزارش تراز ،در خرداد ماه سال 1386 یعنی کمتر از دو سال از روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد، 57 استاد اقتصاددان دانشگاه های ایران با گرایشات سیاسی وابسته به طیف اصلاح طلب در نامه ای به وی از سیاست های اتخاذ شده انتقاد کردند. این نامه به دلیل آنکه توجه جامعه دانشگاهی در حوزه اقتصاد به مسائل جاری را نشان می داد اقدامی ارزشمند بود و نوید بخش ایجاد پیوندی جدی بین محافل اجرایی و تصمیم گیری با دانشکده های اقتصاد را می داد که می توانست در صورت انسجام و تداوم امیدها را برای تبدیل اقتصاددانان به حسگرهای کارشناسی دولت ها افزایش دهد، مساله ای که دلیل ماهوی هزینه های سنگین از بیت المال برای تربیت کارشناسان اقتصادی نیز هست. این نامه آخرین نامه نبود و نشان می داد اقتصاد خوانده های کشور در پیگیری نظریات خود جدی هستند به طوری که به فاصله کمتر از یک سال نامه دیگری نیز نگاشته شد. این نامه نگاری ها چند بار دیگر نیز تکرار شد و استناد به نظریات اقتصاددانانی که سیاست های دولت قبل را نقد می کردند یکی از مهمترین دستاویزها برای تبلیغات و بحث های کارشناسی بود. اگرچه محتوای نامه ها و عملکرد دولت قبل موضوع این یادداشت نیست، اما رویه دوگانه انتقاد از دولت قبل و سکوت در برابر عملکرد دولت کنونی؛ که اقتصاد خوانده های دانشگاه های معروف ایران در پیش گرفته اند مساله ای نیست که بتوان از آن چشم پوشی کرد. زیرا مردم از جامعه دانشگاه کشور انتظار عمل کارشناسی و به دور از سیاسی کاری دارند. هزینه دانشگاه های دولتی ایران از بیت المال تامین می شود و دانشگاهیان چه در حوزه اقتصادی و چه در سایر حوزه ها باید به مردم پاسخگو باشند. تناقض نامه نگاری های پیاپی در دولت قبل و سکوت سنگین اقتصاد خوانده های ایرانی در دوره اخیر باعث کاهش اعتماد مردم به نظریات اقتصاددانان می شود و سرمایه اجتماعی را کاهش می دهد. در نامه نخست اقتصاددانان به محمود احمدی نژاد آمده است: «انتظار بر این بود که دولت به ویژه جنابعالی و همکارانتان در وزارتخانه های اقتصادی و سازمان های ذی ربط، این نقدها و نظرها را جدی بگیرند و انتشار دیدگاه ها و اعلام آمادگی استادان اقتصاد کشور را برای همفکری در امور کارشناسی مغتنم شمارند. اما بی اعتنایی دولت به نظرات علمی استادان و کارشناسان در حوزه سیاستگذاری اقتصادی موجب شده است که متاسفانه بسیاری از پیش بینی های بدفرجام صاحبنظران تحقق یابد. در دو سالی که از عمر کاری دولت جنابعالی و آغاز برنامه چهارم کشور می گذرد، به رغم الزام قانونی دولت به ارائه گزارش عملکرد اقتصادی خود، گزارش جامعی ارائه نشده است و مسوولان قوه مجریه صرفا با تشکیک در آمارهای رسمی کشور، عملکرد اقتصادی خود را به استناد آمارها و اطلاعات پراکنده که بعضا مورد تردید جدی محافل کارشناسی است بسیار درخشان نشان می دهند. از آنجا که با تداوم تصمیمات شتابزده و غیر کارشناسی، بیم آن می رود که اقتصاد کشور در وضعیت دشوارتری قرار گیرد و با گذشت زمان هزینه برون رفت از بحران های اقتصادی برای مردم و عاملان اقتصادی سنگین تر شود.» از محتوای نامه چنین بر می آید که توجه به نظریات کارشناسان اهمیت دارد، ارائه آمارهای صحیح و غیرپراکنده الزامی است و باید برای جلوگیری از بدتر شدن اوضاع در مواقع بحران چاره اندیشی کرد. جا دارد از اقتصاددانان امضا کننده نامه پرسیده شود که آیا مسائل تاکید شده فقط برای آن دوره مهم بوده و در دوره های دیگر اهمیت ندارد و یا همچنان مهم است. اگر اصول مطرح شده سیاسی نبوده و کارشناسانه مطرح شده است، چرا در مقطع کنونی که ارائه آمارهای متضاد از طرف مقام های دولتی خبره ترین کارشناسان را نیز دچار سردرگمی کرده است نامه ای نگاشته نشده و تذکری داده نمی شود. مگر نه اینکه در بسته اخیر تحریک تقاضای دولت چندین تناقض درونی وجود دارد. به عنوان نمونه در پاراگراف نخست آن تاکید شده به دلیل توافق هسته ای درآمدهای دولت بهبود یافته است، در پاراگراف چهارم به کاهش درآمدها به دلیل کاهش قیمت نفت اشاره شده است. مگر تعریف درآمد در دوره اخیر با دوره های پیش فرق دارد؟در سال 1387 اقتصاددانان دانشگاه های تهران، علامه و شریف از تدوین نامه ای محرمانه به محمود احمدی نژاد خبر دادند. در حالیکه دو نامه پیشین با تبلیغات داخلی و خارجی سرسام آور منتشر شده بود، انتشار نامه سوم به صورت محرمانه عجیب به نظر می رسید و قید عنوان محرمانه بر سربرگ نامه سوم به قسمت غیرکارشناسی و سیاسی آن وزن بسیار بیشتری می داد. زیرا اگر نیاز به قید عنوان محرمانه به دلیل محتوای خاص آن وجود داشت، ضروری بود انتشار آن نیز علنی نشود و باعث القای بحران اقتصادی در کشور و لزوم پرده پوشی به اذهان می شد. نامه نگاری ها به رییس جمهور قبل تا آخرین لحظات ادامه داشت، به طوریکه در اسفند ماه سال 1391 و تنها چند ماه به پایان دوران تصدی دولت دهم، 43 اقتصاددان با نامه ای به احمدی نژاد(ششمین نامه) از وی درخواست کردند تا سازمان منحل شده مدیریت و برنامه ریزی را احیا کند. فارغ از صحت و سقم محتوای نامه های نوشته شده به دولت قبل که قطعا حاوی نکات ارزشمند نیز هست، این سوال جدی مطرح می شود که چرا در برابر مشکلات جدی اقتصادی که در این دو سال زمامداری دولت یازدهم ره وجود آمده سکوت شده است. مواردی مانند؛1- افزایش نرخ بیکاری2- کاهش صادرات غیرنفتی3- کاهش شدید تولیدات صنعتی4- کاهش شدید سرمایه گذاری خارجی5- افزایش بروکراسی اقتصادی و مختل شدن نظام تصمیم گیری کشور6- افزایش نقدینگی و رد شدن از کانال 800 هزار میلیارد تومانی7- منفی شدن رشد اقتصادی در سال جاری(گزارش صندوق بین المللی پول و هشدار شخص رییس جمهوری)8- سقوط آزاد بازار سرمایه(رسیدن شاخص از 92 هزار به 63 هزار واحد)9- افزایش مهاجرت روستاییان(متروکه شدن 1000 روستا)10- افزایش فاصله طبقاتی(افزایش ضریب جینی)11- عدم اجرای قانون هدفمندی یارانه ها(تبدیل قانون هدفمندی یارانه به حذف یارانه ها)12- بحران در درون تیم اقتصادی دولت و نامه افشاگرانه چهار وزیر13- رکود سنگین در بخش مسکن و عدم اجرای تعهدات درباره مسکن مهر14- کاهش جدی سرعت رشد علمی کشور15- عدم تخصیص بودجه به طرح های عمرانیتردیدی نیست که موارد 15 گانه بالا مهم بوده و عدم حل مشکلات فوق به بحران در اقتصاد کشور می انجامد. این مهم از طرف چهار وزیر کابینه نیز علنی شده است و شگفتی این است که اعضای کابینه که به دلیل حضور در دولت در بالاترین رده امکان انتقاد از درون را به سادگی ندارند اقدام به تذکر کتبی به رییس دولت می کنند، اما اقتصاددانان کشور که سابقه طولانی در نامه نگاری به دولت قبل را دارند و در تنگناهای ناشی از مسئولیت نیز گرفتار نیستند سکوت پیشه کرده اند. بی توجهی به واقعیات جاری و گزینشی عمل کردن در برابر دولت ها به اعتبار محافل دانشگاهی در حوزه اقتصاد آسیب وارد می کند و جا دارد اقتصاددانان از اعتبار حرفه ای خود مانند گذشته دفاع کنند.
منبع: تسنیم
زمانبندی انتشار: 30 مهر 1394 - 09:59
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها