تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805619801
فراسويِ تصويب برجام
واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: فراسويِ تصويب برجام
به گزارش آخرین نیوز، « فراسويِ تصويب برجام » عنوان يادداشت روز روزنامه ابتکار نوشته حامد وکيلي است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد:
روزهاي گذشته با تصويب مجلس و شوراي نگهبان، يک صفحه ديگر از پرونده هسته اي ايران ورق خورد. و برجام به ايستگاه «اجرا» رسيده است. سير پرونده هسته اي از ابتداي دولت اعتدال تا کنون، نکات ريز و درشت فراوان داشته است.
1- گذر از معنا به قاعده؛ يکي از مشخصه هاي سياست خارجه اين دولت، گذر از سياست بر اساس معنا، به سياست با نظر به منطق Game است. در سياست اول، فرقي ميان صحن عمومي سازمان ملل و مذاکرات پشت درهاي بسته نيست.ادبياتي که در سخنراني در جمع هواداران در روز انتخابات بکار مي برند، با همان در مذاکرات شرکت کنند.
ديپلماسي، منحصر به ديپلماسي عمومي مي شود. ديپلماسي عمومي، با جهانبيني، مقارنت و پيوند اکثري دارد. انتظار حداکثري از کساني دارند که با ما پيوند حداقلي دارند. در چنين سياستي ست که اين سخن احمدي نژاد معنا مي يابد «ما به اروپا مي گوييم چرا شما ولايت فقيه نداريد؟!». ذهن سياستمداران اين چنيني، به قدري با معنا مانوس است که به راحتي مي تواند با مفاهيم بزرگي چون ظالم و مظلوم، کافر و مسلمان، سلطه و مقاومت، همه معادلات را تبيين کند. تبييني که برايش رضايت بخش است.
در نگاه دوم اما «واقعيات» اين چنين تحليل نمي شود. نگاه هايش از اينکه ناظر بر معاني قوي باشد، ناظر بر قواعد Game است. صحنه بين الملل را صحنه بازي مي‌داند. در تئوري بازي، کارت ها و نحوه استفاده از کارت ها، پيروز را تعيين مي کند.
طبيعي است که در نگاه اول، هزينه سياست بالا باشد. در بازي بر اساس معنا، هر خطايي هزينه جبران ناپذيري دارد. چرا که در اين نوع سياست، اصطلاحاً «بازي به قصد کُشت» است!
2- توافقات برد – برد، در نگاه اول، اصلاً معنايي ندارد. برعکس آن، در نگاه دوم، قواعد، ما را به سمت بازي برد – برد مي کشاند.
در دامنه سياست با نگاه اول (نگاه معنايي)، توزين نهايي، يا «برد – باخت» است يا «باخت – باخت». توزين «برد – باخت» هم که دوامي ندارد. در نهايت، توزين «باخت – باخت» سرنوشت اين نگاه است.
راز اينکه در اين نوع سياست ها، اکثراً توافقات با حاصل جمع صفر صورت مي گيرد، همين است. ابتدا با هوس بُرد خيز مي گيرند. سپس وقتي ديدند توان شان مفيد بُرد نيست، در لاک عدمِ انعطاف فرو مي روند و چون در اين نوع سياست، هزينه باخت، سرسام آور است، عدم انعطاف تا مرز بستن مرزها هم مي رود!
دولت کنوني، توانست با آسيب شناسي نگاه اول، دست به يک شيفت پارادايمي بزند. شيفت از پارادايمي پرهزينه و فانتزيکال به پارادايمي کم هزينه و پراگماتيکال.
3-در داخل ايران نيز برجام، سنت شکني بود.
3-1- در واقع دولت نه تنها در ديپلماسي، در پارادايم جديدي نقش آفريني کرد بلکه در داخل نيز دفتر پارادايم جديدي را گشود. دفتري که تا پيش از اين خاک مي‌خورد. در اين دفتر، خطوط اعتراض درشت تر نوشته بود. هيچ فضيلتي در اين دفتر، افضل از آزادي نيست. حتي عدالت هم يک گام از آزادي عقب تر است. خان آزادي البته اين بار جلوي «دلواپسان» پهن شد. اما به هر روي دري به آزادي گشوده شد.
3-2- سال ها بود که آزادي با تهمت ولنگاري به کناري زده مي شد. وقتي اتهام زنندگان خود بر سفره رنگين آزادي نشستند ديگر اين تهمت، مسموع نيست. چراکه رطب خورده نبايد منع رطب کند. بر خان آزادي نشستن و حکم به تحريم و تحديد آزادي دادن، مصداق «نان حلال شيخ ز آب حرام ما» مي شود. که به قول حافظ «صرفه اي» ندارد. لذا دلواپسان خود با دست خود بي اساس بودن اتهاماتي که خود مي زنند را امضا کردند. آنان طناب را، خود به گردن خود انداختند. از اين پس هر گاه از تعريف آزادي و حدود آن سوالي پرسيدند، «بسط يد» آنان، الگوي آزادي خواهد بود.
3-3- برجام و واکنش هايش، عنصري از عناصر پايداري را آفتابي کرد. آنان نشان دادند، به صورت بنيادين با دکترين ولايت فقيه هم ساز نيستند. در تئوري ولايت فقيه، قانون عينِ شرع است. در اين تئوري، تصميم نظام توانايي تعليق احکام شرعي را نيز دارد. اينان اما تصميم و تشخيص خود را نه عينِ نظام که ارجح بر نظام مي دانند.
آنان رسالت انقلابي براي خود قائلند. و مصدر اين رسالت را هم تشخيص خود مي‌دانند. به پشتوانه « حق آزادي»، آنان رسميت دارند. اما نه ذيل تابلوي «نظام». يعني آنان حق اعتراض دارند اما نه به نام نظام. نه تنها نه به نام نظام، بلکه اعتراض آنان در ستيز با عنصر «نظام» است! جنس رفتار آنان، پارتيزاني ست. «آنار چپ مذهبي» توصيف واقعي تر از آنان دارد تا «محافظه کار مذهبي». روح «آنارشيسم» با «نظام» ناسازگار است. جالب است! وقتي بخشي از نظام به ورطه حرکت هاي پارتيزاني يا کاتوره اي مي افتد (دوران احمدي نژاد) آنان در قامت محافظه کار ظاهر مي شوند ولي کنون که نظام قدمي از تمايلاتشان دور شد، با چهره اصلي خود ظاهر شدند. آنار چپِ مذهبي!
چهارشنبه, 29 مهر 1394 ساعت 10:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[مشاهده در: www.akharinnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 195]
-
سیاسی
پربازدیدترینها