تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820821318
«پد غربی» ،روایتی عاشقانه از حفظ جزیره مجنون با خون 200 رزمنده
واضح آرشیو وب فارسی:میزان: خبرگزاری میزان - نویسنده کتاب «پد غربی» گفت: این کتاب روایتی است از حفظ جزیره مجنون که خاطرات خود من از این ماجرا است که در سن نوجوانی بودم.حسن سجادی پور نویسنده کتاب «پد غربی» در گفت وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری میزان در خصوص کتابش گفت: این کتاب روایتی است از حفظ جزیره مجنون با خون ۲۰۰ رزمنده لشگر انصارالحسین(ع) که خاطرات خود من از این ماجرا است و من در آن زمان در سن نوجوانی بودم. وی در ادامه افزود: این کتاب، داستان واره ای در 34 قسمت است که علاوه بر خاطرات خودم و خاطرات برخی دیگر از رزمندگان دفاع مقدس که در عملیات مجنون حضور داشته اند، نگاشته شده است. سجادی پور دلیل نگارش کتابش را گفت: به دلیل این که خودم در آن دوران حضور داشتم و خاطراتی را دیده ام که نویسندگان دیگر نمی توانند آن را مشاهده و یا حتی بشنوند تصمیم گرفتم تا این بخش از جنگ را به رشته تحریر در بیاورم. حسن سجادی پور، نویسنده کتاب در مقدمه آورده است: جزیره مجنون چشم اندازی داشت بس غریب و رازآلود و ساکنانی که چشمی به آسمان داشتند و پایی بر خاک؛ با دلی به وسعت همه دریاهای عالم. شرجی هوایش بویی آشنا داشت. کمان پدهایش در دل آب های راکد و نی های متفرق، تا دوردست ها خزیده بود. گه گاه نسیم بر چهره ی آبی-خاکی اش می وزید. لرزش در تن لاغر نی هایش می دوید. مجنونش صدا می زدند. جزیره مجنون. شاهرگ این هور در ضلع جنوبی اش امتداد داشت. اهالی مجنون جنوبی می دانستند که نبض این شاهرگ، در «پد غربی» می زند. «پد غربی» در ذهن و یاد رزمندگان، حجمی شورانگیز و هراسناک داشت... دشمن بعد از عملیات پرشکوه خیبر، از باز پس گیری مجنون ناامید شد. از آن رو سیاست پیشروی گام به گام را در پیش گرفت. بارها تک کرد، اما با مقاومت پاسداران جزایر رو به رو شد. در بهار و تابستان سال 1365 نیروی لشگر انصارالحسین(ع) پس از دو سال دوری، به جزیره مجنون بازگشتند. فرمان امام(ره) به حفظ جزایر و انجام عملیات ایذایی و ناآرام کردن خاطر و خطوط دشمن، فرماندهان را به طراحی عملیات در آن جا ترغیب می کرد. جزیره مجنون با خون فتج شده بود. بر آن زمین پاک، ابراهیم همت زانوی شهادت زده بود. دست حسین خرازی همان جا به پیشگاه معبود هدیه شده بود. بسیاری از رزمندگان لشگر انصارالحسین(ع) در آن جا سرخ جامه شده بودند. «پد غربی» باید با خون حفظ می شد. شبانگاه بیستم شهریورماه سال 1365، رزمندگان گردان 154 حضرت علی اکبر(ع) پا به معرکه نبرد نهادند. این بار، علم فرماندهی بر دوش شهید حاج محسن امیدی بود. فردای آن شب، وجب به وجب منطقه عملیات، آماچ گلوله های تانک و توپ دشمن شد. آتش سراپای مجنون را فراگرفت، اما حاج محسن امیدی به همراه 200 ستاره خاکی پوش در جاده ای آسمانی به نام «پد غربی» مقابل سپاه سوم عراق دلیرانه ایستادند تا بار دیگر واقعه عاشورا در کربلای ایران تکرار گردد. در بخشی از آن می خوانیم: شاهرگ این هور در ضلع جنوبی اش امتداد داشت. اهالی مجنون جنوبی می دانستند که نبض این شاهرگ، در «پد غربی» می زند. «پد غربی»در ذهن و یاد رزمندگان، حجمی شورانگیز و هراسناک داشت. «نگاهم از روی پد غربی لغزید توی آب های مجنون. شناکنان به دسته ای نی رسیدم. به آن چنگ زدم. آفتاب تیز می تابید. پایم تیر می کشید و از درد به خود می پیچیدم. فرصتی شد که برگردم و از میان آن همه آب، پدغربی را تماشا کنم. لحظه ای نگذشت که از آنجا برقی جهید آتشی عظیم شعله کشید به آسمان. پس از آن کنگره ای از خاک و دود به هوا خاست. فریاد «الله اکبر» نیروهای مستقر در پد غربی، درد را از یادم برد. تخریب چی پنجم کار را تمام کرده بود. تانک های دشمن به سنگر ذوالفقاری رسیده و همان جا متوقف شده بودند.دیگر نمی توانستند پیشروی کنند. آن ها همچون ماری زخم خورده به خود می پیچیدند و خشمگینانه، فقط گاز می دادند.» انتهای پیام/
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میزان]
[مشاهده در: www.mizanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها