واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
با تلاش محققان؛
از ژنهای موثر در طول عمر نقشه برداری شد
۲۳۸ ژن مشخص شده که با حذف آنها از ژنوم، مدت زمان تکثیر و همانند سازی ساکارومایسس سرویزیه[۱] افزایش پیدا میکند.
به گزارش سرویس علمی جام نیوز، این اولین باری است که ۱۸۹ نوع مورد از این ژن ها به طول عمر ارتباط داده شده اند و نتایج این تحقیقات میتواند اهداف ژنومی جدیدی را تعیین کند که سرانجام در بهبود سلامت انسان به کار برده شوند. برایان کندی نویسنده ی مسئول و رئیس مؤسسه ی باک میگوید: « این مطالعه افزایش سن و طول عمر را با در نظر داشتن تمام ژنوم بررسی کرده و تصویر کاملتری از این پدیده را برای ما ترسیم میکند. همچنین چارچوبی را برای مشخص کردن تمام فاکتور ها و عوامل مؤثر در افزایش طول عمر این ارگانیسم تعیین میکند.» کندی با تیم پروفسور “مت کابرلین” از دانشگاه واشنگتن همکاری نزدیکی در این پژوهش داشت. هر دو تیم روند دشوار آزمایش ۴۶۹۸ سوش مخمر را آغاز کردند و هر یک با حذف یک ژن مشخص آثار این جهش ژنی را بررسی کردند. به این ترتیب که با محاسبه ی تعداد سلول های دختری که از یک سلول اولیه قبل از توقف تقسیمات این سلول به وجود آمده بودند موفق به تعیین سوش های تغییر یافته ( با طول عمر افزایش یافته ) شدند. کندی افزود: « ما یک سوزن متصل به میکروسکوپ داشتیم و از این سوزن برای دور نگه داشتن سلول های دختر جدید از سلول اولیه در هر بار تقسیم استفاده کردیم و تعداد تقسیم هایی که هر سلول اولیه انجام میداد را محاسبه کردیم. ما برای اینکار باید از چندین میکروسکوپ به طور همزمان استفاده میکردیم.» دستاورد این تلاش ها اطلاعات ارزشمندی درباره ی چگونگی تأثیر ژن های مختلف و مسیرهای بیولوژیک مرتبط با آنها بر روی تنظیم طول عمر مخمر بود. حذف ژنی LOS1 نتایج قابل تأملی داشت، این ژن به جابه جایی t-RNA ( که مسئول انتقال واحد های آمینو اسیدی به ریبوزوم برای ساخت پروتئین است) کمک می کند. در واقع ژن LOS1 تحت تاثیر ژن mTOR میباشد. ( کلید ژنتیکی اصلی که مدتها است ارتباط آن با محدودیت کالری و افزایش طول عمر شناخته شده است.) و متقابلا ژن LOS1 بر روی ژن Gcn4 تأثیر میگذارد. ( ژنی که با نظارت بر کنترل آسیب DNA در افزایش طول عمر نقش بسزایی دارد.) به گفته ی کندی: « تأثیرات محدودیت کالری بر افزایش طول عمر از مدتها پیش شناخته شده بود . و کنترل آسیب DNA نیز با طول عمر مرتبط است.» تعدادی از ژنهایی که محققان در این مطالعه شناسایی کردند در کرم حلقوی سینورابدیتیس الگانس(C.elegans) نیز شناخته شده است. این یافته نشان میدهد که تمامی این مکانیسم ها در رده های بالاتری از ارگانیسم ها نیز محفوظ مانده اند. در واقع بسیاری از این مسیر ها در گونه ی انسان نیز حفظ شده است. این مطالعه یک نتیجه ی مثبت دیگر داشت: کندی افزود:« آشنا کردن محققان تازه کار با تجهیزات پیشرفته ی آزمایشگاهی که برای بسیاری از آنها اولین تجربه به شمار می آمد.ما با به کار گرفتن بسیاری از دانشجویان و آموزش انجام آزمایشات و تأکید بر متعهد بودن به منظور به دست آوردن نتایج دقیق کار های زیادی انجام دادیم و مسلماً بعد از بررسی و تجزیه و تحلیل سلول های مخمر با این محققان در پروژه های دیگر همکاری خواهیم کرد.» با وجود گستردگی، این پژوهش تنها بخشی از مطالعه ی وسیع نقشه برداری از ژن های مسئول در پدیده ی پیری و افزایش طول عمر است که نشان میدهد این پدیده در مخمرها، کرم ها و پستانداران پروسه ای مهم و حیاتی است. محققان امیدوارند این تلاش ها در راستای روش های درمانی جدید به کار گرفته شوند. به گفته ی کندی: « تقریباً نیمی از ژنهای مؤثر در این پدیده که در این مطالعه تعیین شده اند در پستانداران حفظ شده اند. در حالت تئوری هر کدام از این فاکتور ها می تواند یک هدف درمانی مشخص برای افزایش طول عمر باشد اما مسئولیت ما در ادامه مشخص کردن فاکتور هایی است که قابلیت هدف گذاری دارند.» جزئیات بیشتر این پژوهش در تاریخ ۸ اکتبر در نشریه ی آنلاین متابولیسم سلولی منتشر شده است. بیگ بنگ/ 2022
۲۵/۰۷/۱۳۹۴ - ۲۱:۰۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]