واضح آرشیو وب فارسی:اترک نیوز: آژانس های فضایی اروپا و روسیه تصمیم دارند تا کاوشگری را به قطب جنوب ماه که تاکنون مورد کاوش قرار نگرفته است، بفرستند.به نقل از بی بی سی انگلیسی، این ماموریت در راستای مجموعه ماموریت هایی است که بناست برای آماده سازی شرایط بازگشت انسانها به سطح ماه صورت گرفته و احتمالاً امکان سکونت دائم در ماه را فراهم آورند. بی بی سی توانسته به برخی از جزییات این ماموریت به نام "لونا 27" دست پیدا کند. زمان پرتاب این کاوشگر در بازۀ زمانی پنج سال آینده تعیین شده است. این ماموریت راستای مجموعه ماموریتهایی است که توسط آژانس فدرال فضایی روسیه (راسکوموس) برای بازگشت به ماه تدارک دیده شده است. به گفتۀ پروفسور ایگور میتروفانف، از موسسۀ تحقیقات فضایی مسکو و یکی از دانشمندان ارشدِ این پروژه، این ماموریتها کار ماموریتهای کاوشی اتحاد شوروی که در میانۀ دهۀ هفتاد متوقف شد، ادامه خواهد داد. او به بی بی سی گفت: "ما باید به ماه برویم. قرن بیست و یکم قرنی خواهد بود که در آن شاهد برپایی پایگاه های تمدن بشری در سایر نقاط منظومۀ شمسی خواهیم بود و کشور ما نیز باید در این روند مشارکت کند." اما بر خلاف دهه های 60 و 70 میلادی که اتحاد شوروی در رقابت با ایالات متحده و سایر کشورها قرار داشت، حالا پروفسور میتروفانف می گوید که "باید با هم و با همکاران بین المللی مان کار کنیم." برنژر هودو، رییس گروه کاوش کرۀ ماه در مرکز تحقیق و فناوری فضایی اروپا (اسا)، نیز همین استراتژی را دنبال می کند. این مرکز در نزدیکی آمستردام واقع است. او می گوید: "هدف ما این است که فضانوردان اروپایی را به کرۀ ماه بفرستیم. ما در حال حاضر مشغول بحث هایی در سطح بین المللی هستیم تا در مورد چگونگی بازگشت به ماه همکاری گسترده ای داشته باشیم." یکی از اولین اقدامات یوهان دیتریش وورنر، رییس جدید آژانس فضایی اروپا، در جایگاه تازه اش اعلام این موضوع بود که مایل است شرکای بین المللی در ماه پایگاه ایجاد کنند. طرح آژانس فضایی اروپا برای پایگاهی در کرۀ ماه ماموریتهای آغازین بناست رباتیک باشند. لونار 27 قرار است بر لبۀ حوضۀ قطب جنوب آیتکین در ماه فرود بیاید. منطقۀ قطب جنوب ماه، شامل نواحی ای است که همواره در تاریکی هستند. این مناطق یکی از سردترین نقاط منظومۀ شمسی محسوب می شوند. به همین دلیل، این نقاط به زندانی یخی برای آب و سایر ترکیبات شیمیایی ای بدل شده اند که در برابر گرمای آفتاب محفوظ نگاه داشته شده اند. به گفتۀ دکتر جیمز کارپنتر، دانشمند ارشد این پروژه در اسا، یکی از اصلی ترین اهداف این برنامه، بررسی ظرفیت استفاده از این آب به عنوان منبعی برای آینده است و اینکه این آب چه چیزهایی دربارۀ منشا حیات در منظومۀ شمسی برای ما آشکار خواهد ساخت. او می گوید: "قطب جنوب ماه با همۀ جاهایی که تاکنون بدانها را رفته ایم متفاوت است. محیط این نقطه از ماه کاملا متفاوت است و به خاطر سرمای شدید می توان در آنجا مقادیر فراوانی از آب یخ زده و سایر مواد شیمایی ای که بر سطح قرار دارند را یافت؛ موادی که می توانیم به آن دسترسی داشته باشیم و به عنوان سوخت موشک از آنها بهره بگیریم یا در سیستم های پشتیبانی از حیاتی که برای تامین ماموریتهای انسانی به ماه تدارک دیده می شوند از این مواد استفاده کنیم." یوجین سرنان آخرین انسانی بود که بر کرۀ ماه پا گذاشت. روسیه و اروپا به دنبال بازگشتند پروفسور میترونوف می گوید که ساخت و ساز برای حضور دائمی انسان بر سطح ماه، فواید علمی و اقتصادی خاص خود را به همراه خواهد داشت. او می گوید: "می توان از این ایستگاه برای رصد نجومی، بهره گیری از مواد معدنی و سایر منابع کرۀ ماه، و ایجاد پایگاهی برای فضانوردان استفاده کرد و به نوعی محل تمرینی است برای پروازهای آینده به مریخ." اسا و همکاران صنعتی آن در حال توسعۀ نوع جدیدی از سیستم فرود هستند که می تواند با دقت بسیار بیشتری نسبت به ماموریتهای دهۀ 60 و 70 در مناطق هدفگذاری شده فرود را انجام داد. سیستم موسوم به "خلبان" با بهره گیری از دوربین، رهیابی را انجام داده و یک سیستم هدایت لیزری که به هنگام نزدیک شدن به سطح، قادر به تشخیص نوع زمین است، می تواند به خودی خود در مورد امنیت محل فرود تصمیم گرفته و در صورت لزوم هدف بهتری را برای فرود گزینش کند. اروپا همچنین بناست دریلی را که برای حفر تا ارتفاع دو متری و استخراج نمونه های احتمالاً سخت و یخی طراحی شده را هم بسازد و در اختیار پروژه قرار دهد. به گفتۀ ریچارد فیساکرلی، مهندس ارشد پروژه، این نمونه ها حتی از بتن تقویت شده مستحکم تر هستند و به همین خاطر دریل ساخته شده باید به طرز خارق العاده ای قوی باشد. یوری گاگارین اولین انسانی بود که به فضا رفت او می گوید: "ما در حال حاضر در حال بررسی تکنولوژی هایی هستیم که برای نفوذ به آن نوع ماده به آنها نیاز داریم و به دنبال آنیم که قابلیتهای چرخشی و چکش زنی را در کنار هم داشته باشیم. هنوز تصمیم گیری نهایی در مورد طراحی صورت نگرفته است؛ اما این ترکیب چرخش و چکش زنی و عمق، قدمی فراتر از آن چیزی هایی است که تا کنون انجام شده یا همین امروز در حال انجام است." اسا همچنین مسئول تامین آزمایشگاه مینیاتوری کاوشگر به نام "پروسپا" هم خواهد بود. این آزمایشگاه مشابه ابزاری است که در کاوشگر "فیلا" تعبیه شده بود. کاوشگر فیلا سال گذشته بر روی سطح ستارۀ دنباله دار 67P نشست. اما پروسپا بناست به گونه ای تنظیم شود که به دنبال مواد تشکیل دهندۀ آب، اکسیژن، سوخت و سایر موادی که می توانند مورد استفادۀ فضانوردان آینده قرار گیرد، بگردد. این ابزار به دانشمندان کمک می کند تا بفهمند چه مقدار از این منابع حیاتی در زیر سطح ماه قرار دارند و اینکه آیا می توان به آسانی آنها را استخراج کرد یا نه. مشارکت اروپا در این ماموریت بناست تاییدیۀ نهایی را در جلسۀ وزرای اروپایی در پایان سال 2016، تایید نهایی را دریافت کنند. این برنامه حمایت قوی اسا و راسکوموس را پشت خود دارد و دانشمندان درگیر با پروژۀ لونا 27 مطمئن هستند که بحثی بر سر اینکه آیا انسانها به سطح کرۀ ماه بازخواهند گشت وجود ندارد، بلکه تنها بحث موجود، زمان این بازگشت است. آقای فیساکرلی می گوید: "کل این مجموعه ماموریتها شاید گام آغازین برای بازگشت به ماه به نظر برسد، اما در واقع آن را باید آغاز نویی در مسیر کاوش در منظومۀ شمسی به حساب آورد." منبع: بی بی سی انگلیسی
شنبه ، ۲۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اترک نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]