تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820294463
جای خالی فیلم هایی چون «سفیر» در سینمای ایران/ نگاهی به پرفروش ترین های سال ۶۱
واضح آرشیو وب فارسی:ایکنا: گروه هنر: فیلم های عاشورایی دیگر در سینمای کشورمان جایگاهی ندارند؛ این در حالی است که پرفروش ترین فیلم سال ۶۱ فیلمی به نام سفیر بود که با محوریت قیام امام حسین(ع) ساخته شد.همزمان با فرا رسیدن ماه پیروزی خون بر شمشیر، درصدد آن برآمدیم که به بررسی آثار هنری که تاکنون با موضوع محرم، عاشورا و امام حسین(ع) تولید شده اند بپردازیم تا مروری داشته باشیم بر رویکردی که این آثار درباره واقعه عاشورا به آن پرداخته اند. کسانی که نوجوانی خود را در دهه شصت پشت سر گذاشتند به یاد دارند فیلمی روی پرده رفت با نام «سفیر». این فیلم سینمایی که از بازی فرامرز قریبیان به عنوان بازیگر نخست بهره می برد، روایتگر بخشی از زندگی «قیس بن مسهر» پیک امام حسین (ع) به کوفه بود. این کار توانست در زمان خود مخاطبان بسیاری را به سالن های نمایش بکشاند. به یاد دارم که در تنها سینمای شهرستان ورامین برای تماشای این کار صف کشیده بودند. در این مطلب می خواهیم بررسی اجمالی از این فیلم سینمایی داشته باشیم. فریبرز صالح، کارگردانی این کار را برعهده داشت و نویسندگی فیلمنامه را هم کارگردان به همراه کیهان رهگذر انجام داده بودند. سال تولید این فیلم عاشورایی 1361 بود، اما تا چندین سال به صورت جسته و گریخته روی پرده سینماها باقی مانده بود. به یاد دارم در همان دوران مردم به اندازه ای تحت تاثیر فیلم قرار می گرفتند که در سخنان روزمره خود آن را بیان می کردند و در اذهان آنها، برخی افرادی که در این فیلم کشته می شدند، به صورت واقعی جان می باختند! این گونه سخن ها در اداراک این روزهای جامعه عجیب و خنده دار است، اما در آن دوران برخی باورها در بین مردم رایج بود، البته بحث ما درباره درست یا غلط بودن برخی اعتقادات مردم در آن زمان نیست، پس بهتر است به فیلم بپردازیم. در این فیلم یک موضوع اصل مهم و اساسی بود. آن نیز وجود جذابیت به عنوان اصلی اساسی در کار بود به ویژه سکانس هایی که در آن ضرب و شتم وجود داشت. موسیقی این کار نیز به شدت حماسی بود. برای همین در برخی قسمت های فیلم تماشاگر به شدت تحت تاثیر قرار می گرفت. برای نمونه به سکانس ورود عبیدالله به کوفه اشاره می کنم. در این صحنه واقعا تماشاگران سینما تحت تاثیر قرار می گرفتند و به انحای مختلف احساسات خود را نشان می دادند، چون عبیدالله با پوشاندن صورت خود این تصور را در بین مردم کوفه به وجود آورده بود که امام حسین (ع) است، اما متاسفانه دیگر چنین هیجاناتی در سینما مشاهده نمی شود، زیرا فیلم ها به اندازه ای تخت و کسل کننده هستند که تماشاگر بهتر می بیند از فیلم به عنوان قرص خواب بهره برد. در فیلم «سفیر» ما شاهد اتفاقات فوق العاده فنی نیستیم، چون با توجه به امکانات آن زمان، چیزی خاص در فیلم وجود نداشت، اما می شد به وضوح ایمان به قصه را در جز به جز قصه مشاهده کرد، والا در بحث طراحی صحنه یا لباس اتفاق فوق العاده ای را در کار مشاهده نمی کردیم. موسیقی کامبیز روشن روان هم به روی اصلوب احساسی و حماسی تولید شده بود که اتفاقا معتقدم در چنین کارهایی نیاز اصلی فیلم های مورد نظر است. اما بازیگری این کار را در دو شخصیت می توان تعریف کرد که بخش اعظمی از فیلم را به خود اختصاص داده بودند. ابتدا «فرامرز قریبیان» به عنوان بازیگر نقش قیس بن مسهر الصیداوی و عزت الله مقبلی در نقش عبیدالله. بازی این دو بسیار روان و منطبق با نقش بود و درباره دیگر نقش ها هم باید گفت که استانداردهای خوبی در کار لحاظ شده بود، زیرا همان گونه که گفتم تمامی عوامل با باور و ایمان شان جلوی دوربین قرار گرفته بودند. درباره دکوپاژ و میزانسن هم نمی توان با استانداردهای امروز موضوع آن چنان شاخصی را برای کار در نظر گرفت، اما اگر بخواهیم امکانات دهه 60 را مد نظر قرار دهیم به امتیازات خوبی در کار می رسیم. موضوع دیگری که حائز اهمیت است استقبالی است که از این فیلم به عمل آمد. «سفیر» در سالی که فیلم های پرفروشی چون «دادا» یا «توبه نصوح» روی پرده رفت، توانست عنوان پرفروش ترین فیلم را به خود اختصاص دهد. جالب این که این فیلم در لبنان نیز توانسته بود به فروش خوبی دست پیدا کند. وقتی فروش این فیلم را به یاد می آوریم به این نکته می رسیم که چه به روز تماشاگران سینما آورده ایم که تنها 12 سال بعد، فیلم «روز واقعه» که اتفاقا فیلم بسیار خوبی نیز است نتوانست فروش مطلوبی داشته باشد. درباره چرایی به وجود آمدن چنین وضعیتی در سینما حرف برای زدن بسیار است، اما مطمئن باشید درباره عاشورا در سینمای کشورمان بی انصافی شده، والا اگر چنین حماسه ای در آمریکا وجود داشت، مطمئن باشید تا به حال بیش از 50 فیلم درباره آن ساخته شده بود. در انتهای این مطلب باید به اظهار نظری از کارگردان اشاره کنیم که گفته اگر نبود حمایت های شهید کلاهدوز، این فیلم سینمایی ساخته نمی شد.
چهارشنبه ، ۲۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایکنا]
[مشاهده در: www.iqna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها