واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه جام جم: باور این که یک سوم کودکان جهان به دلیل سوء تغذیه از دنیا می روند، شاید کمی سخت باشد، آن هم برای ما ساکنان کلانشهرها که به انواع و اقسام خوراکی ها دسترسی داریم، اما اینها آمارهای تائیدشده ای است که بارها توسط یونیسف و دیگر سازمان های بین المللی ارائه شده است.در کشور خودمان نیز اوضاع تغذیه ایرانی ها، در همه مناطق کشور مطلوب نیست. روز گذشته رئیس دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، از دو برابر بودن نرخ شیوع سوءتغذیه در استان های محروم نسبت به میانگین کشوری به ایسنا خبر داد. به گفته زهرا عبداللهی، شیوع سوءتغذیه از نوع کم وزنی در کشور 4 درصد، کوتاه قدی تغذیه ای 8/6 درصد و لاغری 3 درصد است. اگرچه به قول این مقام مسئول، این آمارها طی دو دهه اخیر، بهتر از قبل شده است، اما همچنان وضعیت تغذیه در مناطق محروم کشور، بوی بحران می دهد. به همین دلایل است که عبداللهی می گوید: تاکید برنامه های ما روی مناطق محروم کشور است که هنوز شیوع سوء تغذیه در آنها بالاست و این مناطق مشکل بیشتری دارند. از آن طرف بام هم افتاده ایم در شرایطی که نرخ سوء تغذیه در مناطق محروم، زیاد است اما از آن طرف در بسیاری از شهرهای برخوردار کشور، دریافت بیش از حد مواد غذایی، برای سلامت مردم مشکل ایجاد کرده است. رئیس دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت خاطرنشان می کند: با این که سوءتغذیه در کودکان کاهش یافته، اما از طرف دیگر اضافه وزن و چاقی در گروه های سنی دیگر زیاد شده است؛ این در حالی است که چاقی، احتمال خطر ابتلا به انواع بیماری های قلبی ـ عروقی، دیابت، انواع سرطان، مشکلات مفصلی و استخوانی را زیادتر می کند. حتی به گفته این مقام مسئول، بیش از 70 درصد مرگ ومیرها به علت این بیماری ها ست که عامل خطر مهم آنها اضافه وزن و چاقی است. مناطق محروم، امنیت غذایی ندارند دکتر خدیجه رحمانی، متخصص تغذیه و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در گفت وگو با جام جم، به بحث نبود امنیت غذایی در مناطق محروم اشاره می کند و می گوید: امنیت غذایی یعنی این که افراد مختلف، دسترسی آسان و مداوم به مواد غذایی داشته باشند، طوری که همیشه منابع غذایی ایمن و سالم در دسترس آنها باشد، اما بر اساس تحقیقات گسترده ای که در خصوص وضعیت تغذیه در مناطق محروم انجام داده ام، هم اکنون چنین امنیت غذایی در این مناطق دیده نمی شود. به عقیده رحمانی، دسترسی مداوم به منابع غذایی، به شرایط اقتصادی مردم هم ارتباط دارد: با توجه به بالا بودن قیمت بسیاری از اقلام غذایی، بسیاری از مردم مناطق محروم نمی توانند دسترسی راحتی به مواد غذایی داشته باشند. ناآگاهی، موثر در بروز سوء تغذیه فقط هم بحث اقتصادی و دسترسی آسان به مواد غذایی مطرح نیست، به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، خیلی اوقات ناآگاهی های تغذیه ای در مناطق محروم نیز به افزایش سوءتغذیه در این مناطق دامن زده است. رحمانی تاکید دارد: نفوذ کمتر رسانه های مجازی و غیرمجازی در مناطق محروم و ضعف آموزش در این مناطق باعث شده است اطلاعات ساکنان این استان ها درباره تغذیه درست و سالم، کافی نباشد: «75 درصد سبد تغذیه ای ساکنان مناطق محروم، از نان تشکیل می شود. گرچه نان برای سلامت بدن مفید است، اما استفاده زیاد از این ماده غذایی، نمی تواند همه ریزمغذی های مورد نیاز بدن انسان را تامین کند و در نتیجه همین شرایط، سوء تغذیه در مناطق محروم پیش آمده است.» تبعات جبران ناپذیر سوءتغذیه ما تصور چندانی از تبعات گرسنگی مداوم نداریم، زیرا اغلب ما ایرانی ها چنین شرایط حادی را تجربه نکرده ایم. این متخصص تغذیه درباره تبعات سنگین سوءتغذیه یادآوری می کند: شاید کاهش وزن شدید بر اثر سوء تغذیه جبران پذیر باشد، اما کاهش قد در افراد مبتلا به سوءتغذیه، برگشت پذیر نیست. تاثیر مخرب بر رشد کودک و افزایش شیوع بیماری ها نیز از دیگر تبعات مخرب سوءتغذیه است. به گفته رحمانی، سوءتغذیه می تواند بچه ها را مستعد ابتلا به عفونت کند. وقتی بچه ای دچار عفونت شد، نیازش به تغذیه بالا می رود. حال تصور کنید در این شرایط، چون کودک مبتلا به عفونت نمی تواند به منابع تغذیه ای بیشتر دسترسی داشته باشد، در نتیجه سوءتغذیه اش تشدید می شود. اختلالات یادگیری، کاهش رشد ذهنی و برخی مشکلات ذهنی و جسمی دیگر، از عوارض سوء تغذیه است که این متخصص تغذیه به آن اشاره می کند. برای بهبود این شرایط ناخوشایند، باید حمایت های غذایی از ساکنان مناطق محروم افزایش یابد و به خصوص از کودکان، مادران باردار و شیرده، سالمندان و بیماران ساکن در مناطق کم برخوردار کشور، بیشتر حمایت شود. امین جلالوند جامعه
چهارشنبه ، ۲۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه جام جم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]