واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ماهواره شما را آگاه میکند یا گمراه؟! اشاره نیازهای گوناگون و روزافزون انسانها، سبب رشد کمی و کیفی رسانهها شده است. در این میان،پیشرفتهای غیرمنتظره و نوین در زمینه ارتباطات، به وسیله رادیو، تلویزیون، ماهواره، اینترنت و نظایر آن، دگرگونی های عمیق اقتصادی و اجتماعی را به همراه آورده و این پرسش را پیش روی ما نهاده است که به منظور همگام شدن با آنها و بهره وری مطلوب از آنها، باید چه شیوه ها و ابزارهایی را برگزید تا در جامعه نیز فضایی درخور پذیرش آنها به وجود آید. در این گفتار، بیشترین توجه به ماهواره و نقش آن در جامعه ، بویژه در سالهای نوجوانی و جوانی معطوف شده است. ماهواره؛ خوب، بد ماهواره، یکی از رسانه های قدرتمند ارتباط جمعی به شمار می آید . این ابزار، به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد خود، قادر است پیامهای تصویری را به دورترین نقاط منتقل کند و تعداد بیشماری از افراد را در سراسر دنیا مورد خطاب قرار دهد. همچنان که ماهواره می تواند در هشیار کردن، اطلاعرسانی و درحوزة پژوهش، سیاست و ... نقش مهمی داشته باشد؛ برنامههای تخریبی و نابهنجاری نیز دارد؛ تا جایی که برخی از جامعهشناسان و کارشناسان فرهنگی را برآن داشته تا برای مصونیت جامعهانسانی، بویژه نهاد خانواده چارهاندیشی کنند. بدین ترتیب، تاثیر برنامههای این ابزار قدرتمند بر افکار عمومی و عملکرد آن را بویژه از نظر تربیتی و جامعه پذیری نباید از نظر دور داشت. جالب است بدانید 1.گذراندن وقت بیشتر برای تماشای ماهواره، نشان دهنده علاقه کمتر به مطالعه است و به احتمال زیاد، فرد را تنبل و از نظر روانی، منفعل بار می آورد، فعالیت ذهنی را کند و روح انسان را مسخ می کند. ماهواره، مبلغ پرخاشگری و ستیزهجویی است و گاه انسان را به ترس از خشونت واقعی مبتلا می سازد؛ بدین معنا که فرد از جنگ و مبارزه واقعی میهراسد. 2. تماشای تصویرها و فیلمهای مبتذل، کمکم انسان را معتاد میکند؛ به گونه ای که اگر فرد روزی به سراغ ماهواره و عکسهای مبتذل آن نرود، در زندگی خود احساس کمبود میکند و حالت کسالت به او دست میدهد. 3. تماشای صحنههای مبتذل، ذهن و اندیشه انسان را تسخیر میکند. فردی که خود را به دیدن اینگونه تصویرها عادت داده است، به کار و فعالیت سازنده اقتصادی بیرغبت میشود. 4. ماهواره، موجب از بین رفتن حجابهای اخلاقی و دینی از بسیاری مسائل، بویژه در زمینه های جنسی و خشونت می شود. در گذشته، دنیای ناشناخته و اسرارآمیز زندگی بزرگسالان، آنها را از کودکان و نوجوانان متمایز میساخت و به عبارت ساده تر، این تفکیک، بر پایه شرم استوار بود. کودکان و نوجوانان، درباره مسائل جنسی، پول، خشونت، بیماری، مرگ و نظایر آن، لب فرو می بستند؛ اما بهتدریج و با کسب آگاهی های جدید از راه ماهواره، همه آن نوع رازداری ها به فراموشی سپرده میشود. 5. بلوغ زودرس، از دیگر پیآمدهای دیدن چنین تصویرهایی به شمار میرود. به طور طبیعی، اگر نوجوان یا جوانی که چنین صحنههایی را میبیند، شرایط ازدواج و تشکیل زندگی زناشویی را نداشته باشد، خواهد کوشید عطش کاذب خود را از راههای دیگر فرو نشاند. اینجاست که مشکلات اخلاقی دیگری مانند روابط نادرست و... پدید میآید. 6. کودکان و نوجوانان، به علت هزینهکردن وقت زیادی برای تماشای برنامه های تلویزیونی و ماهوارهای که تا پاسی از شب ادامه می یابد، صبحها با تاخیر به کلاس درس می آیند و خواب آلود هستند؛ در نتیجه، بیشتر این افراد، عملکرد نامطلوبی در مدرسه دارند. 7. نقش ماهواره در تغییر ماهیت افکار عمومی پیرامون مسائل سیاسی و اقتصادی، قابل توجه است. تصمیم گیری و اظهار نظر افراد در این زمینه ها، برخاسته از احساسات ناشی از تبلیغات است؛ زیرا تماشای تصاویر، قدرت تفکر و تعمق را از فرد سلب می کند و در عوض، روند تصمیمگیری او را با احساسات و عواطفی که از تماشای تصاویر به وجود می آیند، تحت تاثیر قرار می دهد. 8. ماهواره، واقعیتها را آنطور که باید و شاید به تصویر نمی کشاند. گاهی، بنگاههای استعماری و....هستند که مسائل را بزرگ و کوچک می نمایند و به افراد، مجال تامل و تفکر و آزادی بیان جزئیات را نمی دهند؛ زیرا رابطه میان ماهواره و مخاطب، رابطهای یک سویه است و در این فرآیند پیام رسانی، تعیین نوع پیامها و آگاهی ها، در اختیار فرستنده است و گیرنده پیام، به گونه ای خنثی و منفعل آنرا دریافت می کند. 9. همانگونه که اعتیاد به مواد مخدر، ویرانگر بنیادهای اخلاقی و خانوادگی و اجتماعی است، استفاده و اعتیاد به برنامههای مخرب ماهوارهای نیز ارزشهای اخلاقی و خانوادگی و اجتماعی را به شدت تهدید میکند و بسیاری از افرادی که زمان زیادی از شبانه روز را به تماشای برنامههای ضد اخلاقی ماهواره و اینترنت اختصاص میدهند، به یقین، از همین راه، به انحرافهای گوناگون، آلوده میشوند. راهکارهای اصلاحی الف)رسالت اصلی مسئولان فرهنگی، ایمنسازی افراد، بویژه جوانان و نوجوانان در برابر هجوم بیگانگان و افزایش قدرت مقاومت آنان است. ایمنسازی نیز تنها با برنامهریزی همآهنگ و درازمدت، برای فرهنگسازی دینی، گسترش شناخت معارف الهی و تنومند ساختن باورهای اصیل مذهبی در جامعه، میسر است که میتواند با گذشت زمان، افراد جامعه را به خودآگاهی و خودباوری برساند. به دیگر سخن، نوجوانان باید به گونهای تربیت شوند که آگاهانه و با اختیار کامل، از آلودگی و گناه بپرهیزند. از برخوردهای فیزیکی و محدودیتآفرینی در استفاده از ماهواره و اینترنت و.... نیز تنها باید به عنوان برنامه تکمیلی و یکی از راههای ایمنسازی، بهره برد. ب) اگر محدودیتآفرینی در استفاده از برنامههای ماهواره، بدون جایگزین کردن برنامههای سازنده و مورد علاقه جوانان باشد، به نتیجه نخواهد رسید و جوانان به انحرافها و مشکلات دیگری دچار خواهند شد. بنابراین، با انتخاب برنامههای مناسب یا جایگزین کردن فعالیتهای دیگر به جای تماشای برنامههای ویرانگر ماهوارهای، میتوان از پیآمدهای منفی آنها پیشگیری کرد. ج) باید برای رشد فرهنگ اسلامی در جامعه، تلاش شود. در این راه، از روشهای زیر میتوان بهرهگرفت: * عمل به ارزشهای مکتبی و ملی از جانب مسئولان نظام * برداشتن محدودیتهای غیرضروری در زمینههای گوناگون، تا آنجا که به رواج ضد ارزشها نیانجامد * تهیه فیلمهایی با موضوعهای متناسب با تعلیم و تربیت اسلامی * ارایة برنامههای مناسب از تلویزیون * تهیةنوارهای ویدیویی مجاز و... منبع: ماهنامه دیدارآشنا، ش 65
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 315]