واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به مناسبت 26 ذی الحجه
فیلسوفی که به ملاصدرای زمان معروف شد
علامه عصار (سید محمدکاظم حسینی لواسانی) به دلیل تبحر و ابتکاری که در فلسفه داشت به ملاصدرای زمان معروف شد و علامه شعرانی و رفیعی قزوینی از وی به نیکی یاد کردهاند.
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، سید محمدکاظم حسینی لواسانی تهرانی معروف به «عصار» فرزند سید محمد از علما، حکما و فلاسفه بزرگ قرن چهاردهم ه.ق و از معاصرین میرزا مهدی آشتیانی، احمد آشتیانی و فاضل تونی متولد 1264-1356ق بوده است. به مناسبت سالروز وفات وی (26 ذی حجه 1396) مروری بر زندگینامه او خواهیم داشت: وی نخست «ناظم» تخلص داشت و سپس آن را به «آشفته تهرانی» و در اواخر به «عصار» تغییر داد. علامه تحصیلات خویش را در ایران و نجف گذراند و در محضر استادانی نظیر آخوند خراسانی و سیدالسالکین احمد تهرانی حائری، به مدارج عالی اجتهاد رسید و مدت 14 سال در نجف به تدریس مشغول بود. تهرانی در مدت حیات علمی خود، شاگردان زیادی تربیت کرد که آقابزرگ به یکی از آنها به نام میرزا احمد بن صالح بادکوبهای اشاره کرده است. همچنین سید عبدالاعلی سبزواری نیز از شاگردان مشهور وی بود. علامه عصار علاوه بر اطلاع جامعه در فقه و اصول، در فلسفه نیز متبحر بلکه مبتکر و محقق بوده و علامه شعرانی و رفیعی قزوینی از او به نیکی، تجلیل کردهاند. سید حسین نصر، از شاگردان او نظر دارد به اینکه ایشان آخرین نماینده حوزه فلسفی و عرفانی تهران بود و میگوید: حکمت اسلامی که در دوره صفویه توسط کسانی نظیر میرداماد و ملاصدرا، احیا شده بود، در دوره پهلوی و معاصر، به افرادی مانند: میرزا محمد تنکابنی، سید محمدکاظم عصار، میرزا ابوالحسن رفیقی قزوینی، علامه سید محمدحسین طباطبایی و میرزا مهدی مدرس آشتیانی میرسد. به نقل از سید جمال الدین آشتیانی، عصار در عرفان راسخ بود و ضمن ارادتی که به سید احمد کربلایی داشت، در جلسات او شرکت میکرد. از استاد به ملاصدرای زمان نام برده شده، علامه عصار پس از بازگشت به تهران مامور تدوین قانون مدنی ایران گشت. استاد ضمن تدریس اسفار در مدرسه سپهسالار، استاد فلسفه دانشکده حقوق و ادبیات نیز بوده و اعتقاد داشت دانشگاهها باید از مباحث علمی فقهی برخوردار باشند. از این عالم روشنفکر، آثار ارزشمندی نظیر تفسیر فاتحة الکتاب، رساله در وحدت وجود، رساله در جبر و اختیار، رسالهای در بداء و کتاب تذکرة المتقین به جای مانده است. عصار خوش محضر و بذلهگو بود، هیچ چیز را به جد نمیگرفت، از مخالطه با عوام، پرهیز میکرد. در بین شئونات مرسوم روحانیت، فقط تدریس میکرد. هرگز از سهم امام حتی در دوران طلبگی استفاده نمیکرد. برای تأمین معاش خود حتی در نجف، تدریس علوم ریاضی و زبان فرانسه داشت. سید محمد کاظم حسینی لواسانی تهرانی این استاد و فیلسوف بزرگ شرق در شب پنجشنبه برابر با 19 دی 1357 ( 26 ذیحجه 1396 و به نقلی 1394) دار فانی را وداع کرد و در مقبره الفتوح رازی در ری مدفون شد. *منابع: - آقابزرگ، الذریعه -محمد عصار، تاریخ -دانشنامه بزرگ اسلامی انتهای پیام/ک
94/07/18 - 13:38
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]