واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: زیبایی تصنعی، آینه ای از آسیب سلامت روانی زنان- مژگان حیدری* گرایش به زیبایی های تصنعی، آینه ای از آسیب جدی و ریشه دار روانی در سلامت زنان است که هر روز با رنگ و لعاب مختلف و چهره های متفاوتی رخ می نمایاند و ابعاد جدیدی از خود را نشان می دهد.
رفتارهای بیمارگونه در زنان که هر روز به دنبال تنوع طلبی و متفاوت بودن با دستکاری های چهره و اندام خود هستند، نه تنها از نظر سلامت جسمی و روحی آنان را در معرض تهدید قرار داده، بلکه نگرانی های متعددی را در برهم زدن مناسبات شخصیتی، اخلاقی و هنجارهای جامعه در پی دارد که می طلبد تصمیم سازان امر برای درمان آن اقدامات موثری کنند.شایع ترین نوع این زیبایی های تصنعی خود را با اعمال جراحی زیبایی در تغییر شکل بینی و اندام های بدن، کاشت مو، تاتو، بوتاکس، لیزر، کاشت ناخن، مدل های آرایش مو و صورت و طیف وسیع دیگری از رفتارهای افراطی نشان می دهد که متاسفانه هر روز با استقبال بیشتری از سوی دختران و زنان همراه است و می رود که به رویه جاری شخصیتی تبدیل شود بدون آنکه وسعت دامنه آسیب ها و عوارض جانبی آن برای فرد و جامعه شناسانده شده باشد.بسیاری از این رفتارها، مولود تبلیغات و القائات هدایت شده رسانه ای است و برخی دیگر نیز از احساس حقارت، خود کم بینی شخصیتی، اعتماد به نفس پایین و نداشتن حس رضایت از داشته های خدادادی نشات می گیرد. این اقدام با هر کدام از دلایل ذکر شده انجام شود جامعه را از تعادل رفتاری خارج کرده و شیوع آن در بین زنان که محور تربیت نسل آینده هستند، تبعات عمیقی دارد.پیروان زیبایی های تصنعی، به جای آرامش درونی و زینت و منش شخصیتی، درگیر هویت های ظاهری کاذب و پوشالی شده اند و در برخی موارد این موضوع آنقدر حاد است که با وجود تنگناهای اقتصادی در اولویت امور فرد و خانواده قرار گرفته و باید برای آن فکری اساسی شود.بر اساس برخی آمارها 95 درصد متقاضیان عمل جراحی بینی و اندام در ایران را زنان 14 تا 45 پنج سال تشکیل می دهند و کشور ما در جراحی عمل بینی در دنیا رتبه دار است.نمونه های زیادی وجود دارد که متقاضیان جراحی های زیبایی قربانی تفکر بیمار خود شده و جانشان را از دست داده اند و برخی نیز با چهره های نابهنجار، با افسردگی شدید و سرخوردگی روزگار می گذرانند.صرف نظر از این خطرات، با روند رو به رشد تقاضای جراحی های زیبایی، این رشته پزشکی نیز بیشتر حالت تجاری به خود گرفته و آسیب های ناشی از تفاوت درآمدها در این رشته با سایر تخصص های دیگر نیز بررسی نشده است.این درحالیست که بیشتر پزشکانی که در زمینه زیبایی فعالیت دارند خودشان حاضر به انجام هیچ عمل زیبایی و جراحی برای خود نیستند زیرا از هر فرد دیگری بهتر به عوارض و مشکلات آن آگاه هستند.یکی از شاخه های پرطرفدار زیبایی تصنعی در زنان رژیم های لاغری افراطی است به طوریکه این قشر به شدت در معرض سوء تغذیه قرار دارند و استمرار رژیم های غیراصولی در درازمدت سلامت آنان را در معرض خطر قرار می دهد.شیوع اقدام های وسواس گونه در جوان سازی چهره و برجسته سازی اندام های صورت و بدن به وسیله پروتز و آمپول ها نیز خود داستان دیگری است که ضمن عوارض جانبی بالا، به عنوان دردی پنهان در روان زنان خودنمایی می کند و پیام آن این است که پیروان این رفتارها می خواهند با تفاوت در پوشش، قیافه و اندام، خلاء ها و نیازهای عاطفی سرکوب شده و اختلالات مزمن روانی خود را سرپوش بگذارند و به خیال خود با این کارها موفق و برجسته جلوه کنند.موضوع اساسی این است که این رفتارها چه با رضایتمندی ظاهری فرد همراه باشد و چه نه، پس از مدتی عادی می شود و فرد به دلیل کمبود شاخص اصالت و ارزش های ذاتی که عامل رضایت درونی است به شدت منزوی و افسرده خواهد بود.گرایش به زیبایی های تصنعی در زنان نوعی مشکل هنجار اجتماعی است که در ریشه یابی روانشناسان پیوند عمیق آن با مشکلات دیرشدن سن ازدواج، نبود فرصت های برابر در کسب موقعیت های شغلی و اجتماعی و برخی خودنمایی های ظاهری برای پنهان سازی کمبودهای عاطفی و شخصیتی بروز می کند.آنچه مسلم است منزلت انسانی و جایگاه هر شخص به زیبایی های ظاهری آن نیست بلکه برجستگی های اخلاقی، ارزش های درونی، توجه به خودشکوفایی فکری و سبک زندگی سالم توام با دوست داشتن و رضایتمندی عمیق است که ارزش و وزن وی را تعیین می کند.اشاعه رفتارهای بیمارگونه ای نظیر توجه به مسائل ظاهری زندگی چه در آرایش و شکل فردی و چه در سبک زندگی و تجمل گرایی از زنان، تاییدی بر این نظریه است که راه به نوعی به بیراهه رفته و به جای درک صحیح اعتقادات غنی دینی و فرهنگی، جامعه دچار حاکمیت تظاهرات رفتاری شده که در صورت بی توجهی به درمان، هر روز فاصله گیری از ارزش های انسانی عمیق تر می شود.گام نخست در مهارت های زندگی این است که هر فرد باید در برابر آینه بایستد و از داده های خداوندی شکرگزار باشد و با حس رضایت، توانمندی های ذاتی و درونی خود را شناخته و برای آشکار سازی آن تلاش کنند.احساس ناامنی روانی و نبود رضایت از شرایط موجود باعث می شود که زنان به عنوان نیمی از جامعه که باید در حوزه راهبردی توسعه کشور اثرگذاری داشته باشند از قافله عقب بمانند و به جای توانمندکردن خود در بهره وری بیشتر به موضوعات حاشیه ای و زیبایی های کاذب که مصداقی از اسراف نیز هست، مشغول شوند.آسیب این مساله تنها متوجه زنان نیست بلکه انتقال این فکر و رفتار به نسل بعدی به مراتب خطرناک تر است و فرصت های رشد و سازندگی توسط نیمی از جامعه که زنان هستند را در هاله ای از ابهام می برد.شاخ و برگ زیبای درختان اعتبارشان را از ریشه می گیرند و به نظر می رسد زمان آن رسیده که تفکر خودزشت پنداری و خودشیفتگی مزمن زنانه در سایه برنامه های کارآمد فکری و توانمندی مهارتی و علمی زنان از جامعه رخت بربندد و هفته سلامت زنان(16 تا 22 مهرماه) و روز ملی بهداشت روان (18 مهرماه) از فرصت هایی است که برای آگاه سازی زنان از این موضوع نباید از دست برود. دبیر ایرنا در استان مرکزی
18/07/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]