واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: روش هایی برای حمایت از بیمار مبتلا به سرطان تهران- ایرنا- معرفی راه های حمایت از مبتلایان به سرطان سینه را می توان از جمله فعالیت های کمپین جهانی "روبان صورتی" برشمرد، کمپین گسترده ای که در ماه اکتبر به عنوان ماه اطلاع رسانی درباره این بیماری جریان دارد.
به گزارش گروه علمی ایرنا، بعید نیست که در همسایگی و یا در میان دوستان و بستگان خود فردی مبتلا به سرطان سینه را بشناسید. بهترین راه کمک به به این بیمار چیست؟ می توان با وی درباره بیماری اش صحبت کرد و یا باید آن را نادیده گرفت؟ هنگام تشدید بیماری، او را به حال خود می گذارید و یا به عیادتش می روید؟ به گزارش نشریه یو اس ای تودی، راهکارهای زیر تجربه ها و توصیه های بیمارانی است که سرطان سینه را شکست داده و بیماری را پشت سر گذاشته اند: ***در کنار بیمار باشید چون نمی دانید چه رفتاری باید با بیمار داشته باشید، چگونه به او کمک کنید، چه بگویید و یا چه نگویید، او را به حال خود نگذارید. لازم نیست کار شاقی برای بیمار انجام دهید، تعهد عمده ای را تقبل کنید و یا کمپین مراقبتی عظیمی راه اندازید، فقط کاری برایش انجام دهید. این کار حتی اگر اشتباه باشد، بهتر از این است که باعث شوید گمان کند او را به حال خود رها کرده اید چون سرتان خیلی شلوغ است و یا به او اهمیت نمی دهید. هنگامی که بیمار سلامت خود را بازیابد و به یاد آورد که چه کسانی از او حمایت کردند و چه کسانی این کار را نکردند، دوست دارید در کدام گروه باشید؟ ***نوع کمک هایی را که از عهده تان برمی آید، مشخص کنید پیشنهادهای مبهمی مانند این که "اگر چیزی لازم داشتی به من بگو"، سنگینی درخواست کمک از شما را به دوش او می اندازد. کاری نکنید که بیمار مجبور شود تلاش کند و حدس بزند که شما مایل و یا قادر به انجام چه کمکی هستید. شخصا تعیین کنید که چه کاری از عهده تان برای او برمی آید و پیشنهادهای مشخص ارائه کنید. مثلا آیا می توانید در زمینه انتقال فرزندان او از مدرسه به منزل کمک کنید؟ غذا آماده کنید؟ یک روز و یا زمانی را در طول هفته مراقب فرزندانش باشید؟ در کار منزل کمک کنید؟ و یا او را به یک مرکز تفریحی همراهی کنید؟ ***شرایط او را درک کنید اگر زمانی به تماس تلفنی شما پاسخ نداد و یا از دیدن شما سرباز زد، دلخور نشوید. با وجودی که به شما اهمیت می دهد، ممکن است چنان کسالت، خستگی و یا دلمشغولی داشته باشد که نتواند خود را برای دیدار و یا گفت و گو با شما مهیا کند. کاری که باید انجام دهید این است ک پیغام برایش بگذارید و به او اطلاع دهید که به فکرش هستید و زمان دیگری برای احوالپرسی او اقدام می کنید. ***از بیان داستان های نگران کننده بپرهیزید در برابر این وسوسه که با او از پزشکان غیرمتبحر، تجویزهای بد، درمان های ناموفق ویا دیگر ماجراهای بد مرتبط با بیماران مبتلا به سرطان سینه سخن بگویید، مقاومت کنید. هیچ بیماری نمی خواهد داستان های وحشتناک در این زمینه بشنود. در عوض اخبار خوب را رصد کنید و به اطلاع او برسانید. با او درباره افرادی سخن بگویید که سال های قبل سرطان را پشت سر گذاشتند و هم اکنون حال عمومی خوبی دارند. ***باعث قوت قلب او شوید به بیمار بگویید که همچنان زیبا، جذاب و خاص است. او به شنیدن مکرر چنین توصیفاتی نیاز دارد. علاوه بر این، اطلاع از برخی از واقعیات، می تواند کمک موثری باشد، از جمله این که شمار زیادی از زنان از این بیماری جان سالم به در می برند و یا این که پرتو درمانی برای تمامی مبتلایان ضرورت ندارد. پایگاه اینترنتی دیلی میل در این خصوص نوشت: طبق برآورد سازمان جهانی بهداشت، هر سال حدود 508 هزار زن جان خود را بر اثر ابتلا به این بیماری از دست می دهند اما پرشماری از مبتلایان نیز از عهده مقابله با این بیماری برمی آیند. به گفته دکتر "لورا ایسرمن" از دانشگاه کالیفرنیا، سرطان سینه انواع متعدد دارد، به طوری که برخی از انواع آن بدون درد است و به احتمال زیاد آسیبی به بیمار وارد نمی کند .همچنین درمان تمامی مبتلایان به این بیماری یکسان نیست. ممکن است براساس شرایط یک بیمار، اساسا نیازی به پرتودرمانی نباشد.بنابراین پزشک باید اطمینان یابد که بیمار از تمامی گزینه های درمانی خود مطلع است و بیمار نیز با علم به این که بیش از یک گزینه درمانی دارد، به راحتی و بدون نگرانی تصمیم بگیرد.این که تمامی انواع سرطان های سینه کشنده نیستند، یک واقعیت است. طبق اعلام انجمن سرطان آمریکا، از هر پنج مورد ابتلا به سرطان سینه در آمریکا بیش از یک مورد آنها سرطان غیرتهاجمی یا سرطان درجا (DCIS) است.با وجودی که درمان این نوع سرطان اغلب به صورت تهاجمی است، اما مدارک نشان می دهند که برخی بیماران به این نوع درمان نیازی ندارند.در واقع سرطان درجا را نباید اصلا سرطان تلقی کرد. این وضعیت ها را می توان تحت کنترل قرار داد و به صورت غیرتهاجمی درمان کرد، زیرا یک شیوه درمانی در مورد همه صادق نیست.موضوع دیگری که زنان باید مد نظر داشته باشند، اهمیت شرکت در آزمایش های بالینی است. زیرا پیشرفت مراقبت های بالینی به تحقیقات علمی بستگی دارد.براساس این گزارش، این در حالی است که تنها سه تا پنج درصد از زنان در آزمایش های بالینی شرکت می کنند. علمی**2038**2017
17/07/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]