تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 26 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):روزه و حج آرام‏بخش دل‏هاست.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1830260259




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

دیوید بکام: اگر فوتبالیست نمی‌شدم، احتمالاً مثل پدرم نصاب گاز آشپرخانه می‌شدم


واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: دیوید بکام: اگر فوتبالیست نمی‌شدم، احتمالاً مثل پدرم نصاب گاز آشپرخانه می‌شدم
ستاره پیشین باشگاه منچستریونایتد می‌گوید: اصلاً اگر من فوتبالیست نمی‌شدم، چه کاری می‌کردم؟ احتمالاً نصاب گاز آشپرخانه می‌شدم، مثل پدرم.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دیوید بکام ستاره پیشین باشگاه منچستر‌یونایتد، مصاحبه‌ای اختصاصی با نشریه «فرانس فوتبال» داشته که در ادامه می‌خوانید. او در این مصاحبه بیشتر از «دیوید بکام بودن» و «روزهای یونایتدی‌اش» حرف زده است.


بعضی وقت‌ها دیوید بکام بودن سخت است، نه؟


جایگاه کنونی‌ام واقعاً برای من یک نعمت است. این جایگاه دستاورد ملی بود که می‌خواستم یک فوتبالیست حرفه‌ای شوم‌. همیشه آرزویم همین بود و چیز دیگری نمی‌خواستم. من یک زندگی عالی داشته و دارم‌. می‌توانم بگویم با بهترین بازیکنان دنیا، در بزرگ‌ترین باشگاه‌های دنیا بازی کرده‌ام و با چند تن از بهترین مربیان دنیا هم کار کرده‌ام. 115 بار هم پیراهن تیم ملی کشورم را بر تن کرده‌ام. خب، دیوید بکام بودن سخت است؟ زندگی من سخت است؟ نه، نه زیاد (می‌خندد).



دیوید بکام: اگر فوتبالیست نمی‌شدم، احتمالاً مثل پدرم نصاب گاز آشپرخانه می‌شدم



لحظه مشخصی در زندگی‌‌تان وجود داشت که به خودتان بگوید: «خودش است، تصمیم را گرفته‌ام، می‌توانم فوتبالیست شوم»؟


نه، فقط میلی که به این رشته داشتم من را به جلو هل می‌داد. البته همه ما باید این میل و انگیزه را داشته باشیم ولی کافی نیست چون هم حمایت والدین را می‌خواهد و هم مربیان را. برای من اریک هریسون، نابی استیلز، برایان کید و... افرادی بودند که تشویقم می‌کردند. این خواسته در راستای جست‌وجوی شهرت و رسیدن به پول زیادی نبود، نه، فقط برای پوشیدن پیراهن منچستر‌یونایتد بود. برای رسیدن به این هدف هم یک الگوی خیره‌کننده به نام رایان گیگز داشتم؛ بازیکنی که کل دوران حرفه‌ای‌‌اش را فقط برای یک باشگاه بازی کرده است. دیگر چنین چیزی وجود ندارد. واقعاً امیدوارم او روزی مربی منچستر‌یونایتد شود. او برای همه ما، از نیکی بات گرفته تا اسکولز، برادران نویل و... یک الگو بود، هرچند که فقط یکی، دو سال از ما بزرگ‌تر بود. وقتی دیدیم او به تیم اصلی رسیده و دارد بازی می‌کند، به خودمان گفتیم: «باید کاری که او کرده را انجام بدهیم.» هرچند که واقعاً هیچ کدام از ما در سطح او نبودیم.



دیوید بکام: اگر فوتبالیست نمی‌شدم، احتمالاً مثل پدرم نصاب گاز آشپرخانه می‌شدم



چه حسی داشتید وقتی برای اولین بار پیراهن منچستر‌یونایتد را بر تن کردید؟


بات و گیگز بچه منچستر بودند ولی من از لندن آمده بودم و ارث پدرم، تِد، که طرفدار یونایتد بود را داشتم. وقتی به رختکن تیم رسیدم، وسایلی که من از منچستر‌یونایتد داشتم، بیشتر از وسایلی بود که خود بچه‌های این تیم داشتند. این موضوع نیکی بات را به خنده انداخته بود. خود همین مورد به من کمک زیادی کرد تا زودتر سازگار شوم. من را خیلی زود پذیرفتند. من یک بچه لندنی بودم که می‌خواستم برای یونایتد بازی کنم. وقتی 12 یا 13 ساله بودم و در تاتنهام بازی می‌کردم، شنیده بودم منچستر نیم‌نگاهی به من دارد ولی فکر نمی‌کردم محقق شود ولی یک روز مالکوم فیجن، استعدادیاب منچستر در لندن رفته بود و مادرم را دیده بود و درباره من با او حرف زده بود. وقتی همان روز مسابقه‌مان تمام شد، مادرم بعد از بازی به من گفت: «استعدادیاب منچستر آمده و می‌خواهد تو برای آن‌ها بازی کنی.» از خوشحالی زدم زیر گریه. می‌خواستم برای این باشگاه بازی کنم. نمی‌خواستم هرگز آن را ترک کنم. من بهترین سال‌های فوتبالی‌ام را در این تیم با دوستانم سپری کردم. فکر کنم دیگر چنین چیزی را نبینم. این موضوع ناراحتم می‌کند چون وقوع مجددش می‌تواند برای تیم‌ملی انگلیس عالی باشد...


بهترین بازیکنی که کنارش بازی کرده‌‌اید، چه کسی بوده؟ فقط یک اسم.


(مکث طولانی مدت) پاسخ دادن به این سؤال سخت است. من با بازیکنان بزرگی در منچستر، باشگاهی که هرگز نمی‌خواستم آن را ترک کنم، همبازی بوده‌ام، همین‌طور در رئال، میلان، پی‌اس‌جی و گلکسی. در یونایتد گیگزی، اسکولزی و برادران نویل بودند... به هر‌حال بعد از آن جا به رئال‌مادرید رفتم و واقعاً مضطرب بودم. من مدت‌ها در یونایتد بازی کرده بودم و آنجا سرالکس فرگوسن همه چیز را سروسامان داده بود. نظم آن جا طوری بود که هیچ‌کس بخشیده نمی‌شد. دیگر مثل آن جو را هیچ جای دیگری ندیدم. وقتی به رئال رسیدم، همان روز اول، اولین نفری بودم که به رختکن رسیدم... واقعاً مضطرب بودم. بعد دیدم رائول، روبرتو کارلوس، رونالدو، فیگو و زیدان هم آمدند. حالا اگر قرار باشد به سؤال شما پاسخ بدهم، باید اسم همین نفر آخر را بگویم. زیدان یکی از متواضع‌ترین، سختکوش‌ترین و مستعدترین بازیکنانی بوده که با هم همبازی بوده‌ایم. پس جواب سؤال شما زیدان است.



دیوید بکام: اگر فوتبالیست نمی‌شدم، احتمالاً مثل پدرم نصاب گاز آشپرخانه می‌شدم



به بکام امروزی برگردیم. اصلاً روزی وجود دارد که شما در طول آن روز مجبور نباشید نقش یک الگو به اسم دیوید بکام را ایفا کنید؟ اصلاً کسی تا حالا از شما پرسیده «ببخشید آقا، اسم‌تان چیست»؟


نه! ولی من از کاری که در زندگی کرده‌ام راضی هستم. این چیزی که می‌گویید، نتیجه کاری است که کرده‌ام و از والدینم آن را به ارث برده‌ام. اصلاً اگر من فوتبالیست نمی‌شدم، چه کاری می‌کردم؟ احتمالاً نصاب گاز آشپرخانه می‌شدم، مثل پدرم. مثلاً جمعه‌ها می‌رفتم در آشپرخانه یک هتل و کارشان را راه می‌انداختم و شنبه‌ها هم برای دیدن مسابقه سگ‌دوانی می‌رفتم. می‌رفتم پول می‌دادم و سیب‌زمینی سرخ کرده با سس مایونز می‌خریدم... البته برای همین کار هم سخت تلاش می‌کردم. به‌ هر ‌حال من این شانس را داشتم تا آدم‌هایی اطرافم باشند که در طول مسیر کمکم کنند. فوتبال برای من سرگرمی‌ای بود که 22 سال در سطح بالا آن را انجام دادم. همین فوتبال از من شخصی ساخته که این روزها هستم.


منبع: تابناک


انتهای پیام/



اشتراک گذاری




مطالب مرتبط

ثروت بکهام از ملکه انگلیس بیشتر است
بکهام: من بازیکن طراز اولی نبودم
اعتراف پسر دیوید بکهام دل پدرش را شکست





۱۵ مهر ۱۳۹۴ - ۱۷:۳۷





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن