واضح آرشیو وب فارسی:ناصرون: باید از مدیرعامل ایران خودرو پرسید آیا زمان بیش از "نیم قرنی" برای رسیدن به تولید خودروهایی باکیفیت و با سطح فناوری روز دنیا کفایت نمی کند و مصرف کنندگان داخلی باید چند سال دیگر منتظر بمانند تا شاهد تولید خودروهایی با حداقل کیفیت جهانی خودرو باشند؟!به گزارش "ناصرون " "مشتری حق دارد از ما کیفیت، خدمات و نوآوری بخواهد اما رسیدن به این اهداف مهم، حاصل یک فرآیند و نیازمند زمان است." این اظهارات، بخشی از سخنان اخیر مدیرعامل محترم ایران خودرو است؛ "یکه زارع" در این اظهارنظر، رسیدن به سطح کیفیت بالا و نوآوری در خودروهای تولیدی توسط ایران خودرو را مستلزم "یک فرایند و نیازمند زمان" دانسته است. این اظهارنظر مدیرعامل ایران خودرو را وقتی در کنار سال تاسیس این شرکت خودروساز ایرانی یعنی سال 1341 قرار دهیم، به ابعاد و معانی جالبی می رسیم با این توضیح که ایران خودرو با آغاز فعالیت خود در سال 41 تا به امروز صاحب قدمت، عقبه و دانش فنی و تجربه ای بیش از 53 سال است یعنی بیش از "نیم قرن" قدمت در عرصه خودروسازی کشور و جهان! حال با این اوصاف باید از جناب آقای یکه زارع به عنوان مدیرعامل ایران خودرو پرسید آیا زمان بیش از نیم قرنی برای رسیدن به تولید خودروهایی باکیفیت و با سطح فناوری روز دنیا کفایت نمی کند؟! و مصرف کنندگان داخلی، چند سال دیگر باید منتظر بمانند تا شاهد تولید خودروهایی با حداقل کیفیت خودروهای روز دنیا توسط ایران خودرو یا سایپا باشند؟! سوال دیگر اینکه مگر بسیاری از خودروسازانی که طی سالیان اخیر توانسته اند در سطح دنیا مطرح شوند و بخش عمده ای از بازار کشور های اروپایی، آمریکایی و حتی کشورمان را تصاحب کنند، چند سال سابقه فعالیت به عنوان خودروساز داشته اند؟ براستی آیا قدمت و زمان تاسیس شرکت های خودروسازی مانند هیوندا(HYUNDAI)، کیا(KIA)، جک(JAC)، ام وی ام(MWM)، لیفان(LIFAN) و ... از قدمت ایران خودرو بیشتر بوده که پس از این همه فراز و نشیب در صنعت خودرو کشور، مدیران ارشد خودروساز کشور، تازه امروز رسیدن به سطح کیفیت مطلوب در تولیدات خود را منوط و مشروط به گرفتن "زمان بیشتر" از مصرف کننده ایرانی می کنند؟! پاسخ به این سوالات با رجوعی ساده به تاریخچه تاسیس خودروسازان مطرحی مانند هیوندا، کیا، جک و ... به خوبی روشن می شود، به طور نمونه شرکت خودروساز کره ای هیوندا (HYUNDAI) که به نسبت برخی از رقبای امروز خود از قدمتی بیشتر برخوردار است در سال 1967 تاسیس شده یعنی قدمتی حدود 48 سال که در مقایسه با قدمت 53 ساله ایران خودرو در سطح پایین تری قرار دارد. شرکت چینی جک (JAC) در سال 1999 و شرکت چینی چری(MWM) در سال 1997 تاسیس شده یعنی به ترتیب قدمتی 16 و 18 ساله در صنایع خودروسازی دنیا دارند که به هیچ عنوان با قدمت بیش از نیم قرنی ایران خودرو قابل مقایسه نیست! حال آیا باز هم می توان به اذعان مدیرعامل محترم ایران خودرو دلیل تولید خودروهای بی کیفیت داخلی را، "عدم بهره مندی از زمان کافی" دانست که باعث شده این خودروساز داخلی با قدمت بیش از 50 ساله نتواند توان رقابت با خودروهای لااقل چینی را به دست بیاورد! جالب اینکه همین شرکت های خودروساز کم سابقه چینی که در بازار ایران تولید و عرضه می شوند، طی سالیان اخیر توانسته اند در کشورمان با ارتقای سطح کیفی محصولات خود و با کاهش قیمت، میزان قابل توجهی از بازار مصرف ایران را نیز به چنک بیاورند و حتی رضایت نسبی مصرف کننده ایرانی را هم جلب کنند. جالب تر اینکه خودروسازان داخلی بر این نکته اصرار دارند که خودروهای چینی موجود در بازار مصرف داخلی، فاقد کیفیت لازم هستند و سطح کیفی آنها، پایین تر از برند های ایرانی است اما حتی اگر آمارهای رسمی سازمان استاندارد کشور را ملاک و معیار قضاوت در این خصوص قرار دهیم، بر اساس همین آمار در رده بندی خودروهای داخلی و خودروهایی که خطوط مونتاژ آنها در داخل کشور دایر است، بسیاری از همین خودروهای چینی از امتیاز بالاتری به لحاظ سطح کیفی در مقایسه با خودروهای ملی برخوردارند به طور نمونه بنابر آخرین رده بندی اعلام شده توسط سازمان استاندارد، خودروهای چینی جک J5، ام وی ام 530 یا حتی لیفان 620 در مقایسه با خودروهای ملی مانند "سمند" از سطح کیفی بالاتری برخوردار هستند! اما نکته دیگری که نباید از آن غفلت شود این است که تقریبا در حال حاضر تمام شرایط برای تولید خودروهایی با کیفیت قابل قبول در داخل کشور به ویژه توسط دو شرکت بزرگ ایران خودرو و سایپا فراهم است و قطعه سازان داخلی، هم اکنون نیز به لحاظ سطح دانش فنی، تکنولوژی و نیروی انسانی ماهر، نقص و کاستی خاصی در تولید قطعات باکیفیت برای استفاده در خودروهای داخلی ندارند یا در صورت کیفیت پایین فعلی قطعات تولیدی توسط آنها و با فرض دریافت سفارش تولید قطعاتی با استاندارهای روز دنیا، به راحتی می توانند این استاندارهای کیفی را تامین کنند اما با این شرایط، پس علت کیفیت پایین قطعات استفاده شده در خودروهای داخلی و به طبع آن تولید و عرضه محصولی فاقد استاندارهای روز دنیا چیست؟ قطعا علت این مسئله را نمی توان در نداشتن تجربه، دانش فنی و برخوردار نبودن از نیروی فنی ماهر دانست بلکه باید علت این امر را در حوزه سیاست گذاری ، مدیریت و رانتهای موجود در صنعت خودروی کشور جست وجو کرد. از سوی دیگر، مصرف کنندگان ایرانی منتظر پاسخ به این سوال هستند که چرا سطح کیفی بسیاری از خودروهای ایرانی هر سالی که از سال نخست تولید آن برند در کشور گذشته، روندی نزولی را تجربه کرده به طوری که بسیاری از مصرف کنندگان کشورمان بر این نکته تاکید دارند که بعضا یک خودرو تولید داخل با برندی خاص که در سال نخست تولید خود به دست مصرف کننده رسیده از سطح کیفی بالاتری نسبت به همان نوع خودرو که طی سال های بعد تولید شده، برخوردار بوده یعنی سطح کیفی بسیاری از خودروهای داخلی با فاصله گرفتن از مبدا تولید آن با افت کیفیت نیز مواجه شده است البته همین باور در افکار عمومی باعث شده که مصرف کنندگان ایرانی، خودروهای تولیدی سری نخست خودروسازان داخلی را به تولیدات سال های بعد از همان برند ترجیح دهند و این یعنی "هر روز بدتر از دیروز!" وجود چنین واقعیتی در صنعت خودرو کشور در حالیست که تقریبا سطح کیفی تمامی تولیدات خودروسازان مطرح دنیا با فاصله گرفتن از مبدا آغازین تولید آنها و با کشف تدریجی نقایص فنی و کیفی، ارتقای کیفی بیشتری نیز می یابد یا لااقل مصرف کننده به هیچ عنوان شاهد افت کیفی محصولات این شرکت ها نخواهد بود. متاسفانه بنابر واقعیت های امروز صنعت خودرو کشور، خودروسازان داخلی در حال حاضر برای تامین قطعات مورد نیاز خود در بسیاری از موارد به سراغ تولید، خرید یا سفارش قطعاتی با سطح کیفی پایین می روند و این در حالی است که در بازار مصرف داخلی در بسیاری از مواقع، همان قطعات با کیفیت بسیار بالاتر موجود بوده یا لااقل به گواه قطعه سازان، توانایی ساخت قطعات بسیار باکیفیت تر در صورت دریافت سفارش وجود دارد اما در این میان اینکه چرا خودروسازان داخلی به سراغ خرید یا سفارش قطعات بی کیفیت تر می روند امری کاملا روشن است و آن چیزی جز تلاش برای "کاهش قیمت تمام شده نهایی خودرو" علت دیگری نمی تواند داشته باشد که در این میان، صرفا "کیفیت خودرو داخلی" قربانی این نزاع قیمتی توسط مدیران صنعت خودرویی کشور خواهد بود. براستی اگر از مدیران ارشد خودروساز کشور سوال شود که آیا قطعاتی که آنها برای تولید خودروهای داخلی استفاده می کنند با کیفیت ترین قطعات موجود در بازار امروز کشور است یا خیر، آیا پاسخ آنها می تواند مثبت باشد و آیا ایران خودرو و سایپا و مجموع 234 شرکت اقماری آنها اقدام به خرید، تولید یا سفارش باکیفیت ترین قطعاتی می کنند که دانش و توانایی فنی ساخت آن در کشور فراهم است؟! متاسفانه باید اعتراف کرد که در حال حاضر، خودروسازان داخلی طرف قرارداد با بسیاری از قطعه سازانی هستند که تولیدات آنها از سطح کیفی پایین و به طبع آن از قیمت پایین تری برخوردارند و همین "قیمت پایین" باعث اقبال خودروسازان به این دسته از قطعه سازان و حذف قطعه سازان با سطح کیفی، توان فنی و تکنولوژی بالاتر شده است؛ ناگفته پیداست با چنین شرایطی به هیچ وجه دلیل اصلی عرضه نهایی خودروهایی که فاقد استاندارد های روز دنیا هستند، نمی تواند مسائلی از قبیل عدم برخورداری قطعه سازان و خودروسازان داخلی از تکنولوژی، دانش فنی، نیروی انسانی ماهر و ... باشد. در انتهای بار دیگر باید به مسئولان وزارت صنایع و مدیران ارشد خودروساز داخلی این نکته بدیهی و روشن را گوشزد کرد که سطح کیفی پایین خودروهای داخلی که همه به آن اذعان دارند، نه به خاطر محرومیت از "زمان کافی" برای ارتقای سطح کیفی این محصولات بوده و نه صرفا به خاطر عدم برخورداری از دانش، تجربه، تکنولوژی و نیروی انسانی ماهر برای تولید قطعات باکیفیت بوده است؛ در واقع رکود چند ماهه اخیر در تولید خودروهای داخلی هر دلیلی اعم از "کمپین خرید خودرو صفر ممنوع" یا توقعاتبرای کاهش بیشتر قیمت پس از توافق هسته ای داشته باشد، بیش از هر چیز، مطالبه به حق افکار عمومی برای "افزایش سطح کیفی خودروهای تولید داخل" را به رخ مسئولان امر کشاند که امیدواریم این موج و "مطالبه مبارک" ایجاد شده از سوی دست اندرکاران و مسئولان امر با تفاسیر غلط و توجیهات بی منطق به انحراف کشیده نشود./تسنیم
دوشنبه ، ۱۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ناصرون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]