محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830260525
آیا اوباما راهبرد آمریکا برابر شوروی را در پیش می گیرد؟
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: حضور نظامی روسیه در سوریه موجب شده تا گمانه زنی هایی در مورد احتمال حرکت آمریکا به سمت راهبردی که واشنگتن زمانی در افغانستان در برابر شوروی در پیش گرفت، شکل بگیرد.به گزارش مشرق، چهارشنبه هفته گذشته را قطعا می توان نقطه عطفی در طول بحران 4 ساله سوریه دانست؛ وقتی جنگنده های روس برای اولین بار مواضع گروه های مسلح فعال در سوریه را هدف قرار دادند. بعد از هفته ها کش و قوس و گمانه زنی در مورد احتمال حضور نظامی روسیه در سوریه، بالاخره ولادیمیر پوتین برای «جلوگیری از بازگشت تروریست ها به روسیه» دستور حمله را صادر کرد تا برای اولین پس از پایان جنگ سرد، مسکو و واشنگتن در میدانی مشترک مستقیما مقابل هم قرار گیرند. پوتین پارسال با به جان خریدن تحریم اقتصادی عملا منطقه راهبردی کریمه را به عنوان بخشی از روسیه تثبیت کرد و حالا در خاورمیانه هم قصد دارد با تغییر بازی در سوریه، ضربه ای بزرگتر به اعتبار سیاست خارجی دولت باراک اوباما بزند. رئیس جمهور روسیه که از هر فرصتی برای قدرتنمایی در برابر ائتلاف کشورهای غربی در اوکراین استفاده می کند، در اولین گام به آمریکا هشدار داد آسمان سوریه را ترک کند و بعد مواضع گروه هایی را هدف قرار داد که در اردوگاه های آمریکا آموزش دیده اند، تا از حالا تکلیف را برای واشنگتن روشن کند. در مقابل غرب که امیدوار بود پس از بستن پرونده هسته ای ایران، پرونده سوریه را پیش بکشد و از راه دیپلماسی به آنچه که 4 سال است با جنگ نرسیده، برسد، حالا شاهد عوض شدن موازنه قدرت در سوریه است. اگر حملات هوایی با شدت کنونی ادامه یابد و همزمان روی زمین مورد حمایت قرار گیرد، قطعا اوضاع میدانی در سوریه تغییر خواهد کرد و این چیزی است که ائتلاف تحت رهبری آمریکا طی یک سال گذشته به دلیل آنچه برخی عدم اراده، برخی نداشتن راهبرد مشخص و برخی هم آن را عامدانه خوانده اند، از انجامش ناتوان بوده است. آرام شدن اوضاع در سوریه و بازگشت وضعیت به پیش از بحران و ابقای بشار اسد در قدرت با وجود تلاش های گسترده کشورهای غربی برای کنار زدن او، چنان شکست بزرگی برای حامیان گروه های مسلح مخالف دولت سوریه است که قطعا این کشورها تمام تلاش خود را برای جلوگیری از بروز آن به خرج خواهند داد. اولین نشانه پافشاری حامیان گروه های مسلح در سوریه به ادامه تلاش برای تغییر نظام در این کشور با وجود عملیات نظامی روسیه، هفته گذشته ظاهر شد زمانی که عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان بر خلاف همتایان غربی اش، سوریه را به «گزینه نظامی» و «فرآیند طولانی و مخرب» جابجایی تحمیلی قدرت، تهدید کرد. همزمان رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه هم تهدیدی مشابهی مطرح و اقدام نظامی روسیه در سوریه را «اشتباهی بزرگ» توصیف کرده است. اما واقعیت عرصه نظامی این است که نه فقط عربستان و ترکیه، که حتی آمریکا هم در شرایط کنونی و با حضور روسیه در سوریه دیگر جسارت ورود مستقیم نظامی برای ساقط کردن نظام سوریه را ندارند. تنها گزینه ای که پیش روی این کشورها باقی می ماند، همان راهبردی است که یک بار آمریکا در شرایطی مشابه برای مقابله با شوروی در افغانستان به کار گرفت؛ تجهیز مستقیم شبه نظامیان. جنگ نیابتی در سوریه چیز تازه ای نیست، از همان ابتدا چه کشورهای غربی و چه متحدان عرب و ترک آن ها گروه های مسلح مخالف دولت را تجهیز کرده اند و حتی به صورت رسمی اردوگاه هایی برای آموزش این افراد و اعزام آن ها به سوریه، ایجاد کرده اند. تازه ترین مورد از این اقدامات، طرح آمریکا برای آموزش و تجهیز «نیروهای میانه رو به منظور مقابله با داعش» بود که با شکست مفتضحانه مواجه شد. برنامه 500 میلیون دلاری که قرار بود به آموزش بیش از 5000 نفر منجر شود، نهایتا تنها کمی بیش از 100 نفر را راهی سوریه کرد و از این تعداد به جز 5، 6 نفر، همگی یا اسیر گروه های وابسته به القاعده شدند یا با تسلیحات آمریکایی به این گروه ها پیوستند. از آن 5، 6 نفر باقی مانده هم الان خبری در دست نیست و معلوم نیست که کشته شده اند، فرار کرده اند یا آن ها هم جذب یک گروه دیگر شده اند. اما تا الان واشنگتن خود در سوریه مستقیما درگیر بود و دستکم باید ظاهر را حفظ می کرد، به همین جهت تلاش کرده بود با مدیریت ارسال تجهیزات برای شبه نظامیان، توازن قوا را در سوریه حفظ کند تا اوضاع از کنترل خارج نشود. اما تجربه افغانستان نشان داده است که آمریکا برای تغییر وضعیت و رویارویی با دشمن دیرینه خود حد و مرزی نمی شناسد. واشنگتن که در عمل منافع حیاتی چندانی داخل مرزهای سوریه ندارد، ممکن است در برابر حملات روسیه، تغییر راهبرد داده و به تجهیز گسترده تر مخالفان با تسلیحات پیشرفته تر بپردازد، به این امید که با گرفتن تلفات از نیروهای روس و ساقط کردن جنگنده های این کشور، فضای روانی را به ضرر مسکو تغییر دهد. آمریکا با سپردن پرونده سوریه به روسیه و در مقابل تقویت برنامه تجهیز مخالفان، دست به قماری بزرگ می زند، چراکه اگر روسیه موفق شود با ایجاد ائتلافی منطقه ای به کار داعش و دیگر گروه های تروریستی فعال در سوریه پایان دهد، واشنگتن نه فقط در خاورمیانه متحمل شکستی سنگین می شود، بلکه دیگر کشورهای درگیر تهدید تروریسم مسکو را شریکی قابل اتکاتر برای همکاری خواهند دید و جایگاه آمریکا در دیگر مناطق هم تضعیف خواهد شد، همانطور که به عنوان مثال، مصر در ماه های گذشته دستکم در ظاهر نشان داده که به گسترش همکاری با روسیه متمایل است. اما در سوی دیگر این قمار، آمریکا شاید امیدوار باشد که با طولانی و فرسایشی کردن جریان نبرد با تقویت مداوم مخالفان و تزریق بیش از پیش پول و سلاح، توان روسیه زیر بار تحریم را بگیرد و روسیه را به سرنوشت شوروی اواخر دهه 80 دچار کند. آمریکا یک بار در افغانستان این راهبرد را پیاده کرد و به حمایت از گروه های شبه نظامی ای پرداخت، که بعدها طالبان و القاعده از دل همان ها خارج شدند. روزنامه گاردین این هفته در گزارشی که نشان می دهد واشنگتن و متحدانش شاید از همین حالا به فکر این گزینه افتاده باشند، نوشت عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی به دنبال افزایش حجم تسلیحات ارسالی به سوریه هستند. در همین گزارش «جولین بارنس دنسی» عضو ارشد شورای اروپایی روابط خارجی با بیان اینکه حملات روسیه، موجب شده تا عربستان، قطر و ترکیه در یک جبهه قرار گیرند، پیش بینی کرده که اگر ریاض و دیگر کشورهای مخالف نظام سوریه احساس کنند اوضاع دارد از کنترلشان خارج می شود، ممکن است به ارسال «تسلیحات پیشرفته تر» برای مخالفان روی آورند. ضمنا سعودی ها که ماه هاست خود را درگیر جبهه پرهزینه یمن کرده اند، برای حضور نظامی مستقیم در سوریه تضعیف شده اند و بهترین گزینه ای که پیش رو دارند، آنطور که کارشناس گاردین هم نوشته است، برای آن ها «افزایش حمایت» از شبه نظامیان و «ایجاد موازنه» در سوریه است. با توجه به موارد فوق به نظر می رسد مهمترین فاکتور در نبرد کنونی با تروریسم در سوریه، زمان باشد و اگر روسیه می خواهد به بحران کنونی پایان دهد، باید شتاب ایجاد شده کنونی را حفظ کرده و حتی آن را تقویت کند. علاوه بر این، تجربه جنگ های پارتیزانی و چریکی نشان داده است که مقابله با گروه های شبه نظامی چون داعش، جبهه النصره و دیگر گروه های فعال در سوریه، با اکتفا به حملات هوایی امکان پذیر نیست. در نبود یک نیروی نظامی توانمند روی زمین، حملات هوایی به تشدید فشار بر این گروه ها منجر می شود، اما آن ها را نابود نمی کند. به همین جهت تقویت ارتش سوریه و گروه های همسوی فعال در میدان نبرد برای مکان یابی تروریست ها و در عین حال درگیری مستقیم با آن ها، از دیگر مواردی است که لازمه موفقیت عملیات های کنونی روسیه است. قطع مسیر ارتباطی تروریست ها با مرزهای خارجی از جمله ترکیه و جلوگیری از ارسال تجهیزات برای آن ها نیز مسئله ای که برای جلوگیری از تحقق راهبرد افغانستانیزه کردن سوریه، باید مد نظر قرار گیرد. به هر روی، همانطور که بشار اسد رئیس جمهور سوریه هم گفت، آینده خاورمیانه تا حد زیادی به عملکرد ائتلافی بستگی دارد که در حال شکل گیری بین روسیه، ایران، عراق و سوریه است.
دوشنبه ، ۱۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها