واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: سرور هادیان: قدس ویژه خراسان - به خاطر دارم آن زمان پیش از رفتن به مدرسه همه ما یکسال به محلی به نام «کودکستان» می رفتیم؛ ...جایی که قرار بود کم کم برای ورود به دبستان آماده شویم. یاد گرفتن رنگها و اعداد و خواندن اشعار و خمیربازی و چسبانیدن کاغذهای رنگارنگ همه آموزش ما بود. آنجا معنی لباس فرم را فهمیدیم، اینکه باید سر کلاس بنشینیم و به حرفهای معلم خوب گوش دهیم. چاشت رایگان یکنواخت داشتیم، حتی وسایل مان همه یک جور بود. آن زمان از برند و مارک خاص و سرویس کودکستان هم خبری نبود! حالا از آن زمان سالها می گذرد و همه چیز پولی شده آن هم نه رقمهای کم، بلکه اغلب با حقوق یکی از والدین برابری می کند. *شهریه های نجومی حمیدیان، یکی از مادران شاغل است که فرزندش را مجبور است به مهدکودک بسپارد. او می گوید: باید ماهی 210 هزار تومان برای فرزندم به مهدکودک بپردازم. مهدکودک فرزندم سه ستاره است و کلاً نیازی نیست هیچ چاشتی طی هفته بگذارم. او توضیح می دهد: چاشت ها شامل نان و پنیر، کره مربا، عدسی، لوبیا و... می شود و تمامی وسایل مورد نیاز طی ماه هایی که فرزندم در مهد است مانند دستمال کاغذی، خمیربازی با همین شهریه خریداری می شود. اما گلایه او از هزینه هایی جانبی است مانند رفتن به شهربازی و گرفتن عکس و هزینه های بالای اردوهاست. حمیدیان ادامه می دهد: متأسفانه افزون بر شهریه همان ابتدا باید 250 هزار تومان بابت فرم و خرید وسایل ابتدایی مهد بپردازیم. همچنین هزینه سرویس را هم داریم. اگر یک نگاه اجمالی داشته باشیم، درمی یابیم شهریه مهدکودک ها با شهریه برخی دانشگاه ها چندان تفاوتی ندارد! و این برای نظام آموزشی ما نمی دانم چه تعریفی دارد؟ نظریان هم یکی دیگر از مادران شاغلی است که فرزندش را به مهد می سپارد و او هم معتقد است: این روزها مهدکودکها براساس امکانات و کیفیت آموزش درجه بندی 1 و 2 و 3 دارند و معمولاً هزینه سالانه آنها 500 هزار تومان تا دو میلیون تومان متغیر است. او توضیح می دهد: البته افزون بر مصوبه شهریه مهدکودکها، کلاسهای فوق برنامه زبان شهریه جدایی حدود 120 هزار تومان است که دریافت می شود و کلاسهای دیگری چون ایروبیک، نقاشی و... هم همین طور. این مادر شاغل در ادامه می گوید: البته ما مادران شاغل مجبوریم که بخش زیادی از حقوقمان را صرف هزینه مهدکودک فرزندمان کنیم. اما به هر حال مادران خانه دار هم معمولاً فرزندانشان را به مهد می فرستند و تا جایی که مطلع هستم، پیش دبستانی دو اجباری است. آقای حسین نژاد هم یکی از پدرانی است که فرزندانش را هر روز به مهدکودک می سپارد؛ چون همسرش شاغل است. او می گوید: به اعتقاد من در صورتی که بچه ها مادرشان شاغل نباشد، بهتر است در خانه در آغوش مادر بزرگ شوند و اگر مادر به روز باشد و بتواند آموزشهای لازم را هم بدهد، به مراتب این گونه رشد بهتر است و در سنین پیش دبستانی بچه به مهدکود ک برود و داشتن آموزش یکنواخت و امکانات یکسان به نظر من بهترین نظام آموزشی است. در حال حاضر مهدکودکها هم مانند دوران تحصیلی شرایط خاصی دارند درجه 1، 2 و 3 و قیمتهای متفاوت که به اعتقاد من این در نظام آموزشی کل کشور یک ایراد محسوب می شود. رضایی نژاد هم یکی از مادرانی است که برخلاف میل باطنی مجبور است هر روز کودک سه ساله خود را به مهد بسپارد. او توضیح می دهد: کاش همه اداره ها حداقل یکی از اتاقهای اداره یا در نزدیکی اداره جایی را برای فرزندان کارکنان خود در نظر می گرفتند تا با هزینه کمتر و آرامش کارمان را انجام می دادیم. او می گوید: چند بار سعی کردیم پرستاری را برای نگهداری فرزندم پیدا کنیم، اما آن هم مشکلات خاص خودش را دارد، به هر حال نگهداری و سپردن بچه ها به مهد و هزینه های آن دغدغه همیشه مادران شاغل است.
شنبه ، ۱۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]