تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835884715
آب سرد مجلس روی اعطای تابعیت به فرزندان مادران ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:شهرخبر: نمایندگان مجلس ، کلیات طرح اعطای تابعیت ایرانی به فرزندان مادران ایرانی را رد کردند؛ طرحی که دو فوریت آن هفته گذشته با ١٤٠ رای موافق، تایید شده بود و ...به گزارش شهرخبر، نمایندگان مجلس ، کلیات طرح اعطای تابعیت ایرانی به فرزندان مادران ایرانی را رد کردند؛ طرحی که دو فوریت آن هفته گذشته با ١٤٠ رای موافق، تایید شده بود و گمان طراحان بر این بود که کلیاتش هم با همین میزان رای نهایی می شود، اما روز گذشته، مجلس به طرح رای نداد و راهی کمیسیون ها شد تا شاید با اعمال اصلاحات و تغییراتی در طرح، بتواند بار دیگر راهی مجلس شود. موافقان این طرح در تلاش بودند با تصویب آن، راهی برای تعیین تکلیف تابعیت فرزندانی که حاصل ازدواج زنان ایرانی و مردان غیر ایرانی هستند، باز شود تا تکلیف یک میلیون نفری که بدون شناسنامه و تابعیت هستند، روشن شود. موافقان طرح بر این عقیده اند که باید راهی برای برون رفت از مشکلات فعلی یافت، راهی که به ساماندهی زندگی این تعداد ایرانی که ایرانی نامیده نمی شوند، منجر شود. بر اساس قانون کشور، طبق ماده ٩٧٦قانون مدنی، کلیه ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تبعیت خارجی آنها مسلم باشد تبعه ایران محسوب می شوند (سیستم خاک)، همچنین کلیه کسانی که پدر آنها ایرانی باشد اعم از اینکه در ایران یا خارج متولد شده باشند ایرانی هستند (سیستم خون)، حتی قانون کسانی را که در ایران متولد شده و پدر و مادر آنها نامعلوم باشد یا تابع کشورهای خارجی بوده و در این حالت یکی از آنها در ایران متولد شده باشد، ایرانی شمرده است. همچنین هر زن خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند تابع ایران می داند ولی اعطای تابعیت ایرانی به فرزندان زن ایرانی دارای شوهر خارجی را صرفا تحت شرایط خاصی مجاز شناخته است، به این شکل که متقاضی بلافاصله پس از رسیدن به سن ١٨سالگی تمام، لااقل یک سال دیگر در ایران اقامت کرده باشد. موافقان طرح معتقدند فرزندانی که حاصل ازدواج زنان ایرانی با مردان غیر ایرانی در سال های اخیرند، باید مورد حمایت دولت قرار گیرند، آنها ساکن این کشور و عموما با مادران شان زندگی می کنند و پدران شان کشور را ترک کرده اند. شناسنامه نداشتن این افراد و فقدان هرگونه ابزار هویتی، باعث محروم ماندن همه این فرزندان از هرگونه رشد و پرورش می شود، رسیدگی به وضعیت تحصیل، بهداشت و درمان و ثبت شدن ازدواج های آنها و هزاران مورد دیگر، مسائلی اند که همه این یک میلیون نفر با آن مواجه بودند و هستند. محمد دهقان، عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی در موافقت با طرح مذکور به «اعتماد» گفت: افرادی در اوایل انقلاب از کشورهای همسایه به ایران آمده و به صورت شرعی با دختران ایرانی ازدواج کردند، حاصل ازدواج این افراد جمعیت کثیری است که به نظر می رسد صدها هزار نفر را شامل می شود. از آنجایی که این فرزندان در ایران متولد شده و زندگی می کنند باید دارای هویت ایرانی باشند. هر چند که در این طرح ذکر شده است قبل از ١٨ سالگی هویت پیدا کنند تا خدمات به آنها ارایه شود اما افرادی که ١٨ سال به بالا هستند می توانند به صورت اختیاری تابعیت ایرانی پیدا کنند. او همچنین با اشاره به قانون ٩ سال پیش در خصوص دوتابعیتی ها افزود: طرحی که در سال ٨٥ در خصوص تعیین تکلیف دو تابعیتی ها به تصویب رسید مناسب نبود و نتوانست مشکلات این افراد را برطرف کند. در حقیقت شناسنامه دار کردن فرزندان دو تابعیتی اقدامی انسانی است که باید مورد توجه واقع شود. او که از تدوین کنندگان طرح بود، به «اعتماد» گفت: برای این طرح زحمت زیادی کشیده بودیم. نظر اکثریت مجلس با موافقان نبود، نمایندگان همراهی نکردند تا طرح رای بیاورد. حدود ٨٠ نفر فقط رای موافق دادند. برای ما، که با هدف ساماندهی این افراد این طرح را پیش بردیم، رای نیاوردنش اتفاق تلخی بود. کمال علیپور خنکداری، موافق دیگری که در این خصوص اعلام نظر کرده است، به خانه ملت گفت: بسیاری از جوانان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی بی شناسنامه و بی هویت هستند لذا این افراد به تحصیل و امکانات نیاز دارند، در حقیقت دفاتر رسمی باید نسبت به ازدواج موقت زنان ایرانی با مردان خارجی دقت لازم را داشته باشند، حال که شرایط بدین شکل پیش آمده تنها با کمک به این افراد می توان مشکلات شان را رفع کرد. محمد آصفری، دیگر موافق این طرح هم که ناامیدانه از رد شدن طرح حرف می زند، به «اعتماد» می گوید: حالا که طرح رد شده، دیگر فایده ای ندارد درباره اش حرف بزنیم. قرار بود تسهیلاتی برای افراد بالای ١٨ سال برای گرفتن تابعیت ایرانی ایجاد شود. سخنگوی وزارت کشور در موافقت با طرح تابعیت با اشاره به اینکه مشکلات ناامنی با تصویب این طرح حل می شود، گفت: تعیین تکلیف فرزندان شهدای غیرایرانی و افرادی که در کشور زندگی می کنند اما از خدمات محروم هستند لازم است، این طرح راهکار برون رفت از مشکلاتی که به سبب دو تابعیتی ها در کشور به وجود آمده را فراهم کند. اعطای تابعیت، مهاجر می زاید یکی از مشکلاتی که مخالفان این طرح آن را مطرح می کنند، این است که تصویب این طرح سبب تشویق مهاجرت به ایران خواهد شد. از سوی دیگر، امری که غیرقانونی شکل گرفته، به واسطه اعطای هویت و تابعیت، قانونی تلقی می شود و با سیل مهاجرت های غیرقانونی مواجه خواهیم شد. برخی دیگر از مخالفان هم به بار مالی این جریان اشاره می کنند که بر دوش دولت خواهد افتاد. نماینده مردم بجنورد از مخالفان این طرح بود. قاسم جعفری در مخالفت با کلیات طرح مذکور دوتابعیتی، به خانه ملت گفت: تعداد زیادی از کسانی که حاصل ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی هستند دغدغه جدی دراز مدتی را ایجاد کرده اند، اما تصویب این طرح مشوقی برای تابعه ها در آینده خواهد شد چرا که این ازدواج ها اغلب در استان های مرزی و از سر فقر به وجود آمده است. رسمیت بخشیدن مسیر را برای تبعه خارجی باز می کند، از این رو ملیت و هویت ایرانی را دچار مشکل می کند. قاسم جعفری با اشاره به اینکه برخی موارد در این طرح مبهم است، گفت: سلب تابعیت پدر یا اقامت دایم به واسطه فرزند در این طرح مشخص نشده است. همچنین براساس ماده ٩٧٦ قانون مدنی بخشی از دغدغه دو تابعیتی ها رفع شده است و نیازی به تصویب مجدد قانون برای این افراد وجود ندارد. از سوی دیگر، نادر قاضی پور هم در مخالفت با طرح مذکور با تاکید بر استمرار مهاجرت در صورت تصویب طرح، تصریح کرد: تصویب طرح اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی و فرزندان شهدای غیرایرانی سبب استمرار مهاجرت های بسیاری از کشورهای افغانستان، پاکستان و بنگلادش به کشور خواهد شد همان گونه که در سال های گذشته مهاجرت ها هزار برابر شده است. نماینده مردم ارومیه در مجلس افزود: دوتابعیت ها عمدتا کسانی هستند که بدون اجازه و گذرنامه وارد کشور شده اند، از این رو قانونی کردن افرادی که بدون قانون وارد کشور شده اند درست نیست. همچنین با تصویب این طرح مرزها همواره خطرپذیرتر از قبل خواهند شد و با مشکلات نژادی، قومی و مذهبی روبه رو خواهیم شد. قاضی پور با اشاره به اینکه بازار کار در کشور با شرایط بحران روبه رو است، گفت: جوانان نخبه و با مدرک دکترا و سرمایه داران ایرانی جذب کشورهای اروپایی می شوند، در حقیقت نابغه صادر می کنیم و کارگر ساده وارد خواهیم کرد لذا تصویب این طرح مسائل امنیتی ایجاد می کند، چراکه هر پناهنده غیرقانونی، ایرانی لحاظ خواهد شد. محمدعلی پورمختار اما با اشاره به مواجه شدن کشور با مسائل امنیت ملی، اجتماعی و سیاسی در مخالفت با طرح مذکور تایید کرد: تصویب این طرح در آینده ای نزدیک مسائل امنیت ملی، اجتماعی و سیاسی کشور را با مشکل مواجه می کند. انتظار می رود از برخوردهای احساسی خودداری شود، چراکه این افراد قاعدتا برخلاف قانون جمهوری اسلامی ازدواج کردند و نباید زمینه برای اقدامات بعدی این افراد مهیا شود. نماینده مردم بهار و کبودرآهنگ در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه اقدامات نامشروع نباید با رأی نمایندگان مشروعیت یابد، گفت: فرزندان دوتابعیتی صدها برابر فرزندان شهدای غیرایرانی هستند از این رو بهتر است به قانونی که در ٢/٧/٨٥ به تصویب رسیده تمکین کرد. همچنین بند ٥ ماده ٩٧٦ قانون مدنی تاکید کرده است کسانی که از پدر تابعه خارجی متولد می شوند پس از یک سال از ١٨ سالگی می توانند در ایران اقامت کنند و براساس مقررات کشور به تحصیل بپردازند. ابزار تشویقی قانونی نباید برای کسانی که مشخص نیست تعلق خاطر به ایران داشته باشند ایجاد کرد. اعطای تابعیت به افراد بالای ١٨ سال، یک سال پس از سکونت در کشور، میسر است اما ظاهرا پیچیدگی های موجود برای آنها، در این طرح تسهیل می شود. همچنین به افراد زیر ١٨ سال، خدمات تحصیلی، درمانی، بهداشتی، هویتی و آموزشی داده شود. سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس هم با اشاره به تعداد رو به افزایش این افراد گفت: طبق آمارها در سال ۸۵ تخمین زده شده است، ۲۰۰ هزار نفر فرزند مادران ایرانی و پدران غیرایرانی در ایران زندگی می کنند که تابعیت آنها مشخص نیست. این رقم رو به رشد است و تخمین می زنیم تعداد این افراد به یک میلیون نفر رسیده باشد، اگر این تعداد اکنون به رقم یک میلیون رسیده باشد، درحال حاضر این افراد اسناد هویتی، شناسنامه و کارت ملی ندارند و می توانند برای کشور مشکل ایجاد کنند. عباس قاییدرحمت، در این خصوص به مهر گفت: این افراد هم به لحاظ شناسایی مشکل دارند و هم به لحاظ بهداشتی، اجتماعی، درمانی و آموزشی نمی توانیم به آنها خدمات رسانی کنیم. براساس قانون، باید تکلیف هویت افرادی که ۱۸ سال خود را تمام می کنند، مشخص شده باشد. در این قانون ذکر شده است «زمانی که این افراد ۱۸ ساله می شوند و تا یک سال بعد نیز در ایران اقامت داشته باشند چنانچه تبعیت غیرایرانی پدر آنها هم محرز شود، اسناد هویتی برای شان صادر می شود که در این باره چند دستگاه از جمله نیروی انتظامی، استانداری، ثبت احوال و... درگیر می شوند». کلیات طرح رد شده است، شاید، زمانی دیگر، در مجلسی دیگر، طرحی مشابه به صحن بیاید، نمایندگان دنبال راهکاری برای سرو سامان دادن به وضعیت یک میلیون کودک و نوجوانی که به نوعی ایرانی محسوب می شوند، باشند. سه روایت از بی شناسنامه ها زهرا روستا/ طرح اعطای تابعیت به فرزندان مادران ایرانی رای نیاورد. مادرانی که سال هاست برای اثبات هویت فرزندان خود تلاش می کنند باز هم نا امید شدند. هفته پیش وقتی این طرح به امضای نمایندگان رسید و قرار شد به رای نمایندگان گذاشته شود، خبر آن بسیاری از بی شناسنامه ها را خوشحال کرد، این شادی چند روز بیشتر دوام نداشت. مخالفان گفته اند تصویب این طرح سبب افزایش مهاجرت غیرقانونی به ایران می شود اما مشخص نیست تکلیف صدها هزار کودک و نوجوان و جوانی که تا به حال خاک دیگری را به جز ایران به عنوان وطن تجربه نکرده اند، چه خواهد شد. آینده این افراد به داشتن یا نداشتن یک جلد شناسنامه بستگی دارد. آنها یا اجازه ورود به مدرسه را ندارند یا تنها می توانند در مقطع ابتدایی درس بخوانند. از امکانات بیمه های درمانی بهره ای نبرده اند، یارانه نقدی دریافت نمی کنند، اجازه کار کردن و بهره مندی از قانون کار را ندارند و حتی نهادهایی مانند کمیته امداد و بهزیستی نیز از ارایه خدمات به آنها خودداری می کنند. «اعتماد» زندگی دو مادر که فرزندان شان مشکل تابعیت دارند و کودکی بی شناسنامه را از زبان خود آنها روایت می کند. آنها نمونه ای از هزاران نفرند. ١ شمسی ٢٢ ساله «١١ ساله بودم. نیمه های سال تحصیلی بود که یک روزی عمویم که بعد از فوت پدرم، خانواده ما را بخشی از اموال خودش می دانست، شریک پاکستانی اش را به خانه مان آورد. انگار پسر شریکش مرا دیده بود و از من خوشش آمد. در آن شب درست نمی فهمیدم چه اتفاقی دارد می افتد. اما چند ساعت بعدش به عنوان هدیه به پسر شریکش تقدیم شده بودم. مادر و برادرانم تمام تلاش شان را کردند تا جلوی این اتفاق را بگیرند. اما عمویم با زور و تهدید راضی شان کرد. تا چشم به هم زدم، عاقد آوردند و خطبه عقد را خواندند. آنها رسم و رسوم خودشان را دارند و به ثبت محضری ازدواج اعتقادی ندارند. شش سال با این مرد زندگی کردم و حاصل آن یک دختر هشت ساله و یک پسر چهار ساله است. به خاطر پاکستانی بودن شوهرم، به بچه ها شناسنامه ندادند. شوهرم معتاد شده بود، کار نمی کرد. مدتی گم شد تا اینکه فهمیدیم ما را رها کرده و به پاکستان برگشته. خانواده ام غیابی طلاقم را گرفتند، چون ازدواجم ثبت قانونی نشده بود باز هم عاقد آوردند تا خطبه ای بخواند و طلاق شرعی شود. از وقتی جدا شده ام با مادر و برادرم زندگی می کنم. عمویم که بانی این ازدواج بود چند سال پیش از دنیا رفت و باقی خانواده هم ما را طرد کرده اند. به بچه هایم توهین می کنند و به من می گویند چرا بچه های یک پاکستانی را نگه داشته ای، بچه ها را از مرز رد کن و بفرست پیش پدرشان. من چطور می توانم پاره های تنم را از خودم جدا کنم. کار می کنم و هر طور شده خرج شان را در می آورم. اما این بچه ها بیمه ندارند و هزینه درمان آنها آزاد است. مدرسه رفتن شان هم سخت است. امسال دخترم را با کارت واکسن و نامه ای که از دادگستری گرفتیم در کلاس اول ثبت نام کردم. الان خوشحال است و مثل بچه های دیگر زندگی می کند اما نگرانم چون می دانم اگر نتوانم برایش شناسنامه بگیرم بزرگ تر که شود آینده اش با بقیه بچه ها فرق دارد.» ٢ راهبه ١٣ ساله «من امیدوارم یک روز به من و خواهرانم شناسنامه بدهند. اگر شناسنامه بگیریم، من می توانم به دانشگاه بروم و متخصص قلب بشوم. خواهر بزرگم هم می تواند ازدواج کند. خواهرم ٢٣ سال دارد. درس نخوانده. برایش خواستگار آمد و نامزدی گرفتند. اما وقتی فهمیدند ما شناسنامه نداریم عروسی اش به هم خورد. خانواده شوهرش می گویند، اگر می خواهد ازدواج کند باید شناسنامه داشته باشد. زندگی بدون شناسنامه خیلی مشکل است. من پنج خواهر دیگر هم دارم. ما نمی توانیم مثل بچه های دیگر راحت رفت و آمد کنیم. چند سال پیش یک بار ماموران به خانه ما آمده بودند، ما مدرسه بودیم و مادرم سر کار. فقط خواهر بزرگ و خواهر کوچکم که آن موقع یک ساله بود، در خانه بودند. می خواستند آنها را بفرستند به آن طرف مرز. به افغانستان. مادرم همان موقع به خانه رسیده بود. به آنها التماس کرد و از چند اداره نامه گرفت تا راضی شدند خواهرانم را نبرند. وقتی کلاس سوم بودم هم یک بار خواستند من و خواهرم را از مدرسه بیرون کنند، باز هم مادرم به آموزش و پرورش رفت و آنها اجازه دادند ما در مدرسه بمانیم. من یک خواهر دوقلو دارم و در کلاس مان فقط من و خواهرم شناسنامه نداریم. بالاخره یک روز به ما شناسنامه می دهند چون ما باید درس بخوانیم و به دانشگاه برویم.» ٣ هورنسا ٢٨ ساله «مادرم همیشه خودش را نفرین می کند که چرا راضی به ازدواج من با یک تبعه افغان شده است. ما نمی دانستیم بعدها گرفتار این مشکلات می شویم و به بچه هایم شناسنامه نمی دهند. بیمه نمی شوند و حتی کمیته امداد هم از ما ثبت نام نمی کند. سال های اول دبیرستان بودم که همسر افغانم به خواستگاری من آمد. آنقدر آمد و رفت تا راضی شدیم. اما همین که ازدواج کردم، رفتارش تغییر کرد. مدام در خانه دعوا راه می انداخت حتی روی مادرم هم دست بلند می کرد یا چاقو می کشید. به خاطر رفتارش امنیت جانی نداشتیم. من را با دو بچه رها کرد و رفت و امیدوارم هیچ وقت برنگردد. حالا پسرانم ١١ و ١٢ساله هستند و در مدرسه دینی درس می خوانند. خودم کار می کنم و خرج شان را می دهم. درآمدم زیاد نیست ماهی ٣٥٠ هزار تومان کفاف کرایه خانه و هزینه تحصیل بچه ها را نمی دهد. خیلی دوست داشتم آنها را به مدرسه بفرستم اما اجازه نمی دادند. امسال هم که اجازه ثبت نام می دهند، آموزش و پرورش قبول شان نمی کند، چون سن شان بالای ١١ سال است. زندگی من پر از سختی هایی است که هر زن تنها و بدون درآمد می تواند داشته باشد، اما من همه را تحمل می کنم. فقط به بچه های من شناسنامه بدهند. من به استعداد و توانایی آنها مطمئنم، می دانم اگر شناسنامه داشته باشند، می توانند از پس خودشان بر بیایند و زندگی من را هم بچرخانند.»
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرخبر]
[مشاهده در: www.shahrkhabar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها