واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: آستانه تحمل به حالتی اطلاق می شود که انسان دیگر توان کنترل خشم خود را نداشته باشد و با کوچک ترین تنشی عصبانی شود و پرخاشگری کند. طبق بررسی ها، آستانه تحمل مردم کشور ما رو به کاهش است و سوالی که پیش می آید این است که علت این همه نداشتن تحمل و زودرنجی مردم چیست؟ در ادامه این مطلب تلاش می شود که به این سوال پاسخ مناسبی داده شود. نظریه هیدرولیکی پرخاشگری چه می گوید؟ نظریه پردازان مختلف نظرات متفاوتی در این باب بیان کرده اند؛ اما یکی از مهم ترین آن ها نظریه هیدرولیکی پرخاشگری است. طبق این دیدگاه هر انسانی ظرفیت مشخصی برای کنترل خشم و پرخاشگری خود دارد. هنگامی که این ظرف کاملا پر شود با کوچکترین تلنگری سرریز می کند و پرخاشگری ذخیره شده در آن، تخلیه می شود. به عبارت دیگر با هر ناکامی، بی احترامی، تعارض و هر عملی که باعث خشم انسان می شود، بخشی از این ظرف پر و در نهایت با آخرین عملی که باعث سر ریز شدن آن شود خالی می شود. حال مهم نیست این آخرین موضوع چقدر اهمیت دارد. ناکامی هم دلیل کاهش آستانه تحمل است دیدگاه دیگر ناکامی را علت اصلی پرخاشگری می داند. این نظریه بیان می کند که با هر ناکامی انسان دچار خشم می شود و این خشم باید در جایی بروز پیدا کند. در بعضی عوامل که باعث ایجاد ناکامی و سرخوردگی در مردم می شود، چون نمی توان آن خشم ها را به صورت مستقیم بر سر عامل ایجاد کننده ناکامی خالی کرد، این خشم جابه جا می شود و بر سر اولین فردی که از نظر قدرت و پایگاه اجتماعی پایین تر از فرد باشد خالی می شود. در مواردی فرد سرخوردگی خود را بر سر مردم کوچه و خیابان خالی می کند که به نزاع خیابانی منجر می شود. همچنین در صورت ایجاد ناکامی توسط مدیر یا رئیس در محیط کار، این پرخاشگری جابه جا و به محیط خانه منتقل می شود و خشم ناشی از محیط کار بر سر همسر و فرزندان خالی خواهد شد. نگاه بدون احترام افراد جامعه به یکدیگر باعث عصبانیت می شود یک عامل دیگر که باعث بروز پرخاشگری در جامعه و خانواده می شود، پایین بودن ارزش احترام اجتماعی است. احساس احترام اجتماعی که یکی از حقوق اولیه انسانی است برای سلامت روان هر فردی لازم است. راه حل مناسب طبق این دیدگاه، این است که عوامل ناکامی از جامعه حذف شود. همچنین رعایت اصل طلایی که در احادیث دینی ما نیز به آن اشاره شده است ضروری به نظر می رسد و طبق این اصل طلایی، هر آنچه را برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند، و آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران هم مپسند. رعایت همین اصل طلایی می تواند بسیاری از معضلات اجتماعی را رفع کند. زمانی که من می خواهم به دیگری توهین کنم، قبل از آن فکر کنم اگر همین حرف را به من بگویند چه حسی به من دست می دهد، آن گاه به احتمال زیاد ادب را رعایت خواهم کرد. تا زمانی که تمام مردم حقوق دیگران را رعایت نکنند، این حالت ناکامی و سرخوردگی وجود خواهد داشت. با این حال در ادامه به بیان چند راهکار برای مواجهه با این خشم فروخورده می پردازیم. 8 راهکار کنترل خشم فروخورده اگر احساس می کنید که در حال عصبانی شدن هستید حتما صحنه را ترک کنید چراکه با خروج از آن محیط می توانید بر اعصاب خود مسلط شوید و از بروز دعوا و بحث پیش گیری کنید. در هنگام خشم یک لیوان آب سرد بنوشید؛ زیرا باعث کاهش فشار عصبی شما می شود. گاهی افکار خود را با خاطره ای خوب و آرامش بخش مشغول کنید تا در زمان های عصبانیت، انعطاف پذیری بیشتری از خودش نشان دهید. خود را به جای فرد مقابل بگذارید و موضوع را از زاویه دید او نگاه کنید. شاید او روز بسیار بدی داشته است، شاید او مریضی در بیمارستان دارد که این قدر عجله دارد و .... در این صورت خشم شما به مهربانی تبدیل خواهد شد. باور کنید که شما هم با بقیه مردم برابر هستید و هیچ حق بیشتری از بقیه ندارید. هنگامی که موقع رانندگی با مسدود کردن راه دیگران یک متر جلوتر می روید، عملا خود را برتر و محق تر از دیگران دیده اید. در صورت روبه رو شدن با توهین یا برخورد نامناسب دیگران، به یاد داشته باشید که این ما هستیم که اجازه می دهیم فردی ما را ناراحت یا آشفته کند. فقط زمانی ما احساس ناراحتی می کنیم که فرد مقابل برای ما از اهمیت برخوردار باشد، در غیر این صورت حرف یا برخورد او هیچ اهمیتی برای ما ندارد و در نتیجه باعث خشم ما نیز نخواهد شد بنابراین اگر او به شما توهین کرد فقط شخصیت خود را نشان داده است و از شما چیزی کم نمی شود. به یاد داشته باشیم که در صورت عصبانیت فقط خود ما آسیب می بینیم. اگر شخصی در خیابان به شما توهینی کرد و رفت، عصبانیت هیچ آسیبی به فرد خاطی نمی رساند و فقط خود شما را برآشفته می کند. عصبانیت بیشتر آسیب بیشتر به خود شماست و نه فرد مقابل. برای خود احترام قائل شوید. اگر کودکی به شما توهین کند چه واکنشی نشان می دهید؟ احتمالا با این توجیه که او کودک و نادان است بدون ناراحتی خواهید گذشت. پس چرا زمانی که فرد نادانی به شما توهین می کند آنقدر خود را کوچک می کنید که با او دهان به دهان شوید؟
یکشنبه ، ۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]