تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836861598
مطبوعات و جریان سازی سیاسی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مطبوعات و جریان سازی سیاسی تهران- ایرنا- روزنامه ابتکار در صفحه درنگ نوشت: اینکه مطبوعات وارد بازی های سیاسی شوند و به اصطلاح تریبون یک گروه، حزب یا جناحی شوند، موضوعی است که موافقان و مخالفان زیادی دارد. اما آنچه مسلم است مطبوعات و رسانه ها باید طوری عمل کنند که ماهیت خبری انها زیر سوال نرود.
در این گزارش که در شماره روز شنبه چهارم مهر 1394 خورشیدی به قلم فرهاد اسماعیلی منتشر شده، آمده است: رسانه ها در عصر حاضر به بخشی از فعالیت های سیاسی هر کشوری تبدیل شده اند. در حقیقت اینکه می گویند مطبوعات رکن چهارم دموکراسی هستند نشان از سیاسی بودن رویکرد مطبوعات دارد. در اینکه مطبوعات وارد بازی های سیاسی شوند و به اصطلاح تریبون یک گروه، حزب یا جناحی شوند، موضوعی است که موافقان و مخالفان زیادی دارد. اما انچه مسلم است مطبوعات و رسانه ها باید طوری عمل کنند که ماهیت خبری انها زیر سوال نرود. البته با توجه به اینکه هر رسانه ای رویکردی دارد، برخی رسانه های به اصطلاح حزبی تنها برای همین موضوع ایجاد می شوند. برخی از کارشناسان بر این تفکرند که حزبی شدن رسانه آسیب بسیار جدی برای رسانه است و آنرا از واقعیت دور می کند. در مقابل برخی دیگر بر این عقیده اند که رسانه می تواند حزبی باشد و هیچ منافاتی با رسالت رسانه ندارد. **مطبوعات از تشکیلات حزبی خاص فرمان نمی برندمحمود هرندی، روزنامه نگار در این باره می گوید: در بیش از سه دهه که از انقلاب اسلامی ایران می گذرد، توسعه رسانه های حزبی که البته به دلیل برخی محدودیت ها، گاه به عنوان رسانه های سیاسی همسو عرض اندام کردند تا آنجا اهمیت یافت که در برخی مقاطع، اهمیت یک رسانه به عنوان تریبون جریانی سیاسی، از اهمیت اعضا و مواضع گروهی آنها بیشتر شده و همین موضوع، کم کم رسانه ها را بدل از احزابی ساخت که قدرت بسیج افکارعمومی و تقویت بدنه اجتماعی خود را نداشتند. وی ادامه می دهد: با آن که افول موقعیت رسانه های حزبی در سطح جهان باعث شد احزاب ایرانی نیز اندک اندک تمایلی به برخورداری از رسانه ارگان از خود نشان ندهند. هر چند اکنون نیز برخی مطبوعات همچون روزنامه های مردم سالاری، همبستگی و کار و کارگر رسانه های مربوط به احزابی با نام هایی مشابه قلمداد می شوند، اما گروه های سیاسی گویی دریافته اند که فقط با حضور در رسانه هایی فراگیرتر و غیروابسته (به لحاظ تشکیلاتی) می توانند نسبت به اقناع افکارعمومی اقدام کنند. این کارشناس حوزه ارتباطات تصریح می کند: اکنون روزنامه های مشهور سیاسی در کشورمان هر چند بوضوح از یک جریان سیاسی مشخص حمایت می کنند و چهره های حزبی معطوف به یک جریان خاص را معرفی می کنند، اما از نظر تشکیلاتی از حزب مشخصی فرمان نمی برند.او اضافه می کند: روزنامه هایی مانند صبح امروز، یاس نو، وقایع اتفاقیه، نوروز، بامدادنو و نوسازی، سلام، خرداد، فتح، آفتاب امروز، بیان، حیات نو، کارگزاران، هم میهن، بهار و آسمان همه روزگاری صدای یک جریان سیاسی مشخص به شمار می آمدند، با وجود این به نظر می رسد رادیکالیزه شدن عملکرد برخی احزاب و گروه های سیاسی در کنار تندروی های مطبوعاتی در کشور بخش وسیعی از مطبوعات ارگان را به تعطیلی کشاند و اکنون فرجام این رسانه ها و احزاب، تجربه ای پیش روی احزاب و گروه های سیاسی است که راه رفته را تکرار نکنند.هرندی همچنین می گوید: هر چند به نظر می رسد رسانه های همسو با احزاب سیاسی در ایران امروزه بیش از پیش به سوی سایت های خبری و پایگاه های اینترنتی متمایل شده اند و فضای مجازی را برای طرح ایده های سیاسی خود برگزیده اند، اما تنها راه ادامه فعالیت رسانه های سیاسی اعم از رسانه های ارگان یا همسو با تشکیلات موجود، حفظ اعتدال و حرکت در چارچوب قانون است؛ اصولی به ظاهر بدیهی که در عمل به دلیل برخی منازعات سیاسی کمتر مجال بروز و ظهور می یابد.او می افزاید: از آنجا که بخشی از بار کنش های سیاسی مطبوعات در جامعه امروز ایران را نیز مطبوعات و خبرگزاری های وابسته به برخی نهادهای دولتی و حاکمیتی بر دوش دارند، به نظر می رسد که رعایت مصالح کشور در این گونه رسانه ها که به نوعی از بودجه بیت المال ارتزاق می کنند، ضروری است و همزمان باعث می شود الگویی از فعالیت سالم رسانه ای در کشور نیز ارائه شود؛ الگویی که بتواند به دور باطل «افراط ـ تعطیلی ـ افراط» در فضای رسانه ای کشور پایان دهد.**رسانه ها اگر حزبی نباشند هویت اجتماعی ندارنداما زهرا جوادی، کارشناس ارشد ارتباطات درباره سیاسی شدن احزاب به روزنامه ابتکار می گوید: اینکه یک رسانه نگاهی سیاسی داشته باشد یک جزء جدایی ناپذیر از رسانه است. در عصر حاضر روزنامه های عمومی به طور حتم رویکرد سیاسی و در بسیاری موارد حزبی دارند.وی ادامه داد: اگر یک رسانه به ویژه رسانه مکتوب به ارگان سیاسی وابسته نباشد، در حقیقت هویت اجتماعی ندارد. به این معنا که بسیاری از مردم که گرایش سیاسی خاص دارند به سراغ روزنامه ای می روند که گرایش حزب ها را منعکس کند. جوادی با تاکید بر اینکه هر نگاه سیاسی حمایت نیست اضافه می کند: اینکه تا رسانه ای با شخصی خاص مصاحبه می کند سریع آن رسانه را به حزب آن فرد می بندند نگرشی اشتباه است که در جامعه ما باب شده است. اما در حقیقت رسانه می تواند به یک جناح سیاسی علاقه داشته باشد و این علاقه را در نوع اخبار خود به ویژه اخبار سیاسی خود منعکس کند اما از نگاه طرفدارانه دور باشد.این کارشناس رسانه همچنین می گوید: رسانه ها هر چند می توانند مستقل باشند اما در اخبار آنها گرایش و علایق سیاسی آنها مشخص است و با تمام بی طرفی حزبی خود، می توان جناح حزبی آنرا تشخیص داد چراکه روزنامه ها از انسان ها تشکیل می شوند و انسان ها هم علایق سیاسی دارند که در نگارششان مشخص است. **روزنامه ها جایگزین احزابشهناز هاشمی، استاد علوم ارتباطات در این باره می گوید: در ایران چون احزاب فعالیت شفاف و روشنی ندارند و کارکردهای آنها در جامعه نهادینه نشده متاسفانه می بینیم که روزنامه ها جای حزب را گرفته اند و فعالیت ها، بیانیه ها و مسایل مربوط به آن حزب در روزنامه نمایان می شود. وی درباره این موضوع که چرا رسانه های مربوط به احزاب همه سیاسی هستند، تصریح می کند: به دلیل اینکه در ایران حزب به معنای واقعی وجود ندارد، وقتی روزنامه وابسته به فلان حزب را می خوانید چنین برداشت می کنید که این روزنامه تریبون سیاسی آن حزب است، گرچه بنده معتقدم که باید اجازه دهیم تنوع مطبوعات و نگاه های مختلف در جامعه وجود داشته باشد و مردم در این باره قضاوت کنند.هاشمی ادامه می دهد: در دنیای اطلاعات کنونی رسانه ای موفق است که مسائل جامعه را از تمام زوایا ببیند و در تحلیل و گزارش ها به نکات مثبت و منفی به درستی توجه کند. در حقیقت رسانه ها باید بدانند که یک طرفه قضاوت کردن سبب می شود تا مخاطبان خود را از دست بدهند و اعتماد افکار عمومی از آنها سلب شود، به عنوان مثال این روزها مردم به مطبوعات توجه خاصی ندارند و کمتر روزنامه می خوانند که یکی از دلایل آن همین یک سویه بودن مطبوعات دارد از نظر گرایش سیاسی است. **تیترهایی با گرایش های خاصفتانه رضایی، از روزنامه نگاران سیاسی یکی از محاسن رسانه ها را نگاه سیاسی و حزبی می داند و به ابتکار می گوید: اکنون هر حزبی یک تریبون مستقیم به نام روزنامه دارد. او با تاکید بر اینکه در کشور ما ایران رسانه مستقل وجود ندارد، می افزاید: تا زمانی که رسانه ها وابسته به دولت یا احزاب و تشکل های سیاسی هستند به طور قطع استقلال معنا ندارد. اما اینکه می گویند یک رسانه در صورت حزبی بودن نمی تواند به وظیفه خود که همان اطلاع رسانی است به درست عمل کند، دیدگاه اشتباهی است چراکه یک رسانه حزبی مانند رسانه تخصصی است. **مشکلات مالی و وابستگی رسانهعلی پرتویی، کارشناس ارتباطات و مدیر یکی از سایت های خبری هم با اشاره به اینکه مطبوعات زمینه ساز رشد و بالندگی فرهنگی یک جامعه هستند، می گوید: روزنامه ها باید منافع ملی و مردمی را در نظر بگیرند، شما اگر دقت کرده باشید می بینید بسیاری از تحلیل هایی که در روزنامه ها چاپ می شود، گرایش سیاسی دارد. او بزرگترین ضعف رسانه ها را وابستگی مالی آنها دانسته و می افزاید: رسانه های نوشتاری و مکتوب به دلیل اینکه از استقلال مالی برخوردار نیستند زیر پرچم احزاب و گروه های خاص قرار می گیرند، این در حالی است که اطلاع رسانی شفاف تنها از رسانه ای است که فارغ از وابستگی به هر جریان و گروهی به فکر منافع ملی کشورش باشد.»این کارشناس ارتباطات همچنین می گوید: وقتی رسانه ای وابسته به یک جریان خاص فکری باشد در تحلیل ها و نقدهای خود نمی تواند جانب اعتدال را رعایت کند در نظر بگیرد.**نگاه مثبت و منفی سیاسیون به رسانه های حزبی اما سیاسیون هم نسبت به رسانه و ارتباط آنها با احزاب واکنش دارند. برخی از انها این نوع نگاه رسانه را درست می دانند و بعضی دیگر هم این گرایش را به دلیل زیر سوال بردن استقلال رسانه، اشتباه می شمارند.حجت الاسلام مجید انصاری، عضو مجمع روحانیون مبارز در این باره می گوید: آزادی احزاب بدون آزادی مطبوعات بی معناست و احزاب حتما باید از رسانه های آزاد برخوردار باشند و این آزادی ها محدود به شرایط قانونی و حدود شرعی است.وی ادامه می دهد: احزاب به عنوان نیروی منتقد و هدایتگر همزمان می توانند با برنامه های خودشان، مسوولان و تصمیم گیران و تصمیم سازان جامعه را کمک کنند و هم در جای خودشان انتقاد اساسی و درست داشته باشند و این انتقاد را از مجرای رسانه های حزبی و به عنوان حزب به مردم منتقل کنند که همین جا تاکید می کنم آزادی احزاب بدون آزادی مطبوعات بی معناست.عضو مجمع روحانیون مبارز اضافه می کند: آزادی مورد نظر ما چه در سطح جامعه، چه در احزاب و چه در مطبوعات محدود و مشروط به شرایط قانونی و حدود شرعی مشخص شده در قانون است.وی با بیان اینکه ناگزیر از ایجاد احزاب هستیم می افزاید: احزاب با کارکردهای مشخصی که دارند می توانند کمک کنند تا جامعه به سامان برسد چرا که نبود احزاب و دموکراسی بدون تحزب، به هرج و مرج و آشوب های سیاسی می انجامد.**عامل تعقل مردم هستنداما تقی راستگو از کارشناسان سیاسی درباره سیاسی شدن احزاب می گوید: رسانه ها مردم را به تفکر وا می دارند و این تفکر می وتواند به مردم در درک بهتر کمک کند. او ادامه می دهد: در کشور ما مطبوعات مقداری رنگ و بوی سیاسی دارند و در برخی موارد موضوعات مختلف را با عینک سیاسی می بینند و سعی می کنند مسائل مختلف را با توجه به گرایش سیاسی خود تحلیل و تفسیر کنند که این مساله با رسالت واقعی مطبوعات سازگار نیست.او معتقد است مردم به خوبی جهت گیری ها و تحلیل های سیاسی برخی رسانه ها را به خوبی می شناسند و چنین نشریاتی رفته رفته جایگاه ارزشی خود در جامعه را از دست می دهند. در هر حال اکنون رسانه به عنوان یک رکن جدایی ناپذیر در زندگی انسان هاه در آمده است و اگر قرار باشد که رسانه ها همه با دیدگاه خنثی به موضوعات نگاه کنند به طور حتم جامعه در سکون باقی میماند و این نوع سکون تحرک سیاسی و شادابی را از مردم آن جامعه می گیرد. همین رسانه ها هستند که می توانند با برخی فعالیت های خود شور زیادی در مردم ایجاد کنند تا به واسطه آن مناسبت ها و برنامه های سیاسی با مشرکت بیشتر برگزار شود. اینکه برخی احزاب رسانه ها را به خدمت میگیرند مربوط به گرایش مسوولان آن رسانه است. شاید انها می توانند با این موضوع کنار بیایند که استقلال رسانه زیر سوال برود.*منبع: روزنامه ابتکار**گروه اطلاع رسانی**9362**9131
04/07/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها