محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826756972
صلح از آرمان تا واقعیت
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گزارشی از یک نشست صلح از آرمان تا واقعیت تهران- ایرنا- انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی به مناسبت روز جهانی صلح نشستی را با عنوان «صلح از آرمان تا واقعیت» در سی ام شهریور 1394 هجری خورشیدی در تهران برگزار کرد.
سازمان ملل متحد در بیست و یکم سپتامبر، روز جهانی صلح به طور ویژه به نبود جنگ و خشونت پرداخت، در این زمینه بسیاری از کشورها، گروه های سیاسی، گروه های نظامی و افراد مختلف در اتحادی هماهنگی برای برقراری جهانی به دور از جنگ، خشونت و درگیری تلاش می کنند. این سازمان در روز جهانی صلح تمامی مردمان این گیتی پهناور را به پایان خصومت و درگیری دعوت می کند و از مسیر آگاهی دادن به جهانیان در رابطه با مقوله ی صلح، در راه رسیدن به این مهم می کوشد. به مناسبت روز جهانی صلح، انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی نشستی با عنوان «صلح از آرمان تا واقعیت» را در سی ام شهریور 1394 هجری خورشیدی با حضور «محسن محبی» رییس مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری در خانه اندیشمندان علوم انسانی در تهران برگزار کرد و به بررسی موضوع صلح و پیشینه ی آن در طول تاریخ زندگی بشر پرداخت. ** خواندن پیام دبیرکل سازمان ملل به مناسبت روز جهانی صلحدر آغاز این مراسم نخست محمد رجایی مقدم معاون مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد تهران پیام بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد را به بهانه روز جهانی صلح خواند. متن این پیام بدین شرح است: امسال روز جهانی صلح با بحبوحه ی خشونت مرگبار و درگیری های بی ثبات کننده در سراسر جهان همزمان است. به جای تسلیم در برابر نامیدی، مسوولیتی مشترک بر عهده داریم، مبنی بر درخواست پایان وحشی گری و گریز از مجازات که متداول شده است. این جانب تمامی جناح های درگیر را فرا می خوانم تا سلاح های خویش را زمین بگذارند و آتش بس جهانی را رعایت کنند. به آنان می گویم کشتار و تخریب را متوقف و فضایی برای صلح پایدار فراهم کنند. اگرچه ممکن است این رویا به دور از واقعیت به نظر برسد اما رویای صلح در زندگی مردم در همه جا تداوم دارد. برای تحقق این رویا هیچ گروهی مصمم تر از جوانان امروز نیستند آنان بخشی از پر جمعیت ترین نسل جوان تاریخ بوده که آگاه تر و بیش از هر زمان باهم در ارتباط هستند.اینجانب تمامی دولت ها را ترغیب می کنم به منظور تحقق کمک های بالقوه ی وسیع جوانان صلح ساز جهان سرمایه گذاری بیشتری انجام دهند، باید تمامی شریکانی که آرمان صلح را به اشتراک می گذارند به شکلی همزمان بسیج کنیم، سازمان های غیردولتی، گروه های اعتقادی و شرکت ها، همه در پرورش پیشرفت اجتماعی حفاظت از محیط زیست و ایجاد جهانی منصفانه تر و صلح آمیزتر نقش دارند، ارزش های این همکاری موضوع این روز است. همکاری برای صلح و کرامت برای همه. ما در زمانی مخاطره آمیز زندگی می کنیم اما این دوران عصر برده ی بزرگ نیز است در چند روز آتی رهبران سراسر جهان در سازمان ملل متحد گرد هم خواهند آمد تا دستور کار 2030 میلادی که برنامه ی 15 ساله ما برای دسترسی به توسعه ی پایدار را مورد پذیرش قرار دهند. این برای نوید یک زندگی شرافتمندانه برای همه ضروری است. در جایی که فقر به تاریخ می پیوندد و صلح در اولویت قرار می گیرد. اجازه دهیم در این روز جهانی در حالی که ما 70 سالگی سازمان ملل متحد را جشن می گیریم، فرصت را برای دستیابی به هدف بنیادین این سازمان غنیمت شماریم. نسل های آتی را از بلای جنگ نجات دهیم... در ادامه این نشست محسن محبی رییس مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری به ایراد سخنرانی در ارتباط با موضوع صلح از آرمان تا واقعیت پرداخت.**دیدگاه های متفاوت به مقوله صلح محسن محبی با بیان آن که می توان به صلح نگاه آسیب شناسانه و توصیفانه داشت، گفت: دیدگاه ها به موضوع صلح متفاوت است، نخست باید مشخص کرد که با چه نگاهی می خواهیم صلح را مورد ارزیابی قرار دهیم. آیا نگاه پدیدارشناسانه در پرتو موازین و مباحث حقوق بین الملل، هدف ما برای تبیین صلح است یا خیر، آیا صلح یک مفهوم سلبی یا یک مفهوم ایجابی محسوب می شود، آیا صلح یک توصیه است یا یک اصل ضروری است، دولت ها مانع برقراری صلح هستند یا دیگر بازیگران عرصه ی بین المللی، صلح به معنای نبود جنگ یا به معنای وضعیتی که ویژگی های ایجابی مخصوص به خودش را داراست، نگریسته می شود که تمامی این موارد و چگونگی پرداختن به آنها متفاوت است. **احساس امنیت مهم تر از صلح رییس مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری، احساس امنیت را مهم تر از خود صلح دانست و تصریح کرد: در خیلی از موارد ممکن است، مسوولان امنیتی در یک جامعه ای ادعا کنند که امنیت وجود دارد و خیلی مواقع درست هم می پندارند زیرا در اجتماع کلانتری، نیروی انتظامی، نیروهای نظامی وارتش، نیروهای اطلاعاتی وظایف خود را انجام می دهند و در واقعیت ناامنی وجود ندارد. در صورتی که شاید در این مواقع افراد امنیت داشته باشند اما آن را وجود خویش احساس نکنند. امکان دارد در یک فضای درگیری نیز انسان احساس کند که در امنیت به سر می برد و اعتقاد دارد که می تواند این درگیری را مدیریت و از تنش های بیشتر جلوگیری کند در صورتی که حتی ممکن است در آرام ترین وضعیتی که ناشی از اقدام های امنیتی و اطلاعاتی است این احساس امنیت وجود نداشته باشد. همین نگاه و استدلال را در صلح هم می توان داشت. احساس صلح از خود صلح، اهمیت کمتری ندارد. برای ایجاد چنین احساسی فعالیت های بیشتر و دشوار تری از برقراری وضعیت غیر جنگ لازم است.**مفهوم و موانع صلحمحسن محبی در ادامه یادآور شد: اگر بپذیریم این مقوله به معنی وضعیتی است که جنگ وجود نداشته باشد و آن به معنای پایان مخاصمه باشد، در آن هنگام با یک مقوله ی حقوق بین الملل روبرو هستیم، صلح در این حقوق به دنبال وضعیت مخاصمه آمیز پایان یافته است و ابزارهایی هم که برای ایجاد صلح وجود دارد به طور معمول ابزارهایی هستند که شرایط دشمنی و درگیری های نظامی را پایان می دهند، مدیریت می کنند و الزاماتی را برای دولت ها ایجاد می کنند از این نگاه، صلح یک مفهومی محسوب می شود که معطوف به قدرت است، بنابراین مهم ترین مانع ایجاد صلح نیز بر این پایه خود قدرت ها هستند تا زمانی که قدرت و جود داشته باشد که نماد اصلی و عمده ی آن در حال حاضر دولت ها هستند(گرچه بازیگران قدرتمند غیردولتی هم در دنیای کنونی در عرصه ی بین المللی سهم بسیار مهم و قابل توجهی دارند.) بنابراین نخستین مانع صلح دولت ها و قدرت ها هستند با این استدلال ایجاد صلح به معنای نبود قدرت است که این آنارشیسم یا اقتدارگریزی هرج و مرج معنا می دهد. بسیاری از فیلسوفان به ویژه در غرب به وضعیت آنارشیسم احترام می گذارند به این معنی که دولت را مزاحم زندگی بشری و شکوفایی آن می دانند و تنها هنگامی به وجود دولت رضایت می دهند که نیروهای امنیتی داشته باشد و درآمدهای کشور را میان همگان تقسیم و از مرزها مراقبت کند، از دریچه ی ضرورتی که روزی به پایان خواهد رسید.آنارشیسم ها2 گروهند برخی از آنان هرج و مرج طلب هستند و گروهی دیگر به روزی می اندیشند که بشر آن چنان پیشرفت کند که دیگر به دولت نیازی نخواهد داشت اگر بپنداریم، صلح یک امر معطوف به قدرت است، آن وقت برای پایدار کردن آن باید این مقوله را از قدرت جدا کنیم. البته صلح در معنایی که در روابط بین الملل و حقوق بین الملل از آن یاد می شود در کنار امنیت بین المللی قرار می گیرد و این مفهوم ها با یکدیگر هم نشین، همراه و همساز هستند.**نگاه های متفاوت به مقوله ی صلح و امنیت رییس مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری، وظیفه شورای امنیت را محافظت از امنیت دانست و اظهار کرد: امنیت مقوله ای است که برپایه ی تعریف معطوف به قدرت است و در واقع قدرت می تواند امنیت را پدید آورد. اگر خواهان آن باشیم که این موجود را از بند امنیت جدا کنیم و صلح داشته باشیم در غیاب دولت و قدرت ها، آن وقت صلح یک امر انسانی، متعالی، اخلاقی و آرمانی می شود که به واقعیتی تبدیل شده است اما بشر تا رسیدن به این مرحله راه طولانی را در پیش دارد. تمامی فعالیت های که انسان در طول 100 سال گذشته انجام داده تمامی در این چارچوب این مسیر محسوب می شود. اگر صلح را به عنوان یک امر انسانی برای خویش ترسیم کنیم نه صلح در کنار امنیت ناشی از قدرت، آن زمان سازمان های بین المللی هم بهتر می توانند پاسخگوی این موضوع باشند. **حقوق بین الملل متولی صلحمحسن محبی حقوق بین الملل را متولی و حافظ صلح قلمداد کرد و گفت: شاید بهترین گزینه ای که بشر اینک به آن رسیده، این است، برای حفظ صلح و نجات از بلای جنگ چاره ای به جز آن که در یک تشکل بین المللی به نام سازمان ملل ساز و کاری را تعریف بکند، وجود ندارد. در نگاهی اجمالی می توان دریافت که 100 کنوانسیون برای مبارزه با تروریسم در حقوق بین الملل تصویب شده، در رابطه با مبارزه با قاچاق و پول شویی بیش از 60 سند بین المللی به امضاء رسیده اما حجم قاچاق در سراسر دنیا 300 هزار تریلیون دلار است. این پرسش پیش می آید که چگونه دولت ها و سازمان های بین المللی نمی توانند این مشکل ها را مدیریت کنند. پاسخ اینجاست که این پیام ها و خواسته ها هنوز درونی نشده و متولی آن یعنی حقوق بین الملل به دلایلی از عهده ی این موضوع بر نیامده است. در چنین چشم اندازی باید صلح را در قامت و پرتو حقوق بین الملل نگریست. این حقوق یک پدیده ی اروپایی است که بعدها تبدیل شد به یک رخداد جهانی اما باید منشا آن اروپایی دانست. به دلیل آنکه بعد از سقوط اتحاد مقدس و بعد از عهدنامه های وست فالی یا به دنبال جنگ های 30 ساله این حقوق شکل گرفت. در سده ی پانزدهم در اروپا هنگامه ای که رنسانس شکل گرفت و این قاره از فرهنگ قرون وسطایی نجات یافت، قدرت های بزرگ و کوچک بیشتر به شکل سلطنت هایی در گوشه و کنار اروپا روزگار می گذراندند و مفهوم دولت و کشور در معنای کنونی آن وجود نداشت، حتی چند قدرت بزرگ در اروپا هم همچون حاکمیت دولت های امروزی نبودند و بیشتر قوای نظامی و انتظامی بودند که به صورت مستقل در یک حوزه حکومت می کردند. در آن دوره منابع اصلی درآمد، زمین و کشاورزی بود و نظام سیاسی آن زمان، بازمانده ی نظام متمرکز امپراتوری روم به شمار می رفت تا پیش از زوال این امپراتوری، مسیحیت عامل اصلی وحدت اروپاست زیرا قدرت در دست کلیسا بود با این که چند قدرت بزرگ همچون اسپانیا، پرتغال و فرانسه در آن زمان وجود داشت اما تمامی قدرت های کوچک و بزرگ، مشروعیت خویش را از کلیسای روم به رهبری پاپ می گرفتند. در آن روزگار قدرت های کوچک اروپایی حق اتحاد با قدرت های غیر اروپایی را به دستور مرکز قدرت نداشتند و در روابط میان آنها، پاپ در مقام تصمیم گیر نهایی بود. در پایان سده ی پانزدهم به مرور مذهب پروتستان ظهور پیدا کرد و حاکمان اروپایی به رویارویی با قدرت مرکزی پرداختند و اینگونه اتحاد ظاهری اروپا به آرامی تضعیف و سرانجام از میان برداشته شد. پس از یک سلسله جنگ های طولانی میان مناطق کاتولیک نشین و پروتستان نشین در اروپا، قدرت های خسته شده از جنگ در 1648 میلادی در کنفرانس چند جانبه ای در «وستفالی» گرد هم آمدند و عهدنامه ی معروف وستفالی را منعقد کردند و به جنگ های 30 ساله پایان بخشیدند. در نتیجه ی این رخدادها اروپا به قاره ای متشکل از دولت های تازه که در واقع همان سلطان نشین های پیشین تبدیل شد که به مرور برای آنها معنای استقلال حاکمیت مهم می شود.وی در ادامه افزود: در واقع ریشه های پدیدارشناسانه ی صلح را باید در این زمان جستجو کرد. نتیجه های عهدنامه وستفالی را می توان جدایی دولت از کلیسا به دنبال سقوط امپراتوری روم، ایجاد موازنه ی قدرت در اروپا، پذیرش یک نظام برای حل مسالمت آمیز اختلاف های به جای توسل به زور و جنگ، شناسایی مناطق پروتستان نشین و دولت های کوچک و بزرگ با عنوان دولت های مستقل و با حقوق برابر دانست. حقوق بین المللی که اکنون ما در جهان می شناسیم و متولی صلح است، در این هنگامه پدید آمده که وظیفه آن تنظیم روابط میان دولت هاست. البته این مسیر پس از وستفالی هموار و آسان به شمار نمی رفت زیرا بعد از آن نیز جنگ های بسیاری میان قدرت های اروپایی رخ داد و حادثه هایی همچون انقلاب کبیر فرانسه، سقوط بالکان و جنگ های جهانی اول و دوم به وقوع پیوست و تمامی این رویدادها، مانع از وصول به صلح آنچنان که در معاهده های وستفالی آمده بود، شد که اکنون نیز می توان آثارش را مشاهده کرد. **معاهده ی وستفالی هسته ی اصلی حقوق بین المللرییس مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری، با اشاره با این نکته که هسته ی اصلی حقوق بین الملل همچنان وستفالی است، خاطر نشان کرد: برخلاف افرادی که می پندارند حاکمیت از عرصه ی حقوق بین الملل به مرور رخت بر خواهد بست، عقیده دارم که چنین موضوعی به نفع این حقوق نیست، قدرت است که در حقوق بین الملل ایفای نقش می کنند. حقوق بین المللی که در آن دولت صاحب حاکمیت نباشد، بیشتر به یک کافی شاپ شبیه است که گروهی دوره هم نشسته اند و گفتگو می کنند. حقوق بین المللی که ما از آن سخن می گوییم مبتنی بر عهدنامه ی وستفالی است که محور اصلی آن حاکمیت دولت محسوب می شود.**سازمان ملل و مقوله ی صلح رییس مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری در پایان اظهار داشت: اکنون هنگامی که از صلح به عنوان یک پدیده سخن گفته می شود باید بدانیم صلح به چه معنایی به کار می رود، آیا به معنای پایان جنگ یا نبود مخاصمه است این نگاه به صلح به این شکل که آن را به معنای پایان مخاصمه دانست پایدار نمی ماند. همچنین باید دریافت چه موانعی برای برقراری صلح وجود دارد؟سازمان ملل با وجود انتقادهایی که به آن می شود تلاش های بسیاری برای حفظ صلح در عرصه بین المللی انجام داده است و از 1981 میلادی که روز صلح شد در مسیر برپایی آن کوشید و مهم ترین دستاورد آن، تشکیل کمیته ی تحکیم صلح به شمار می رود که این کمیته فعالیت های در راه مبارزه با تجاوز، حل و فصل اختلافات بر پایه ی عدالت و حقوق بین الملل انجام داده است. این کیمیسون ساختار پیچیده ای دارد و به احیای پیشرفت پس از مخاصمه و بعد از صلح می پردازد. با وجود تمامی این موارد انتظارها از سازمان ملل در رابطه با موضوع صلح بسیار بیشتر است. *گروه اطلاع رسانی(فاطمه قناد)پژوهشم**2002**9131
02/07/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها