واضح آرشیو وب فارسی:دکتر سلام:
اگر برای تربیت فرزندتان دنبال راه چاره و راه حل مناسب هستید بهتر است این نکات مهم را بدانید و در زندگیتان بکارببندید در این مطلب به برخی رفتارهای نابهنجار در اطفال و نحوه مناسب برخورد با آنان اشاره می کنیم
تربیت کودک، مخصوصاً کودکان دردسر ساز میتواند بهترین و بدترین نتایج را برای ما والدین به بار آورد. خیلی ناراحت کننده است که کودک پس از چندین بار تذکر باز هم به پرتاب کردن اشیاء یا زدن خواهر و بردارش ادامه میدهد. اما جلوگیری از عصبانیت خود میتواند والدین خوبی از ما بسازد. زیرا تربیت کودک با اعتماد شروع میشود. در مطلب پیش چند مورد از این رازهای تربیتی مطرح شد، در ادامه به موارد دیگر می پردازیم: گاز گرفتن و یا زدن
چرا کودک این کار را میکند؟ زیرا کودکتان هنوز نمیتواند برای بیان احساساتش از کلمات استفاده کند، بنابراین از ابزاری که در دست دارد استفاده میکند، یعنی: دهان و دستهایش. او این ابزار را روی افراد آشنا (و دم دستش)، یعنی والدین، خواهر و برادر و پرستارش امتحان میکند. اما این گاز گرفتنها و سیلی زدنها اغلب ارتباطهای بامزه و شوخی آمیزی هستند و نه چیزی که روانشناسی آن را «تمایالات خصمانه» مینامند. نحوه برخورد:
به احتمال زیاد کودکتان از روی بدجنسی دیگران را نمیزند، بلکه این رفتار او اشتباهی است که از احساسات و ناکامی او ناشی میشود، بنابراین سرش داد نزنید. به جای آن بازی نشان بده و بگو را انجام دهید. نحوه نوازش کردن و ملایمت با استفاده از دستها را به او نشان دهید و بگویید «ما برادرت را میبوسیم»، «هاپو را نوازش میکنیم.»، «دوستانمان را بغل میکنیم» و…. اگر به خاطر ناکامی در انجام چیزی کسی را میزند، در خصوص کاری که سعی بر انجام دادن آن داشته است به او کمک کنید و عصبانیتش را بر زبان بیاورید: «وقتی نمیتوانی آن را انجام دهی عصبانی میشوی.» شاید هنوز معنای کلمات را نمیفهمد، اما متوجه آهنگ صدایتان میشود و خودش را با مثال خوب شما وفق میدهد. داد زدن و جیغ زدن
چرا این کار را میکند؟ قدرت تکان دهنده صدای کوچک نوزادان برایشان بسیار جالب است. فرض کنید که این کوچولو در اتاقی پر از افراد بزرگسال قرار دارد، برای متوقف کردن حرفها و جلب توجهشان چه کاری موثر ست! نحوه برخورد:
میتوانید قانونی وضع کنید و به کودکتان یاد بدهید که فقط اجازه دارد در جای خاصی جیغ بکشد مثلاً روی چمنها. وقتی میخواهد شروع به جیغ زدن کند، او را به بیرون راهنمایی کنید و اجازه دهید جیغ و دادهایش را باد با خودش ببرد. اگر به خاطر فصل یا منطقهای که در آن قرار دارید نمیتواند بیرون از خانه داد بزند، یک اتاق جیغ زدن دایر کنید. سپس، وقتی کودکتان از شما خواهش میکند که فقط یک شیرینی دیگر هم به او بدهید او را برای نق زدن به این اتاق راهنمایی کنید. دعوا راه انداختن هنگام پوشاندن لباس به او
چرا این کار را میکند؟ زمان تعویض پوشک و لباس طبیعتاً به جر و بحث میانجامد. زیرا برنامه کاری او با برنامه کاری ما همخوانی ندارد. برای مثال آنقدر به اعضای بدنش علاقمند است که نمیخواهد به او پوشک بپوشانید و یا شاید گیر افتادن گردنش در یقه لباسش و درد گرفتن گوشهایش او را ناراحت میکند.
نحوه برخورد:
این فعالیتها را به بازی تبدیل کنید: قایم موشک بازی کنید برای مثال هنگامی که دستش را در آستینش فرو میکنید، از او بپرسید، «دست لوسی کجاست؟» و وقتی دستش از آستینش بیرون آمد بگویید، «ایناهاش!» یا شعر بخوانید: «پای چپت را بگذار، پای راستت را بگذار،….» شاید عاشق لباس پوشیدن شود. اگر باز هم نق زد، لباسهایی را انتخاب کنید که پوشاندن آن به این موجود متحرک آسان باشد. شاید لباسی که ۱ سایز بزرگتر بوده و دکمههای کمتری داشته باشد مناسب او باشند. همین طور که به ۲ سالگی نزدیکتر میشود، شاید بخواهد که خودش لباسش را انتخاب کند. برای مثال ۲ پیراهن در اختیار او قرار بدهید تا یکی از آنها را انتخاب کند و به استقلالی که به دنبال آن است، برسد. ریختن عمدی غذا یا پرت کردن عمدی فنجان یا قاشق و چنگال از روی صندلیاش
چرا کودک این کار را میکند؟ چون کودکتان دارد یاد میگیرد که چه کارهایی را میتواند با دست کوچکش انجام دهد و همچنین در حال کشف پدیده شگفت انگیز نیروی جاذبه زمین است. به علاوه، این کار توجه تمام کسانی را که اطراف او هستند و ظاهراً با شیوه دیگری به او توجه نمیکنند، جلب میکند. نحوه برخورد:
بسته به زمان و انرژیتان، میتوانید خیلی ساده موافق میل او عمل کرده و بازی بیانداز و بردار را انجام دهید تا اینکه بالاخره یکی از شما دو نفر خسته شود، یا اینکه میتوانید فقط شیء یا غذایی که روی زمین انداخته، رها کنید تا به او بفهمانید که بازی تمام شده است. وقتی کسی نباشد که با او بازی کند خیلی زود بازی را تغییر خواهد داد. مهم است به یاد داشته باشید که کودکتان قصد رد کردن غذایی که برایش درست کردهاید یا قصد سرکشی از دستور شما را ندارد. او فقط میخواهد که بازی کند و با شما رابطه برقرار کند. اگر نمیخواهید با فنجانش بازی بردار و بیانداز را انجام دهید، او را از صندلیاش بیرون بیاورید و با اسباب بازیهای واقعی بازی کنید. حتی دو دقیقه بازی کودکتان را به جایی میرساند که حاضر میشود بنشیند و غذایش را بخورد. یا فنجانش را همان جا که پرت کرده رها کنید و بگویید، «بای، بای، فنجان.» سپس روبه روی او بنشینید و غذایتان را به شیوهای که دوست دارید او غذایش را بخورد، میل کنید. جالب بودن و ویژگی تعاملی بودن آن را حفظ کنید، نوزادتان بالاخره از راهنمایی شما پیروی خواهد کرد.
منبع: پارسه گرد
2 مهر 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دکتر سلام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]