واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: چرا عاقل كند كاري كه باز آرد پشيماني؟
نویسنده : اولاد آدم
اولاد آدم آنقدر با كبكبه و دبدبه نشسته بود كه هر كسي او را نميشناخت فكر ميكرد كه اين هواپيماي ايرباس ۳۴۰ تشريفاتي را در اين چند روز گذشته براي او به ناوگان هوايي كشور افزودهاند. اما هيچكس نميداند كه تمام اينها به اين خاطر نبوده است. اولاد آدم از هر چيزي كه بخواهد از مردم جدايش بكند متنفر است. ولو اهداي بليت كنسرت موسيقي باشد! يا خريد يك عدد نان خارج از صف! يا توصيه ثبتنام براي فرزندش!... يعني واقعيتش اولاد آدم چيزهايي را ميبيند و ميشنود كه اگر شما هم ببينيد و بشنويد، مانند گاو نه من شير ده چمباتمه ميزنيد. (يعني همانطوري كه الان مرا ميبينيد! نشستهام و همه فكر ميكنند كه چقدر فربهام و نميدانند كه از فرط ناباوري اينطوري ساكن و ساكت شدهام!)
راستش از وقتي كه معاون روابط كار وزارت كار گفته عرضه و تقاضاي نيروي كار به هم خورده است و رويكردهاي روابط كار تغيير يافته، اولاد آدم نشسته و مثل ايكيوسان در برنامه كودك دارد فكر ميكند و به دنبال رويكردهاي جديدي در روابط كار ميگردد كه قديمي نباشند و نتوان تغييرش داد! اين كارگرها و به خصوص نمايندههايشان كه زورشان نميرسد چيزي را تغيير دهند و حتي اگر تغيير دهند كه به نفعشان نيست و هميشه خدا ضرر ميكنند! اما اين كارفرماها دائم ميگويند چرا عاقل كند كاري كه باز آرد پشيماني؟...
يعني عرضه و تقاضا كه به هم بخورد ميشود مثل شير كه نبايد زياد عرضهاش كنند چون با گران شدنش در گذشته، تقاضاي مردم از بين رفته و حالا توليدكنندگان محترم كه نه، دلالان و مديران كارخانههاي محترم و محترمه، هر روز با خجالت ميخواهند قيمت را بكشند بالا و نميتوانند. بله! مناسبات عرضه و تقاضا به هم خورده و شير تو شير شده، حتي اگر رئيس كميسيون كشاورزي، آب و صنايع غذايي اتاق بازرگاني تهران معتقد باشد كه قيمت لبنيات به ميزان هزينه تمام شده توليد، بايد حدود پنج درصد افزايش قيمت داشته باشد!
اولاد آدم نميداند كه اين مناسبات پيچيده كاري و اين منافع ناپيچيده مالي (ذهنتان نرود سر خودروسازي!) را چطور ميشود با هم درآميخت و جواب گرفت اما خود اين آقايان ميگويند خروجي كار ما بايد در زندگي مردم قابل رويت باشد! اگر شادابي، نشاط و لذت در زندگي مردم نباشد بايد بدانيم كه ما درست عمل نكردهايم! اما چرا عاقل كند كاري كه باز آرد پشيماني؟
البته در مورد درست عمل نكردن ما، ميتوانيم به نعمتزاده هم رجوع كنيم. البته نه براي اينكه بفهميم در تمام پستها، مناصب و هيئت مديرههايي كه است، چگونه زمام امور را به دست ميگيرد و مناسبات كارياش تغيير نميكند، بلكه از آن رو كه نعمتزاده با اشاره به اينكه دقتي كه خانمها دارند، ما نداريم، گفته: «شما خانمها ميتوانيد چند كار همزمان را انجام دهيد اما ما نميتوانيم و اگر بخواهيم، قاطي ميكنيم اما خانمها اينطور نيستند. به عنوان مثال، در يك مجلس همه با هم حرف ميزنند و همه هم ميفهمند كه طرف مقابلشان چه ميگويد.»
يعني نعمتزاده هميشه آب پاكي را ميريزد روي دست اولاد آدم. اولاد آدم هر چه ميخواست احترام به جا بياورد، نشد! خود وزير گفته كه چند تا كار را نميتواند با هم انجام دهد. اما از آنجايي كه مناسبات كاري عوض شده، اولاد آدم به شما بشارت بدهد كه نيازي نيست كه مكدر شويد و بعضي از مناصب درآمدزا هستند كه مادامالعمر براي آدم باقي ميمانند.
اولاد آدم ميداند كه از ۳۱ استان كشور، نعمتزاده فقط در يكي از استانها مديركل صنعت را از خانمها انتخاب كرده و در تهران سه خانم مهندس را به عنوان مديركل انتخاب كرده. آن وقت وعده سر خرمن ميدهد! با حرف سر ملت را گرم ميكند!... شايد براي همين است كه چند شغله باقي مانده و مناسبات كاري را عوض كرده و... اصلاً چرا عاقل كند كاري كه باز آرد پشيماني؟
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۷ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۶:۴۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]