محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826075947
پ.ک.ک از نمای نزدیک/ ترسیم خاورمیانه جدید از ماموریت های گروه های تروریستی در عراق و سوریه
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: یک جدا شده از فرقه پژاک/ پ.ک.ک از نمای نزدیک/ ترسیم خاورمیانه جدید از ماموریت های گروه های تروریستی در عراق و سوریه تهران - ایرنا - یک عضو جدا شده از فرقه تروریستی پژاک از گروههای تروریستی در عراق و سوریه به عنوان ابزاری در دست قدرتهای بین المللی برای ترسیم خاورمیانه جدید یاد کرد و گفت: این گروهها به رغم اینکه گاهی در مقابل یکدیگر حرکت می کنند، اما در واقع نتیجه رفتار آنها در مسیراهداف قدرتهای استعماری نو می باشد.
اعضای فرقه مسلح و تروریستی پژاک نخستین دسته از قربانیان این فرقه تروریستی هستند، که سران این فرقه در مسیر تبدیل شدن آنها به تروریست، ابتدا عواطف و احساسات انسانی آنها را کشته و بعد اعضای خانواده، دوستان و آینده را از آنها می گیرند و اگر آنها نتوانند خود را در این ورطه هولناک نجات دهند، مرگی فجیع، پایان این زندگی نکبت بار خواهد بود.پژاک، فرقه ای مسلح و تروریستی است که در آبان 1382 توسط «پ. ک. ک» و برای تحرکات تروریستی در منطقه و ایران راه اندازی شده است.سرکرده های «پ. ک. ک» تحت تاثیر شرایط بین المللی پس از 11 سپتامبر در تکاپو برای خوشایند دولت های غربی به ویژه آمریکا، با ایجاد فرقه مسلح و تروریستی پژاک اهدافی از جمله همراهی با سیاست های منطقه ای غرب به ویژه آمریکا با به نمایش گذاشتن توان تروریستی در ایران و سایر کشورهای منطقه، کاستن از فشار بین المللی ضد تروریسم (پ.ک.ک از سالها قبل در فهرست گروه های تروریستی اکثر کشورهای از جمله اتحادیه اروپایی قرار دارد)و توسعه تحرکات تشکیلاتی در جغرافیای ایران را دنبال می کنند.این گروهک تروریستی به دلیل داشتن رهبری فرقه(اوجالان) که فردی خود انتصابی، با ادعای دانش و ماموریت خاص برای تمام جوامع بشری است، مغزشویی اعضاء براساس ایدئولوژی فرقه ای، پلاتفرم(تخریب شخصیتی عضو در فرآیند حمله انتقاد جمعی)، تشکیلاتی فاقد پویایی و متوقف در زمان و برخورد فریب کارانه با افراد، یک فرقه مسلح تروریستی است. در ادامه این گزارش خبرنگار دفاعی ایرنا، مصاحبه ای با یکی از اعضای جدا شده از این فرقه تروریستی انجام داده است، که مشروح آن بدین شرح است. س: ضمن معرفی کوتاه بفرمایید که چگونه به عضویت گروه «پ. ک. ک» در آمدید؟ج: «مهدی شریفی»30 ساله و از استان البرز هستم. تحصیلاتم تا سطح دیپلم است. کارم هم آموزش غواصی بود. تقریبا از حدود یکسال پیش زمانی که داعش عملیات خود را در سطح منطقه آغاز کرد و با توجه به بعد روانی ماجرا و خشونتی که در برخورد با مناطق اشغالی داشت من هم مثل دیگران از طریق رسانه های مختلف سعی می کردم که اخبار مرتبط با این جریان را رصد کنم. وضعیتی که در مناطق اشغالی از سوی گروه داعش اتفاق افتاد شور و هیجانی در من ایجاد کرد و من براساس حس نوع دوستی، میهن پرستی و دیدگاه مذهبی علاقمند بودم که اسلحه دست بگیرم و با داعشی ها بجنگم. از طرفی دیگر می دیدم که تهدیدات این گروه تکفیری متوجه شیعیان منطقه و ایران به عنوان مهد شیعه در جهان اسلام است. برای پیگیری کانالهای مناسب در داخل کشور پیگیری هایی را انجام دادم اما مجرای قانونی که متصدی کمک رسانی به سوریه بودند عنوان کردند که نوع کمک های ما به مردم سوریه بشردوستانه است و صرفا به دوستانمان در این قضیه مشورت می دهیم. بنابراین برنامه ای برای مسلح کردن داوطلبان و انتقال آنها به سوریه نداریم. حتی به من هشدار دادند که نیت خودم را مبنی بر رفتن به سوریه به صورت داوطلبانه و گرفتن اسلحه برای مبارزه با داعش در خاک این کشور عملی نکنم چون احتمال دستگیری و یا سوء استفاده از افرادی مثل من از سوی داعش وجود دارد و ممکن است که بعدها از سوی این گروه استفاده های تبلیغاتی از این موضوع مبنی بر حمایت و کمک های نظامی ایرانی ها به حکومت سوریه شود. س: آیا قبلا آموزش های نظامی هم دیده بودی؟ج: خیر و تنها در حد آموزش های دوران سربازی، نحوه استفاده از اسلحه را می دانستم. البته نیتم این بود که اگر در بعد نظامی هم نتوانستم رودروی داعش قرار بگیرم، شرایطی برای من فراهم شود که بتوانم با اقامت در یکی از کمپ های مناطق درگیری، کمک های بشر دوستانه انجام دهم. وقتی از این طریق نتوانستم به مقصودم برسم تلاش کردم که با حضور در شبکه های اجتماعی و مجازی با گروههایی که قصد مبارزه مسلحانه با داعش را داشتم ارتباط برقرار کنم. در هنگام مرور شبکه های اجتماعی با فردی آشنا شدم که مدعی بود می تواند در این زمینه به من کمک کند. مدت کمی از ارتباط من با او در فضای مجازی نگذشته بود که او کم کم پرسش هایی را در مورد وضعیت خصوصی و اجتماعی من مطرح کرد و من هم توضیحاتی دادم.س: چرا اینقدر به کسی که در چنین فضایی با یک هویت مجازی با تو ارتباط برقرار کرده بود اعتماد کردی و اطلاعات شخصیت را در اختیار او گذاشتی؟ج: چون برای رسیدن به هدفم که جنگیدن با داعش بود به خیلی از نهادها مراجعه کردم و پاسخی دریافت نکردم به همین خاطر نا امید شده بودم و وقتی آن فرد مدعی شد که می تواند برای من شرایطی فراهم آورد که به سوریه بروم و با داعش بجنگم من هم فرصت را مغتنم شمردم و به گفته های او اعتماد کردم. او بعد از گرفتن اطلاعات شخصی از من خواست تا به اقلیم کردستان در عراق بروم. قرار بود به محض ورود به اقلیم بین من و او ملاقاتی صورت بگیرد. روزهای آخر منتهی به مسافرت من، شماره تلفنی را به من داد که بعد از ورود به اقلیم تماس بگیرم و همدیگر را ببینیم. اما بعد از اینکه به کردستان عراق رسیدم و زنگ زدم اعلام کرد که الان نمی تواند سر قرار حاضر شود و بعد نشانی داد که به نقطه ای دیگر بروم و آنجا یکی از دوستانش را ملاقات کنم تا شرایط انتقال من به جبهه مقابله با داعشی ها فراهم شود. با توجه به اینکه من کردی بلد نبودم هنگام منتقل شدن به شهری دیگر گوشی را به راننده دادم تا دوست مجازیم به او نشانی دقیق محل ملاقات را بدهد. بعد از رفتن به محل مورد نظر با آن فرد دوم ملاقات کردم. ضمن صحبت او از من سووالاتی در مورد اهداف سفر پرسید و گفتم که برای جنگ با داعش آمده ام. مجموعه ای سوالات و جوابها حاوی اطلاعات غیر معمولی نبود که شکی را در من بیانگیزد. س: بالاخره نپرسیدی که آنها چه کسانی هستند و با چه ارگان و گروهی مرتبط هستند که این قدر راحت می توانند شرایط انتقال تو به جبهه جنگ را فراهم کنند؟ج: آنها خود را وابسته به گروهی موسوم به «ی. پ. گ» معرفی می کردند. در تبلیغات اینترنتی مجازی این گروه مدعی شده بود که انجمنی مردم نهاد است که با حمایت مردمی قصد حمایت از آسیب دیدگان تهاجم داعش را دارند. آن موقع در رسانه های اخبار زیادی در مورد کشتار مردم شنگال و کوبانی منتشر شده بود و من هم فکر می کردم در چنین شرایطی که مردم ستمدیده این مناطق در معرض تهدیدات جانی و مالی قرار دارند به گروه «ی .پ. گ» که مدعی مقابله با این تهاجمات بود یاری برسانم. بعدها متوجه شدم که این گروهربخش نظامی یکی از شاخه های گروهک تروریستی «پ. ک. ک» در سوریه است اما با پوشش انجمن های مردم نهاد، گروه «ی. پ.گ» خود را در عرصه رسانه ها مثل یک قهرمان معرفی کرده بودند که با درگیر شدن با داعش توانسته عده زیادی از مردم کوبانی و شنگال را از چنگال مرگ نجات دهد.من در مهر 1393در اقلیم کردستان در اردوگاه قندیل بودم و بعد از گذشت چهار تا پنج روز به سوریه منتقل شدم. در این مدتی که در قندیل بودم متوجه ارتباط این گروه با گروهک تروریستی پ. ک. ک شدم. من آمده بودم که با تروریستها بجنگم نه اینکه در دامن گروه های تروریستی دیگر گرفتار شوم اما راه خروجی نداشتم. اگر هم قصدی برای خروج از موقعیت خودم داشتم نمی توانستم چون نیروهای گروه «پ.ک.ک» می گفتند که تو به اردگاه ما آمدی و افراد ما را دیدی و الان نمی توانی از ما جدا شوی. آنها حتی می خواستند مرا مجبور کنند که قبل از رفتن به مناطق درگیری و جنگیدن، چند ماه در کلاسهای آموزشی و ایدئولوژیکی که بر اساس مرام این گروه که مارکسیستی است، شرکت کنم اما من که قصد فراگیری افکار و عقاید آنها را نداشتم و از اول هم نیتم جنگیدن با داعش بود. بالاخره با اصرار در نهایت آنها مرا با یک گروه پنج نفره و مخفیانه و از راه کوهستان به سوریه منتقل کردند. جالب اینجا بود که در مدت حضور من در قندیل و حتی به محض ورود تمام وسایل ارتباطی از من گرفته شد و دیگر نمی توانستم با تلفن و موبایل با خانواده و اطرافیان خود تماس بگیرم و به اینترنت هم دسترسی نداشتم چون از نظر آنها ممنوع بود. من فقط قبل از رفتن به عراق به خانواده خود گفتم که برای کار به اقلیم کردستان می روم. بعد از ورود به خاک سوریه با شرایط حاد نظامی روبرو شدیم و گروه هم با عجله ما را مسلح کرد. ما در استان جزئه مستقر شدیم که به ادعای گروه از مراکز تجمع کردها بوده اما در عین حال درصد قابل توجهی از اعراب هم در این نقطه ساکن بودند. اما اعضای گروه به اعراب اعتماد نداشتند و آنها را متهم به همکاری با داعش می کردند و وقتی آنها عنوان می کردند که اعراب و اهل سنت در جنگ با داعش کشته شده اند، اعضای گروه می گفتند که پس چرا شما کشته نشدید. من جزو گروهی بودم که به شهر جزئه منتقل شده بود. در آن مقطع گروههای مختلف سلفی و تکفیری حضور داشتند که بعضا با هم درگیر هم می شدند. به عبارت دیگر شمال سوریه محلی برای درگیر و نزاع میان گروه های تروریستی اعم از سلفی، تکفیری و برخی از گروههای مسلح کردی بود. ی ،پ،گ شاخه سوری گروه تروریستی«پ. ک. ک» است که در این منطقه فعال می باشد. در تبلیغات برخی از رسانه ها آمده بود که مردم کرد شمال سوریه برای آزادی سرزمینشان با حکومت درگیر شدند. در صورتی که اینگونه نیست شاخه های «پ.ک.ک» هستند که برای اهداف سازمانی خود اسلحه در دست گرفتند. این گروهها زیر نظر شخصی به نام باحص که یکی از مقامات بلندپایه پ،ک، ک و اصالتا ترکیه ای بود و الان فرماندهی عملیات این گروه را در سوریه به عهده دارد مشغول فعالیت هستند. البته در عرصه رسانه ها این شخص چهره گمنامی است و مخفیانه کارها و اهداف سازمانی خود را دنبال می کند. س: وضعیت جبهه های نبرد و مراجعت جنگ زندگان به مناطقی که از اشغال داعش درآمده به چه صورت است؟ج: نمی خواهم بگویم که مساله کوبانی ومردم آن جدی نیست اما نبرد در مناطق مرزی عراق و بخش های سوریه بسیار شدیدتر از آن چیزی است که در کوبانی اتفاق افتاده است با این وصف در تبلیغات رسانه ای مسائل کوبانی به صورت غلو آمیزی مطرح می شود. نکته قابل توجه اینکه بعد از آزادی کوبانی از اشغال داعش، گروه «پ.ک.ک» از ورود مردم به خانه هایشان جلوگیری می کنند و تنها به کردها وعربهایی که با گروه همکاری داشتند اجازه ورود به کوبانی می دادند.متاسفانه گروه بعد از بازپس گیری کوبانی تفتیش افراد و جستجوی خانه به خانه را شروع کرده بود و اهالی را مورد توهین آزار قرار داد و حتی اموال آنها را به بهانه کمک به جبهه های جنگ به غنیمت گرفت. تنها جرم این افراد هم این بود که در دوران اشغال کوبانی از سوی داعش زنده مانده بودند و از نظر سازمان تنها دلیل زنده ماندن این افراد هم همکاری با داعش بود و این اتهام باعث رنجش اهالی کوبانی شد و حتی برخی از این افراد را مجبور کرد به مرز مناطق تحت اشغال داعش منتقل شوند. زمانی که شهر شنگال درآستانه بازپس گیری قرار گرفت گروه به اعضای خود دستور داد که هر جنبده ای که در مناطق متصرفی داعش قرار دارد دشمن محسوب می شود و به محض اینکه زن یا بچه ای به نزدیکی محل استقرار نیروهای گروه می رسید اعضا شاخه نظامی «پ.ک.ک» در سوریه دستور تیراندازی داشتند. بنابراین خیلی از اهالی کوبانی و شنگال تنها به جرم زنده بودن مورد اصابت تیرهای جنگی افراد پ.ک.ک قرار می گرفتند.نکته مهمی که لازم است گفته شود این است که «پ.ک.ک» خیلی تلاش می کند با نامهای مختلف فعالیت کند و این به آن دلیل است که «پ.ک.ک» در لیست سیاه گروه های تروریستی قرار دارد و حتی کشور های اروپایی و آمریکایی نیز این امر را مورد تاکید قرار می دهند. به همین جهت من در مطالبم «پ.ک.ک» را خطاب میکنم چون «ی.پ.گ» یا پژاک یا کودار و انواع و اقسام نامهایی که ایجاد شده است اساسا وجود خارجی فارغ از هویت «پ.ک.ک» ندارند.س: رفتار پ.ک.ک در مناطقی که حضور داشتید چگونه بوده است؟ج: اما در خصوص رفتار «پ.ک.ک» در سوریه می توانم اینطور بگویم که به عبارت دیگر رویه و منش داعش و گروه پ.ک.ک موقع تصرف یک منطقه با قتل و غارت توامان بود و این شباهت رفتار بسیار قابل تامل است. س: با این وصف ظاهرا یکی از منابع مهم درآمدی سازمان غارت اموال ساکنان شهرهای آزاد شده بود.ج: علاوه بر این منابع درآمدی دیگری هم دارد هزینه های گروه بسیار بالا است. شمال سوریه نفت خیز است و افراد «پ.ک.ک» هم بر استخراج نفت نظارت دارد و از این طریق درآمد کلانی به دست می آورد. جالب اینجاست که گروه تروریستی «پ.ک. ک» واسطه هایی دارد که لباس و کفش و خورد و خوراک و نظایر آن را هم برای اعضای پ.ک.ک و هم گروه داعش عمدتا از کشور ترکیه فراهم می کنند. قاچاق مواد مخدر از دیگر کارهایی که اعضای گروه انجام می دهند. با ورود مواد مخدر و خروج آن مبالغ هنگفتی به جیب«پ.ک.ک» می رود و تزانزیت آن هم مساله مهمی است که به عهده این گروه است.قاچاق انسانی یکی دیگر از منابع درآمدی «پ. ک. ک» و شاخه هایش است. منطقه ای که گروه استقرار دارد کریدور اروپا است و بسیاری قصد مهاجرت به ترکیه و اروپا به صورت غیر قانونی دارند با دادن هزینه های گزاف به گروه «پ.ک.ک» در مناطق مختلف شرایط انتقال خود را فراهم می کنند. اما در درجه نخست مهمترین منبع درآمدی گروه در حال حاضر انتقال نفت سوریه به ترکیه از طریق واسطه ها است که البته ترک ها هم به جای پول، کالا در اختیار واسطه ها می گذارد. به نظر من هدف اصلی «پ.ک.ک» با شعار حمایت از مردم کرد شمال سوریه تسلط بر مناطق نفتی این کشور است که ثروت سرشاری را نصیب آنان کرده است. مبارزه با داعش پوششی برای اقدامات اقتصادی گروه است. شهرهای کوچکی مثل کوبانی و شنگال البته در مقایسه با مناطق که در استان انبار در اشغال داعش است از محدوده خیلی کمی برخوردارند اما بیش از دیگر جبهه های درگیری با داعشیان سروصدای تبلیغی و رسانه ای دارند. من به هیچ وجه منکر کشتار مردم مناطق کردنشین شمال سوریه از سوی تکفیری ها نیستم اما حمایت رسانه ای از مردم این مناطق که با تحریکات گروه «پ. ک. ک» نیز همراه بود نباید از نظر دور داشت. شیوه های کسب منابع اقتصادی که از سوی گروه طراحی شده بود در گروههای دیگر نیز مورد تقلید قرار گرفت و گروههای عربی و ارمنی هم با گرفتن مالیات و برخی از کمک ها با شعار حمایت از مردم عرب و ارامنه سوریه تشکیل شدند. س: گروههایی که با هدف دفاع از مردم سرزمین های تحت اشغال داعش تشکیل شدند به لحاظ نظامی با هم درگیری هایی هم دارند؟ طبق آن چیزی که می گویید این گروهها با شعار حمایت از مردم دنبال غنیمت یابی هستند.ج: به لحاظ نظامی تاکنون درگیر نشده اند اما به لحاظ فکری بشدت با هم اختلاف دارند و البته زمینه های اختلاف هم بینشان زیاد است و احتمال درگیری هم وجود دارد. ببینید شعار گروه ی، پ، گ پاکسازی شمال سوریه از دست اندازی داعشی ها بود و شاید عده ای زیادی تصور می کردند که در صورت آزادسازی سرزمینشان عرب و کرد و ارمنی و سوری با آرامش در کنار همدیگر زندگی می کنند اما بعد از بیرون رانده شدن داعش، قومیت های غیر کرد با تبعیض های شدیدی مواجه شدند. بسیاری از اهالی شهرهای شمال سوریه پایبند اعتقادات مذهبی هستند اما فضایی که سازمان بعد از عقب نشینی داعش ایجاد کرده انجام وظایف شرعی را دشوار کرده است. اعضای «پ.ک.ک» به لحاظ ایدئولوژیکی و مرام مارکسیستی با دین و مذهب مخالف هستند. آدمهایی را دیدم که به خاطر نماز و قرآن خواندن مسخره شدند و می گفتند وقتی که داعش خود را نماینده حکومت اسلامی معرفی می کنند و در اجرای احکام دینی سختگیر است چه دلیلی دارد که یک فرد نماز بخواند. آن ها اعتقاد داشتند که معتقدان به مبانی دینی مانند داعشی ها به آدمکشی می رسند. س: گروه در مناطق آزاد شده چه ساختار و تشکیلات اداری را پیاده کرد؟ج: گزارشهای قبلی از شمال سوریه قبل از درگیری های اخیر نشان می دهد که هر کدام از گروههای قومی در کمال آرامش با حفظ هویت های نژادی ، زبانی و دینی خود با هم زندگی می کردند. اکنون «ی. پ. گ» که همان شاخه سوری پ، ک،ک است بعد از کشتار وغارتی که صورت داد، اداره مناطق آزاد شده را به دست گرفته است. فضایی از بدبینی و اتهام را نسبت به ساکنان آن مناطق بوجود آورده است. برخی از افراد به صرف دارا بودن برخی ویژگی هایی مردم متدین مثل داشتن ریش متهم به همراهی با داعش می شوند و مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. طبیعی است که بسیاری از مردم احساس امنیت نداشته باشند. گروه پلیسی به نام آسایش تشکیل داده است که دقیقا قوانین پ،ک،ک را اجرا می کند. در چنین وضعیتی هیچ اعتراضی از سوی مردم درباره غارت اموال یا به قتل رسیدن سرپرست یک خانواده پذیرفته نیست. در شهر تل کوچر گروه نزدیک به 100 اسیر را به جرم داعشی بودن یا همکاری با داعش زندانی کرده است. در بین این افراد زندانی به کسانی برخوردم که به هیچ وجه به لحاظ مرام فکری و سازمانی پیوندی با داعشیان نداشتند و تنها به خاطر اختلافات فکری و ساختاری با سازمان به مشکل برخورده بودند و قصد خروج از آنجا را داشتند اما به اتهام همکاری با داعش زندانی شدند. نظارت شدیدی هم روی آموزش و پرورش و مدارس دارند و در مورد مواد درسی حساس هستند. دانش آموزان عرب در آنجا مجبورند که گویش کرد کرمانجی را یاد بگیرند. بنابراین تنها هدف سازمان دفاع از کردها است آنهم کردهایی که با آنها همسویی فکری و سازمانی دارند. س: گروه «ی. پ. گ» در شمال سوریه از چه شیوه های تبلیغاتی استفاده می کرد؟ج: یکی از اقدامات تبلیغی آنها کشته سازی بود به این معنا که افرادی را که آشنایی کمی با آموزش های نظامی داشتند از سوی این گروه مسلح می شدند و در موقع حمله در خط مقدم قرار می گرفتند و بسیاری از اینها هم در حین عملیات کشته می شدند. گروه هم با اعلام این مطلب که برای آزاد سازی مناطق اشغالی بسیاری از اعضای ما کشته شدند. کار گروه عضو گیری از میان جوانان و نوجوانان بود تا هر چه بیشتر بر تعداد اعضایش بیفزاید که این مساله با نارضایتی شدید خانواده روبرو بود. حتی زمانی رسید که بسیاری از ساکنان مناطق شمال سوریه اعلام کردند که خواهان خروج گروه ی، پ، گ از مناطق آزادشده هستند تا از قتل و غارت آنها در امان بمانند. نکته قابل توجه اینکه گروه در حال حاضر با این ادعا که برای بازپس گیری شهرهای کوبانی و شنگال خون داده است مدعی تملک این مناطق است. دقیقا شیوه های «ی. پ. گ» برای اشغال سرزمینی صهیونیستی است. س: یک روز زندگی در میان اعضای «ی. پ. گ» چگونه می گذرد؟ج: اعضای گروه دقیقا براساس یک اداره سازمانی رفتار می کنند. زنها و مردها عضو این گروه علاوه بر شرکت در عملیات موظف به کار یدی نیز هستند. زنان همپای مردان کارهای سختی مثل بیگاری را انجام می دهند. گروه چون به تشکیلات زیرزمینی علاقمند است بسیاری از خانم های عضو را واداشته که در کندن غارها شرکت بکنند. بخشی از این اجبارهای صورت گرفته با این هدف صورت می گیرد که نیروها را آنچنان در شرایط سختی نگه دارند تا در مواقع معدودی که تسهیلاتی حداقلی برایشان فراهم می آورند پیش شان بزرگ جلوه کند. هر کدام از این دختران موظفند که در طول شش ماه غاری به طول 180 متر به گروهک تحویل بدهند که کار بسیار سختی برای خانم ها است. یکی از شیوه های گروهک برای زمین گیر کردن اعضا این بود که طی چند مرحله از آدمها فیلم می گرفتند تا سندی برای اثبات وفاداری او به گروه در حالی که لباس کردی به تن کرده یا اسلحه به دست گرفته داشته باشند. یکی دیگر از اقدامات آنها واداشتن نیروها به نگارش زندگینامه و حتی فسادها و اعتراف به کارهای غیراخلاقی است. نکته قابل تامل اینکه همین افشای اسرار در فردا روزی که یک عضو بنابه دلایلی قصد خروج از گروه را دارد مثل یک چماق بر سراو کوبیده می شود و یا به عنوان ابزاری برای تهدید وی مبنی بر اینکه در صورت خروج هیچ جایگاهی در کشور خود نخواهی داشت. از این روآنها غیر مستقیم خود نیز میدانند که کار آنها تروریستی است و وابستگی به یک گروه تروریستی در تمام دنیا عواقب سختی دارد . س: شیوه های عضو گیری در گروه«ی. پ. گ» چگونه است؟ج: برای یارگیری برنامه ریزی دقیق و منظمی دارند. با چند نفری که صحبت کردم که برخی از آنان ایرانی بودند متوجه شدم که برای همراه کردن هر کدام از آنها شیوه مخصوصی را بکار بردند. یکی از اعضا تعریف می کرد که دچار افسردگی شدیدی بود و تنها چیزی که او را سرگرم می کرد کتابخوانی بود. یکی از دوستان من که نمی دانستم با پژاک هم همکاری می کند اطلاعات شخصی من را به گروه داده بود و کم کم دامنه ارتباط خود با من را گسترده تر کرد. و به بهانه های مختلف من را به کوهنوردی یا پارک گردی و خیابان گردی تشویق می کرد. بعد از مدتی نفر سومی به ما پیوست و خودش را از علاقمندان به کتاب نشان داد و اتفاقا در مورد ادبیات و شعر و کتاب اطلاعات زیادی داشت و در مورد نویسندگان زیادی با من صحبت کرد. کم کم من به او اعتماد کردم تا حدی که وقتی پیشنهاد عضویت در گروه را به من داد پذیرفتم چون احساس کردم که نیمه گمشده خودم را پیدا کردم. موسیقی، ورزش، سینما و هنر و نظایر آن از زمینه هایی بود که اعضا با پیدا کردن علاقمندانی در آن رشته ها برای خود یارگیری می کردند. اکثر این افراد هم از اقشار کم درآمد و جوان جامعه انتخاب می شدند. گروه برای کسانی که از پیوستن به سازمان اظهار ناامیدی می کردند هم برنامه داشت و با تبلیغات فراوان سعی می کنند این مطلب را القا کنند که در ایران مخالفان کشته می شوند و شما به محض ورود به ایران تیرباران خواهید شد.از آنجایی که تمام وسایل ارتباطی با خارج از گروه از شما گرفته می شود و هیچ اطلاعی از وقایع و اتفاقاتی که در بیرون می افتد ندارید این شایعات را باور می کنید. من در طول اقامتم در سوریه هیچ بهره ای از تلفن و موبایل و اینترنت و روزنامه و نظایر آن نداشتم و تنها می توانستم کتاب بخوانم و برای آن هم مجبور بودم به کتابخانه ای مراجعه کنم که تنها کتابهای عبدالله اوجلان در آن موجود بود. دیدن تلویزیون هم تنها به هفت یا هشت کانالی که مربوط به «پ، ک. ک» یا همسو با آن بود محدود می شد. برای کنترل بیشتر هم هر روز اعضا در گروههای مختلف باید به مسوول مربوطه مراجعه می کردند تا در جلسه انتقادی شرکت کنند. در این جلسات همه اعضا موظف بودند که از خود و دیگران انتقاد کنند. مثلا ارتباط دوستانه دونفره همیشه از جمله موضوعاتی که در جلسه از سوی دیگر اعضا مورد انتقاد قرار می گیرد و فردی که از او انتقاد شده باید به این اشکال پاسخ دهد. حتی صحبت کردن دو نفر با همدیگر به زبان غیر کرمانجی نیز از دیگر موارد اتهامی بود که در این جلسات مطرح می شد. انتقادات اگر از یک حدی فراتر رفت، فرد مورد نظر با ارسال نامه ای مجبور می شود که دوباره به یکی از اردگاهها برگردد و مجدد تحت آموزش ایدئولوژیکی و مرام سازمانی قرار گیرد. س: اعضا گروه از چه وضعیت تحصیلی برخوردار بودند؟ج: یکی از فرماندهان این گروهک روزی در یکی از شبکه های تلویزویونی شان اعلام کرد که بسیاری از تحصیل کردگان و دانشگاهیان به گروه ما می پیوندند. این در حالی است که در یک جمع بندی اعضای گروه از تحصیلات پایینی برخوردار هستند. نمونه جالب آن خود من بودم که تحصیلات دیپلم داشتم اما در بین اعضای گروه به عنوان یک فرد تحصیل کرده به شمار می آمدم و دیگر اعضا از تحصیلات پایینی داشتند. حتی این در بین آنها آمار بیسوادان هم بالا بود. مثلا یکی از آنها یکی از شهروندان سوری بود که عرب بود و علاوه بر تسلط به این زبان به خاطر حضور در گروه مجبور به فراگیری زبان کرمانجی هم بود و دیگر هیچ بهره ای از سواد نداشت. در چنین مواقعی حرف اول و آخر در جمع را مجموعه حرفهای عبدالله اوجلان می زند که مقام بالایی در بین اعضا برخوردار است و هیچ حرف علمی و منطقی که با افکار اوجلان همخوانی نداشته باشد پذیرفته نیست. اعتبار اخبار هم منوط به انتشار آن از مسیرهای کنترل شده ای است که گروه پ.ک.ک در نظر گرفته شده است. زمانی که من به کردستان و بعد به سوریه منتقل شدم اخبارماجرای اسیدپاشی یا برخی حوادث دیگر که منتشر شده بود و من آن موقع در ایران از آنها مطلع بودم از چند و چون ماجرا آگاهی داشتم ولی وقتی در کردستان عراق یا سوریه از من سوال می شد که حقیقت ماجرا چه بوده و من هم در این زمینه همان کم و کیفی را که داستان در ایران اتفاق افتاده در اختیار آنها قرار می دادم، آنها معترض می شدند که نه تو از حقیقت ماجرا خبر نداری و در گروه گفته شده که مثلا 48 دختر را با اسید سوزانده اند. وقتی که من این شایعات را رد می کردم با برخورد نامناسب آنها مواجه می شدم و مرا متهم به مشکلات فکری می کردند و میگفتند مشکل تو این است که ایدئولوژی پ.ک.ک را نخوانده ای و من ارتباط این دو را با هم واقعا درک نمیکردم. س: تا به حال مصاحبه مطبوعاتی هم داشتید؟ج: یک بار با «بی. بی. سی» مصاحبه کردم و بار دیگر با یکی از تلویزیون های وابسته به گروه پژاک که شاخه ای از «پ.ک.ک» است مصاحبه کردم و این مصاحبه در راستای برنامه های گروه بود.همین مصاحبه من که از طریق پژاک وارد شده بودم و در پ.ک.ک سازماندهی و در آن موقع در «ی.پ.گ »بودم با رسانه ای که وابسته به پژاک بود خود نشان دهنده ارتباط تشکیلاتی این گروه ها با هم هست .مصاحبه من با بی بی سی در شنگال اتفاق افتاد و برای من معلوم نبود که چه سودی از انتشار اخباری مثبت در مورد گروه ی، پ، گ می برد. چون با وجود اقدامات تروریستی آنان، گروه مستندساز بی بی سی از«ی.پ.گ» تصویری از یک قهرمان ساخت. در این مصاحبه که به صورت گزینشی پخش شد من از مردم که آموزش نظامی لازم را ندیدند، خواستم که از آمدن به مناطق درگیری و عضویت در گروه خوداری کنند اما موقع پخش این قسمت از مصاحبه من حذف شد.س: در عملیات زخمی هم شدید؟ج: بله زخمی هم شدم. ما بیشتر مثل یک سپر انسانی بودیم و آنها دلشان می خواست که ایرانی های که با گروه بودند در عملیات علیه داعش کشته شوند تا در تبلیغاتشان اعلام کنند که از ایران هم کسانی بودند که به میل و علاقه به گروه ما پیوستند. متاسفانه دو ایرانی هم در این میان کشته شدند. «محمدحسین کریمی» و «امیر قبادی» دو ایرانی بودند که با انگیزه های مبارزه با داعش به گروه وارد شدند و آنها هم مثل من فریب خوردند و از طریق فضای مجازی اغوا و متاسفانه بعد از ورود به گروه و شرکت در عملیات علیه داعش بعد از 20 روز کشته شدند. نکته تاسف بار اینکه محمد حسین کریمی با گلوله ای که به پایش اصابت کرده بود زخمی شده بود اما به عمد به پشت جبهه منتقل نشد تا مورد مداوا قرار بگیرد و از شدت خونریزی جان سپرد و پس از آن آنها جنازه را آوردند و بلافاصله به خاک سپردند . یادم می آید می گفتند او را به مرز ایران برده ایم ولی تحویل نگرفته اند در صورتی که در هر صورت رفتن عادی و بدون جنازه هم یک هفته طول می کشید و آنها میگفتند ظرف دو روز رفته ایم و برگشته ایم. اساسا در «پ.ک.ک» هر چیزی توجیه خودش را دارد و باید قبول کنی در غیر این صورت فردی هستی که متهم به نداشتن ایدئولوژی «پ.ک.ک» می شوی و در صورت اصرار بر حرفهایت باید منزوی شود.روزی «جمیل بایک» که دومین مقام «پ.ک.ک» بعد از اوجالان است و تقریبا همه کاره «پ.ک.ک» در همه شاخه هایش هست را به همراه یک آمریکایی یهودی تبار ملاقات کردم. در این دیدار من مطالبی در مورد فاصله میان شعارها و حوزه عمل گروه و قتل و غارت های صورت گرفته در مناطق درگیری با داعش پس از تصرف توسط افراد «پ.ک.ک» را با او در میان گذاشتم اما متوجه شدم که سطح فهم او در حد همان اعضای کم سواد گروه بود چرا که مرتب فقط توجیه می کرد و می گفت تو باید بیایی و ایدئولوژی «پ.ک.ک» را یاد بگیری تا بتوانی این مسائل را درک کنی . آنها شعاری دارند که به این مفهموم است که برای رسیدن به هدف هر کاری را باید کرد، این همان شعار هدف وسیله را توجیه می کند است که در تمام جاهایی که «پ.ک.ک» هست شما به عینه می بینی. آن آمریکایی یهودی هم که با او بود به محض اینکه فهمید من ایرانی ام به انگلیسی در مورد ایران بد و بیراه گفت و با لحنی تحقیر آمیز در مورد ما صحبت می کرد که این مسئله خیلی من را اذیت کرد.س: بعد از زخمی شدن دوباره به جبهه های جنگ برگشتید؟ج: بله به یکی از پایگاههای پشتیبانی شهر شنگال برگشتم و بیست روز آنجا رفتم. در این مدت خیلی از اعضای گروه با من صحبت کردند و سعی کردند با وعده هایی مرا به همکاری بیشتر ترغیب کنند و من که در این مدت خباثت های گروه را دیده بودم از هر فرصتی برای خروج از گروه و مراجعت به ایران استفاده می کردم در این شرایط بود که به جهت وضعیت قرارگاهی که من در آن مستقر بودم و یک قرارگاه پشتیبانی بود و تردد در آن زیاد از این فرصت استفاده کردم و با سختی بسیار از آنجا خارج شدم و در نخستین فرصت به کنسولگری ایران در اربیل مراجعه کردم و درخواستم را منبی بر بازگشت به ایران مطرح کردم و با برخورد خوب آنها مواجه شدم و زمینه بازگشت من به ایران فراهم شد. اکنون هم در اختیار قوه قضاییه هستم و با توجه به اینکه عضو یکی از گروههای تروریستی بودم باید پاسخگوی اعمال خود باشم اما در حال حاضر با اینکه بازداشت هستم اما از امکانات مطلوبی نظیر انواع روزنامه ها، رادیو وتلویزیون برخوردارهستم و برای تماس با خانواده و دیدار با آنها مشکلی ندارم در عین حال امیدوارم که مشمول رافت اسلامی قرار بگیرم.اجتمام(3)**7029 / 1200
24/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها