واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در آستانه ماه مهر / بتمن و باربی، به مدرسه می روند سمنان - ایرنا - اَبَر قهرمان های انیمیشن های جهانی و هم نام آوران و شخصیت های دوست داشتنی ایرانی همگی در یک ردیف نشسته اند و این ذهن یک دانش آموز است که تصمیم می گیرد، کدام یک از نوشت افزارهایی که به تصاویر آنها منقش شده را با خود به مدرسه ببرد.
روزهای پایانی شهریور، مراکز فروش نوشت افزارها از حضور دانش آموزان و والدین شان پُر رونق است و هر قدر مقطع سنی دانش آموز کمتر باشد، شور و شوق او برای خرید انواع و اقسام نوشت افزار بیشتر.ستاره هفت ساله است و امسال به کلاس اول می رود. با خوشحالی دفترچه هایی که جلد براق صورتی دارد و روی آن عروسک باربی لبخند زنان نگاه می کند را به من نشان می دهد و گفت: این دفتر مشقم است. این هم دفتر یادداشتم. خوشحالی مادر ستاره کمتر از دخترش نیست. او با آرزوی موفقیت برای همه کلاس اولی ها از جمله دختر خودش گفت: مسوولان مدرسه تاکید کرده اند که در خرید نوشت افزار دقت کنیم، تا کمتر بِرندها و تصاویر خارجی وارد مدرسه شود، ولی ذوق و شوق بچه ها را نمی توان نادیده گرفت.وی افزود: بچه های در سنین ستاره، عاشق دفترهای اکلیلی و زرق و برق دار هستند، ولی من بِرند ایرانی که این ویژگی را داشته باشد و مورد توجه دخترم قرار بگیرد، ندیدم. در حین صحبت با مادر ستاره، صدای فریاد «من اینو می خوام» کودکی توجهم را جلب کرد. پسری حدود 9 ساله که سعی می کرد به پدرش بقبولاند: دفترچه ای با عکس شخصیت فیلم سینمایی داستان اسباب بازی، زیباتر از دفترچه ای با عکس یکی از شخصیت های کارتونی ایرانی است.ابوالفضل که کلاس سوم بود گفت: داستان اسباب بازی کارتون محبوب من است و من شخصیت وودی را با آن کلاه گاوچرانی اش دوست دارم. ابوالفضل بعد از گفتن این حرف در حالی که وانمود می کرد سوار یک اسب است، ادای گاوچران ها را در آورد و در حالیکه دور می شد، دفترچه دیگری با عکس شخصیت نمو را به سبد خرید لوازم التحریرش اضافه کرد و گفت: نمو را هم دوست دارم. پدر ابوالفضل با بیان اینکه حمایت از تولید داخلی را باید از کودکی به فرزندان آموخت گفت : در این زمینه، شاید والدین کمتر مقصر باشند، چرا که کیفیت پایین برخی نوشت افزارهای ایرانی باعث شده والدین در برابر خواسته فرزندشان درباره خرید اجناس با برندها و اشکال خارجی، انعطاف داشته باشند. مادر محمد امین که دانش آموز کلاس هفتم است هم به جمع ما می پیوندد. او گفت: در بازار نوشت افزارهایی وجود دارد که به تصاویر بازیگران سریال پایتخت، شخصیت های مجموعه های عمو پورنگ، به من بگو چرا، شکرستان و دارا و سارا منقش شده اند. البته فقط برخی دانش آموزان از آنها استقبال می کنند. خانم بهادری افزود: در خرید نوشت افزار و وسایلی نظیر کیف، آنچه برای والدین مهم است، این است که وسایل کیفیت و دوام لازم را داشته باشند. زیرا بچه ها هر چه بزرگتر می شوند، میزان علاقمندی شان به تصاویر کارتونی کمتر می شود و از سادگی، به شیک و باکلاس بودن وسایل تمایل پیدا می کنند. محمد امین هم گفت: تا پارسال همه دفترچه هایش عکس بتمن داشته و کیفش کوله ای با عکس مرد عنکبوتی بوده. اما امسال همه دفترهایش ساده ولی در عین حال امروزی است. تب خرید لوازم التحریر، در روزهای پایانی تابستان بار دیگر به یاد همه می آورد که باید برای ترویج فرهنگ ایرانی در مدارس تلاش بیشتری کنیم. ابوالقاسم صمیمی آسیب شناس اجتماعی، یکی از علل موفقیت تصاویر و برندهای خارجی در بازار نوشت افزار ایران را جای خالی شخصیت ها و الگوهای ایرانی و بومی در این عرصه عنوان کرد. وی خاطر نشان کرد: زندگی شخصیت هایی مانند سیندرلا، زیبای خفته، سفید برفی، مرد عنکبوتی، بتمن و ... بارها و بارها برای کودکان و نوجوانان بازگو شده است و به خاطر تداوم حضور آنها در زندگی رسانه ای دانش آموزان، شانس انتخاب شدن شان به عنوان همراه مدرسه ای بیشتر است. وی افزود: شخصیت هایی نظیر عمو پورنگ، عروسک چرا و بازیگران انیمیشن شکرستان به علت تداوم حضورشان در رسانه شانس بیشتری برای انتخاب توسط دانش آموزان دارند، زیرا حس نزدیکی کودک و نوجوان به آنها بیشتر است. ملیحه ساجدی، روانشناس کودک هم با بیان اینکه مقایسه دارا و سارا با شخصیتی مثل باربی و بتمن درست نیست، گفت: متولیان امر تلاشی برای معرفی زندگی این دو شخصیت ایرانی به نسل کودک و نوجوان ایرانی نداشته اند و نباید انتظار داشت، کودک و نوجوان بار انفعال و کم توجهی به فضای فرهنگی و اجتماعی جامعه را به دوش بکشد. وی با بیان اینکه نوشت افزارها تا 12 سال همراه دانش آموزان هستند، افزود: همین کیف و دفتر و مداد و پاک کن ها، عرصه ای مهم در تاثیرگذاری برای شکل دادن به باورها، تغییر الگوها و ایجاد رفتارهای دانش آموزان هستند و نوستالوژی بزرگسالی آنها را می سازند. دفترهایی با آدمکی کامپیوتری که می نویسد : تعلیم و تعلم عبادت است، پاک کن های دو رنگ جوهری، تراش های قلبی شکل، خط کش هایی که به دور دست حلقه می شد، خط کش هایی با انواع و اقسام اشکال هندسی، مدادهای دو طرف تراش خورده، مدادهای پاک کن دار که سرش را گاز زده بودیم، جعبه های مدادرنگی شش رنگ، تیغی که به عنوان تراش به لوله خودکار وصل می شد، کارت های صد و هزار آفرین، حتی ورق هایی که از وسط دفتر کنده می شد تا نقش برگه امتحانی را ایفا کند، همه و همه نوستالوژی دانش آموزی تک تک ماست. وسایل خاطره سازی که با دیدن یا به خاطر آوردنشان، شیرینی تحصیل در مدرسه های دو و سه شیفته، نیمکت های شکسته سه نفری، تخته سیاه ها، جعبه های گچ سفید و رنگی، بخاری های نفتی کلاس و ... را به خاطرمان می آورد. اما شاید 20 سال دیگر، نوستالوژی کودکی فرزندان ما، دی جی مون ها، باربی ها، بتمن ها، مردان عنکبوتی و سیندرلاهایی باشند که به مدرسه می روند.ک/47340/6103/ 6075
23/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]