تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 15 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):سخن گفتن درباره حق، از سكوتى بر باطل بهتر است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1804790039




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

انحصار همیشه بد نیست


واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: انحصار همیشه بد نیست تهران - ایرنا - یادداشت روز شنبه روزنامه شرق به قلم علی قنبری معاون وزیر جهاد کشاورزی با اشاره به موضوع خودکفایی می افزاید:در ایران نیز برای داشتن اقتصادی درون‎زا و در اوج تحریم‎ها، خودکفایی از هر زمان دیگر پررنگ‎تر شد اما باید گفت خودکفایی تا جایی که منحصر به کالاهای استراتژیک و اساسی باشد، معنا داشته و به اقتصاد ضربه نمی‎زند، اما وقتی بخواهد به صنعت و مابقی بخش‎های اقتصادی ورود پیدا کند دیگر منجر به کاهش بهره‎وری و درآمد ناخالص ملی می‎شود.


در این یادداشت آمده است : در تجارت بین‎الملل دو ترم مزیت نسبی و مزیت مطلق از موضوعاتی است که برای کشورهایی که جایگاه خود را در تجارت جهانی مشخص نکرده‎اند، هنوز مساله ‎ساز است. امروز در بحث مزیت نسبی تجارت دیگر هیچ شکی نیست. آدام اسمیت استدلال می‎کرد از طریق تجارت آزاد هر کشوری می تواند در تولید کالایی تخصص پیدا کند که در آن مزیت مطلق دارد، اما ریکاردو معتقد به مزیت نسبی بود و ٤٠ سال بعد از اسمیت، مزیت نسبی را ارائه کرد. او معتقد بود حتی اگر کشوری در تولید هر دو کالا در مقایسه با کشور دیگر دارای مزیت مطلق نباشد، بازهم دادوستدی که حاوی منافع متقابل است، می تواند بین هر دو طرف شکل بگیرد و کشوری که دارای کارایی کمتری است باید در صادرات کالایی تخصص پیدا کند که در آن مزیت مطلق کمتری ندارد و به همین ترتیب به واردات کالایی بپردازد که مزیت مطلق کمتری دارد؛ به این ترتیب مزیت نسبی به وجود می‎آید و تجارت دو کشور پایه ریزی می‎شود و تجارت دو کشور به تجارت چند کشور تعمیم یافته و تجارت جهانی شکل می‎گیرد، اما برخی کشورها هنوز از ترم خودکفایی استفاده می‎کنند. در ایران نیز برای داشتن اقتصادی درون‎زا و در اوج تحریم‎ها، خودکفایی از هر زمان دیگر پررنگ‎تر شد اما باید گفت خودکفایی تا جایی که منحصر به کالاهای استراتژیک و اساسی باشد، معنا داشته و به اقتصاد ضربه نمی‎زند، اما وقتی بخواهد به صنعت و مابقی بخش‎های اقتصادی ورود پیدا کند دیگر منجر به کاهش بهره‎وری و درآمد ناخالص ملی می‎شود.خودکفایی یا نه گفتن به اقتصادخودکفایی، آری یا خیر؟ مزیت نسبی یا مطلق؟ جهانی شدن یا خودکفایی؟ و بسیاری از سؤال‎های دیگر، که نمی‎شود به آنها با یک نگاه تک بعدی جواب داد و باید با نگاهی جامع و بیناعلمی به سراغ آنها رفت، امروزه بیشتر در کشورهای در حال توسعه مطرح هستند وگرنه مزیت نسبی و قرار گرفتن در پازل اقتصاد جهانی، امروزه دیگر هیچ شک و تردیدی را برنمی تابد. در ایران نیز جهانی شدن یکی از اهداف چشم‎انداز ٢٠ ساله است، اما هر هدف ابزار خود را می‎خواهد؛ اینکه بگوییم دنبال خودکفایی در همه حوزه‎ها و بخش‎های اقتصادی هستیم و از طرف دیگر دنبال عضویت در سازمان تجارت جهانی بوده و اهداف جهانی شدن را دنبال کنیم، پارادوکسیکال بوده و نیاز به دقت بیشتر اقتصادی و در کنار آن هم افق شدن مجریان و برنامه‎ریزان اقتصادی دارد. اما اقتصاد همیشه نمی‎تواند حرف آخر را بزند، باید اقتصاد در کنار سیاست، علوم اجتماعی، ژئوپلیتیک و ... قرار گیرد و استراتژی‎های با شمولیت بالا اتخاذ شوند. یکی از مصداق‎های این موضوع، پرداختن به بحث خودکفایی در کالاهای اساسی است. این موضوع گرچه با ترم‎های اقتصادی در تضاد است، اما با درنظرگرفتن شرایط کشور و جلوگیری از وابستگی به اقتصاد جهانی درباره کالاهای اساسی و آذوقه کشور، خودکفایی موضوعیت پیدا می‎کند. کالاهای اساسی درحال حاضر گندم، برنج، روغن و شکر هستند. با مدیریت صحیح دولت یازدهم در بهار ٩٤ روند صادرات رشد مثبت و واردات رشد منفی داشت که منجر به بهبود عمیق تراز تجاری کشور شد و با تعاملات مثبت سیاسی ایران در سطح بین‎الملل، هیأت‎های تجاری بسیاری به بازگشت روابط تجاری و بازرگانی خود با ایران ابراز تمایل کرده و روزانه تفاهم‎نامه‎های گسترده‎ای بین ایران و کشورهایی مانند اتریش آلمان فرانسه و... منعقد می‎شود که آینده روشنی را برای اقتصاد ایران رقم زده و انتظارات مثبت را به فضای اقتصادی کشور بازگردانده و از رخوت فضای تحریم کاسته است.غیرقابل پیش‎بینی بودن تقاضا در کشورهای همسایهسهم ایران در تولید جهانی گندم اندک و ناچیز بوده و همواره کمتر از دو درصد تولید جهانی است، اما با توجه به زمین‎های قابل کشت در ایران، سطح پایین تولید گندم ایران حاکی از عدم مزیت نسبی برای تولید این محصول بوده و حجم مترمکعب آب مورد نیاز برای تولید یک کیلوگرم گندم و کیفیت گندم داخلی بیانگر این است که ایران در مقایسه با کشورهای همسایه شمالی خود در تولید گندم مزیت ندارد. در عوض با توجه به خاک غنی در معدن مزیت دارد؛ اما با توجه به غیرقابل پیش‎بینی بودن نیاز کشورهای همسایه مانند عراق، عربستان، پاکستان و افغانستان، ایران نمی‎تواند نیاز شدید خود به کالای استراتژیکی مثل گندم را وابسته به کشورهای دیگر مانند روسیه، قزاقستان و اروپا کند.غالب بودن روح اقتصاد بر تعاملات جهانییکی از راهکارهای بهره‎گیری از مزیت نسبی در اقتصاد بین‎الملل، قراردادهای بلندمدت و تفاهم نامه‎ها هستند، اما با توجه به اینکه اولویت اول کشورهای جهان و اصولا چیدمان روابط بین‎المللی بر مبنای منفعت اقتصادی و درآمد داخلی است، نمی‎توان انتظار داشت که کشورها به تعهدات و قراردادهای بلندمدت خود پایبند بمانند. برای مثال کشور روسیه در چند سال اخیر چندین بار با اعمال تعرفه بر صادرات خود، کشورهای وابسته به محصولات روسیه را با شوک قیمتی رو به رو کرده است. نمودارها حاکی از تغییرات سهم کشورها در تولید گندم تا سال ٢٠٢٠ است که در این میان سهم روسیه در حال افزایش است و در آینده بازار غلات جهان وابستگی شدیدتری به محصولات روسیه خواهند داشت. برای همین منظور در مورد کالاهای اساسی و استراتژیک باید به دنبال دامنه‎ای از خودکفایی بود، در غیراین صورت درجه شکنندگی اقتصادی کشور بالا رفته و نمی‎توان برنامه‎ریزی صحیحی برای تراز تجاری و هزینه‎های دولت داشت.وابستگی در کالاهای اساسی کاهش قدرت چانه‎زنیاین گونه وابستگی‎های اقتصادی درباره کالاهای اساسی و استراتژیک موجب می‎شود در شرایط استراتژیک، کشور از نظر سیاسی قدرت چانه‎زنی خود را از دست بدهد. برای حفظ اقتدار و امنیت ملی، باید در تأمین کالاهای اساسی عدم وابستگی وجود داشته باشد. استقلال اقتصادی در بخش کالاهای اساسی لزوما به معنی حذف تجارت جهانی در این کالاها نیست. می‎توان با مدیریت صحیح به سمتی حرکت کرد که در ضمن قطع وابستگی در مورد کالایی مانند گندم، علاوه بر واردات به صادرات این محصول نیز پرداخت، یعنی حجم تولید را به گونه‎ ای افزایش داد که به سطح نیاز داخلی برسد، سپس با صادرات سطوح خاصی از کیفیت و جایگزینی آن با واردات همان کالا با کیفیت متفاوت، بتوانیم ضمن حفظ سهم بازار ایران در این محصول، بهبود تراز تجاری و مسیرهای ترانزیتی و گلوگاه‎های حمل ونقلی و بنادر را نیز شاهد باشیم.درون‎ زایی نئوکلاسیکیرشد درون‎زای مطرح شده توسط اقتصاددانان نئوکلاسیک از مباحثی که اخیرا در فضای اقتصاد ایران تحت عنوان اقتصاد درون‎زا مطرح می‎شد، تفاوت عمیق و گسترده‎ای دارد. آنچه در دولت نهم و دهم اقتصاد درون‎زا نامیده می‎شد، در واقع عملا در دولت یازدهم اتفاق افتاد. اقتصاد درون‎زا یعنی اقتصادی که در آن سرمایه انسانی توسعه پیدا می‎کند اما در دولت‎های قبلی به اشتباه خودکفایی را به درون‎زابودن تعبیر می‎کردند‎. درحالی که ارتقای ١٤ پله‎ای رتبه ایران در توسعه سرمایه انسانی در سال ٢٠١٥ حاکی از رشد درون‎زای اقتصاد ایران در دولت یازدهم است؛ یعنی آنچه در سطح کلام در دولت‎های قبلی مطرح بود، عملا و در نتیجه سلسله سیاست‎های اقتصادی درهم تنیده دولت یازدهم به وقوع پیوست.گریز از انحصار، سدی بر مافیابا نگاهی به روند واردات کالاهای اساسی از جمله برنج، گندم، روغن و شکر می‎بینیم که تنوع مبادی وارداتی بسیار کم بوده و حتی شرکت‎های طرف تجاری کشور نیز به طور بسیار محدودی عمل کرده‎اند. همواره باید یکی از اهداف بلندمدت هر اقتصادی جلوگیری از شکل‎گیری انحصارات باشد. اگرچه همیشه انحصار بد نیست و می‎تواند در موارد شکست بازار، موجب افزایش رفاه اجتماعی نیز باشد، اما ورود دولت با روش‎های اعطای یارانه به کالاهای اساسی و تنظیم بازار و ستاد تدابیر ویژه باید در جهت کاهش انحصارات داخلی و خارجی کالاهای استراتژیک کشور باشد. پراکنش نامناسب سهم واردات روغن و تعداد اندک شرکت‎های واردکننده بسترساز شکل‎گیری انحصارها شده و می تواند به خلق فضاهای رانتی دامن زند و موجب شکل‎گیری مافیا شود. خوشبختانه در دولت یازدهم با مدیریت صحیح خریدهای خارجی، واردات به سمت حذف و شکست انحصارات پیش می‎رود. در سیستم‎های جدید مدیریت خریدهای خارجی در راستای تنوع بالای مبادی و تعداد واردکنندگان است. هرچه مبادی و تعداد واردکنندگان بیشتر باشد، قدرت چانه‎زنی دولت بیشتر و فضا رقابتی‎تر شده و در رقابت کامل بیشترین منافع و رفاه اجتماعی به دست می‎آید. تا زمانی که رانت‎ها وجود دارند، اعتراضات به تولید داخلی و بحث‎های ناشی از فشار واردکردن به دولت جهت واردات ادامه خواهد داشت. خوشبختانه در دولت یازدهم استانداردسازی تولید، واردات و مصرف انواع کود و سم در کشور به‎عنوان دو عنصر مؤثر در تولید محصولات کشاورزی، که در گذشته مورد بی‎توجهی قرار گرفته بودند، موجب افزایش تولید محصولات کشاورزی به ویژه محصولات راهبردی شد. در نتیجه آن می‎بینیم در سال جاری با وجود خشک سالی، تولید گندم داخلی از هشت میلیون تن گذشته است.تحلیل هزینه فایده، تعیین‎کننده در استراتژی خرید خارجیطبیعی است با تأمین نیاز مصرفی داخلی از محل تولید داخلی، گلوگاه‎ها و شبکه‎های رانتی کشور شروع به اعمال فشارهایی در راستای افزایش واردات و لزوم واردات کنند، اما باید همواره توجه کرد که گریز از مافیای وارداتی کشور نباید رویکرد تحلیل هزینه فایده را نفی کند. افزایش شفافیت و سالم‎سازی فضای رانتی اقتصاد کشور نباید به قیمت دورشدن از ترم‎ها و تئوری‎های اقتصادی شود. در اینجا نیز مانند هر تابع دیگری در اقتصاد، استراتژی حجم خرید خارجی کالاهای اساسی باید براساس ماتریس عوامل سنجیده شود و پشت پرده تمام بحث‎ها، باید استدلال و تحلیل و آنالیزهای کیفی و کمی اقتصادی باشد.خود اتکایی یا خودکفایی؟خوداتکایی در محصولات مهم با توجه به ظرفیت‎ها و پتانسیل‎های کشور اتفاق مثبتی است که باید رخ دهد و ما باید در تمام ابعاد اقتصاد خوداتکایی داشته باشیم، اما در زمینه کالاهای اساسی نظر به تحلیل‎های چندجانبه و استراتژیک بودن این نوع کالاها و همچنین غیرقابل اتکابودن کشورهای طرف تجاری به دلیل حاکمیت منافع اقتصادی بر روابط، برای جلوگیری از کاهش قدرت چانه‎زنی باید در تولید گندم به خودکفایی برسیم، اما در باقی کالاهای غیراساسی و استراتژیک، سیاست‎گذاری‎ها باید در راستای خوداتکایی باشد و لزوم جذب شدن در اقتصاد جهانی و جهانی شدن حکم می‎کند که خوداتکا باشیم نه خودکفا.منبع : روزنامه شرق اول ** 1647



23/06/1394





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن