واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نشست نقد و بررسی فیلم با حضور مهدی رخشانی، صادق سوری فیلمبردار فیلم و پدرام اکبری برگزار شد روزنامه محلی زاهدان مطلبی با عنوان "نشست نقد و بررسی فیلم با حضور مهدی رخشانی، صادق سوری فیلمبردار فیلم و پدرام اکبری برگزار شد" منتشر کرده است.
دراین مطلب آمده است: به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، در ادامه سلسله برنامه های انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند فیلم مستند «خطوط ناپیدا» ساخته مهدی رخشانی سه شنبه 17 شهریور در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان به نمایش در آمد و در ادامه نیز نشست نقد و بررسی فیلم با حضور مهدی رخشانی، صادق سوری فیلمبردار فیلم و پدرام اکبری برگزار شد.در ابتدای این نشست پدرام اکبری به بیان ویژگی های فیلم پرداخت و گفت: «خطوط ناپیدا» مستندی بی پیرایه است که بدون پیچیدگی های ساختاری و معنایی، از توانمندی های انسانی سخن می گوید. این مستند دلنشین مخاطب را به همذات پنداری وامی دارد و زندگی انسانی را به نمایش درمی آورد که می تواند الگوی اراده، ایمان و تلاش باشد. انتخاب سوژه برای فیلم مستند از بایسته های مهم در این عرصه به شمار می رود و کارگردان هم در انتخاب موضوع و هم در انتخاب سوژه فیلم به خوبی عمل کرده است.در ادامه مهدی رخشانی به ویژگی های علی راشکی اشاره کرد و گفت: استاد راشکی برای من نه یک سوژه برای فیلمسازی، بلکه انسانی است که سال ها مقهور او بوده ام. پیش از من نیز افراد دیگری خواستار ساخت فیلمی از زندگی او شده بوده اند که با مخالفت راشکی روبرو شدند. برای مدت زمانی طولانی با هم مراوده داشته و با هم زندگی کرده ایم و از آنجایی که در ساخت فیلم به نزدیک شدن به زندگی انسان ها علاقمند هستم، تصمیم گرفتم فیلمی مستند از زندگی او بسازم. مشکلات موجود در زندگی باعث می شود هر کدام از ما از زندگی فاصله بگیریم اما کسانی هستند که راه هایی برای اتصال مجدد خود به زندگی پیدا می کنند. راشکی نیز راه مخصوص به خود را پیدا کرده که اگرچه خطوطی ناپیدا هستند اما زندگی را برای شخص او جذاب می کند. به واسطه همین اتصالات است که در وجود او معلولیتی دیده نمی شود و خود او نیز شرایط فیزیکی بدنش را به شکلی کاملا طبیعی پذیرفته و با آن زندگی می کند. از این منظر شرایط فیزیکی او را در فیلم پررنگ نکردم تا بتوانم به عمق زندگی او راه پیدا کنم و خطوطی را به تصویر بکشم که منحصر به شخص راشکی است.وی سپس به مدت زمان ساخت فیلم پرداخت و ادامه داد: در ابتدا پروسه ای 5/1 ساله را برای تصویربرداری پشت سر گذاشتیم اما احساس کردم که مسیر را اشتباه رفته ام و تصاویر ضبط شده من را به زندگی راشکی نزدیک نمی کند. بنابراین تمام راش ها را کنار گذاشته و مجددا فیلمبرداری را آغاز کردیم که این کار دو سال دیگر به طول انجامید. فرآیند فیلمبرداری به همراه صادق سوری و تدوین به همراهی لقمان خالدی، سخت و دشوار بود اما گمان می کنم حال و هوای خوبی که بر فضای کار و همه ما حاکم بود، به فیلم هم انتقال پیدا کرده و برای مخاطب قابل لمس است. صادق سوری نیز در ادامه صحبت های رخشانی اضافه کرد: در بخش دوم فیلمبرداری جهت گیری ما دچار تغییر شد و در این راه از یک دوربین Z7 بهره گرفتیم تا بتوانیم بافت نقاشی های راشکی را با بهترین کیفیت ممکن به تصویر بکشیم.در ادامه علی راشکی که در سالن حضور داشت دقایقی برای حاضران سخن گفت. وی در بیان ارزیابی اش از فیلمی که از زندگی اش ساخته شده گفت: آنچه مدنظر خودم بود به خوبی در فیلم دیده می شود. پیش از رخشانی افراد دیگری نیز چنین درخواستی از من داشتند، اما از آنجایی که تعصب خاصی نسبت به حریم شخصی ام دارم، با این پیشنهادات موافقت نکردم. اولین بار که این فیلم را دیدم تحت تاثیر قرار گرفتم چرا که دیدن آن باعث شد شناخت بهتری نسبت به خود پیدا کنم و از چنین انعکاسی از زندگی ام در فیلم رضایت دارم. در طول زندگی خود حتی برای یک لحظه به شرایط جسمانی خود نیاندیشیده ام و خود را ناتوان ندانسته ام. چون در واقعیت هم مانند تمامی انسان ها زندگی کرده و با همان مشکلات و مسائل روزمره دست و پنجه نرم کرده ام. شرایط جسمانی صرفا خصوصیت ظاهری افراد است و از آن فراتر نمی رود. کمااینکه این شرایط جسمانی به من در شناخت مسیر زندگی کمک فراوانی کرده است.پس از آن رخشانی در پاسخ به سوالی در خصوص شیوه به تصویر کشیدن جغرافیا و همین طور نحوه مواجهه با یک نقاش گفت: شیوه ی الهام گرفتن راشکی از محیط اطرافش مستقیم نیست. بلکه او در حین زندگی و قدم زدن در محیط های پیرامونی، آنچه را مشاهده می کند ابتدا درونی کرده و بعد با برداشت شخصی اش آن را به تصویر می کشد. ضمن اینکه در این فیلم قصد نداشته ام به یک نقاش و قدرت آثار او را به تصویر بکشم. هدف اصلی فیلم نمایش زندگی یک انسان با تمامی مسائل روزمره اش بود که طراحی و نقاشی نیز بخش مهمی از آن به شمار می رود. امیدوارم توانسته باشم کلیت این زندگی را به درستی تصویر کرده باشم.در پایان این برنامه محمدرضا هدایتی که در سالن حضور داشت لحظاتی برای تماشاگران فیلم سخن گفت. او ضمن اظهار تاسف از عدم شناخت علی راشکی گفت: جای تاسف بسیار دارد که حتی من به عنوان یک بازیگر، چنین هنرمند توانایی را نمی شناسم. متاسفم که در سطح جهان راشکی را می شناسند اما او در سرزمین خودش ناشناخته است. از این بابت احساس شرمندگی می کنم و از رخشانی ممنونم که واسطه چنین شناختی شد. راشکی به راستی گوهر سیستان و بلوچستان است.پس از پایان برنامه نیز حاضران به همراه علی راشکی عکسی به یادگار گرفتند.به گزارش خبرنگار روزنامه زاهدان: تماشاچیان از دیدن این مستند اظهار رضایت نمودند یکی از آنها گفت: خوشحالم، خیلی خوشحالم که امشب مستندی از سیستان و بلوچستان را دیدم که برخلاف معمول فخر استان را نشان می داد نه فقر آن را، یکی دیگر از حاضران در نمایش مستند خطوط ناپیدا گفت: کار بسیار ارزشمندی بود هم شخصیت موضوع فیلم عالی انتخاب شده بود، هم فیلمبرداری زیبا بود و صحنه های استثنایی از سیستان را دیدم و هم کارگردانی بسیار خوب بود از ابتدا تا انتهای فیلم را دنبال می کردیم و همانطور که از یک مستند متوقع هستیم کارگردان در هر پلان حرفی برای گفتن داشت. یکی دیگر از تماشاچیان معتقد بود که فیلمی دلنشین و انسانی بود. تماشاچی دیگری گفت: با رسیدن فیلم به نیمه برایم مهم بود که کارگردان می خواهد فیلم را چگونه به پایان برساند واقعاً صحنه پایانی فیلم یک صحنه ی برجسته بود. یکی از خبرنگاران هنری حاضر در جلسه گفت: صحنه مزرعه و گندمزار فوق العاده بود. یکی از منتقدان حاضر در جلسه صحنه طراحی علی راشکی روی ماسه بادی ها را خیلی پرمفهوم و تأثیرگذار خواند یکی از سیستانی های حاضر در جلسه نیز گفت: امشب به سیستانی بودن خودم افتخار کردم و به مهدی رخشانی و علی راشکی احسنت گفتند واقعاً این افراد از مفاخر ما هستند.8006/6081
21/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]