واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: علت تحریم يا حلال ساختن، هميشه ذاتى و مربوط به خود مواد غذایی نيست، بلكه گاهى به اقتضاى شرايط زمانى و مكانى است...
پایگاه خبری تحلیلی تراز: در آیات 94 تا 96 سوره مائده برخی احکام مربوط به صید حلال و حرام بیان می شود. می فرماید که هرکس به عمد شکاری را بکشد کیفر و کفاره آن کشتن حیوانی نظیر آن حیوان صید شده یا اطعام شصت فقیر و یا روزه شده است. در این آیات اشاره می شود که اگر این مجازات ها تعیین شده برای این است که خطاکار جزای کارش را بکشد و این منفعتی برای خود اوست. زیرا اگر در این دنیا کفاره خطایش را پرداخت در آن دنیا عقوبتش نخواهند کرد زیرا مطابق روایات خداوند عادل تر از آنست که برای یک گناه دو بار کسی را عقوبت نماید.
در آیه 96 سوره مائده می خوانیم:
«أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعامُهُ مَتاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُماً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.»
«(البتّه) شكار دريا و خوراك آن براى شما حلال شده كه توشه اى براى شما و كاروانيان است، ولى تا وقتى مُحرِم هستيد، صيد صحرايى بر شما حرام است؛ و از خداوندى كه به سوى او محشور مى شويد، پروا كنيد.»
***
سه نکته:
* فلسفه تحریم مواد غذایی
فلسفه تحریم برخی مواد غذایی ذاتی است یعنی آن ماده اثرات نامطلوبی بر جسم و روح مصرف کننده خواد گذاشت. اما علت تحریم يا حلال ساختن، هميشه ذاتى و مربوط به خود مواد غذایی نيست، بلكه گاهى به اقتضاى شرايط زمانى و مكانى است. پس زمان و مكان و تاريخ و جغرافيا، در حكم الهى تأثير دارد. از طرفی این نکته جالب توجه است که کفاره بسیاری از گناهان، اطعام فقراست و این نشان می دهد اسلام به هر مناسبتى به مسئله گرسنگان و فقرزدايى توجه دارد.
** شعر حماسی امیرالمؤمنین(ع) در تفاوت شکار خودش و سلاطین
ممكن است بعضى تصور كنند كه صيد و شكار شامل حيوانات حرام گوشت نمى شود مانند برخی فقهای اهل سنت، در حالى كه چنين نيست، زيرا شكار حيوانات به منظورهاى مختلف انجام مى گردد. گاهى به منظور استفاده از گوشت و گاهى پوست و گاهى براى رفع مزاحمت آنها انجام مى شود. شعر معروفى كه به امیرالمؤمنین (ع) منسوب است نيز شاهدی بر این مطلب باشد:
صيد الملوك ارانب و ثعالب
شكار سلاطين خرگوش و روباه است
و اذا ركبت فصيدى الأبطال!
ولى شكار من به هنگامى كه وارد ميدان نبرد مىشوم، قهرمانانند!
*** کلام امام رضا (ع) درباره فلسفه تحریم خوردنی ها
امام رضا علیه السلام در خصوص فلسفه تحریم خوردنی ها و نوشدنی ها می فرمایند: "خداوند تبارک و تعالی هیچ خوردنی و نوشیدنی را حلال نکرده مگر آن که در آن منفعت و مصلحت بوده است و هیچ خوردنی و نوشیدنی را حرام نکرده مگر آن که در آن زیان و نابودی و فساد بوده است. پس هر چیز سودمند و نیروبخش جسم که باعث تقویت بدن می باشد، حلال شده و هر چیزی که قوای جسمانی را از بین ببرد و یا موجب مرگ شود، حرام است." (مستدرک الوسایل، جلد 16، صفحه 233)
زمانبندی انتشار: 19 شهريور 1394 - 10:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]