تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820615012
17 شهریور - 8 سپتامبر؛ در تاریخ چه گذشت؟
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: امروز در تاریخ
17 شهریور - 8 سپتامبر؛ در تاریخ چه گذشت؟
امروز 17 شهریور برابر با 8 سپتامبر تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع می‌پردازیم.
برترین ها: امروز 17 شهریور برابر با 8 سپتامبر تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع می‌پردازیم.
رویداد ها:
562 - اخراج حبشی ها از یمن توسط دو سپاه کرمان و فارس
هشتم سپتامبر 562 ميلادي (17 شهریور) تني چند از سران يمن در تالار معروف به طاق كسري در شهر تيسفون (36 کیلومتری بغداد امروز) پايتخت آن زمان ايران با خسروانوشيروان، شاه وقت ايران ملاقات كردند و از او خواستند كه براي اخراج حبشي ها از وطنشان نيرو به يمن فرستد. ارتش مسيحيان حبشه با استفاده از اختلافات داخلي سران قبايل يمن، اين سرزمين را تصرف كرده بود. شاه ساسانی (به نوشته تاريخ طبري «انوشروان» و به گفته سعدي «نوشيروان») پس از تبادل نظر با مشاوران خود و افسران ارشد، اين درخواست را پذيرفت و دستور داد كه سپاه کرمان ـ سیستان و سپاه پارس (استان فارس) با كشتي به يمن فرستاده شوند. خسروانوشيروان در آن روز پس از پذيرفتن مردم عادي (عوام الناس) كه از مقامات كشوري شكايت داشتند در تالار كاخ خود، به نوشته تاريخ بلعمي «ايوان كسري در مدائن»، و دريافت شكايات آنان و شنيدن ناله هايشان از مظالم، نمايندگان قبايل يمن را پذيرفته بود. خسرو یکم این تالاررا عمدتا برای دیدار با مردم ساخته بود که در فواصل مشخص با او ملاقات می کردند. علاوه بر این تماسهای مستقیم، خسروانوشیروان یک سازمان سراسری جمع آوری اطلاعات تاسیس کرده بود تا مشکلات مردم ـ مردمی که صدا نداشتند به گوش او برساند.
بقاياي تالار ملاقاتهاي عمومي خسرو انوشيروان ساساني در عراق امروز
«قاضی تاریخ» با توجه به همین کارهای مردمی بود که به وی لقب «دادگر» داد. تالار كسري كه هنوز برپاي ايستاده است حدود پنجاه متر طول و 25 متر عرض دارد. به نوشته مورخان رومي، ايراني و عرب، دو سپاه اعزامي ايران با وجود اين كه از نظر شمار كمتر از حبشي ها بودند، با تسلیحات برتر و تاکتیک پیشرفته نيروهاي حبشه مجهز به فیل جنگی را ازجای برکندند و به درياي سرخ ريختند. به درخواست سران قبايل يمن، از آن پس تا مدتها يك ژنرال ايراني در سرزمين يمن مستقر بود و عملا در حكومت مشاركت داشت.
سکه ايران با تصوير خسروانوشيروان
1380 - نبرد کوليکوو - نخستين پيروزي بزرگ روس ها پس از خروج از تفرقه
روس هاي متفرق بالاخره پس از 160 سال تحت سلطه مغولان و تاتارها بودن و سركوب شدن، گرد هم آمدند و به سركردگي «دميتري ايوانوويچdmitri» امير منطقه مسكو و ولاديمير به جنگ با سلطه گران شتافتند و هشتم سپتامبر سال 1380 ميلادي در «كوليكووKulikovo » واقع در کنار رود «دنdon» نزديك به شهر امروز «تولاTula» مغولان و تاتارها به سرکردگي "مامايMamai" را شكست دادند و اين پيروزي در عين حال روس ها را به وحدت نزديک ساخت و به تدريج كشور واحد روسيه به وجود آمد. در جنگ کوليکوو 7 هزار ليتوانيايي هم به تاتارها کمک کرده بودند. در اين جنگ شمار روسها 80 هزار و عده تاتارها و مغولها 125 هزار نفر بود. با جنگ «كوليكوو» قدرت مغولها و تاتارها كاملا پايان نيافت و صد سال طول كشيد تا برتري و حكومت روس ها را بر خود پذيرفتند. روس ها همه كساني را كه در طول تاريخ از دشت «گبي» و ساير مناطق شرق آسياي مركزي به روسيه مهاجرت كرده و يا هجوم برده بودند «تاتار» مي خوانده اند و واژه تاتار از نام قبيله مغولي تاتا (دادا) گرفته شده است.
اقوام ساكن آسياي مركزي در قرون چهارم تا ششم ميلادي به قصد ايران دست به مهاجرت زده بودند كه ارتش ايران ساساني آنان را به روسيه و اروپا فراري داده بود. بعدا باتو خان نوه چنگيز متصرفات تاتارها را در خاک روسيه گسترش داد که اروپايي آنان را گلدن هرد Golden Horde نوشته اند. دولت شوروي در طول عمر خود كوشيد تا با اعزام شماري از تاتارها به قفقاز جنوبي، ماهيت نژادي اين منطقه را كه ايراني تبار هستند تغيير دهد، ولي موفق نشد كه بيش از چند هزار تن از آنان را به عنوان كارگر نفت به جمهوري آذربايجان بفرستد.
1644 - انگليسي ها با چند كشتي توپدار و 300 تفنگدار منطقه «نيو آمستردام» را در آمريكاي شمالي از دست هلندي ها خارج ساختند و آن را به افتخار دوك آو يورك به «نيويورك» تغيير نام دادند.
دوك آو يورك
1831 - ژنرال پاسكويچ که قيام لهستاني ها را سركوب كرد
هشتم سپتامبر سال 1831، ژنرال روس ـ ايوان ف. پاسكويچ Paskevich بپاخيزي لهستاني ها برضد روسيه را به خاك و خون كشيد. در اين روز نُه هزار لهستاني به دست نظاميان روسيه كشته شدند. روس ها و لهستاني ها همنژاد و «اسلاو» هستند.
Paskevich
پاسكويچ همان ژنرالي است كه فرماندهي نيروهاي روسيه را در جنگ سال 1826 تا 1828 با ايران را برعهده داشت كه به شکست نظامي ايران (و تا حدي با دسيسه هاي دولت لندن و مستشاران نظامي آن) و تنظيم و امضاي قرارداد ترکمن چاي و از دست رفتن قفقاز انجاميد. وي سپس با نيروهاي خود وارد جنگ با عثماني شد که از 1828 تا 1829 طول کشيد. پاسکويج (1782 ـ 1856) در سرکوبي مجارستاني ها و در جنگهاي کريمه نيز شرکت کرد. وي که مدتي نايب السلطنه لهستان بود سعي در روسي کردن لهستاني ها داشت.
1906 - برکناري و تبعيد عين الدوله
34 روز پس از امضاي فرمان مشروطيت، مظفرالدين شاه قاجار در ظاهر براي جلب مشروطه خواهان و در باطن بر اثر فشار انگلستان، 8 سپتامبر 1906(شهريور 1285 خورشيدي) بلافاصله پس از تاييد آيين نامه انتخابات مجلس، حكم بركناري عين الدوله (عبدالمجيد ميرزا) را از رئيس الوزرايي صادر و وي را از تهران تبعيد كرد. عين الدوله از مخالفان مشروطه شدن سلطنت بود و با اين كار ضديت فراوان كرده بود و چندبار هم از انگليسي ها خواسته بود كه از ادامه حمايت از مشروطه شدن ايران دست بردارند. طبق خاطرات بعضي رجال آن دوره، عين الدوله بارها گفته بود كه در شرايط موجود، مشروطه جز تامين منافع تني چند از رجال و بازرگانان و باز شدن هر چه بيشتر دست انگليسي ها چيز ديگري عايد نخواهد كرد و سودي براي عوام الناس نخواهد داشت . وي ازجمله كساني بود كه مشوقان به سفارت انگلستان را خائن مي پنداشتند. اسنادي كه بعدا انتشار يافت نشان داد كه چند روز پيش از بركناري عين الدوله كه در جبار بودن او ترديد نيست رئيس هيات نمايندگي انگلستان در تهران به لندن گزارش كرده بود كه دولت روسيه كه روي دربار قاجاريه نفوذ فراوان دارد مظفرالدين شاه را تشويق به پس گرفتن امضاي خود و لغو فرمان مشروطيت و دست كم تعليق آن مي كند .در اين گزارش ضمن اشاره به نگراني دولت روسيه از وضعيت خود و مستعمراتش در قفقاز از تحول اخير ايران، نوشته شده است كه دولت روسيه از اين كه سفارت انگلستان در تهران از متحصصنين به خوبي پذيرايي و توجه مردم را نسبت به خود جلب كرده است حسادت و احساس شكست مي كند و به همين لحاظ هرچه بيشتر به شاه نزديك شده است. دوستي شاه با دربار روسيه اينك بيش از هروقت ديگر است و عين الدوله از استفاده از هر فرصتي بر ضد منافع انگلستان خودداري نمي كند.
عين الدوله
برخي از مورخان ، پناهنده شدن شماري از تبريزيان معترض به ظلم و استبداد محمد علي ميرزا وليعهد وقت به كنسولگري انگلستان در آن شهر در پايان شهريور ماه 1285 را نتيجه تشويق آنان از سوي عوامل انگلستان و جزئي از رقابت انگلستان و روسيه دانسته اند.
اين تحولات درست يك سال پيش از امضاي قرارداد سن پترزبورگ و تقسيم ايران به دو منطقه نفوذ صورت گرفت.
1307 ش - افتتاح بانك ملي ايران
در 14 ارديبهشت 1306 قانوني از مجلس شوراي ملي گذشت كه به موجب آن، دولت، مأمور تأسيس بانكي براي پيشرفت امور بازرگاني و كشاورزي و پيشه و هنر گرديد. سرمايه اين بانك، طبق قانون 150 ميليون ريال پيش بيني شده بود كه پس از مدتي 20 ميليون ريال از طرف دولت به اين امر اختصاص يافت. پس از آن، بانك ملي ايران در 17 شهريور 1307 ش رسماً افتتاح شد. در خرداد 1309، دولت حق نشر اسكناس را از بانك شاهنشاهي متعلق به انگلستان باز خريد نمود. حق انحصار چاپ اسكناس در 23 اسفند 1310 به بانك ملي ايران واگذار گرديد. در نهايت از اول فروردين 1311، اسكناسهاي بانك ملي ايران منتشر شد.
1951 - امضاي معاهده صلح كشورهاي جهان با ژاپن در كنفرانس سانفرانسيسكو
با پايان يافتن جنگ جهاني دوم و تسليم ژاپن به متفقين، اين كشور به اشغال قواي امريكا درآمد. اين وضعيت در سالهاي بعد نيز ادامه داشت تا اين كه كنفرانس چهار روزهاي در سانفرانسيسكوي امريكا با حضور 49 كشور برگزار گرديد و در جريان اين كنفرانس، پيمان صلح با ژاپن در هشتم سپتامبر 1951م به امضا رسيد. بر اساس اين قرارداد، ژاپن تمام متعلقات و متصرفات ماوراء بحار خود را از دست داد اما در عين حال از پرداخت غرامت معاف شد. همچنين به موجب اين پيمان، ژاپن درسال 1952م، حاكميت دوباره خود را به دست آورد، هرچند برخي از نواحي كشور در اشغال نيروهاي نظامي امريكا باقي ماند. در كنار پيمان سانفرانسيسكو، ژاپن و امريكا در همين روز در مورد يك پيمان امنيتي به توافق رسيدند كه بر اساس آن ايالات متحده اجازه مييافت تا براي مدتِ نامحدودي، سربازانِ خود را در خاك ژاپن مستقر سازد. اين مسئله به ويژه در دو دهه پاياني قرن بيستم اعتراضات گسترده مردم ژاپن را در پي داشته است.
1978 - رويداد خونين ميدان ژاله شهر تهران در 17 شهريور 1357
17شهريور 1357 (سال انقلاب) كه در آن سال مصادف با جمعه بود روزي است كه واحدهاي فرمانداري نظامي تهران در ميدان ژاله به سوي مخالفان نظام حكومتي وقت كه تظاهرات وسيعي را به راه انداخته بودند آتش گشودند كه ضمن آن دهها تن كشته و يا مجروح شدند. دولت جمع تلفات را 308 کشته و مجروح و فرمانداری نظامی تهران 58 کشته و 205 مجروح اعلام کرده بود که به گزارش خبرنگاران دو روزنامه عصر، تلفات بمراتب بیش از این ارقام بود. اين رويداد در نخستين روز برقراري حكومت نظامي در تهران صورت گرفت. شوراي وزيران به رياست جعفر شريف امامي شب پيش از آن برقراري حكومت نظامي در 12 شهر از جمله تهران را براي شش ماه تصويب و سپهبد غلامعلي اويسي فرمانده نيروي زميني (و قبلا رئیس ژاندارمری ایران) را به سمت فرماندار نظامي تهران تعيين كرده بود. مقررات حكومت نظامي در تهران كه از بامداد جمعه به اجرا گذارده شده بود برگزاري اجتماعات را منع كرده بود كه مخالفان نظام (انقلابیون) بدون توجه به اين مقررات همانند روزهاي پيش از آن در ميدان فوزيه (میدان امام حسین) و خيابانهاي جنوبي آن تا ميدان ژاله اجتماع و دست به تظاهرات زده بودند كه واحدهاي فرمانداري نظامي آنان را در ميدان ژاله كه بعدا به ميدان شهداء تغيير نام داده شد محاصره و به گلوله بستند.
تظاهرات در میدان ژاله [میدان شهداء] از هفتم شهریور (در آن سال مصادف با ماه مبارک رمضان) آغاز شده بود که روز نهم شهریور براثر تیراندازی پلیس شماری تلفات داشت. در اعتراض به این تیراندازی (تیراندازی نهم شهریور)، 16 شهریور صدها هزار تن دست به راهپیمایی گسترده ای از قیطریه تا میدان راه آهن زدند. گستردگی همین راهپیمایی باعث وحشت دولت و احتمالا انگیزه اعلام حکومت نظامی از بامداد روز بعد شده بود.
صفحه اول شماره 18 شهريور 1357 روزنامه اطلاعات که تماما درباره رويداد 17 شهريور تهران بود ـ در سمت چپ (قسمت پايين) عکس سپهبد اويسي فرماندار نظامي تهران چاپ شده بود
زادروزها
۱۱۵۷ - زادروز ریچارد یکم (انگلستان) پادشاه انگلستان
۱۷۷۹ - زادروز مصطفی چهارم سلطان امپراتوری عثمانی
ریچارد یکم
۱۸۳۰ - زادروز فردریک میسترال نویسنده فرانسوی ، برنده جایزه نوبل ادبیات سال۱۹۰۴
۱۸۴۱ - زادروز آنتونین دورژاک آهنگساز مشهور اهل بوهم
فردریک میسترال
۱۲۸۹ - زادروز جعفر شریف‌امامی، از سیاست‌مداران ایرانی دوران پهلوی
۱۹۲۵ - زادروز پیتر سلرز بازیگر فیلم‌های کمدی و کارگردان بریتانیایی سینما و تئاتر
پیتر سلرز
۱۹۷۹ - زادروز پینک (خواننده) ترانه‌سرا و بازیگر آمریکایی
۱۳۵۸ - زادروز مصطفی احمدی روشن، دانشمند فیزیک هسته‌ای ایران
پینک
درگذشت‌ها
۱۱۵۹ - درگذشت آدریان چهارم از پاپ‌های کلیسای کاتولیک رم
۱۸۹۴ - درگذشت هرمان فون هلمهولتز فیزیکدان آلمانی
هرمان فون هلمهولتز
۱۸۹۵ - درگذشت آدام اوپل، بنیانگذار شرکت اوپل.
۱۹۳۳ – درگذشت فیصل اول نخستین پادشاه عراق
آدام اوپل
۱۹۴۹ - درگذشت ریشارد اشتراوس آهنگساز و رهبر ارکستر آلمانی
۱۹۸۰ - درگذشت ویلارد لیبای شیمی‌فیزیک دان آمریکایی ، برنده جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۶۰
ریشارد اشتراوس
۱۹۸۱ - درگذشت هیدکی یوکاوا دانشمند ژاپنی ، بنیانگذار فرضیه مزون‌ها
۲۰۰۳ - درگذشت لنی ریفنشتال کارگردان، بازیگر و رقاص آلمانی
هیدکی یوکاوا
*****
منابع:
-پايگاه نوشيروان کيهاني زاده
-ویکی پدیای فارسی
-صفحه امروز در تاریخ در توئیتر
-راسخون
تاریخ انتشار: ۱۷ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
سبک زندگی
پربازدیدترینها