تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833331158
سید یاسر جبرائیلی «کمپین حمایت از خودرو داخلی» در وزارت صنعت ایجاد شود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: سید یاسر جبرائیلی
«کمپین حمایت از خودرو داخلی» در وزارت صنعت ایجاد شود
مشکل صنعت خودرو ایران چیست؟ چرا علی رغم حمایت‌های گسترده دولتی از این صنعت، تعرفه بالای واردات خودرو، بازار گسترده و همچنین تیراژ بسیار بالای تولید، خودرو ایرانی نتوانسته است از نظر کیفیت مشتری‌های خود را راضی نماید؟
خبرگزاری فارس- سید یاسر جبرائیلی* آقای نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت یازدهم ضمن عذرخواهی از منتقدان وضعیت صنعت خودرو کشور، پیشنهاد راه اندازی یک کمپین برای حمایت از تولید داخلی را داده‌اند. این پیشنهاد را البته باید به فال نیک گرفت و آن را ستود. اما با نیم نگاهی به رویکرد و عملکرد وزارت تحت مدیریت آقای نعمت زاده طی دو سال اخیر، به سهولت می‌توان دریافت مسیری که ایشان و مجموعه تحت امرشان در پیش گرفته‌اند، به نابودی بیش از پیش صنعت خودروی داخلی خواهد انجامید. این است که کمپین حمایت از تولید داخلی اگر بناست شکل بگیرد، مبدا مطالباتش می‌باید وزارت صنعت، معدن و تجارت آقای نعمت زاده باشد. مشکل صنعت خودرو ایران چیست؟ چرا علی رغم حمایت‌های گسترده دولتی از این صنعت، تعرفه بالای واردات خودرو، بازار گسترده و امکان گسترش جغرافیایی این بازار، و همچنین تیراژ بسیار بالای تولید و جایگاه بیستم در دنیا، خودرو ایرانی نتوانسته است از نظر کیفیت مشتری‌های خود را راضی نماید؟ پاسخ این سوالات را باید در نوع نگاه مدیران صنعتی کشور جست. مدیران صنعتی ما قائل به درستی به این هستند که چرخ را نباید از صفر اختراع کرد و می توان از طریق شراکت با خودروسازی های برتر جهان، صنعت نوپای داخلی را به سطح فناوری های روز دنیا رساند. بدین گونه که از طریق جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی(FDI) برندهای خودروسازی جهان را وارد شراکت با خودروسازهای داخلی کنیم تا هم آن شرکت ها از امتیازات حضور در خاک و بازار ایران بهره مند شوند و هم خودروساز داخلی فناوری خود را به سطح آنان برساند. طی دهه های گذشته این رویکرد درست اما در عرصه عمل کاملا به خطا رفته و پس از سال ها سرمایه گذاری خارجی در صنعت خودرو و تولید مشترک، شرکت های خارجی به سود رسیده و خودروسازهای داخلی نه تنها در زمینه فناوری رشدی نکرده اند، بلکه به مرحله زیان دهی نیز رسیده‌اند. این وضعیت، محصول دو خطای راهبردی است: نخست خطا در انتخاب شریک صنعتی؛ و دوم خطا در تدوین نوع شراکت و قوانین جذب سرمایه گذاری خارجی. شرکایی که برای خودروسازان داخلی انتخاب شدند، نه تنها خود جزو برندهای مطرح دنیا و مالک فناوری‌های روز نیستند، بلکه از انتقال همان فناوری‌های سطح پائین خود به خودروسازان ایرانی نیز خودداری کرده‌اند. پژو و رنوی فرانسه در رتبه‌بندی های معتبر جزو 100 برند برتر دنیا نیز نیستند، اما هم در گذشته از بازار ایران سودهای میلیون دلاری برده‌اند و هم اکنون در حال رقابت با یکدیگر بر سر تصاحب این «بازار» هستند. مشکلات زیرساختی صنعت خودرو کشور زمانی عیان‌تر شد که برخی شرکای خارجی خودروسازان داخلی به بهانه تحریم ناگهان ایران را ترک کردند. اینجا بود که شرکت های داخلی به سبب اتکای بیش از حد به خارج و عدم داشتن رویکرد و چشم‌انداز استقلال و پیشرفت در عصر شراکت، دچار خلاء های سنگین و بحران‌های اساسی شدند. برخی خودروسازان داخلی پس از تحریم قادر به تولید سنسور لامپ‌های سقفی پژو هم نبودند و می گفتند تحریم هستیم! یکی از دوستان در همان زمان به دیدار یکی از مدیران خودروساز رفته بود و تعریف می‌کرد که آن مدیر محترم از تحریم ها می نالید و می‌گفت تحریم‌ها به ما ضربه زده است و دچار مشکلات اساسی شده ایم؛ دوست ما در پاسخ گفته بود نخواهید توانست ادعا کنید که تکنولوژی موتور خودرو از سانتریفیوژ پیچیده‌تر است؛ یا تولید سنسور خودرو از ماهواره‌هایی که به فضا پرتاب شد، سخت تر است. چطور ممکن است ما اینهمه در صنایع بسیار پیچیده‌تر از صنعت خودرو پیشرفت کرده‌ایم و این صنعت همچنان برای تامین یک سنسور وابسته است؟ همه از این شراکت یک طرفه ای که بازار ایران را در اختیار خارجی ها قرار داد و تکنولوژی عاید کشور نکرد، ناراحت و پشیمانند. هرچند مدیر شرکت خودروساز داخلی ما زمانی به صراحت گفت «یکی از اشتباهات بزرگ ایران خودرو شراکت با یک شرکت فرانسوی به نام پژو بود»، اما متاسفانه خود ایشان کمتر از شش ماه بعد خبر از قراردادهای جدید با همین شرکت فرانسوی داد. رویکرد مدیران صنعتی ما در حوزه خودرو تاکنون «تیراژمحوری» بوده است. هم به تعداد بالای تولید خودرو افتخار کرده ایم و هم به میزان اشتغالزایی ناشی از این میزان تولید خودرو؛ در صورتی که نه شرکت‌های ما از این حجم تولید بالا انتفاع صحیح برده‌اند و نه این اشتغال ایجاد شده، یک روند اشتغالزایی صحیح و پایدار بوده است. راهکار چیست؟ آیا باید شرکت های خودروسازی داخل را تحریم نمود و خودرو صفر نخرید؟ باید شرکت های داخلی را تعطیل کرد و نفت فروخت و خودروهای با کیفیت‌تر و ارزان‌تر خارجی را سوار شد؟ آیا باید دروازه های بازار کشور را به روی خودروهای چینی و اروپایی گشود و زوال خودروسازان داخلی را به تماشا نشست؟ یا باید به روند کنونی ادامه داد و باز سراغ قراردادهایی با همان کم و کیف با شرکت های خارجی رفت؟ هیچ کدام از این مسیرها صنعت خودرو کشور را متحول نخواهد ساخت. ادامه این وضعیت نوعی درجا زدن است و تعطیلی صنعت و رو آوردن به تولیدات خارجی، تیشه زدن به بنیان های اقتصادی کشور. بهترین راهکار بهره گیری از تجربه های موفق شراکت های بین المللی با خودروسازان معتبر است. اگر قراردادی برای شراکت با خودروسازان خارجی منعقد می شود، مقرراتی باید بر این شراکت حاکم باشد که در طول مسیر، خودروسازان داخلی به فناوری شریک خود دست یافته و به خودکفائی برسند. باید از این امر که شرکت های داخلی داخلی از تعاملشان با سرمایه‌گذاران خارجی به فناوری‌های پیشرفته و مهارت‌های مدیریتی دست می یابند اطمینان حاصل نمود. کره جنوبی تا اواسط دهه 1970 میلادی، سیاست نسبتا آزادی در مواجهه با سرمایه گذاران خارجی در پیش گرفت و خودروسازان خارجی، تقریبا به همین شکلی که امروز در ایران فعالند، در خاک کره تولید خودرو کردند و از بازارش بهره مند شدند. اما این کشور بعدها و در تلاش برای ترویج تولید خودروی داخلی سیاست سخت‌گیرانه‌ای را انتخاب کرد. این سیاست انقباضی باعث شد برخی از سرمایه‌گذاران خارجی مانند فورد و فیات از کره بروند، اما درنهایت صنعت خودرو به موفقیتی چشمگیر دست‌یافت. نباید تصور کرد که اگر شرکت‌های خارجی را ملزم به ارائه فناوری کنیم، از ایران خواهند رفت و هیچ جایگزینی نخواهیم داشت و ناچاریم به وضع موجود اکتفا کنیم. شراکت منجر به انتقال فناوری نیز برای شرکت مادر سودآور است و اگر فورد و فیات از کره رفتند، شرکت های کره ای وارد مشارکت های مفید با جنرال موتورز شدند. وزارت صنعت در بخشنامه ای اعلام کرده است که شرکت های خودروساز خارجی که وارد مشارکت با شرکت های ایرانی می شوند، باید 60 درصد قطعات خودرو را از تولیدات ایرانی تامین کنند. این بخشنامه نه رعایت می شود و نه اساسا این شکل مواجهه با ماجرا دردی از ما درمان خواهد کرد. خبرهای موثقی وجود دارد که هم اکنون قراردادهایی که بابت تولید خودروهایی چون زوتی و V5 منعقد شده کاملا یک طرفه هستند و شرکت ایرانی صرفا به مونتاژ مشغول خواهد بود. مردم را نباید در برابر «تولید ملی» قرار داد و گفت شما ضد تولید داخل هستید. مردم اگر یقین بدانند این خودروها تولید داخل هستند و رو به پیشرفت و بهبود کیفیت دارند، قطعا کاستی هایش را نیز تحمل می کردند. اما تجربه تلخی است که نه خودروسازان داخلی در طی دهه های گذشته دست به بهبود کیفیت زده اند و نه خودروهایی که تولید می شود، حقیقتا تولید داخل است. ادامه این مسیر غلط را باید متوقف ساخت و راه درست باید آغاز کرد. یقین بدانیم مردم نیز همراهی خواهند کرد. * دانش آموخته اقتصاد سیاسی بین الملل از دانشگاه تهران انتهای پیام/
94/06/15 - 17:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها