محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803587070
از مایی که می‌سوزانیم تا مایی که جانمان به جان مخلوقات خدا بسته است |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: از مایی که می‌سوزانیم تا مایی که جانمان به جان مخلوقات خدا بسته است
کد خبر: ۵۲۸۹۶۶
تاریخ انتشار: ۱۳ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۲:۳۱ - 04 September 2015
گویی با دو روی سکه مواجهیم ولی نه! برخلاف سکه که هر دو رویش ارزنده است، در این ماجرا یکی از روها ارزشی که ندارد، هیچ، بلکه آنقدر نامرغوب است که می‌بایست برای از بین بردنش تلاش کنیم.
ابتدا: «تلخ»
به گزارش «تابناک»، در انتهای هفته‌‌ای قرار داریم که شروعش با رویدادی تلخ همراه بود؛ سوختن پناهگاهی که در آن گربه های بی پناه و آسیب دیده نگهداری می‌شدند. رویدادی تلخ که به جان باختن موسس این پناهگاه و مرگ اغلب گربه هایی که نگاه می‌داشت ختم شد و بازتاب وسیعی در رسانه های ایران و حتی دیگر رسانه های فارسی زبان جهان یافت.
ماجرا به خودی خود آنقدر تلخ بود که انعکاس وسیعی بیابد و موجبات ناراحتی بسیاری را فراهم کند ولی وقتی در کنار ماجرای دیگری قرار گرفت، گمانه زنی هایی ایجاد کرد که نگران کننده بود و شائبه عامدانه بودی آتش سوزی این پناهگاه را بوجود آورد.
شائبه هایی که ریشه در رویدادی داشت که چند روز قبل از این آتش سوزی رخ داده بود؛ حمله به پناهگاهی دیگر که در آن سگ های بی پناه و آسیب دیده نگهداری می‌شدند و ظاهرا عده‌ای از این کار ایشان خرسند نبودند؛ آنقدر که مسئولان پناهگاه را تهدید کرده بودند و وقتی برایشان مسجل شده بود که گردانندگان پناهگاه به نگهداری از سگ ها اصرار دارند، ترجیح دادند به ایشان حمله ور شده و با ضربات چاقو و قمه مصدومشان کنند!
بعد: «خوب»
توالی این دو حادثه برای دو پناهگاه نگهداری از حیوانات، جدای آنکه برخی ظن ها را تقویت می‌کرد، نگاه ها را به موضوعاتی معطوف کرد که پیشتر، کمتر در کانون دید عموم قرار می‌گرفتند. بخشی از روزمرگی های جامعه که حالا مجال برای دیدنشان فراهم آمده بود و می‌شد با پرداخت به آنها، نگاه ها را به نگهداری از حیوانات تلطیف کرد.
بر این اساس جای شگفتی ندارد که می‌بینیم نگاه جامعه رسانه ای کشور به موضوع مراقبت از حیوانات آنقدر تغییر کرده که غذا دادن یک خانواده تهران به گربه های ساکن یکی از بوستان های تهران، بعد از تکرار چند ساله، موضوع تهیه گزارشی مصور از ایشان شود یا حتی برخی سایت های خبری تحلیلی که تاکنون درباره موضوعاتی از این دست مطلب منتشر نکرده بودند، تغییر رویه دهند.
گویی جان باختن تلخ بانوی مهربانی که ده سال از عمر خودش را بی هیچ ادعایی صرف نگهداری از حیوانات کرده بود، فرصتی فراهم آورده باشد که نگاهمان را به گوشه هایی از جامعه بندازیم که اغلب از دیدمان دور می‌مانند ولی سرشار از اتفاقات مثبت هستند.
ادامه: «ناخوب»
اما این تغییرات همه واکنشی که رخ داد نبود چراکه همزمان با دست به دست شدن تصاویر رویداد تلخ رخ داده در ابتدای هفته، برخی تلاش داشتند تا به کمک بازخوانی زشتی ها، به جامعه تلنگر بزنند و چه بسا شیطنت کنند.
این را می‌شود از فیلمی متوجه شد که این روزهای در شبکه های اجتماعی دست به دست می‌شود و آنقدر تلخ است که توصیه می‌کنیم از دیدنش انصراف دهید ولی متاسفانه حقیقت دارد؛ حقیقتی تلخ که متاسفانه نمونه های مختلف آن را بارها دیده‌ایم و هر بار به این سوال بی پاسخ اندیشیده‌ایم که چگونه می‌شود برخی اینقدر بی رحم باشند؟
فیلمی که تازه نیست و جست‌وجو در دنیای مجازی حکایت از آن دارد که دست کم قدمت انتشارش به بیش از یکسال پیش باز می‌گردد اما حکایت سوختن پناهگاه نگهداری از گربه ها در اشتهارد مجالی برای بازنشر آن فراهم آورده و موجب شده که در قالب اتفاقی تازه، دست به دست شود و خشم و ناراحتی کاربران پرشمار دنیای مجازی را به همراه بیاورد.
سرانجام: «تامل»
آنچه از مرور همه این حوادث می‌توان نتیجه گرفت، شکافی است که نه برای پرکردنش راهکاری داریم و نه می‌دانیم از کجا باید شروع کنیم چراکه می‌دانیم به رغم تاریخ گذشته بودن فیلم اشاره شده، هنوز رفتار بسیاری‌مان با حیوانات خوشایند نیست.
چون می‌دانیم که بسیاری‌مان از حیواناتی چون گربه ها می‌ترسیم و با اینکه نمی‌دانیم وجودشان در شهرها چه نفع و زیان هایی برایمان به همراه دارد، به آنها به چشم زشتی های زندگی مدرن نگاه می‌کنیم و حتی از دفعشان با لگد زدن ابایی نداریم.
عجیب تر اینکه اگر ببینیم کسی به این مخلوقات خدا غذا می‌دهد، احساس می‌کنیم که به حق و حقوق ما احترام نگذاشته و در حال انجام کاری است که به ما زیان می‌زند در حالی که روی ناخوش ماجرا که سوزاندن و کشتن این حیوانات هست را هم نمی‌توانیم تاب بیاوریم و غیر منصفانه و به دور از توصیه های اخلاقی و دینی می‌دانیم.
گویی تاکنون برایمان این سوال پیش نیامده که تکلیفمان با این ماجرا چیست که اگر آمده بود، تلاش می‌کردیم چگونگی رفتار با حیوانات را نه به عنوان مقوله ای که با اتفاقات شوم تب پرداخت به آنها داغ می‌شود، که موضوعی ضروری برای آموزش دیدن و آموزش دادن بدانیم. آموزشی که اگر قرار است شکل بگیرد، وقت شروع آن امروز است!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها