محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855890622
جنگل سوخت، همه مقصرند!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جنگل سوخت، همه مقصرند! هفته نامه سیمره چاپ لرستان در مطلبی با عنوان جنگل سوخت، همه مقصرند! نوشت:جنگل سوخت. خوب هم سوخت. تر و خشک باهم سوخت تُرد، خُرد، کلان و یَلان همه سوختند.
در ادامه این مطلب آمده است: وجدان های بیدار هم سوختند. وجدان های بیمار، اما، نه، وقعی نکردند. خبر برای شان هولناک نبود. کَکِ خاکستر، پوست کلفت خیال خام شان را نگزید. خبر، بادی آرام که از کنار گوشِ هوشِ بی نبوغ شان گذشت.دود بود که از سطوح سیاه پی هم، بی رحم در گرما گرم این گرمای گرمِ نفس گیر، به هوا خیزها برداشت و رنج بی وَر درختان مهربان، که سال ها مایه گذاشتند و بر سرِ آتش بیاران معرکه سایه افکندند، بی وَرتر کرد. آری باز همه چیز چنان به سان هرساله اش به یک باره، چزغاله ی دست نابه کار و شرمسار بشر شد، که شرم، شرمنده ماند. نه خیر پیداست که کار این عجوز دوپای آدم نمای خشک ناخن و بخیل، سخت بیخ پیدا کرده تا جایی که حیا از کرده ی کردار کریه تکرار آتش بازی اش ندارد. یک جوری که عقل جن هم به پای پندار پست نا آدمیتش نمی رسد....این بار هم جنگلی از تبار جنگل های بی کس و بی دادرس ایران شیران، به دست بی قید، لات و آسمان جُلِ بشر نابشری سوخت. آن چنان که دودش سال ها، اشک ها را بر رشک ها می دواند. در گریوه ی گذر حادثه ی شوم و دون زمان، نازنین، نازک نارنجیِ رنجیده خاطر را گفتمش جنگل جان! تازگی ها چه خبر؟ آهی کشید و صورت سوخته و دوخته از خاک سیاه و تباه برداشت و گفت: امان ازشرِ بشرِ شرور... باز نامردانِ نامردم، آتش به جان بی جانم زدند. باز شاخ شاخه های سرسبز زندگی غمگین، بی آب و تاب و پرچین و چروکم را شکستند و به آتش سپردند و باز و باز هزارباره و هزارپاره، تشنه لب، دشنه بارانم کردند... و من نیز ای جنگل! لگان از لسان بی امان، می گسلم و با باور همه ی وجود، به مردمان جنگل سوز و جنگل براندازت می گویم این است تاوان جهل و بی خبری تان. این است آن چه را که شایسته و بایسته اید. صدا و سیمای چند ده ساله ی کشور، چندثانیه در خانه ی جنگل چاتمه زده و چانه رانده است؟ چند تابلو در بدو ورود به جنگل ها، قد و قدمت دارند؟ چند موضوع انشا در تاریخ آموزش و پرورش کشور بایگانی است؟ از همه مهم تر قانون که جیک و پوک همه چیز را می داند، تا به حال گوش چند متجاوز و متعرض به جنگل ها را پیچانده است؟ پس دلیلی ندارد که جنگل نسوزد. باید بسوزد. خوب هم می سوزد. امروز و فرداست که تیشه ی جهل جاهلان، ریشه ی این چند چوب خشک و تفتیده را بزند و کار را تمام کند. همه مقصرند. منبع :هفته نامه سیمره7274
29/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها