واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۵ مرداد ۱۳۹۴ (۱۵:۳۹ب.ظ)
آزادي؛ ارزان ترين ورزشگاه دنيا موج- بررسي قيمت بليت در ساير نقاط جهان، نشان مي دهد آزادي خيلي هم جاي بدي براي تماشاي مسابقات ليگ برتر نيست.
به گزارش خبرگزاري موج، بحران کم تماشاگر بودن ليگ برتر، امسال هم ادامه پيدا کرده و در نخستين بازي پرسپوليس کمتر از ۲۰ هزار نفر روي سکوهاي ورزشگاه آزادي بودند. در سال هاي اخير، دلايل مختلفي مثل کيفيت پايين مسابقات، امکانات نامناسب ورزشگاه، مشکلات حمل و نقل و ... براي پايين آمدن ميانگين تماشاگران ليگ مطرح شده است.
با اين وجود در نظرسنجي هاي رسانه اي هميشه گزينه «افزايش قيمت بليت» بيشترين گزينه اي است که تماشاگران ليگ برتر به آن رأي مي دهند. بليت ۷ تا ۱۸ هزار توماني ورزشگاه آزادي براي بخش زيادي از مردم رقم سنگيني به حساب مي آيد اما بررسي قيمت بليت در ساير نقاط جهان، نشان مي دهد آزادي خيلي هم جاي بدي براي تماشاي مسابقات ليگ برتر نيست.
چند درصد درآمد؟براي مقايسه بليت در کشورهاي مختلف دنيا ابتدا بايد سرانه درآمد مردم هر کشور را در نظر گرفت. به طور مثال يک هوادار پرسپوليس يا استقلال که قرار است در بازي هاي خانگي تيمش بليت ۱۷ هزار توماني بخرد، درآمد متفاوتي با يک شهروند انگليسي دارد که ۸۷ پوند براي تماشاي بازي هاي چلسي هزينه مي کند.
بانک جهاني، هر سال گزارشي از درآمد سالانه کشورهاي مختلف جهان ارائه مي دهد و با استناد به اين گزارش، مي توان محاسبه کرد هر فرد در کشورهاي مختلف دنيا، چقدر از درآمد هفتگي خود را بايد براي تماشاي يک مسابقه فوتبال پرداخت کند. بر اساس اين گزارش، درآمد هر ايراني در سال کمي بيشتر از ۵ هزار دلار است. اين يعني يک تماشاگر فوتبال براي تماشاي مسابقه تيم مورد علاقه اش در بهترين جايگاه ورزشگاه فقط کافي است در حد يک هفدهم درآمد هفتگي اش را هزينه کند. اين رقم براي طبقه دوم ورزشگاه به حدود يک پنجاهم درآمد هفتگي مي رسد؛ قيمتي که در مقايسه با ساير کشورهاي دنيا رقم بسيار پاييني محسوب مي شود.
اسپانيايي هاي گرانفروش:در مقايسه بين کشورهاي اروپايي، دو تيم مطرح اسپانيا گران ترين بليت ها را در دنيا دارند. يک هوادار بارسلونا براي تماشاي بازي تيمش در صندلي هاي گران قيمت نيوکمپ، بايد دو سوم درآمد يک هفته اش را بپردازد. قيمت صندلي هاي درجه ي سانتياگو برنابئو هم فقط کمي از نيوکمپ ارزان تر است. البته معمولا اين صندلي ها به افراد متمول مي رسند و در نيوکمپ بزرگ بليت هاي ارزان تر براي مردم عادي وجود دارد.
يک شهروند معمولي اسپانيا مي تواند با يکدهم درآمد هفتگي اش، در طبقه دوم نيوکمپ، بازي هاي بارسلونار ا ببينند. با وجود اين ارقام، معمولا در نيوکمپ جاي سوزن انداختن نيست اما سکوهاي ورزشگاه آزادي با رقمي يک پنجم اين قيمت همچنان خالي مي مانند.
مقايسه با انگليس:ليگ برتر انگليس به نسبت اسپانيا و فرانسه، بليت هاي ارزان تري دارد. تفاوت قيمت جايگاه ها در ورزشگاه هيا انگليسي معمولا خيلي زياد نيست و بيشتر بليت ها در تخفيف پکيج پيش از فصل فروش مي روند. در صورتي که يک هوادار بخواهد بليت هاي باقي مانده را هم خريداري کند با ۸ تا ۱۵ درصد درآمد يک هفته اش، مي تواند يک صندلي در استمفوردبريج يا اولدترافورد بگيرد و بازي تيم محبوبش را ببيند.
با وجود حدود ۱۰ برابر بودن سرانه درآمد مردم انگليس نسبت به مردم ايران و ارزان بودن بليت مسابقات اين کشور، باز هم يک طرفدار فوتبال در ايران با هزينه خيلي کمتري مي تواند به ورزشگاه آزادي برود. قيمت بليت ورزشگاه آزادي بين ۲ تا ۶ درصد درآمد هفتگي يک فرد ايراني محسوب مي شود.
سياست آسيايي:سياستگزاري کشورهاي موفق آسيايي مثل ژاپن و کره جنوبي براي جذب تماشاگران با کشورهاي اروپايي متفاوت است. قيمت هاي جايگاه هاي گران قيمت و ارزان قيمت اين کشورها تفاوت زيادي دارند و مثلا يک تماشاگر فوتبال با حدود يک پنجم قيمت خريد بليت هاي گران قيمت، مي تواند در جايگاه هاي اقتصادي ورزشگاه بليت بخرد. اين موضوع فارغ از تخفيف هايي است که براي تشويق زنان و کودکان براي رفتن به ورزشگاه در نظر گرفته شده است.
مثلا قيمت صندلي هاي درجه يک تيم اف سي سئول کره جنوبي، حدود دو برابر گران قيمت ترين بليت هاي آزادي است اما جايگاه هاي اقتصادي ورزشگاه، با رقمي به مراتب پايين تر از ايران به هواداران اين تيم فروخته مي شود. قيمتي که در ارزان ترين حالت به يک هفتادم درآمد هفتگي يک فرد کره اي مي رسد.
اين شرايط در کشور ژاپن هم وجود دارد و به طور مثال يک طرفدار کاشيما آنتلرز مي تواند با يک شصت و سوم درآمد هفتگي، بازي تيم محبوبش را از ورزشگاه تماشا کند.
جايگاه هاي ايستاده
يکي از معدود ورزشگاه هاي اروپايي که قيمت بليت هاي ارزان آن با کشورهاي شرق آسيا برابري مي کند ورزشگاه آليانز آرنا مونيخ است. بليت هاي بوندس ليگا معمولا قيمت هاي پاييني دارند و مردم آلمان با سرانه درآمدي بالاتر از همه کشورهاي فوتبالي اروپا، بليت هايشان را ارزان تر از همه آنها مي خرند.
نکته ويژه ورزشگاه آليانز آرنا، «جايگاه هاي ايستاده» آن است اما براي خريد بليت جايگاهي که بايد ايستاده بازي را ببينيد، فقط کافي است ۱۵ يورو هزينه کنيد. جايي بسيار نزديک به زمين و پشت دروازه دو تيم که محل خوبي براي تيفوسي ها محسوب مي شود.
درآمد واقعي
مشکل بزرگ براي خريد بليت هاي آزادي، حمايت نشدن قشر کم درآمد براي حضور در ورزشگاه است. اگر رقمي که بانک جهاني به عنوان سرانه درآمد مردم ايران تعيين کرده را به ريال تبديل کنيم، يعني هر ايراني به صورت ميانگين ماهيانه يک ميليون و ۴۰۰ هزار تومان پول درمي آورد.
قوانين و فضاي ورزشگاه هاي ايران، تماشاگران فوتبال را به مردان جوان محدود کرده و اين قشر، معمولا درآمدي به مراتب پايين تر از سرانه درآمد کشور دارند، ضمن اينکه علاوه بر هزينه بليت، بايد براي رفتن به ورزشگاهي خارج از محدوده شهري هزينه کنند.
اگر قرار بود فاصله قيمت گران ترين و ارزان ترين بليت ورزشگاه آزادي به سبک کره و ژاپن محاسبه شود، قيمت ارزان ترين بليت هاي آزادي يک پنجم گران ترين بليت هاي آن، يعني ۳ هزار و ۶۰۰ تومان بود.حدود نصف رقمي که در حال حاضر يک تماشاگر بايد براي نشستن روي بتون هاي سخت طبقه دوم آزادي پرداخت کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]