تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805327370
بازدید دانشجویان خارجی از بیت امام خمینی در جماران جوان آلمانی که می‌خواست بداند امام چه مطالعه می‌کرده است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بازدید دانشجویان خارجی از بیت امام خمینی در جماران
جوان آلمانی که می‌خواست بداند امام چه مطالعه می‌کرده است
«والریا لشنکو» دانشجوی بلاروسی می‌گوید: چون در دانشگاه تاریخ خوانده‌ام، امام خمینی را به خوبی می‌شناسم. در پایان یک توصیه به فارسی آموزان جهان می‌کند: «هر کسی می‌خواهد زبان فارسی را یاد بگیرد، باید این مرد بزرگ را بشناسند».
به گزارش خبرگزاری فارس، بزرگ بودن و بزرگ ماندن نیازمند ابزار است. باید بتوانی تا بزرگ شوی و همچنان بزرگ بمانی و حتی سال‌ها بعد از وفات هم باز از تو به بزرگی یاد کنند. لازمه اش در این است که از خود بگذری و به اصل حقیقت برسی. درست مانند امام خمینی (ره). امام ما و امام خوبی‌ها. شناخت این مرد بزرگ و رفتار و مسلکش برای غیر ایرانی‌هایی که علاقه‌مند به شناخت کشورمان هستند؛ منجر به آن شد که برای فارسی آموزانی که به دعوت بنیاد سعدی یک ماه به ایران و دانشگاه شهید بهشتی آمده اند تا در کنار کلاس‌های آموزشی و تقویت زبان فارسی، بیشتر با مردم، فرهنگ و ایران آشنا شوند، بازدید از منزل امام (ره) و حسنیه جماران در برنامه قرار گیرد.
گزارش زیر، روایتی از خبرنگار همراه فارسی آموزان است که می‌آید: در جماران هستم. همراه با بیش از 200 دانشجوی دختر و پسر از 43 کشور. کشورهایی از 4 گوشه دنیا با عقاید و افکار و سلایق مخصوص به خود. آمده ایم تا محل زندگی و دیدارهای رهبر بزرگ‌ترین انقلاب تاریخ معاصر را ببینیم. اگر ذهنیتی از قبل نداشته باشیم؛ باید با محلی وسیع و متجمل با شرایط خاص مواجه شویم. منطق امروز دنیا هم می‌گوید که محل استقرار یکی از بزرگ‌ترین رهبران قرن بیستم باید اینطور باشد؛ ولی فارسی آموزان که به ایران آمده‌اند با دیدن بیت امام خمینی (ره) و اینکه ایشان هفته‌ای چند بار در محیطی ساده به نام حسینیه، که حتی دیوارهایش با گچ سفید نشده‌اند، با مردم کشورش از نزدیک دیدار و گفت‌وگو می‌کرد، متعجب می‌شوند. مگر می‌شود که رهبر بزرگ کشوری باشی و محل زندگی و کارت حتی از خانه همسایه‌هایت هم بهتر و بزرگتر نباشد؟! «رفاه یزبک»، دانشجویی که از کشور جنگ زده سوریه به تهران آمده، این خانه را که می‌بیند، می‌گوید: «امام خمینی (ره) خیلی متواضع بودند که در این خانه کوچک زندگی می‌کردند». بعد بلافاصله می‌گوید: «مردی که ثروت برایش مهم نبود». «سونیا مانویلوویچ» که فارسی آموزی از صربستان است، سخنان «یزبک» را ادامه می‌دهد و می‌گوید: «حدس می‌زدم که محیط زندگی امام خمینی (ره) اینطور باشد، چون روحانیون به دنیا علاقه ندارند و بیشتر به خدا فکر می‌کنند».
«خدایی بودن امام خمینی (ره) شرط اصلی موفقیت او بود که به بزرگی‌اش رساند»؛ این تأکید «محمد سلیم»، از لبنان است. می‌گوید: «یک رهبر بزرگ که توانست پهلوی را از بین ببرد در این خانه ساده زندگی می‌کرد. این نشانه بزرگی انسان است». بعد از آن اشاره‌ای هم به حسینیه جماران می‌کند و ادامه می‌دهد: «اگر هر رهبر و رئیس جمهوری مثل امام خمینی (ره) در مکانی معمولی و به دور از تجملات و تشریفاتی که در جهان سیاست عرف است با مردم خود دیدار و گف وگو داشته باشد، کشور آنها هم مانند ایران پیشرفت‌های بزرگی خواهد کرد». «توبیاس» از آلمان به جمع ما اضافه می‌شود. جوان است و اطلاعات خیلی زیادی از تاریخ ندارد. با این حال عنوان می‌کند که دوست دارد با کتاب‌هایی که در کتابخانه حسنیه جماران خوش نشسته‌اند، آشنا شود. نام آنها را برایش می خوانم؛ «قرآن»، «نهج البلاغه» و «مفاتیح الجناح». بعد از آن توبیاس می‌گوید: «دوست دارم تا کتاب هایی که امام خمینی مطالعه می‌کرد را بخوانم». در گوشه‌ای از حسینیه جماران، «شیرین بکینوا» از قرقیزستان هم به تماشای حسینیه مشغول است. نزدیک او می‌روم و نظرش را درباره خانه امام (ره) می‌پرسم. می‌گوید: «درباره امام خمینی خیلی شنیده‌ام و می‌دانم که برای ایران خیلی زحمت کشیده است؛ ولی نمی‌دانستم که در این خانه ساده و کوچک زندگی و مردم ایران را رهبری می‌کرد». «آنتون توگای» اوکراینی اما برخلاف «شیرین»، اطلاعات زیادی درباره امام خمینی ندارد؛ ولی می‌داند که او رهبر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بوده است. می‌گوید: «به تازگی درباره امام مطالعه کرده‌ام و می‌دانم که دیوان شعر دارد».
به بیرون از حسینیه می‌روم در کوچه مقابل بیت امام چند دانشجوی خارجی را می‌بینم که در حال صحبت باهم هستند. به جمعشان اضافه می‌شوم. موضوع صحبت امام خمینی (ره) است. «اسماعیل» و «بوراک»، هر دو از ترکیه نظر یکسانی دارند. می‌گویند که امام خمینی حتماً مرد متواضعی بود که در خانه‌ای به این کوچکی و سادگی زندگی می‌کرد. «متیو»، دانشجوی آمریکایی که از شهر شیکاگو به ایران آمده هم در این جمع است. می‌گوید: «در اینترنت خیلی درباره امام خمینی مطالعه کرده‌ام و از قبل هم می‌دانستم که امام خمینی در خانه‌ای کوچک و ساده زندگی می‌کرد». نفر دیگر این جمع «پاتریک» از آلمان است. او حسینیه را محل دیدار مستقیم مردم با رهبرشان می‌داند که در خانه‌ای کوچک حضور داشت و انقلاب بزرگ ایران را رهبری می‌کرد. از این جمع جدا می‌شوم و به سمت دختری می‌روم که در حال تماشای دوستانش است. دوستان او در حال گرفتن عکس‌های یادگاری با کتیبه‌های نقاشی شده بر روی دیوارهای حسینیه جماران هستند. خودش را «والریا لشنکو» معرفی می‌کند که از بلاروس به ایران آمده است. نظرش را درباره این مکان می‌پرسم. می‌گوید: «چون در دانشگاه تاریخ خوانده‌ام، امام خمینی را به خوبی می‌شناسم. این را هم می‌دانم که او چون خیلی صمیمی بود، دوست داشت بین مردمش زندگی کند و به همین دلیل در ایران و در جهان خیلی محبوب شده است». در پایان یک توصیه به فارسی آموزان جهان دارد: «هر کسی می‌خواهد زبان فارسی را یاد بگیرد، باید این مرد بزرگ را بشناسند».
به همراه گروه به بیمارستان قلب جماران، که امروز به دلیل حضور این فارسی آموزان در جماران، باز شده است، می‌رویم تا اتاقی که امام روزهای آخر عمرشان را بستری بودند، مشاهده کنیم؛ اتاقی بسیار ساده و با امکانات معمولی، اما حال و هوای آن بسیار خاص بود. دانشجویان از نقاط مختلف اتاق و همچنین تخت و عکس ایستاده امام، عکس‌های زیادی انداختند و برایشان چنین اتاق ساده‌ای برای بستری رهبر یک کشور بسیار تعجب برانگیز بود. دانشجویان کم کم آماده می‌شوند تا به دانشگاه شهید بهشتی بازگردند. در نگاهشان می‌توان هم پرسش و هم پاسخ، هر دو را دید. پرسششان این است که چگونه رهبر کشوری بزرگ مانند ایران، زندگی ساده‌ای را برای خود انتخاب می‌کند؟ و پاسخشان حتماً این است که چون امام خمینی (ره) به دنیا تعلق خاطری نداشت. و من هم در پی دانشجویان، پیش خودم فخر می‌کنم از مهری که نگار ما در دنیا برانگیخته است. انتهای پیام/
94/05/21 - 15:19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 406]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها