تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814679865
نکاتی درباره حضور کودک در بیرون از خانه
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
مهارت های تربیت فرزند در دنیای امروز؛
نکاتی درباره حضور کودک در بیرون از خانه
نباید فراموش کرد بچه ها دیر یا زود وارد جامعه خواهند شد. ما نمی توانیم برای همیشه بچه ها را در خانه محبوس کنیم...
سرویس خانواده جام نیوز: برخی از والدین نگران آسیب های تربیتی در هنگام بازی با کودکان دیگر هستند. آن ها می گویند ما نمی دانیم بچه های دیگران چگونه تربیت شده اند. وقتی بچه های ما با آن ها بازی می کنند، ممکن است تربیت نادرست دیگران روی اخلاقشان اثر بگذارد. نباید فراموش کرد بچه ها دیر یا زود وارد جامعه خواهند شد. ما نمی توانیم برای همیشه بچه ها را در خانه محبوس کنیم. حالا که ورود به جامعه یک ضرورت اجتناب ناپذیر است، آشنایی تدریجی با جامعه هم یک ضرورت به حساب می آید. بچه هایی که همیشه از اجتماع دور نگه داشته می شوند؛ با ورود به جامعه با دو مشکل بزرگ مواجه می شوند: اول آنکه در تعاملات اجتماعی دچار مشکل می شوند؛ زیرا تا به حال با محیط بیرون از خانه ارتباطی نداشته اند تا قوانین ارتباط با دیگران را عملی یاد بگیرند. دوم آنکه ممکن است در مواجهه با جذابیت های نادرست اجتماع، دست و پایشان را گم کرده و خیلی زود منحرف شوند. کم نیستند کودکانی که درست پس از ورود به مدرسه منحرف می شوند. وقتی کودک آرام آرام با جامعه آشنا می شود، در رفت و برگشتی که میان جامعه و خانه خواهد داشت، به صورت طبیعی مسائل جامعه را به خانه منتقل کرده و والدین نحوه برخورد با آن مسائل را به او آموزش خواهند داد. برخی از والدین برای کم کردن تاثیر محیط بیرون بر فرزند، او را از همان ابتدا به مدارسی می فرستند که به اصطلاح از نظر اخلاقی پاستوریزه باشد. اینکه حضور در این مدرسه ها خوب است یا بد، بماند؛ اما از والدینی که فرزندانشان را در این گونه مدارس ثبت نام می کنند و خیالشان آسوده می شود، چند سوال باید پرسید: 1. تا کی می توان بچه ها را در محیط های استاندارد و پاستوریزه نگه داشت؟ آیا شما می توانید در هر دوره ای از مقاطع تحصیلی؛ حتی دانشگاه برای فرزندتان محیطی مناسب با معیارهای خودتان پیدا کنید؟ 2. اگر پاسخ شما به پرسش اول منفی است- که باید منفی باشد- آیا فکر نمی کنید بیشترین سرمایه گذاری در تربیت کودک به جای یافتن مدارس و فضاهای آموزشی پاستوریزه، باید بر روی تربیت بچه ها در خانه باشد؟ تربیتی که بچه ها را خانواده محور بار آورد، به گونه ای که به این راحتی از جامعه تاثیرپذیری، بر روی جامعه تاثیر بگذارند. 3. چرا برخی از والدینی که فرزندشان را در این گونه مدارس ثبت نام می کنند، خیالشان از بابت تربیت آن ها آسوده می شود؟ اعتماد بیش از اندازه به این محیط ها دو عیب بزرگ دارد: اول آنکه انگیزه والدین را در جهت وقت گذاشتن برای تربیت فرزندانشان کم می کند و دوم آنکه حساسیت والدین را نسبت به نظارت بر روابط دوستانه در مدرسه کاهش می دهد. هر اندازه هم این فضاها از نگاه شما استاندارد باشد، باز هم بچه ها نیازمند به نظارت های هوشمندانه شما هستند. خانواده محوری و نقش آن در کاهش تاثیر منفی محیط بیرون بچه های خانواده محور وقتی در جامعه، کاری بر خلاف تربیت خانوادگی می بینند، خیلی زود آن را به پدر و مادر منتقل میکنند. این دسته از بچه ها آموزه های تربیتی خانواده را ملاک درستی و نادرستی رفتار افرادی میدانند که با آنها سر و کار دارند. نظارت بر بازی های بیرونی از سوی والدین بهتر است بازی های بیرونی با نظارت یکی از والدین باشد. وقتی بچه ها را به کوچه میفرستیم خوب است خودمان هم از دور مواظبشان باشیم. وقتی بچه ها در سنین پائین تری هستند (زیر هفت سال) این نظارت، ضرورت بیشتری دارد؛ البته نباید این نظارت به صورت دخالت در بازی آنها باشد. به بهانه تماشای بازی بچه ها هم میتوان بر آنها نظارت داشت. گاهی تماشای والدین برای بچه ها عادی شده و حتی ممکن است بااز حد گذشتن آن، حس بازی را از بچه ها بگیرد؛ به همین دلیل هم گاهی با رفت و آمدهایتان به بیرون از خانه مراقب باشید نظارت شما به گونه ای نباشد گه بچه ها در مقابل دوستانشان احساس حقارت کنند. خانه های آپارتمانی و بازی های بیرونی امروزه محیط های آپارتمانی، جذابیت خانه را به شدت برای بچه ها کم کرده است. حضور دائمی در محیط های آپارتمانی که در بیشتر موارد کمتر از صد متر است، میتواند زمینه افسردگی کودکان را فراهم کند. توجه به این نکته ضرورت حضور کودک در محیط بیرون از خانه را دو چندان میکند. ادامه دارد... برگرفته از کتاب " من دیگر ما" ؛ محسن عباسی ولدی
۲۱/۰۵/۱۳۹۴ - ۱۰:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها