محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845201779
چرا نباید حتی از تعطیلی «9 دی» خوشحال بود؟ |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چرا نباید حتی از تعطیلی «9 دی» خوشحال بود؟
با چنین نگاهی نمی‌توان حتی از تعطیلی «9ی دی» خوشحال بود و اتفاقاً باید از هر فرصتی ولو تعطیلی چنین هفته‌نامه‌ای بهره برد و کوشید تا با اصلاحاتی معقول در قانون مطبوعات، توقیف نشریات را از متن قانون خارج و یا بسیار محدود نمود و به جای مجازات‌های معمول مطبوعات، همچون دیگر کشورها از جرایم نقدی در متن قانون بهره برد.
کد خبر: ۵۲۲۶۸۶
تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۲۵ - 08 August 2015
توقیف هفته نامه جنجالی «9 دی» برای چهارمین بار در طول دوره چند ساله انتشارش توقیف شد و این اتفاق با واکنش‌های مثبتی از سوی برخی فعالان رسانه‌ای گره خورد؛ واکنشی که به مواضع اخیر این رسانه در قبال مسائل ملی نظیر توافق وین بازمی‌گشت اما چرا از تعطیلی موقت یا دائم هر نشریه‌ای، نباید خوشحال بود؟
به گزارش «تابناک»؛ هفته‌نامه «9ی دی» به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی حمید رسایی که به شخصه چهره‌ای جنجالی است، در طول چهار سال اخیر فعالیت پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته و مجموعاً چهار بار توقیف شده که رکوردی قابل توجه محسوب می‌شود.
این نشریه نخستین بار در 23 خرداد 1390 به دلایل انتشار مطالب اقتصادی که در مجوز نشریه نیست و انتشار کاریکاتوری از روحانیت (رئیس جمهور اسبق) توقیف شد و دوباره پس از مدت کوتاهی انتشار خود را از سر گرفت.
در دی ماه سال 1392 نیز حمید رسایی، در مقام مدیرمسئول این هفته‌نامه به دلیل انتشار یادداشتی علیه علی لاریجانی به حبس و شلاق محکوم شد و مجدداً این نشریه یک بار دیگر در اسفند ماه همان سال توقیف شد تا حمید رسایی در دوم اردیبهشت 1393 با انتشار مطلبی در سایت شخصی خود از رفع توقیف هفته نامه‌اش خبر دهد.
این هفته نامهدر 27 بهمن 1393 برای سومین بار در طول دوران فعالیتش توقیف شد و مجدداً در دوم اردیبهشت 94 رفع توقیف شد و مدتی بعد فعالیتش را با همان رویه پیشین از سر گرفت و حال مستند به موارد هیات نظارت با مصادیق عدم رعایت مصوبات شورای امنیت ملی و توهین به مقامات ارشد، با چهارمین توقیف مواجه شده است.
از توقیف این نشریه کمتر از یک هفته سپری شده و واکنش‌های متفاوتی را در پی داشته است؛ از نامه نگاری‌های بی‌ثمر حمید رسایی تا واکنش‌های طرف مقابل در خصوص مستندات قانونی این توقیف. با این حال آنچه در میان واکنش‌های معمول، غیرمعمول می‌نمود، خرسندی برخی از فعالان رسانه‌ای از این اتفاق و بروز دادن بخشی از این خرسندی بود.
هرچند شاید نقدهایی نسبت به این رسانه مطرح باشد و مشی «9 دی» مورد تایید طیفی از افکارعمومی قرار نگیرد اما خرسندی از تعطیلی چنین رسانه‌ای نیز چندان قابل هضم نیست، به ویژه آنکه چنین خرسندی از سوی برخی فعالان رسانه‌ای مطرح شود.
حقیقت آن است که تعطیلی یک رسانه چه از جریان چپ، چه جریان راست و چه جریان میانه رو، سوای آثار سیاسی و تبعاتش که در سطح ملی نیز قابل بررسی است، منجر به بیکاری گروهی از اهالی رسانه می‌شوند که عمدتاً نقش مستقیمی در انتشار مطلبی که منجر به تعطیلی رسانه شده، نداشته‌اند.
با چنین نگاهی نمی‌توان حتی از تعطیلی «9ی دی» خوشحال بود و اتفاقاً باید از هر فرصتی ولو تعطیلی چنین هفته‌نامه‌ای بهره برد و کوشید تا با اصلاحاتی معقول در قانون مطبوعات، توقیف نشریات را از متن قانون خارج و یا بسیار محدود نمود و به جای مجازات‌های معمول مطبوعات، همچون دیگر کشورها از جرایم نقدی در متن قانون بهره برد.
به نظر می‌رسد این روش با منطق نیز سازگارتر باشد، چرا که بر فرض اینکه نشریه‌ای به مقامات یا حتی شخص عادی توهین کرده باشد، توقیف آن نشریه یا در نظر گرفتن حبس برای نویسنده یا مدیرمسئول نشریه مذکور، تاثیر عمیقی در جبران آسیب آورده به حیثیت دیگران اما جریمه‌های مالی سنگین ضمن افزایش بازدارندگی واقعی، غرامتی منطقی برای شخص آسیب دیده از قبال یک اتهام رسانه‌ای است. آیا مسئولان دولت یازدهم در پی اصلاح بزرگ قانون مطبوعات و چنین جهت دهی خواهند رفت؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها