تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815748769
شیوه بزرگان دین در عرصه گردشگری
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
شیوه بزرگان دین در عرصه گردشگری گردشگری (Tourism) از دو بخش Tour و Ism تشکیل شده است. واژه Tour از ریشه یونانی Tornus و لاتینی Tornos گرفته شده است. این واژه دارای معانی متعددی است که متناسب با کاربرد آنها استفاده می‌شود. چرخیدن، گشتن، پیچیدن به دور خود، گردش، گشت و گذار و گردیدن دور یک محور از معانی این واژه‌اند.1
گردشگری و مسافرت پدیده ای کهن است که از دیرباز با انگیزه های مختلف، از جمله سفر به سرزمین ها و مکان های تاریخی و دیدن جلوه ها و جاذبه های طبیعی، صورت می گرفته. هر چند برای این پدیده نمی توان آغازی تاریخی در نظر گرفت، ولی پیدایش جهانگردی و توریسم، به عنوان صنعتی درآمدزا و کارآفرین، به چند سده اخیر مربوط می شود.2 اصطلاح گردشگری (به معنای توریسم) از سال های 1380 شمسی به بعد وارد ادبیات ایران شد. نخستین واژه ای که در مقابل کلمه توریسم در زبان فارسی به کار رفت، کلمه جهانگردی بود. پس از آن در سال های بعد از انقلاب مدتی واژه سیاحت به کار رفت. سرانجام واژه گردشگری جای خود را باز کرد و به عنوان معادل فارسی توریسم و سیاحت در زبان فارسی ماندگار شد.3 در آیات الهی سفارش و تأکید فراوانی در مورد گردش در زمین و سیر در آفاق و انفس وجود دارد. قرآن مجید با به کارگیری واژه «سیر» در شکل های مختلف به گردشگری و جهانگردی توجه ویژه ای کرده است. عبارت «سیر وا فی الارض» را می توان تعبیر قرآنی صنعت جهانگردی و توریسم دانست. جایگاه و ارزش سیاحت و جهانگردی به دو صورت از قرآن استفاده می شود؛ اول این که نه تنها خداوند سیاحت و گردشگری را مباح و مشروع اعلام کرده، بلکه آثار و فواید فراوانی نیز برای آن برشمرده است و دوم این که گروهی از انسان ها به دلیل ترک سیاحت و گردشگری سرزنش و توبیخ شده اند.4 واژه سیاحت یکی از واژه های قرآنی در ارتباط با گردشگری است. این کلمه با واژه های مشابه در چند جای قرآن آمده است. سیاحت از ریشه «ساح» به معنای گردشگر، مسافر، جهانگرد و حرکت همراه با آرامش و اندیشه است.5 قرآن کریم در ترسیم سیمای مؤمنان و چهره فرزانگان، ضمن اشاره به تکلیف های فردی و اجتماعی آنان، سائح بودن را یکی از ویژگی های این انسان ها بیان می کند.6 همچنین در سوره تحریم «سائحات» بودن را یکی از اوصاف زنان شایسته بیان کرده است:7 واژه «مسیح» نیز از «ساح» به معنای «رفت» گرفته شده است. درباره علت این نامگذاری بیان شده که آن حضرت در زمین راه می رفت و می گشت. زمانی که تاریکی شب همه جا را فرامی گرفت تا صبح به عبادت می ایستاد؛8 بنابراین مسیح به معنای سائح و گردشگر است و آن حضرت مصداق کامل و روشنی از گردشگران و جهانگردان دنیا به شمار می رود. امام صادق(ع) درباره این ویژگی حضرت عیسی(ع) می فرماید: «گردش کردن و مسافرت در بین شهرها و آبادی ها جزو شریعت عیسی(ع) به شمار می رفته است.»9 گردشگری در آیات قرآنی در یک بررسی کلی، آیات مرتبط با گردشگری در سه دسته قرار می گیرند:10 دسته اول: آیاتی که ترک سیر و سیاحت را نکوهش کرده اند. این آیات بیشتر کافران و ستیزه گران با حق را مورد خطاب قرار می دهد.11 این تعبیر در آیه 109 سوره یوسف، آیه 9 سوره روم، آیه 21 و 82 سوره غافر و آیه 10 سوره محمد(ص) نیز آمده است. دسته دوم: آیاتی که فرمان به سیر و سفر می دهند. فرمان «سیرو فی الارض» شش مرتبه در قرآن آمده12 و معنای آن مسافرت و گردش است.13 این آیات، نه تنها به سیر و سفر تشویق و ترغیب کرده، بلکه با به کار بردن فعل امرِ «سیروا» به آن تکلیف کرده است. این اوامر قرآنی همه مخاطبان، اعم از مؤمن و کافر، را شامل می شود و ضرورت و اهمیت آن را برای مسلمانان آشکار می سازد. خداوند آثار و فواید فراوانی برای گردشگری برشمرده است و حتی گروهی از انسان ها به دلیل ترک سیاحت در قرآن سرزنش شده اند دسته سوم: آیاتی که در صدد بیان الگو و نمونه است. آیات الهی به برخی از انسان های برگزیده و امت های پیشین اشاره می کند که به سیر و سیاحت در زمین پرداخته اند. ذوالقرنین شخصیتی است که باید او را «قهرمان جهانگردی» نامید. داستان این شخصیت الهی از آیه 83 سوره کهف آغاز می شود و در ادامه از سفر او تا غروبگاه آفتاب پرده برمی دارد.14 براساس نظر علامه طباطبایی، ذوالقرنین همان کورش، از پادشاهان هخامنشی در فارس، است که چند سال پیش از میلاد مسیح(ع) می زیسته و امپراتوری ایران را بنا نهاده است. او میان دو مملکت فارس و ماد را جمع کرد و با فتح بابل به یهودیان اجازه داد تا به اورشلیم بازگردند. کورش پس از کمک در بنای هیکل سلیمان و تسخیر مصر به سمت یونان حرکت کرد و بر مردم آنجا نیز مسلط شد. ذوالقرنین در ادامه جهانگردی خود به طرف مغرب رهسپار شده و پس از آن، رو به سوی شرق نهاد و تا آخرین نقطه مشرق پیش رفت.15 سفرهای پیامبران در قرآن نمونه دیگر قرآنی مربوط به ابراهیم(ع) است. برای ابراهیم(ع) افزون بر سفرهای پی در پی آن حضرت از فلسطین به مکه برای بردن هاجر و اسماعیل، سه مسافرت نقل کرده اند؛ مسافرت از زادگاهش به سوی شام، سفر از شام به سوی مصر و برگشت از مصر به شام. آیات 26 سوره عنکبوت و 71 سوره انبیاء به این مسافرت ها اشاره دارد. مسافرت های موسی(ع) ماجراهای زیبایی دارد که خداوند در نهایت هنرمندی به آن پرداخته است.16 موسی(ع) در مصر به دنیا آمد و روحیه ستم ستیزی او باعث شد نخستین سفرش به مدائن صورت گیرد. دومین سفر موسی(ع) پس از ازدواج با دختر شعیب(ع) از مدائن به سوی مصر بود. او در همین سفر به پیامبری برگزیده شد و خداوند به موسی(ع) مأموریت داد همراه برادرش هارون مردم را از یوغ ستم فرعون نجات دهند. سومین سفر موسی(ع) همراه با بنی اسرائیل به سوی بیت المقدس بود که به قدرت خداوند دریا شکافته شد و موسی و همراهیان از آن گذشتند و فرعون با فرو رفتن در کام امواج به عذاب الهی گرفتار شد. چهارمین سفر موسی(ع) سفری سرنوشت ساز و پررمز و راز است که شباهتی کامل به گردشگری و جهانگردی دارد. در این سفر موسی(ع) به همراه خدمتگزارش، یوشع بن نون، برای دیدار و ملاقات با بنده شایسته خدا، حضرت خضر، به سوی مجمع البحرین حرکت کرد. موسی پس از ملاقات با خضر(ع) سفری را با او آغاز کرد. در لابه لای این سفر نکته ها و درس های فراوانی وجود دارد که در آخرین کتاب آسمانی به زیبایی بیان شده است. از مجموع آیات پیش گفته به دست می آید که گردشگری و جهانگردی مورد توجه خداوند بلند مرتبه بوده است. خداوند در آخرین نامه خود به شیوه های مختلف مخاطبان خود را به گردش و سیر و سیاحت فراخوانده و آنان را به این مهم رهنمون کرده است. حمید فلاحتی پژوهشگر موسسه فرهنگی- هنری سبک زندگی آل یاسین پانوشت ها: 1. رهنمایی، اوقات فراغت و گردشگری، ص19 2. ر.ک: همان، صص75ـ35 3. رهنمایی، اوقات فراغت و گردشگری، ص37 4. فاطر 44 5. فراهیدی، العین، ج3، ص272؛ ابن منظور، لسان العرب، ج2، ص494 6. توبه 112 7. تحریم 5 8. ابن منظور، لسان العرب، ج2، ص493 9. مجلسی، بحارالانوار، ج70، ص244 10. جهانگردی در فقه و تمدن اسلامی، صص 33ـ30 11. فاطر 44 12. آل عمران 137، انعام 11، نحل 36، نمل 69، عنکبوت 20 و روم 42 13.کاشانی، زبدة التفاسیر، ج2، ص365؛ حسینی شیرازی،تقریب القرآن،ج2،ص49 14. کهف 90 15. طباطبایی، المیزان، ج13، ص391 16. قصص 15ـ 12طه 35ـ9؛ کهف 83 ـ60.
پنج شنبه 15 مرداد 1394 ساعت 02:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها