تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833302456
گزارش فارس از کنسرت مازیار فلاحی به تماشای ارکستر سمفونیک جیغ/ هیاهو برای هیچ
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از کنسرت مازیار فلاحی
به تماشای ارکستر سمفونیک جیغ/ هیاهو برای هیچ
فلاحی مدام از تماشاچیان می‌خواهد جیغ بکشند؛ در بخشی از کنسرت حتی از حاضرین می‌خواهد که با حرکات دست او جیغ بکشند؛ به این ترتیب که وقتی او دستش را باز می‌کند، همه جیغ می‌کشند و وقتی دستش را مشت می‌کند، صدای فریادها فروکش می‌کند!
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، مازیار فلاحی شب گذشته در سالن همایش‌های نمایشگاه بین‌المللی تهران روی صحنه رفت. زمان برگزاری کنسرت ساعت 18 اعلام شده و بلیت‌فروشی هم بر اساس همین زمان انجام شده است. اما عقربه‌های ساعت ساعت 19 را نشان می‌دهند و هنوز کنسرت آغاز نشده؛ چند کلیپ تبلیغاتی پخش می‌شود و بعد از آن اعضای گروه آرام آرام وارد صحنه می‌شوند. چند دقیقه‌ای هم صرف استقرار گروه نوزاندگان می‌شود و مازیار فلاحی ساعت 19:15 دقیقه بالاخره وارد می‌شود. خواننده در بدو ورودش حضار را تشویق به جیغ کشیدن می‌کند و مخاطبان کنسرت هم دعوت فلاحی را اجابت می‌کنند و بدین ترتیب کنسرت آغاز می‌شود. فلاحی چند دقیقه‌ای اجرا می‌کند و به یکباره دستگاه مه‌ساز، دود غلیظی را روانه سن می‌کند. حجم دود به حدی است که این نکته را در ذهن متابدر می‌کند که نکند خواننده پلی بک اجرا می‌کند و اصطلاحا لب می‌زند؟ غلظت و حجم دود به اندازه‌ای است که حتی تماشاچیان ردیف جلو را هم به سرفه می‌اندازد و قاعدتا خواننده با این تفاسیر باید به سختی نفس بکشد چه برسد به خواندن! به هر صورت کنسرت ادامه پیدا می‌کند و رفته رفته بر حجم و وسعت صدای درامز و بیس اضافه می‌شود. صدای مهیب درامز اجازه نفس کشیدن به سازهای دیگر را نمی‌دهد و عملا بقیه صداها را فید و کم‌رنگ می‌کند؛ وضعیت به گونه‌ای پیش می‌رود که نوازنده گیتار هست و صدای سازش نیست، نوازنده کلارینت هم هست و صدای سازش نیست، نوازنده آکاردئون هم هست و صدای سازش نیست. اما در این میان هر از چند گاهی صدای یک ویالن ناکوک و خارج به گوش می‌رسد. فلاحی بینعا قطت چند کلامی هم حرف می‌زند و مدام از تماشاچیان می‌خواهد جیغ بکشند و جیغ بکشند. در بخشی از کنسرت حتی از تماشاچیان می‌خواهد که با حرکات دست او جیغ بکشند. به این ترتیب وقتی او دستش را باز می‌کند، همه جیغ می‌کشند و وقتی دستش را مشت کرد، صدای فریادها فروکش می‌کند. وقتی فلاحی ارکستر جیغ را رهبری کرد، نوبت به مقایسه جیغ‌های بین مردان و زنان می‌رسید. حالا خواننده می‌خواهد آقایان و خانم‌ها به صورت تفکیک شده جیغ بکشند و تا مشخص شود کدوم دسته جیغ‌های بلندتری می‌کشند! فلاحی هم مانند بسیاری از همکارن خواننده‌اش در موسیقی پاپ، اصرار دارد چهره‌های حاضر در سالن را معرفی کند. خواننده تقریبا بعد از هر قطعه کنسرت را متوقف می‌کند و اعلام می‌کند که فلانی در سالن حضور دارد و همه برای این چهره‌ها هم دست می‌زنند و دقایقی طولانی از کنسرت به همین منوال ادامه پیدا می‌کند. و مخاطبی که برای شنیدن آهنگ‌های خواننده محبوبش به سالن آمده، مجبور است تا دقایقی طولانی را به این شکل سپری کند. کنسرت که نه، جنگ شادی فلاحی ادامه پیدا می‌کند و خواننده‌ای که به «احساسی‌خوان» معروف شده، قطعات عاشقانه‌اش را اجرا می‌کند. خواننده می‌خواند: «دل تنهای من/ شب رسوای من/ تاب گیسوی تو/ برده قرارم/ همه غم های من/ توی شب های من/ خم ابروی تو/ بوده نگارم»، اما موسیقی کار خودش را می‌کند و شعر هم کار خودش را. کلام از «دل تنها» می‌گوید و موسیقی شیش و هشت فضایی شاد و انرژیک را تداعی می‌کند. خواننده در جایی دیگر می‌خواند: «همه گفتن که تو رفتی ولی گفتم که/ دروغه/ همه میگن که عجیبه اگه منتظر بمونم/ همه حرفاشون دروغه تا ابد/ اینجا میمونم/ بی تو و اسمت عزیزم/ اینجا خیلی سوت و کوره/ ولی خوب عیبی/ نداره / دل من خیلی صبوره». اما موسیقی هیچ قرابتی با کلام ندارد. اساسا ترانه و موسیقی فلاحی حرف هم را نمی‌فهمند و کاملا تفکیک شده عمل می‌کنند. فلاحی کارش را ادامه می‌دهد و عاشقانه‌هایش را یکی پس از دیگری اجرا می‌کند. هیچ وحدت معنایی هم در بین قطعات وجود ندارد که مخاطب حداقل ارتباطی حسی با کلام برقرار کند. یعنی خواننده در یک قطعه عاشق و در قطعه دیگر فارغ. در قطعه‌ای فغان جدایی سر می‌دهد و در قطعه‌ای شور و اشتیاق و...! او در قطعه‌ای می‌گوید:«دوست دارم تو انتظار تلخ تو بمیرم» و در قطعه‌ای دیگر می‌خواند: «تو بارونی تو بارونی/ تو امیدی گل نازم» اجرای مازیار فلاحی به همین ترتیب ادامه پیدا می‌کند و دوئت درامز و جیغ هم با قوت به کارشان ادامه می‌دهند. تقریبا دو ساعتی می‌گذرد و سانس اول تمام می‌شود و خواننده صحنه را ترک می‌کند تا خودش را برای رهبری ارکستر جیغ سانس بد آماده کند. انتهای پیام/
94/05/14 - 11:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها