تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815652238
بازگشت رقباي٩٢ براي انتخابات مجلس
واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: بازگشت رقباي٩٢ براي انتخابات مجلس
متن پيش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
دو سال است که حسن روحاني به جاي آنکه از خانه‌اش راهي نياوران و مرکز تحقيقات استراتژيک مجمع تشخيص مصلحت شود به پاستور و کاخ رياست‌جمهوري مي‌رود. او براي تغيير محل کارش البته راهي سخت به هيبت و هويت انتخابات رياست‌جمهوري را پشت سرگذاشت که در هر گوشه آن رقيبي به او تنه مي‌زد؛ رقبايي که همچون حسن روحاني مي‌خواستند با عوض کردن دفتر کارشان، قباي رييس‌الوزرايي را بر تن کنند. عدد راي روحاني، مدد او شد تا با ياري بخت، باخت از آن رقبايش شود. هماي اوج سعادت هرچنددر انتخابات ٩٢ بر شانه‌هاي روحاني نشست اما اين پايان رقابت او با رقبايش نبود چرا که از همان فرداي تولد کابينه اعتدال مي‌شد حدس زد مردان سياستمداري که نقشه‌هاي‌شان براي رسيدن به «پاستور» را نقش برآب شده مي‌ديدند براي «بهارستان» پاشنه کفش‌ها را بالا خواهند کشيد تا که اگر صاحبخانه دولت نشدند حداقل مستاجر پارلمان شوند. از اين رو اگر در پس پرده احزاب سياسي براي انتخابات مجلس دهم هلهله و ولوله به‌پا کرده‌اند روي پرده و پشت ويترين آنها باز هم ميشود تصوير چهره‌هايي را ديد که دو سال قبل دکان سياست در ايران را پر رونق کرده بودند. مردان سياستمداري که به اين راحتي‌ها از زير بار سياست‌ورزي انتخاباتي شانه خالي نمي‌کنند و هر کدام با عده و عده‌اي مي‌خواهند سهمي در مديريت سياسي کشور داشته باشند. چنين است که بايد گفت انتخابات هفتم اسفند ١٣٩٤ تکرار انتخابات ٢٤ خرداد ٩٢ است؛ تکراري که هرچند با ٢٠٧ حوزه انتخابيه و چيزي حدود پنج هزار کانديدا در سراسر کشورشکل و شمايلي متفاوت از رقابت سياسي در انتخابات رياست‌جمهوري دارد اما باز هم در اين شلوغ بازار، اقطاب انتخابات مجلس دهم با کمي تغيير، محدود و محصور به همان اضلاعي است که هندسه انتخابات ٩٢ را ساختند.
شاهد مثال اين اتفاق را جداي از پافشاري گروه‌هاي سياسي براي حمايت از اين چهره‌ها ميشود در گفتار و کردار سياسي آنها جست‌وجو کرد. همين است که بايد گفت منهاي علي اکبر ولايتي که با پايان انتخابات رياست‌جمهوري همچون حسن روحاني دفتر کارش عوض شده و برنامه‌اي براي نقش‌آفريني در انتخابات مجلس دهم ندارد، محمدباقر قاليباف، سعيد جليلي، غلامعلي حدادعادل، محسن رضايي، محمدرضا عارف و حتي محمد غرضي به همراه محمود احمدي‌نژاد که مرد محبوبش در انتخابات رياست‌جمهوري نتوانست وارد بازي بزرگ انتخابات رياست‌جمهوري شود براي انتخابات مجلس دهم برنامه دارند. کنش انتخاباتي اين چهره‌هاي سياسي شايد در عيان، رقابتي کلاسيک ميان ناکامان انتخابات رياست‌جمهوري باشد اما در نهان آن ميشود رقابتي تمام‌عيار ميان گفتمان‌هاي سياسي موجود را مشاهده کرد. دوئل سه طرفه‌اي که يک سمت آن ائتلاف اصلاحات- اعتدال است و دو سوي ديگر آن اصولگرايان و احمدي‌نژادي‌ها. در اين رقابت سياسي، نقش چهره‌هايي که معادله انتخابات رياست‌جمهوري را نوشته بودند دوباره پر اهميت است چرا که رقباي انتخاباتي روحاني جز آنکه خود محل توجه گروه‌هاي سياسي خود هستند ليست‌هاي خاص خود را براي اين انتخابات دارند. از اين رو نگاهي دوباره به موقعيت و وضعيت رقباي انتخاباتي حسن روحاني مي‌تواند شمايي بهتر از ساحت انتخابات مجلس دهم را به نمايش بگذارد.
قاليباف؛ در انديشه سهميه
سياستمدار ٥٤ ساله طرقبه‌اي از ١٠ سال پيش که پاي در کفش سياست کرده هرگز نتوانسته به آرزوهاي سياسي خود برسد. چه آنکه سال ٨٤ با آن همه اصفات تبليغاتي «دکتر خلبان قاليباف» نتوانست نخستين فرمانده پليس کشور باشد که رييس‌جمهور ميشود. قاليباف پس از دو ماهي که از دسترس دوستان و آشنايان خارج شده بود، به لطف توصيه‌ها و پادرمياني‌هايي به رفتن به خيابان بهشت و شهرداري تهران رضايت داد تا شايد تکيه زدن به صندلي محمود احمدي‌نژاد، سکوي پرتابي براي او به پاستور باشد. ژنرال جوان اصولگرايان با رفتن به شهرداري تهران جان تازه‌اي گرفت، فهميد جداي از آنکه يکي از چهره‌هاي اصلي انتخاباتي اصولگرايان است مي‌تواند در مديريت کنسرسيومي جريان اصولگرايي سهمي داشته باشد. همين هدف او را متقاعد کرد تا به حاميانش براي فعاليت‌هاي تشکيلاتي چراغ سبز نشان دهد. قاليباف که متوجه جذابيت گفتمان اصلاح‌طلبي شده بود تلاش کرد تا در خانه‌نشيني اصلاح‌طلبان پرتره جديدي را براي خود بسازد؛ «اصولگراي اصلاح‌طلب.» هر چند با وجود همه تلاش‌هايي که شهردار تهران براي جذب بخشي از بدنه اجتماعي اصلاحات انجام داد نتوانست اعتماد هواداران اجتماعي گفتمان اصلاحات را جذب کند. او در انتخابات رياست‌جمهوري ٨٨ ترجيح داد در همان شهرداري بماند. گويي مي‌دانست با بازگشت نخست‌وزير دوران جنگ و با وجود اقدامات احمدي‌نژاد شانسي براي برنده شدن ندارد. باقر قاليباف در اين بازه زماني مديريت عمراني و شهري خود را تشديد کرد تا پس از پايان عمر دولت محمود احمدي‌نژاد بتواند با موج تبليغاتي روي فرکانس سازندگي و زيباسازي در تهران شهروندان ايراني را متقاعد سازد که خيرالموجودين سياستمداران براي رياست‌جمهوري ايران است. اما گمانه‌هاي قاليباف يک‌به‌يک اشتباه از آب درآمد، نه اصولگرايان در حمايت از او براي جانشيني محمود احمدي‌نژاد به اجماع رسيدند و هم آنکه توان عبور از رقباي قدرتمند در انتخابات رياست‌جمهوري را نداشت. نتيجه آن شد که قاليباف را يک بار پيش از اين از عرش آرزوها به فرش واقعيات کشانده بود. شهردار تهران پس از انتخابات ٩٢ و در کم‌کاري اصلاح‌طلبان و به لطف لطايف‌الحيلي به سختي توانست محسن هاشمي‌رفسنجاني را پشت سر بگذارد تا همان صندلي رياست شهرداري تهران را از دست ندهد. قاليباف اين‌بار برخلاف انتخابات رياست‌جمهوري ٨٤ نه تنها از دسترس خارج نشد که تلاش‌هايش براي مجلس دهم را کليد زد تا از کرسي‌هاي پارلمان سهمي داشته باشد چرا که او يک بار پيش از اين و در انتخابات مجلس نهم توانسته بود اسامي وفاداران به خود همچون نبي رودکي، مرتضي طلايي و علي‌اصغر خاني را در فهرست انتخاباتي اصولگرايان قرار دهد که البته هيچ‌کدام از آنها موفق نشدند راهي به پارلمان پيدا کنند. عدم موفقيت قاليباف در انتخابات‌هاي گذشته اما دليلي نيست تا شهردار تهران براي مجلس دهم برنامه‌اي نداشته باشد. اين همان مساله‌اي است که بسياري از چهره‌هاي اصولگرا نه با ايما و اشاره که صراحتا از آن خبر مي‌دهند. در همين رابطه عوض حيدرپور، نماينده اصولگراي شهررضا در مجلس نهم طي اظهاراتي در اسفند ٩٣ اعلام کرد که قاليباف به طور فعال وارد عرصه انتخابات مجلس ميشود. او درخصوص فعاليت چراغ خاموش قاليباف در انتخابات مجلس دهم، گفت: «آقاي قاليباف به عنوان يک چهره سياسي اصولگرا شناخته ميشود که طبيعي است در انتخابات پيش رو به صورت فعال وارد شود و اقداماتي انجام دهد.» از سوي ديگر استعفا و برخي جابه‌جايي‌ها در شهرداري تهران در فروردين‌ماه سال جاري گمانه فعاليت‌هاي انتخاباتي باقر قاليباف را تشديد کرد. اين گمانه زماني تقويت شد که شهردار تهران به ناگهان و در سونامي مذاکرات هسته‌اي، سکوت سياسي خود را شکست و از حسن روحاني با کنايه و گلايه انتقاد کرد: «بعضي دل‌شان مي‌خواهد همه‌چيز را دوقطبي کنند. باور کنيم مسائل اصلي کشور دوقطبي نيست. آنچنان که در زمان انتخابات، مسائل کلان نظام را دوقطبي کردند و کاش نمي‌کردند. نبايد دوران «بگم بگم» به دوران «تقصير قبلي‌ها بود» تبديل شود. متاسفانه رويکرد مديريتي دولت در دو سال گذشته شرايط را به‌گونه‌اي رقم زده که جامعه حس مي‌کند انرژي مسوولان به جاي حل مشکلات آنها صرف مساله‌سازي‌هايي ميشود که هدف از آن وابسته کردن کشور به مذاکرات هسته‌اي و گريزناپذير نشان دادن توافق به هر قيمت است. گويي هدف دولت براي دستيابي به توافق، رفع تحريم‌ها نيست بلکه جلب آراي سياسي براي پيروزي در انتخابات آتي است.» محمدباقر قاليباف هرچند در همايش همگرايي اصولگرايان حاضر نشده و تاکنون اخبار رسمي‌اي از رايزني اصولگرايان با او براي ائتلاف انتخاباتي منتشر نشده اما برخي شنيده‌ها حکايت از آن دارد که شهردار تهران به ضرورت کار تشکيلاتي و سياسي مستقل از ديگر اصولگرايان پي برده است. شهردار تهران امروز بي‌ترديد «نقد بهشت» را با «نسيه پاستور» معاوضه نخواهد کرد اما ميشود گفت او تمايل زيادي دارد نيروهاي سياسي نزديک به خود را راهي مجلس کند تا که شايد جمله معروف حسن روحاني در مناظره‌هاي انتخاباتي را که گفت: «من سرهنگ نيستم» جبران مافات کند.
رضايي؛ ائتلاف با قاليباف
محسن رضايي از سال ٧٦ که لباس سبزرنگ پاسداري را با کت و شلوار سياست‌ورزي عوض کرده و در انتخابات‌هاي مختلف بخت خود را محک زده در انتخابات مجلس ششم راي نياورد و در انتخابات رياست‌جمهوري ٨٤ پس از احراز صلاحيت، انصراف داد و در دو انتخابات ٨٨ و ٩٢ هم رقابت را به محمود احمدي‌نژاد و حسن روحاني واگذار کرد. او پس از انتخابات رياست‌جمهوري ٩٢ همزمان با پوشيدن دوباره لباس پاسداري‌اش برخي نيروهاي مديريتي خود را از دبيرخانه مجمع تشخيص مصلحت نظام راهي شهرداري تهران کرد تا مشخص شود که فرمانده سابق سپاه براي مجلس دهم علاقه دارد با باقر قاليباف ائتلاف کند. او هرچند پيش از اين جبهه ايستادگي را راه‌اندازي کرده بود اما طي دو سال گذشته جلسه‌اي را با مديران اين جبهه سياسي نداشته است. هرچند در اين ميان برخي اخبار مدعي فعاليت سياسي رضايي براي انتخابات مجلس دهم بود اما او در کنفرانسي خبري اعلام کرد که کانديداي انتخابات مجلس نخواهد شد. رضايي همچنين طي دو سال گذشته کمتر درمورد مسائل سياسي اظهارنظر مي‌کرد اما طي يک ماه اخير انتقاداتي مشابه انتقادات باقر قاليباف را متوجه دولت روحاني کرد. حضور برخي چهره‌هاي حامي محسن رضايي در شهرداري تهران و انتقاداتي مشابه انتقادات باقر قاليباف مي‌تواند نشانه‌اي از نظرات نزديک بهم اين دو فرمانده سابق سپاه براي انتخابات مجلس دهم باشد.
جليلي؛ اميد اول پايداري‌ها
سعيد جليلي را بايد از سياستمداران تازه ظهور ايران دانست. او بي‌ترديد يکي از عوامل پيروزي حسن روحاني در انتخابات سال ٩٢ است. مسوول سابق پرونده هسته‌اي ايران هر چند پس از پيروزي روحاني در انتخابات براي عضويت در مجمع تشخيص مصلحت نظام حکم گرفت اما اين دليلي نشد تا نسبت به سياست‌هاي خارجي حسن روحاني انتقاد نکند. جليلي که کانديداي جبهه پايداري و آيت‌الله مصباح‌يزدي در انتخابات رياست‌جمهوري بود طي دو سال گذشته سفرهاي متعددي را به مشهد و قم داشته است. برخي خبرها حکايت از آن دارد که سعيد جليلي سرليست پايداري‌ها در يکي از اين دو شهر خواهد بود. جليلي البته درباره حضورش در انتخابات مجلس سکوت کرده اما به نظر مي‌رسد پايداري‌ها بر جليلي قباي رياست مجلس را دوخته‌اند و مي‌خواهند او را به کرسي رياست مجلس بنشانند.
حدادعادل؛ نگران از ائتلاف اصلاح‌طلبان و روحاني
غلامعلي حدادعادل از انتخابات مجلس ششم که منتخب بيست و هشتم شد تا به امروز نشان داده علاقه دارد تا هم مرد انتخاباتي اصولگرايان باشد و هم چهره‌اي براي ائتلاف راست‌کيشان سياسي ايران. او در انتخابات رياست‌جمهوري به عهدي که با علي اکبر ولايتي و باقر قاليباف بسته بود وفا کرد و از انتخابات کناره‌گيري کرد. رييس فراکسيون اصولگرايان که رياست يک دوره مجلس را هم در کارنامه خود دارد به‌شدت نگران تکرار مجلس ششم و بازگشت اصلاح‌طلبان به عرصه مديريتي کشور است. از همين‌رو او را بايد کانديداي قطعي اصولگرايان از تهران دانست. خط قرمز حداد عادل تغيير ترکيب مجلس و بازگشت اصلاح‌طلبان است. همين است که در تمامي اظهارنظرهايش اعلام مي‌کند مجلس بعدي بايد اصولگرا باشد. او هرچند رابطه‌اي ديرينه با حسن روحاني دارد اما معتقد است که مجلس بعدي نبايد با دولت اعتدال همسو باشد چرا که عدم موفقيت اصولگرايان در انتخابات مجلس دهم منجر به خانه‌نشيني اصولگرايان و صدمه خوردن گفتمان سياسي آنها خواهد شد. از اين رو بايد گفت حداد عادل براي جلوگيري از شکل‌گيري مجلسي متناسب با خواسته حسن روحاني از عناصر کليدي اصولگرايان خواهد بود.
عارف؛ اميد اصلاحات و هواداران دولت
اميد اول اصلاح‌طلبان براي انتخابات مجلس دهم؛ شايد ساده‌ترين تعريفي است که مي‌توان براي سياستمدار ٦٣ ساله يزدي داشت؛ کسي که بايد به تنهايي کارهاي بر زمين مانده اصلاح‌طلبان را به دوش کشد و نمايندگي کند. شايد تا پيش از انتخابات رياست‌جمهوري اين موقعيت را نداشت اما به هر زحمتي که بود نشان داد براي پيشبرد اهداف کلان اصلاحات از هيچ کاري دريغ نمي‌کند. از معدود اصلاح‌طلبان حاضر در متن قدرت است. چرا که سال‌هاست عضويت در مجمع تشخيص مصلحت نظام و شوراي عالي انقلاب فرهنگي را در کارنامه سياسي خود دارد. حتي اصولگرايان و محافظه‌کاران هم آنگاه که سخن از او به ميان مي‌آيد با کمال احترام و ادب از او ياد مي‌کنند. اصولگرايان تلاش زيادي را براي به واکنش انداختن او عليه اصلاح‌طلبان و روحاني داشتند اما او دست از مواضع اصلاح‌طلبانه و حمايت از دولت بر نداشت. عارف در حال حاضر موقعيت ممتازي را در اردوگاه اصلاح‌طلبان و حاميان دولت دارد. از اين رو مي‌توان گفت به احتمال زياد نام او در صدر فهرست انتخاباتي اصلاح‌طلبان و حاميان دولت خواهد بود.
احمدي‌نژاد؛ پل مجلس براي بازگشت به دولت
محمود احمدي‌نژاد را بايد بزرگ‌ترين بازنده انتخابات رياست‌جمهوري ٩٢ دانست. او نه تنها نتوانست براي مرد محبوبش تاييد صلاحيت بگيرد و مدل پوتين-مدودف را در ايران مشابهت‌سازي کند که طي همين دو سال شاهد حبس و بازجويي شدن مردان سياسي‌اش است. اين هم اما دليلي نيست تا احمدي‌نژاد براي بازگشت به قدرت برنامه‌اي نداشته باشد و از اين منظرانتخابات مجلس دهم بهترين فرصت هم براي دوئل با حسن روحاني است و هم پلي براي بازگشت به قدرت. احمدي‌نژاد و اعوان و انصارش در ميانه خوف برخورد قضايي و در حالي که دولت روحاني ذره‌اي از تخلفات دولت او را به افکار عمومي گزارش کرده «چراغ خاموش و موتور روشن» برنامه‌هاي انتخاباتي خود را دنبال مي‌کنند. بي‌ترديد احمدي‌نژاد بيش از رقباي ديگر روحاني منتظر شکست دولت روحاني است. از سوي ديگر او مي‌داند که سياست‌هاي پوپوليستي چگونه در برخي نقاط کشور توانسته پايگاهي براي او بسازد. چنين است که او به سفرهاي استاني مي‌رود، جلساتش در ولنجک را برگزار و به نام خط امام، همايش تشکيلاتي برگزار مي‌کند. محمود احمدي‌نژاد مي‌داند اگر تعدادي از صندلي‌هاي سبز بهارستان نصيب حاميانش شود راه آسان‌تري را براي سنگ‌اندازي بر سر راه روحاني در دو سال باقي‌مانده از عمردولت اعتدال خواهد داشت.
محمد غرضي، کانديداي بي‌حامي
سيد محمد غرضي پس از سال‌ها سکوت و دوري از فضاي سياسي در انتخابات ٩٢ ثبت نام کرد و تاييد صلاحيت شد. اين سياستمدار ٧٤ ساله پس از انتخابات از حسن روحاني حمايت کرد. غرضي که سوابق استانداري کردستان و خوزستان، نمايندگي مجلس و تصدي وزارت نفت و پست وتلگراف و تلفن رادر کارنامه کاري خود دارد در تعطيلات نوروزي امسال اعلام کرد که کانديداي انتخابات از تهران خواهد شد. او که هم اکنون رييس هيات مديره و مسوول مديريت شرکت مشانير، بزرگ‌ترين شرکت مشاور وزارت نيرو است اعلام کرده در انتخابات مجلس دهم به طور مستقل و بدون ستاد انتخاباتي و با شعار توسعه جمهوريت و اسلاميت ثبت نام خواهد کرد.
بايد منتظر ماند و ديد بازگشت رقباي روحاني به عرصه انتخابات مجلس چه سرنوشتي را براي پارلمان دهم رقم خواهد زد. هر چه باشد اينجا ايران است و سياست اينجا همچون مردمانش غير قابل پيش‌بيني. آيا رقباي روحاني که هنوز کام‌شان از پيروزي او در انتخابات ٩٢ گس و تلخ است مي‌توانند در انتخابات ٩٤ جبران مافات کنند يا آنکه اصلاح‌طلبان و هواداران دولت شکست دوم را به رقباي روحاني متحمل مي‌کنند؟
*مجتبي حسيني
سه شنبه, 13 مرداد 1394 ساعت 10:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[مشاهده در: www.akharinnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
سیاسی
پربازدیدترینها