واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
یادداشت وارده؛
سخنی با دستاندرکاران لباس و مُد
نظام تعلیم وتربیت مبتنی بر دین و انسانیّت بوده و بر محور وحی و دستورات وحیانی استوار است، ضرورت دارد دست اندرکاران نیز در امر پوشش اعم از طراحان و تولید کنندگان و عرضه کنندگان اساس کار خود را بر این محور قرار دهند.
* مطلب ارسالی سرویس فرهنگی اجتماعی جام نیوز: لباس شاخصه کمال یافتگی انسان و جامعه از مسائلی که برای هر انسانی ودر هر جامعه ای مهم است پوشش است پوششی که حافظ است و زینت بشمار می رود. حافظ است جون انسان را از گزند و خطرات حفظ می کند و داشته های او را پنهان می سازد و چشم طمع را قطع می کند. عیب ها را در برمی گیرد و از آشکار شدن آنها جلوگیری می کند. لباس زینت انسان و هر موجودی محسوب می شود و از این زینت نیز گریزی نیست چون او را آراسته تر نشان می دهد. يا بَني آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُواري سَوْآتِكُمْ وَ ريشاً وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِكَ خَيْرٌ ذلِكَ مِنْ آياتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (الأعراف: 26) اى فرزندان آدم! لباسى براى شما فرستاديم كه اندام شما را مىپوشاند و مايه زينت شماست اما لباس پرهيزگارى بهتر است! اينها (همه) از آيات خداست، تا متذكّر (نعمتهاى او) شوند. لباس حالات انسان را روشن می سازد و بازگو کننده آنها است. لباس یکی از مسائل مهم فرهنگی و سیاسی و اقتصادی است که در مبادلات بین جوامع نقش ایفاء می نماید. هیـات و شاکله لباس نوعی دیپلماسی و از عوامل دیپلماسی می باشد. در رونق و بسط و توسعه فرهنگی و ارتباطات نقش چشمگیری دارد. بدین خاطر پوشش و لباس از مسائلی است که ذهن تمام انسان ها و جوامع را مشغول داشته است. دست اندر کاران تعلیم و تربیت در امر لباس نقش برجسته ای دارند. مسائل مربوط به لباس باید در سرلوحه فعالیت های فکری و عملی قرار گیرد که یک فعالیت بجا و مبارکی هم هست ؛ نباید مسئله ی پوشش و لباس فردی و جمعی مورد غفلت قرار گیرد. غفلت از لباس و پوشش خطرناک تر از غفلت از مرزهای یک کشور و خطوط قرمز فردی و اجتماعی است. میدان لباس و پوشش ، میدان اتاق فکر و طراحی و تولید است و نمایش تمام حوزه های فکری و نگرش و بینش و عملیاتی فردی و اجتماعی است. این میدان باید سازوکارهای مناسب و فراخور اعتقادی الاهی و انسانی فردی و جامعه را داشته باشد و بر این اساس تدابیر مناسب اتخاذ گردد. از افراط و تفریط باید پرهیز گردد. افراط و تفریط در هر جا باشد معظل است و موجبات انحطاط را فراهم می سازد. لباس و پوشش ظرافت و حساسیت خاص خود را دارد به ظرافت و حساسیت آن باید توجه کرد و حق آن را اداء نمود. سرسری گرفتن و رها کردن آن را عقل نمی پسندد و اجازه نمی دهد. صاحبان عقل لباس را عاملی حیاتی می دانند. لباس تابلویی به فراخنای ابعاد وجود انسان است. نمایشگر باورها و نگرش ها، فرهنگ، سیاست، اقتصاد و جهت گیری ها واهداف می باشد. لباس و پوشش علمی از ارزش های والای دین و انسانیّت است و نقش مهمی بر عهده ی دارد. فرد فرد جامعه بویژه، نظام تعلیم و تربیت رسمی و غیر رسمی در تبیین و ترویج پوشش سالم، دارای مسئولیت هستند و باید مسئولیت خویش را درست بشناسند و بدان ایمان داشته باشند و عمل نمایند و دین خود را برای حفظ هویت جامعه و فرد اداء نمایند. از افراط و تفریط بپرهیزند. فکر و نگرش صرفاً تجاری به لباس و راه یابی این گماش فکر به حوزه لباس و فرصت انگاری آن قطعاً آسیب های جدی ببار خواهد آورد که جبران آن به سادگی و آسانی اتفاق نخواهد افتاد . پوشش و ارائه ی درست و صحیح آن از نشانه های مهمّ تحقق تعلیم و تربیت اسلامی بوده و میزان موفقّیّت دستگاه های تعلیم و تربیتی تلقی می گردد. لباس و پوشش در هدایت و ارشاد جامعه به سوی کمال حقیقی امری اجتناب ناپذیر است . لباس شاخصه کمال یافتگی انسان و جامعه است . نظام تعلیم و تربیت برای حصول اهداف عالیه تربیتی، در امر لباس و پوشش باید ورود نماید و بسان سایر خطّ و خطوط عرصه های اجتماعی، ایفای نقش نماید و به جامعه، الگو و راه های عملی جامع و استوار بر اساس دین و انسانیّت را ارائه نماید و با به منصه ظهور رساندن گرایشات فطری انسان؛ آزادگی و آزادی انسان را به دست خودش محقق سازد که اساس کار و هدف نظام تعلیم و تربیت الاهی است. « فَذَكِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّرٌ » ( الغاشية /21 ) پس تذكّر ده كه تو تنها تذكّردهنده اى. نظام تعلیم وتربیت مبتنی بر دین و انسانیّت بوده و بر محور وحی و دستورات وحیانی استوار است، ضرورت دارد دست اندرکاران نیز در امر پوشش اعم از طراحان و تولید کنندگان و عرضه کنندگان اساس کار خود را بر این محور قرار دهند و تلاش های فکری و عملی جامع و فراگیر داشته باشند و از هیچ فرصتی دریغ و غفلت ننمایند. توفیق حضور در عرصه لباس یک توفیق بی بدیل و عبادی است. به شکرانه ی این منّت بی منتهای الاهی باید طرح ها و راهکارها را در مورد نحوه ی لباس و پوشش برای تمام افراد و جامعه ارائه نمود. متولیان نظام تعلیم و تربیتی، مربّیان، متربّیان و هرکسی و با هرعنوانی که با این دستگاه مرتبط بوده و در این دستگاه عظیم و پر میمنت مسئولیتی بر عهده دارند؛ از نقش مسئولیتی برجسته ای در امر لباس برخوردارند. امر لباس و پوشش امری همگانی است و کسی از دایره ی آن خارج نمی باشد و در خارج قلمرو آن نمی تواند وجود داشته باشد و کسی از آن مستثنی نمی باشد. امری است که شامل تمام موجودات ریز و درشت و جوامع و آحاد بشری می باشد که به عنوان انسان و شخصیّت انسانی نفس می کشند. یکنواخت سازی و یکسان سازی و همرنگ سازی آن یک راهکار درست نمی باشد و بیشتر به یک فکر اومانیستی نزدیک است .چنین فکری فرصت های تربیتی را از متولیان تربیتی خواهد گرفت و آن را به یک فرصت تبدیل خواهد کرد که عده ای به فکر سود خویش باشند و سود خویش را دنبال کنند و سود جویی خود را انجام دهند و چنین رفتاری اگرچه به سود عده ای خواهد انجامید اما نارضایتی و بد بینی عده ای زیادی را به دنبال خواهد داشت هر چند اظهار نشده باشد. در کوتاه مدت و طولانی مدت به خیر و صلاح جامعه نخواهد بود. فکر یکسان سازی و یکنواخت گری و همرنگ سازی لباس پاسخگوی حداقل تغییر فصول و سطوح اقتصادی خانواده ها نیست و ضابطه ای بویژه ضابطه ای تربیتی نیز برای این امر وجود ندارد. باید به شرایط و ضوابط پوشش از منظر دین که یک ضابطه عمومی و فراگیر و تربیتی می باشد؛ توجه کرد و به تبیین ورواج آن کوشید و از تحمیل نظرات و سلیفه فردی دست برداشت.
نویسنده: کمال بارعی
۱۱/۰۵/۱۳۹۴ - ۱۵:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]