تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837027442
بشنو از نی قلیان حکایت می کند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بشنو از نی قلیان حکایت می کند تهران- ایرنا- روزنامه ایران در صفحه گزارش به بررسی و عوارض مصرف قلیان و ممنوعیت ارایه قلیان در قهوه خانه ها پرداخته است.
این گزارش که در روز شنبه دهم مرداد 1394 هجری خورشیدی به قلم حمید حاجی پور انتشار یافته، می افزاید: قل قل قل قل پوووف قل قل قل قل پوووف و دیگر هیچ. ظاهراً ارائه قلیان در قهوه خانه ها ممنوع شد. ممنوع شد؟ بماند که چنین چیزی عملاً امکان پذیر است یا نه و حتی اگر امکان پذیر باشد ریشه و علت است یا صورت مسأله اما خیلی هم نیازی به این کار نیست. امروز همه توی خانه یک قلیان دارند. غروب همه پارک ها تبدیل به قهوه خانه می شود، گاهی سر کوچه و وسط مجتمع و خلاصه اینکه سرت را هر طرف که برمی گردانی تصویری از قلیان می بینی و صدای قل قل و بوی سیب و لیمو و پرتقال و تازگی ها هم بلوبری.
وقتی جیمز موریه نویسنده انگلیسی و مستشار انگلیس دربار فتحعلی شاه رمان «حاجی بابای اصفهانی» را می نوشت از تنباکوی بلوبری و دوسیب خبری نبود: «عاقبت الامر قرار کار را به قلیان فروشی نهادم. تدارک این کار را دیدم. قلیانی چند از قلاب های کمر آویختم. قوطی برای نهادن سر قلیان در پیش رو، مطهره ای پر از آب در پهلو، قبلی برای تنباکو در دوش، آتشدانی بر دست آویزان، انبرهای متعدد بدینسو و آنسو. خلاصه با آن میان ها و متی ها و انبرهای متعدد خارپشتی حسابی شدم.
پنج قسم تنباکو خریدم؛ تبسی، شیرازی، شوشتری، کاشی، اصفهانی. در ترکیب و ترتیب تنباکو با خس و خاشاک و افزایش و آمیزش با برگ درخت و گیاه مهارتی داشتم و از خدا و خلق شرمی نداشتم. چهار قسم مشتری پیدا کردم؛ اعالی، اواسط، افاسل، اراذل. اعالی را خالص، اواسط را نیم مخلوط، افاسل را تمام مخلوط و اراذل را خس و خاشاک یکدست می دادم و از هر یک به فراخور حال شان بهای مختلف می گرفتم... بسی برنیامد که نخستین قلیان فروش مشهد درآمدم. در تنباکوی عطری فروختن و با سلیقه چاق کردن و با رندی ته بندی کردن شهرتی نیک پیدا کردم.»
در آن روزگار «قلیان داران» یکی از گروه ها و اصناف دربار بود که از پی کاروان شاه قلیان به دست دوان بودند. حالا اگرچه این شغل درباری برافتاده و چند سالی است که بود و نبود قلیان در قهوه خانه ها هم دستخوش بخشنامه ها و اظهارنظرها و سلایق مختلف است، محبوبیت قلیان اما بویژه در بین جوانان و نوجوانان رو به گسترش است. جمعه عصر توی مترو یا اتوبوس های شرکت واحد کم نمی بینیم جوانانی که درحال برگشت از درکه فشارشان افتاده و کف واگن یا کف اتوبوس دراز کشیده اند. خیلی ها هم هستند که گوش شان بدهکار این حرف ها نیست:
«بابا همه اینا حرفه، الکی میگن که مردم بترسن قهوه خونه نرن،اگر این کاره هستن باشگاه و زمین فوتبال درست کنن جوون ها برن ورزش کنن...»
این حرف های قهوه خانه داری در خیابان زمزم تهران است که خودش قلیان نمی کشد:
«ببین آقاجون نمی دونم چیکاره هستی؟ ولی اینو بگم که پدر خودم از 15سالگی تا85 سالگی قلیون می کشید یکبارهم مریض نشد.نه سرطان گرفت و نه بلایی سر ریه هاش اومد. اینا همه اش حرفه. تا آخرین روز عمرش سلامت و قبراق بود، ماشین بهش زد و رفت سینه قبرستون، خدا بیامرزدش»
این را می گوید و با دستمال کهنه چرک مرده ای روی میز را پاک می کند. می پرسم چرا خودت قلیان نمی کشی؟
- از اون اولش ورزشکار بودم علاقه ای هم به قلیان و دود و دم نداشتم و ندارم.
- پس چرا قهوه خونه داری؟
- چرخ زندگی به این گرونی نمی چرخه با یکی از رفقا اینجا رو شریکیم 2 قرون گیر هرکدوممون می آد. کنار ما هم چند تا کارگر برای زن و بچه شون نون می برن.
دستی به سیبل هایش می کشد و می گوید: «باباجون فکر کنم یا مأموری یا می خوای قهوه خونه بزنی! ازت خوشم اومد خیلی زرنگی«بعد قهقهه کنان داد می زند»پسر2تا چایی 2رنگ با نبات بیار اینجا مهمون خارجی داریم.»
سرظهر است. مشتری زیاد نیست،کولر گازی، قهوه خانه را خنک می کند،وای فای هم هست.آن طرف چندتا جوان لابه لای دود شیری رنگی که مدام از دهان شان بیرون می آید مثل خورشید پشت ابر پیدا و پنهان می شوند. سرشان آنقدر پایین است که انگار قوز درآورده اند،انگار چند پیرمرد نشسته اند. اینترنت قهوه خانه رایگان است، یکی توی وایبر است آن یکی فیس بوک آن یکی هم کلش آف کلن بازی می کند. هرازگاهی هم سرشان را بالا می آورند تا با کسی که تازه وارد شده سلام علیکی کنند.
قل قل قلیان در قلب تهران
سری می زنم به یکی از قهوه خانه های دور و بر میدان انقلاب جایی نزدیک دانشگاه تهران و بازار کتابفروش ها! درحالی که خیلی ها مشغول کار، خیلی های دیگر از این کتابفروشی به آن کتابفروشی در رفت و آمدند، اینجا هم عده ای مشغول قل قل و دود. آدم هایی ساکن و بی حرکت مثل تابلوهای نقاشی.
به کمین می نشینم و مشتری ها را می شمارم و برانداز می کنم؛ از ساعت 3 تا4عصر35نفر وارد می شوند و قلیان می کشند. قیمت قلیان بر اساس طعمی که دارد متفاوت است. دوسیب 5 هزار تومان، پرتقال خامه 6هزار و آلوورا یا همان بخارآبی8هزار تومان. خب کاسبی یک ساعت دست کم می شود180هزارتومان در خلوت ترین زمان.
قهوه چی زیرچشمی نگاهم می کند. احساس نگرانی دارد. پول چایی ها را حساب می کنم و می روم 4 تا خیابان پایین تر همان جایی که نزدیک بیمارستان روزبه است. نیازی نیست به دنبال قهوه خانه بگردم بویش از 300-200 متری مرا می کشاند آنجا. شلوغ است و سرو صدا زیاد. می روم ته قهوه خانه جایی که چند جوان مشغول تولید دود هستند. یکی از آنها قلیان تعارف می کند، قیافه اش آشناست. بچه محل از آب در می آید. می پرسم اینجا چه می کند،با جسارت و افتخار می گوید: «3ساله پاتوقمه.از ترس بابام می آم اینجا که ندونه قلیون می کشم، می دونی که اگه بفهمه از خونه می ندازتم بیرون.»
خبری از وزارت بهداشت درباره آلوده بودن تنباکوی قلیان به مواد مخدر و شیشه را برایش تعریف می کنم، کمی به فکرفرو می رود وجواب می دهد: «پس بگو چند هفته ای که شب ها از قهوه خونه برمی گردم چرا تا صبح بیدار می مونم! می خواستم دکتر برم ببینم چی شده که نمی تونم بخوابم. پیش خودمون بمونه گاهی فکرهای عجیب و غریب و چرت و پرت هم توی سرم میاد. پیش خودم می گفتم شاید از بی کاریه ولی الان که تلویزیون گفته پس حقیقت داره چرا اینکه قبلاً روزی یکی دوبار می اومدم ولی الان تا 5بار هم قهوه خونه می آم.»
یک ساعتی را به بهانه چای خوردن و نشستن پیش او مشتری ها را می شمارم، هر چقدر به غروب نزدیکتر می شویم مشتری ها زیادتر می شوند، بعضی بی کارند، بعضی ها کارمند و کارگر از قیافه و تیپ شان می شود فهمید. اینجا رکورد قهوه خانه اولی زده شد 55نفر در یک ساعت. فکر کنم به طور میانگین از 8 صبح تا12شب 300نفر مشتری داشته باشد. البته بچه محلمان حدس مرا تأیید می کند.
وقت رفتن مردجوان قدبلندی که در دستش چند پوشه شیک و پیک گرفته وارد می شود، مستقیم می رود پیش قهوه چی و می گوید که بازاریاب یک شرکت تولیدی توتون است. از گفته هایش می شود فهمید شرکت خارجی است البته نمونه ها، جلد و بسته بندی این طور نشان می دهد. مرد جوان می رود سر اصل مطلب.
«من نماینده شرکت...هستم و قرار است تا چند روز دیگر محصولات مان را وارد بازار کنیم. قیمت توتون هایمان پایین تر از برندهای دیگر است. فقط باید مرا برای تحقیقاتی که شرکت از من خواسته کمک کنید. مثلاً مصرف کدام توتون بیشتر است؟ سن استفاده کنندگان از قلیان چندسال است؟ قلیان میوه ای مصرف بیشتر دارد یا سنتی؟»
قهوه چی بی خبر از همه جا همه سؤالات مرد بازاریاب را جواب می دهد به این امید که کمکش در خرید توتون های ارزان قیمت تأثیرگذار است.
انگار شرکت های تولید توتون های شیمیایی برای ربودن گوی سبقت از حریفان خود به کارهای تحقیقاتی دست می زنند و با استفاده از پرسشنامه های میدانی از قهوه خانه های سراسر تهران حجم استفاده از توتون را محاسبه می کنند تا بخوبی بفهمند کدام توتون را بیشتر تولید کنند و کدامیک را کمتر.
حالا نوبت قهوه خونه های سنتی و گرانقیمت است. گاز موتورم را می گیرم و می رسم به فرحزاد. سرشب است اما چه خبر است اینجا! سینی لواشک و ترشک و آلوچه و آلوهای جنگلی و تمشک و...جلوی هر مغازه چیده شده؛ مرتب و منظم. بساط بلال و باقالی هم مهیاست. ماشین پشت ماشین مدل بالاو پایین، شاسی بلند و کوروک و پراید!
از ماشینی 4 پسر بیرون می پرند. از آن یکی شاسی بلند 2 دختر 23-22 ساله و از پژو اسپرت شده زن و شوهری جوان. مشتری جمع کن های قهوه خانه ها می دوند جلوی این ماشین و آن ماشین تا مشتری ها را بکشانند به رستوران و قهوه خانه خودشان.
«بدو بیا قلیون پای رودخونه با اینترنت پرسرعت ارزون تر از هر جای دیگه همراه با موسیقی.»
قهوه خانه های اینجا محدودیتی برای خانم ها ندارد قلیان کشی برای همه آزاد است حتی برای دخترنوجوانی که به زور14سالش بشود یا نه.
وقتی مشتری ها وارد می شوند گارسون های مرتب و شیک پوش برای گرفتن سفارش می آیند.
- شام میل دارید یا قلیون؟
- قلیون،چه طعمی دارید؟
- طعم های جدید تازه برامون اومده؛ سیب نعناع، خیار، زیتون، پرتقال خامه و 7میوه.
- قلیون با سرویس ویژه لطفاً. قلیون پرتقال خامه باشه. خوب کام بده.مشتری قدیمی هستیم.
منطقه فرحزاد و دربند که آب و هوای خوبی دارند و سرسبزی و رودخانه ای دارند خوراک قهوه چی داران است که پول خوبی دربیاروند به هر قیمتی که باشد فرقی برایشان ندارد. قلیان از 15هزار تومان شروع می شود تا70هزارتومان.قلیان ساده 15هزاربا میوه 25هزار با آجیل35 و سرویس ویژه با قلیان عربی و مصری با توتون های جدید60تا70هزار تومان. این قیمت ها بیابید سن پرتقال فروش را.
امروز برای هر قهوه خانه یک ساعتی وقت گذاشته ام، اینجا هم کم نگذارم؛ نمی دانم بگویم ماشاالله یا نه،از ساعت8 تا9 شب 113 پسر و دختر فقط به قهوه خانه ای می آیند که روبه رویش ایستاده ام و مثل مأمور سرشماری در حال شمارش مشتری ها هستم. سهم پسرها52 و دخترها61 نفر است. چیزی که جالب است و البته ناراحت کننده سن پایین مشتری هاست. معمولاً زیر25سال و البته استقبال دختران بیشتر.
با یکی از مشتری جمع کن ها که حرف می زنم می گوید آخرهفته ها میزها وآلاچیق ها رزرو می شوند و درآمد صاحبان قهوه خونه ماهی حداقل بین 70تا100میلیون است.
چطور سونامی مصرف قلیان در بین نوجوانان و جوانان ما به این سرعت پیشرفت کرد تا جایی که حالا بساطش همه جا پهن است؛ خانه، پارک، کوه و دشت و دمن و هرجایی که فکرش را می توان کرد.
رئیس اتحادیه قهوه خانه داران پایتخت پیش از این گفته بود در این اتحادیه حتی برای قهوه داران غیرمجاز هم باز است و تهران ظرفیت راه اندازی قهوه خانه های بیشتری را هم دارد.
وی در گفت و گو با یکی از خبرگزاری ها می گوید: «زمانی که تهران حدود 150هزار نفر جمعیت داشت نزدیک به 150قهوه خانه درتهران بود اما الان که این شهر بیش از 15 میلیون جمعیت دارد فقط 550 قهوه خانه دارد و این خود نشان می دهد برای ایجاد قهوه خانه های جدید ظرفیت بالایی وجود دارد.»
دخانیات دخترانه
دکتر خسرو صادق نیت، رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت با ابراز نگرانی از مصرف قلیان می گوید: «شیوع مصرف مواد دخانی در سال 82 و در بین پسران 16 درصد و در سال 86، 31.5 درصد شده است اما در دختران از 8.7 درصد به 20 درصد رسیده است و نشان می دهد در دختران شتاب بیشتری داشته است. رشد مصرف قلیان در جمعیت 13 تا 15 ساله بیش از دو برابر افزایش یافته و در دختران بیشتر بوده است.»
وی در ادامه می افزاید: «در بررسی ها مشخص شده 80 درصد موادی که به محتوای توتون قلیان اضافه می شود شیمیایی است و عوارض متعددی در پی دارد و افراد سودجو اخیراً به سمت مصرف مواد مخدر در ترکیب توتون قلیان رفته اند. در بیمارستان هایی که به مسمومین رسیدگی می کنند نیز در ماه های اخیر مسمومیت با مواد محرک و مخدر مشاهده شده که مسمومیت با شیشه به دنبال مصرف قلیان مهمترین این نوع مسمومیت است.»
تحقیقات نشان می دهد بیشتر کسانی که قلیان های میوه ای مصرف می کنند شب ها با اختلال خواب و بی خوابی روبه رو هستند. بچه محل ما پک عمیقی به قلیانش می زند و می گوید: «این آخرین پک بود. در طول این 3سال که قلیان می کشم دست کم 16میلیون تومان دود کرده ام که با پولش می توانستم برای خودم ماشین بخرم وتوی آژانس کار کنم. آیا واقعاً آخرین پک بود؟»
*منبع : روزنامه ایران
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131
10/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها