تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819658518
توسعه یافتگی حضور در عرصه های بین المللی را به دنبال دارد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه؛ توسعه یافتگی حضور در عرصه های بین المللی را به دنبال دارد تهران - ایرنا - رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه گفت: در تاریخ توسعه، نمی بینیم که یک کشور بخواهد فقط در داخل خودش توسعه یابد. یعنی هر کشوری در شرق و غرب و جهان سوم توسعه یافت در عمل یک کشور بین المللی شده است.
به گزارش ایرنا، محمود سریع القلم معتقد است: توسعه یافتگی، موضوعی جهان شمول است و بعبارتی دیگر چنانچه کسی بخواهد به مطالعه توسعه یافتگی بپردازد به راحتی می تواند در سطح بین المللی، مصادیق و راهبردهای فراوانی را برای آن بیابد. موضوع توسعه یافتگی جنبه فرمولی و ریاضی یافته است.
وی ادامه داد: راهی که کشور کره جنوبی در هفت دهه اخیر طی کرده ادامه راهی است که کشور آلمان در طول دو قرن گذشته پیموده است. راهی که امروز چین در پیش گرفته، راهی است که در قرن نوزدهم قدرت های اروپایی و شمال آمریکا رفته اند.
سریع القلم گفت: ایران همان طور که در بسیاری از موضوعات ازجمله مهندسی، صنعتی و حتی پزشکی، از قابلیت فرموله کردن موضوع توسعه یافتگی برخوردار است می تواند به بسیاری از ابعاد این موضوع دست یابد.
به گفته وی، مطالعه تاریخ توسعه غرب اروپا و شمال آمریکا نشان می دهد توسعه و رشد از طریق جامعه آغاز شد، جامعه قدرتمند شد، تولید کرد، ثروتمند شد، حاکمیت ها را به چالش کشید و در یک روند چند قرنی میان حاکمیت و جامعه به قرارداد اجتماعی و نظم عمومی دسترسی یافت اما با نگاهی به توسعه در غرب اروپا و شمال آمریکا در می یابیم، حتی یک کشور در دنیا وجود ندارد که در آن مردم گفته باشند ما می خواهیم رشد و توسعه پیدا کنیم و در این مسیر حرکت کنیم.
وی با اشاره به تجارب دیگر کشورها، اظهار داشت: از کشور ژاپن گرفته تا کشورهای ویتنام، کره جنوبی، چین، اندونزی، مالزی و سنگاپور، امارات، ترکیه، برزیل، آرژانتین و شیلی، موضوع توسعه یافتگی تصمیمی در سطح نخبگان سیاسی و حاکمیت ها بوده است. در این گونه کشورها حاکمیت ها تصمیم گرفته اند که کشورشان به سمت تولید ثروت برود و در این مسیر جامعه را با خودشان همراه کرده اند.
سریع القلم معتقد است: به نظر می رسد راه سریع و کارآمد در این دنیای پرسرعت در چارچوب مدیریت توسعه، توسط حاکمیت ها قابل تحقق است. تاریخ، توسعه را منظر اقتصاد سیاسی نشان می دهد و به لحاظ متدولوژیک فرایند و الگوهای توسعه یافتگی از اصول مشخصی پیروی می کنند. به این مفهوم که برای توسعه یافتگی در همه جای دنیا ازجمله اروپا، آسیا و آمریکای لاتین، عموم کشورها راههای مشخصی را طی کرده اند و به پیشرفت های صنعتی چشمگیری دست یافته اند و جزء کشورهای صنعتی به شمار می روند. این گونه کشورها از قوانین دست و پاگیر اداری کارآمد برخوردار بوده و این موضوع را نهادسازی کرده اند.
** گروهها در ایران بر اساس منافع جمع می شوند
وی با اشاره به وضعیت توسعه در ایران گفت: ما در ایران گروه زیادی داریم. از دوره مشروطه تاکنون گروه های متعددی تشکیل شده اند اما گروه ها در ایران براساس منافع، دور هم جمع می شوند درحالیکه قوانین دست و پاگیر اداری و نهادسازی براساس قواعدی است و این همان چیزی است که هنوز هم ما ایرانی ها به آن دست نیافته ایم.
وی تصریح کرد: شایسته سالاری، هماهنگی میان سه قوه، توزیع عادلانه امکانات، دانشگاه ها و مؤسسات تحقیقاتی حل المسائلی، محوریت تولید و فناوری و تصمیم گیری های اقتصادی غیرسیاسی ازجمله تشکیلاتی است تا براساس آن قاعده، افراد را دور هم جمع کند. البته این دو، شاید به طور مطلق قابل تفکیک نباشد اما به میزانی که یک تصمیم اقتصادی کمتر سیاست زده باشد می توان گفت از اعتبار و کارآمدی بیشتری برخوردار است.
سریع القلم ادامه داد: اما وقتی که جلوتر می رویم، در می یابیم الگوهای توسعه یافتگی متفاوتند به این مفهوم که یک کشور شرایط و موقعیت خود را ازجمله مساحت، جمعیت، عمق استراتژیک، منابع طبیعی، منابع انسانی و فرهنگی در نظر بگیرد و ببیند از چه مسیری می تواند به تولید ثروتی که از مزیت نسبی برخوردار باشد اقدام کند.
** مسیر توسعه متفاوت است
وی تاکید کرد: کشورها در این باره با هم بسیار متفاوتند. همان طور که نحوه صنعتی شدن کشور آلمان با ایتالیا، ژاپن با آمریکا و انگلستان با آلمان متفاوت است. هر کشوری باید به تناسب شرایط داخلی برای طراحی الگوی مزیت نسبی و تولید ثروت اقدام کند. از صنایع سبک، کشاورزی و صنایع پیشرفته گرفته تا خدمات، پتروشیمی و فناوری اطلاعات در دنیای امروز. بنابراین نکته قابل توجه این است که بنیان های فکری مورد اجماع،بنیان های جهان شمول سیاست گذاری را به ما نمایان می کند.
به گفته این کارشناس اجتماعی، به نظر می رسد هنوز در ایران بعد از 1.5 قرن تاریخ ترقی، پیشرفت و واژه جدید توسعه به بنیان های فکری مورد اجماع نرسیده ایم چرا که هر دولتی در کشور ما به قدرت می رسد تعریف خاص خودش را از واژه عدالت، کارآمدی، نظام بین الملل، و توسعه دارد که البته شاید این دیدگاه اشتباه باشد.
** اختلاف در کشورهای توسعه یافته در سیاستگذاری است
وی یادآور شد: تا زمانی که اختلافات فکری در یک کشور در چارچوب مفاهیم و تعاریف و چارچوب های فلسفی باشد طبعا در سیاست گذاری هم مشکل ایجاد خواهد کرد. اختلافاتی که میان دولت های کشور آلمان وجود دارد حول وحوش مفاهیم و مبانی فلسفی حکمرانی نیست، بلکه در سیاست گذاری، نرخ مالیات و در نحوه تخصیص امکانات با یکدیگر اختلاف نظر دارند.
وی معتقد است: در کشور ما هنوز از مانع اول که دسترسی به اجماع فلسفی است عبور نکرده ایم. مسئله بعدی این است که در دنیای فعلی بنیان های فکری مورد اجماع باید شامل چه مسائلی باشد؟ طبیعی است که با آنچه از نظام بین الملل امروز دریافته ام، در دنیای امروز کشورها به هم قفل شده اند. اگر کشوری به لحاظ اقتصادی، تولید، فناوری، همکاری های صنعتی و پروژه های مشترک به کشور دیگر قفل شود در حوزه سیاست و امنیت هم می توانند با هم همکاری های جدی داشته باشند. هم اکنون کل تجارت بین کشورهای خاورمیانه فقط شش درصد است و ٩٤ درصد تجارت در خارج از منطقه خاورمیانه است و می بینیم چقدر خود به خود درگیری های امنیتی و اختلافات سیاسی به وجود می آورد.
سریع القلم گفت: امروز در امارات ١٢٦ ملیت کار می کنند. ترکیه سال گذشته رتبه چهارم توریسم دنیا را با ٣٦ میلیون توریست بعد از کشورهای فرانسه، ایتالیا و اسپانیا کسب کرد. با مطالعه تجارت در اروپا، درمی یابیم تجارت ابتدا در اروپا، بین المللی و سپس قاره ای شد. ابتدا بیرون از اروپا با آمریکای لاتین، قدری با آفریقا و آسیا سپس درون مرزهای اروپا تجارت گسترش یافت.
** تجربه چین
وی با اشاره به تجربه کشور چین گفت: ماهیت امروز حزب کمونیست چین را با حدود ٢٥ سال قبل مقایسه کنید. ٢٥ سال پیش حزب کمونیست چین برای مردم غیر قابل دسترس بود اما درحال حاضر هر بنگاهی در چین که گردش کاری بالای 2 میلیارد دلار داشته باشد می تواند در حزب کمونیست دارای دفتر باشد و در مدیریت اقتصادی و سیاست گذاری اقتصادی سهم ایفا کند. چین ١٠ سال آینده به مراتب در موضوع تفکیک قدرت اقتصادی از قدرت سیاسی پیشرفته تر خواهد بود.
** تحول توسط نظامیان
رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه بیان داشت: با مرور گذشته کشورهایی همچون کره جنوبی، اندونزی، ترکیه، برزیل، آرژانتین، مکزیک و شیلی که امروزه جزء کشورهای پیشرفته به شمار می روند در می یابیم انرژی تحول و تغییر در این کشورها، توسط نظامیان صورت گرفته است و این نظامیان بودند که با یک دید جهانی و ملی، اقشار دیگر حاکمیت را اقناع کردند تا کشورشان در مسیر پیشرفت و توسعه حرکت کند.
وی ادامه داد: برای مثال برخی از این نمونه های بین المللی شدن همچون فیسبوک و واتس اپ را با قیمت ٢١میلیارد و ٨٠٠میلیون دلار خریداری کرده اند. این اتفاق برای بسیاری معنی دار است. اینکه چه اتفاقی در دنیا می افتد. در صنعت آی تی کشورهایی که تخصصی کار می کنند چقدر متوجه الگوی توسعه یافتگی شان شده اند. آمریکا برای قرن ٢١ مهم ترین موضوع استراتژی ملی خودش را تسلط بر آی تی در سطح جهانی تعریف کرده است.
سریع القلم یادآور شد: حدود ٣٠ سال قبل آمریکایی ها می گفتند هدف شان محصور کردن کمونیسم بود. اما امروز مهمترین بعد استراتژی شان این است که در حوزه فناوری اطلاعات حرف اول را بزنند.
به گفته سریع القلم، سه ناشر مهم دنیا، کالینز، سایمن شوستر و رندوم هاوس در سال ٢٠١٣، ٥,٥میلیارد دلار کتاب فروختند و تمام ناشران در آمریکا در سال ٢٠١٣، ٨.٧ میلیارد دلار فقط ای بوک فروختند. هم اکنون ٢٠ درصد مردم آمریکا کتاب را روی کیندل می خوانند و این رابطه بین آی تی و دانش در کشورهای صنعتی را نشان می دهد. همچنین درخصوص مسئله جهانی شدن و شایسته سالاری می بینیم که شرکتی به نام اوکولوس وی آر که سازنده هت ست به شمار می رود در سال ٢٠١٣، دو میلیارد دلار درآمد خالص داشته است. در صورتی که کل این شرکت ٧٥ کارمند دارد و این نشان دهنده آن است که ورود در صحنه جهانی و تخصصی کار کردن چه تاثیری در پرسنل و نحوه انجام کار می گذارد.
وی درباره کشور عربستان نیز گفت: در دانشگاه های عربستان به دانشجویان کد می دهند. دانشگاه به دانشجو و استاد کدی از شرکت آمازون دات کام می دهد و دانشجو کتاب ها را خریداری می کند. با واردکردن کد کتاب های موردنیاز در عرض سه، چهار روز به دستش می رسد و مبلغ آن به حساب دانشگاه می رود و از آنجا کم می شود. این، نحوه کار علمی در دانشگاه های امروز است.
سریع القلم افزود: قرار بود در پروژه های بزرگ نفتی ١,١ تریلیون دلار سرمایه گذاری شود و با اتفاقات چند ماه گذشته به سبب کاهش قیمت نفت بعضی از این پروژه ها به تعویق افتاده است. کشور اندونزی متشکل از ١٣هزار و ٤٤٦ جزیره است که شش هزار جزیره آن مسکونی است. این کشور ٢٥٤ میلیون نفر جمعیت دارد و در سال ٢٠٠٠، ٢٤ درصد جمعیت آن زیر خط فقر بوده اند و در یک دهه توانسته است این میزان را به ١٢ درصد برساند که این امر حاصل برنامه ریزی در سطح حاکمیت و بعد تخصصی شدن تولید و ارتباطات گسترده بین المللی اندونزی به ویژه در یک دهه گذشته است.
** ضرورت حضور در صحنه های جهانی
وی نرخ رشد اقتصادی در سطح جهانی را ٣,٨ درصد، چین 6.8 ، آمریکا 2.1 ، انگلستان 3.2 و اروپا و ژاپن را یک درصد عنوان کرد و گفت: اما باوجود بحرانی که در سطح جهانی وجود دارد چنانچه کشوری در صحنه جهانی فعالیت کند می تواند راهبرد خود را بیابد و ببیند چگونه می تواند بهره برداری کند.
** اجلاس داووس
وی با یادآوری از شرکت در اجلاس داووس گفت: در کارگاهی که در رابطه با جمعیت آینده جهان در داووس شرکت کرده بودم، با سه پروژه مختلف که انجام دادند به یک جمع بندی جالب رسیدند. اینکه آخر قرن ٢١ یعنی سال ٢١٠٠میلادی ٨٠ درصد جمعیت جهان در آسیا و آفریقا خواهند بود و ١٠ درصد در بقیه جهان. در نظر بگیرید اگر کشوری به فکر ٤٠ سال آینده خودش باشد چقدر می تواند وارد بازارهای آسیا و آفریقا شود.
وی ادامه داد: تلقی امروز ما از آفریقا بسیار نادرست است. آفریقا یک میلیارد و ٣٠ میلیون نفر جمعیت دارد و سال ٢٠٥٠ جمعیتش به دو میلیارد نفر خواهد رسید. در ٢٠ سال آینده ٥٠٠ میلیون نفر به طبقه متوسط آمریکا اضافه خواهد شد در حالی که طبقه متوسط اروپا و شمال آمریکا روبه کاهش است. جمعیت روسیه در ٢٠ سال آینده ٤٠ میلیون نفر کم می شود و همه اینها نشان می دهد کشورها چگونه می توانند با یک نگاه جغرافیایی و ژئوپلتیک برای تولید ثروت و ایجاد فرصت برای کارآفرینان خودشان تلاش و برنامه ریزی کنند و به فکر آینده باشند.
وی گفت: همچنین در یکی از طرح هایی که دیدم متوجه شدم یک درصد مردم آمریکا ٤٦ درصد و یک درصد مردم انگلستان ٢٨ درصد مالیات پرداخت می کنند. پیامدهای برنامه ریزی و تقسیم فرصت های داخلی در حوزه سیاست از این طریق قابل بررسی است.به طور مثال چرا در آمریکا جمهوری خواهان با طبقه خاصی ارتباطات قوی و ارگانیک دارند و یک درصد این جامعه نصف مالیات فدرال را می دهد و در حوزه سیاست گذاری و برنامه ریزی اقتصاد ملی سهم می خواهد.
** محدودیت اولویت ها
سریع القلم با این پرسش که آیا کانونی ترین اولویت و هدف کشور ما توسعه است، ادامه داد: یک کشور طبعا نمی تواند ده ها اولویت داشته باشد. ذهن ایرانی پر از پرش است و ذهن متمرکز بسیار کم است. در کشور ما یک نفر ١٥ حکم دارد و ١٥ جا کار می کند و این ذهن ١٥ جای مختلف پخش است. آیا می توان از این ذهن انتظار کارآمدی داشت؟
** قدرت در داخل حضور موثرتر در خارج
وی تاکید کرد: ما میان قدرت یابی داخلی و قدرت سیاست خارجی هنوز تصمیم جدی نگرفته ایم. کشوری می تواند در صحنه سیاست خارجی قدرت خودش را تداوم دهد که در صحنه داخلی به طور دائمی قدرت تولید کند. اگر در حوزه عرفان به این موضوع نگاه کنید، کسانی با بحران های بیرونی در زندگی خودشان راحت تر برخورد می کنند که در درون قوی تر بوده و به آن پرداخته باشند. اگر بخواهیم در بیرون از مرزهایمان قدرت خود را حفظ کنیم که شایسته مساحت و تاریخ و اندیشه و ادبیات و منابع طبیعی و... ماست مستلزم استراتژی درون کشور است که دائما قدرت تولید کند.
** مخالفت با ایران یک کانون دارد
وی افزود: اگر راهبردهایی که مخالفان ایران دارند را مطالعه کنید در می یابید این مخالفت با ایران یک کانون دارد و آن اینکه تا می توانیم باید ایران را ضعیف نگه داریم و این ضعیف بودن را تداوم ببخشیم. تمام تاکتیک ها و راهبردها برای این هدفی است که در علم روابط بین الملل به آن تطویل یا به درازا انجامیدن کاری گفته می شود. خیلی ها دنبال این هستند که ایران بماند اما ضعیف و در حد بقا ادامه دهد. می گویند اگر قرار باشد توافق کنیم و ایران به ٣,٥ میلیون بشکه در روز برگردد و پتروشیمی و صنعت و تجارت خارجی اش فعال شود این کشور شروع به قدرتمند شدن در صحنه ملی و منطقه ای می کند و بهتر است ضعیف نگه داشته شود. یک اجماع در بخش هایی از دنیا وجود دارد که ایران ضعیف بماند.
وی گفت: آیا هدف و اولویت اول کشور ما توسعه است؟ به نظر می رسد جواب این سؤال منفی است. ما چندین هدف به صورت موازی با هم داریم که در حال حرکت هستند.
وی با اشاره به اینکه آیا می پذیریم مدیریت کشور ما به شدت بخشی است و یا آیا می پذیریم تعریف میانگین ما از نظام بین الملل با مقتضیات توسعه یافتگی در تضاد است؟،گفت: همانگونه که در ابتدا عنوان شد این بحث ها جهان شمول و ریاضی است و حالت فرمولی یافته است.
وی ادامه داد: این موضوع را با علم پزشکی مقایسه می کنیم. یک نفر نمی تواند بگوید در روز چهار بسته سیگار می کشم و می توانم سلامتی ام را هم حفظ کنم. سلامتی اصولی دارد که باید به آن عمل شود. فرق نمی کند یک نفر آسیایی، آفریقایی یا اروپایی است، با کدام مذهب و ایدئولوژی است. در دنیا کشوری نداریم که پیشرفت کرده اما با نظام بین الملل در تضاد باشد. به عنوان مثال تناقضات چینی ها با جهان حدود ١٥ است و ٨٥ درصد بهره برداری اقتصادی می کنند. اگر روسیه را در نظر بگیرید ٤٥ درصد تناقضات سیاسی با جهان دارند و ٥٥ درصد بهره برداری اقتصادی می کنند. این دو با هم ارتباط مستقیمی دارند.
** در انبوه تناقضات نمی توان انتظار توسعه داشت
وی افزود: اگر جواب مثبت است وضعیت فعلی ما طبیعی است چون در انبوه تناقضات نمی توان به انتظار کارآمدی و توسعه نشست. اتاق فکر متمرکز طراحی اولویت های کشور کجاست؟ مطالعه کنید ببینید در کدام کشور دنیا ٨٠٠ سایت خبری وجود دارد و بعد حدود ٦٠، ٧٠ درصد اخبار مشترک دارند و به لحاظ فکری و فلسفی با هم درگیرند. اصلاً لزومی ندارد کسی به ایران بیاید. اگر یک عده اینها را از خارج مانیتور کنند می توانند بفهمند حوزه سیاست و اندیشه در ایران چه وضعی دارد.
** در کدام بخش اجماع می کنیم؟
سریع القلم گفت: ما در کجا اجماع سازی می کنیم؟ کجا کارهایمان را متمرکز می کنیم؟ چرا کره جنوبی ٦٠ سال قبل تصمیم گرفت فقط در چند صنعت رشد بخشی کند و از این طریق انباشت سرمایه خود را به دست آورد که الان سهم بازار اتومبیل های کره ای و ژاپنی در آمریکا بالای ٥٠ درصد است. آمریکایی ها مجبور شده اند به ژاپنی ها بگویند که شما خودروهایتان را در آمریکا تولید کنید که کارگر آمریکایی بیکار نشود. ما این تمرکزها را نداریم. البته بخشی هم به ادبیات ما برمی گردد.
وی گفت: این سؤال را مطرح می کنم در مدارهایی که زندگی می کنید، مدار دوستی، مدار همکاران و کسانی که کار اجرائی می کنند چند نفر آدم دقیق می شناسید؟ چند نفر می شناسید که وقتی به شما می گویند پنج، واقعاً ٤:٥٩ دقیقه می آیند؟ یا وقتی یک نکته را متوجه نمی شوند سه سؤال می پرسند تا دقیق متوجه شوند؟ به نظر می رسد در این کشور ابهام، یک فضیلت است و به همین علت نمی توان کار دقیق فکری انجام داد. گاهی که به صحبتی گوش می کنید با خودتان می گویید احتمالا منظورش این است و منظورش فلانی است.
وی اظهار داشت: در کمتر کشوری می بینید که مسئولانش در سخنرانی ها با هم صحبت کنند. تا به حال دیده اید اوباما می خواهد نکته ای به کری بگوید در سخنرانی عنوان کند تا متوجه شود؟ حتی در کره هم این طور نیست چون افراد اتاق های متمرکز فکر را دارند یعنی کشور جهت گیری اش مشخص است کجا قرار است برود. اجماع و بحث های دقیقی با هم انجام می دهند و بعد حوزه سیاست گذاری و جزئی شدن و عملیاتی شدن وارد می شوند.
** با مکاتب متعدد فکری نمی توان کشور را اداره کرد
وی تاکید کرد: نمی توانیم بگوییم در حکمرانی پنج مکتب فکری داریم یا به تعداد افراد مکتب فکری داریم. این گونه نمی شود کشور را مدیریت کرد.بالاخره افراد باید دیدگاه هایشان را به هم نزدیک کنند. نمی توان در حوزه های حکمرانی ٣٠ تعریف از رشد و توسعه داشته باشیم. هر کسی کار خودش را می کند و اثرات منفی هم دیده می شود. علت سینوسی بودن تاریخ ایران این است که در مفاهیم، دقیق نشده ایم و به اجماع نرسیده ایم و به اجماع، پایبند نبوده ایم. مکاتب مختلف فلسفی و فکری، در دانشگاه خیلی مفید هستند ولی نه در حکمرانی.
به گفته این متفکر اجتماعی، اگر هدف توسعه و کارآمدی است تمام نهادها و جریان ها و دستگاه ها الزاما باید به مشترکاتی در اولویت بندی و جهت گیری ها دست یابند. به عنوان مثال اقدامات صورت گرفته در کشوری همچون مکزیک را در ٢٠ سال گذشته مطالعه کنید. ٧٥ درصد صادرات این کشور امروزه کالا و خدمات است، در حالی که ٢٠ سال قبل نفت بود و امروزه توانسته اند با ورود در نفت و رقابتی کردن اقتصادشان و همکاری های بین المللی به یک کشور تخصصی تبدیل شوند.
وی اضافه کرد: به عنوان مثال کشورهای عربستان، قطر، امارات، کویت و جمهوری آذربایجان باثبات و ثروتمند هستند و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس دو تریلیون و ٦٠٠ میلیارد دلار از ذخایر ارزی شان خارج از منطقه برایشان کار می کند. سود این کشورها سالانه حدود ٣٠٠ میلیارد دلار است. پیش بینی من این است که کیفیت زندگی در حوزه خلیج فارس تقریباً برای ١٥٠ سال آینده تداوم خواهد داشت و این موضوع را در کنار استراتژی ای که می خواهد ایران را ضعیف نگه دارد قرار دهید.
سریع القلم ادامه داد: اگر این شکاف میان ما و کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس اتفاق بیفتد در ١٠ تا ١٥ سال آینده چه معنایی خواهد داشت؟ کشورهای باثبات و در حال شکوفایی نظیر ترکیه، بی ثبات با چالش های جدی همچون افغانستان، عراق، سوریه، مناطق فلسطینی و پاکستان و کشورهایی که به شدت در حاشیه حرکت می کنند اردن، مصر و لبنان هستند.
وی یادآور شد: نخستین چالش فلسفی و فکری در توسعه ایران، این است که ما تعاریف مشترک از نظام بین الملل نداریم. ما ١٧٠ سال است بحث می کنیم غرب چیست؟ قرار است با غرب چه کنیم و این هنوز ادامه دارد.
به گفته سریع القلم، حرکت از مدیریت های فردی به مدیریت های ساختاری اولویت سیستم نیست، حرکت از ابهت فرد به مهارت های فرد، اجازه بروز و ظهور استعدادهای شهروندان، نیازمند کار جدی فرهنگی است و کوتاهترین راه برای تحقق این امر، کار بین المللی است.
** دایره مدیریت باید تخصصی شود
وی تاکید کرد: می توان ١٠ سال کار کرد اما با فعالیت های بین المللی به طور حتم این سرعت افزایش می یابد. بسیار خوب است که در کشور ما دایره مدیریت یک دایره تخصصی شود، در هر کشوری ممکن است مدارهای اول تا چهارم افراد خاصی باشند اما لازم است که بعد از آن اقشار متفاوت جامعه هم بتوانند در سطوح مدیریتی حضور داشته باشند. سپس سیاست خارجی می تواند به مباحث توسعه کمک کند، سیاست خارجی باید در ریل الزامات رشد و توسعه اقتصادی قرار بگیرد.
وی افزود: کشورهای دیگر از رشد و پیشرفت ایران هراسی نداشته باشند، محیط بین المللی فرصتی برای یادگیری و اثرگذاری و اثرپذیری است.
وی در پایان گفت: اصول نهایی نظریه ای برای توسعه ایران این است که حاکمیت باید در مقام میانجی جریانات قرار بگیرد. این اتفاق در قرن بیستم در کشور آلمان افتاد. همچنین در کره جنوبی این اتفاق رخ داد و بتدریج در چین نیز اهمیت می یابد. یعنی حاکمیت کشور را می بیند و بعد زیرمجموعه حاکمیت، جریان هایی هستند که منافع مختلف دارند و حاکمیت میان اینها توازن ایجاد می کند و سعی می کند مصالح ملی را حفظ کند. حاکمیت علاقمند به کشور و آینده کشور اختلاف تا زمانی که از حوزه فلسفی به حوزه سیاست گذاری منتقل نشود یک کشور نمی تواند ثبات بیابد.
اقتصام(2)9123 **1558
06/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها