واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
برص؛ علل و راهحل گفتگو با دکتر فريده مهتيپور* بين 2 تا 5/4 ميليون سال قبل انسانها از جنگلهاي باراني به سوي ساوانهاي شرق آفريقا حرکت کردند. در اين نواحي آنان نه تنها بايد با شدت تابش نور خورشيد کنار ميآمدند، بلکه بايد شديدتر کار ميکردند تا به اندازه کافي غذا به دست آورند. از اين رو، آنان بايد به نحوي مشکل خنک نگهداشتن بدن را حل ميکردند. دو محقق از دانشگاه ليورپول انگلستان به نامهاي پيتر هيلر و جان موريس نشان دادند که اين مشکل با افزايش تعداد غدههاي عرق روي سطح پوست و در نتيجه کاهش ميزان موهاي پوشاننده پوست، حل شده است. به عبارت ديگر طي تکاملي غدههاي عرق جاي فوليکولهاي مو را گرفتند. اما با کاهش ميزان موهاي پوست، انسان با مشکل ديگري رو به رو شد. پوست بيمو به نور خورشيد، به خصوص پرتوهاي فرابنفش حساستر است. وقتي انسان به طور تقريبي بيمو شد توان توليد ملانين را به دست آورد. ملانين مهمترين تعيين کننده رنگ پوست و در عين حال ضد آفتاب طبيعت است. در اين خصوص گفتگويي با خانم دکتر فريده مهتيپور متخصص پوست و مو انجام دادهايم که ميخوانيد. رنگ پوست چگونه ايجاد ميشود و علت تفاوتهاي نژادي درباره رنگ پوست چيست؟ رنگ پوست حاصل فعاليت سلولهاي رنگدانهساز پوست است که به آنها ملانوسيت ميگوييم. اين سلولها در حدود پنج درصد سلولهاي پوست و نيز پياز مو را تشکيل ميدهند. باوجود تعداد کم اين سلولها، فعاليت و توليدات آنها عامل ايجاد رنگ پوست و مو محسوب ميشود. تعداد ملانوسيتها در نژادهاي متعدد انساني تفاوت قابلتوجهي ندارد ولي نوع و مقدار رنگدانهاي که اين سلولها توليد ميکنند، بسيار متفاوت است و همين موضوع عامل تفاوتهاي نژادي ميان انسانها محسوب ميشود. علاوه بر اين سلولهاي رنگدانهساز اين ظرفيت را دارند که در پاسخ به محرکهاي محيطي، فيزيولوژيک و پاتولوژيک توليدات خود را کم و زياد کنند. يکي از بارزترين اين حالات را در مواجهه با نور خورشيد مشاهده ميکنيم که موجب افزايش فعاليت سلولها و افزايش توليدات آنها ميشود. بيماريهايي که در نتيجه اختلالات رنگدانهاي پوست ايجاد ميشود، چه بيماريهايي هستند؟ يکي از شناخته شدهترين بيماريهاي رنگدانهاي پوست بيماري ويتيليگو يا برص است. پيسي بيماري است که به علت از دست دادن رنگدانه پوست و تا حدودي سلولهاي رنگدانهساز پوست و غشاهاي مخاطي ايجاد ميشود. اين بيماري بهطور معمول بين 20 تا 40 سالگي خود را نشان ميدهد ولي ممکن است در يک کودک يا يک فرد مسن هم ديده شود. متاسفانه شيوه پيشروي بيماري بسيار متغير است. ضايعه اوليه به شکل لکهاي سفيد رنگ با حاشيه مشخصي است که اين حاشيه در افراد با پوست تيره يا برنزه خيلي مشخصتر است. گاهي در حاشيه ضايعه ممکن است نواحي تيرهتري مشاهده شود و يا ممکن است حاشيه ضايعه کمي قرمز رنگ و ملتهب به نظر برسد. بهطور معمول اين بيماري چه جاهايي از بدن را درگير ميکند و به چه صورت؟ شايعترين محلهاي درگيري عبارت است از صورت، روي مفاصل و دست و پاها، ولي در واقع هر قسمتي از بدن و حتي مخاطها هم ممکن است درگير شوند. گاهي پيشروي بيماري سريع است ولي گاهي هم سالها طول ميکشد تا ضايعات جديدتر تشکيل شود. علاوه بر اين سايز و تعداد ضايعات هم بسيار متغير است و اين قابل پشبيني نيست که در هر فرد، بيماري چه رفتاري نشان خواهد داد. بهطوري که گاهي پسرفت کامل بيماري ديده شده و گاهي هم بيماري تا سفيد شدن کامل پوست تمام بدن، از فعاليت باز نميايستد. بنابراين انتظار داريم که در طي بيماري، اشکال و طرحهاي متنوعي از درگيري را داشته باشيم. درباره روشهاي درماني اين بيماري توضيح دهيد. از نظر درماني بايد گفت کنار آمدن با اين مشکل و نيز درمان اين بيماري هر دو سخت، هزينهبر و طولاني است. در مراحل اوليه بهترين درمان کورتن موضعي و ماليدني است که در قالب فرمولهاي خاصي با تجويز پزشک استفاده شده و بهطور معمول به صورت يک بار در روز براي چند ماه توصيه ميشود. استفاده از کورتن قوي و يا به ميزان چند بار در روز ممکن است با عوارضي همراه باشد. با همين قدم اوليه در طي سه ماه، بسياري از بيماران برگشت قابل توجهي را ذکر ميکنند ولي با اين حال بيمار بايد جهت معاينات بعدي مراجعه کند تا پزشک جهت قطع يا ادامه درمان و يا تعويض دارو اقدام نمايد. قدم بعدي درمان، عبارت است از نور درماني که به دو روش موضعي و بدني بسته به نياز بيمار انجام ميشود. اين روش نيز طولاني مدت بوده و در صورت مراعات نکردن مسايل حفاظتي ممکن است عارضهدار شود. بنابراين بايد در بيماري استفاده شود که ظرفيت و آمادگي و زمان کافي در اختيار داشته باشد، به ويژه اينکه استفاده دقيق از ضدآفتاب و عينک محافظ براي بيمار بسيار مهم است.
قبل از درمان پس از 18 جلسه درمان پس از 48 جلسه درمان
پس از 5 جلسه درمان پس از 29 جلسه درمان پس از 6 ماه درمان روش ديگر، استفاده از ليزر است که اين روش نيز بسته به نياز بيمار در جلسات متعدد قابل انجام است. در اين روش نيز با وجود پاسخدهي خوب در برخي بيماران، نتايج درماني در همه موارد رضايتبخش نميباشد. در ضمن در بيماراني که بيش از 50 درصد سطح پوست درگير اين بيماري است ميتوان از کرمهاي بيرنگکننده خاصي استفاده کرد که بهطور دايمي رنگدانه قسمتهاي باقيمانده را از بين ببرد و بيمار از حالت دورنگي پوست خود خلاصي يابد. امروزه استفاده از داروهاي جديد تنظيمکننده دستگاه ايمني هم در درمان بيماري رايج شده است. علاوه بر اين در بيماراني که در نواحي کوچکي از بدنشان پيسي دارند که ثابت باقي مانده و پيشروي نميکند و سير بيماري نيز متوقف شده است، ميتوان از روشهاي جراحي مخصوص استفاده کرد تا منبع رنگدانه کافي در اختيار ناحيه درگير پوست قرار داده شود. پي نوشت : *متخصص پوست و مو منبع:www.salamat.com /ع
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 397]