محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846211216
تهران چقدر به آسمانخراش نیاز دارد؟
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
تهران چقدر به آسمانخراش نیاز دارد؟ کارگران مشغول کارند؛ آهسته و پیوسته، چشم‌هایشان خزیده زیر کلاه‌های ایمنی و چشم دوخته‌اند به کوهی از بتون و آهن و میلگرد در دره‌ای عمیق. نگاه‌مان نمی‌کنند، نگاه‌شان می‌کنیم و لنز دوربین را زوم می‌کنیم روی دره‌ای که آنها مثل مورچه‌های بی‌خواب کف آن در حرکتند. نگاه‌مان می‌کنند، سریع شست‌شان خبردار می‌شود که خبری است. کارگری سینه سپر می‌کند، می‌ایستد مقابل شکاف حفاظ‌های آهنی و دید لنز را می‌بندد؛ عکاسی ممنوع.
عقب می نشینیم، دست از پا درازتر و زل می زنیم به کارگری با لباس های یکدست سرمه ای که تن داغ آسفالت را با آبی پرزور خنک می کند به رسم همه پروژه های کوچک و بزرگ ساختمانی که مهمان آب شرب پایتخت اند. خورشید می تازد و روی آسفالت خیابان مهدیه سراب می اندازد. تکیه داده ایم به دیوار باغ سفارت روسیه به یکی از آخرین بازمانده های باغ های منطقه شمیران، به باغی که سندش به نام همسایه شمالی ایران است و تجاوزبه حریمش به معنی اعلام تخاصم؛ برج های دوقلوی الهیه و برج سهند، اما دیدی بی نقص به این باغ دارند. دره ای که دیواره هایش با بتن خاکستری شده زیرپای این دو برج است، گودی پایدار شده به روش انکرهای تزریقی پیش تنیده با دیواره ای از نوع شاتکریت که به جز برای اهل فن، بلغوری است به گوش مردم عادی. مردم محل اما یک چیز را خوب می دانند آن این که ساختمان 46 طبقه ای که روی این فونداسیون بنا خواهد شد، آخرین ته مانده های آرامش در محله الهیه را محو خواهد کرد. مردم از گره ترافیکی می گویند قدم می گیریم، از این سر آسفالت به آن سرش، پشت به باغ سفارت روسیه، می شود 13 قدم حدودا نیم متری یعنی 5/6 متر. این عرض خیابان مهدیه است از این جدول به جدول روبه رو و شاید کمی عریض تر در بالا و پایین خیابان. شورای شهر بعد از این که اعتراضش به ساخت هتل فرشته پاسارگاد در خیابان مهدیه را علنی کرد دست روی هشت متری بودن این خیابان گذاشت و به قناس شدن منطقه اشاره کرد که حالا درد دل مردم محل نیز هست. مردی میانسال از همسایه های هتل، انگشت از زمین می کشد به سمت آسمان به جایی که سقف فرضی ساختمان هتل است، نقطه ای روی آسمان آبی کمرنگ، بعد انگشت می چرخاند در امتداد خیابان مهدیه و می گوید: « اینجا اسمش خیابونه ولی در اصل کوچس، می بینی که چه قدر باریکه، دو طرفه هم هست.» مردم محل می گویند عصرها مهدیه شلوغ می شود چون حجم ترافیک چهارراه بالایی پس می زند توی مهدیه و اگر هتل تکمیل شود این وضع تشدید می شود. مالک این پروژه، اما هیچ کدام از این حرف ها را قبول ندارد، نه هشت متری بودن خیابان را (به 14 متری بودن آن اعتقاد دارد) و نه خلق گره ترافیکی را؛ این موضع مالک پروژه تاکنون دو بار به رسانه های منتقد اعلام شده است. هتل فرشته پاسارگاد که این روزها پرونده ای باز در شورای شهر تهران دارد پروژه ای بزرگ در پایتخت است که حتی از بعضی جهات جزو اولین هاست؛ ارتفاعش 164 متر از سطح زمین، طبقاتش 46، 20 طبقه آن هتل، 9 طبقه اش پارکینگ، دو طبقه ورزشی، دو طبقه اداری، دو طبقه سالن همایش عمومی و اختصاصی، 4 طبقه رستوران ایرانی و بین المللی، به همراه شعب بانک ها و صرافی ها، آژانس های توریستی و حمل و نقل، آرایشگاه، فروشگاه صنایع دستی و خشکبار و سوغات، یک بسته مدرن که چند صد میلیارد تومان پایش ریخته خواهد شد. سازندگان هتل می خواهند با این ساخت و ساز منحصربه فرد مایه غرور ایران شوند و گردشگران خارجی را در هتلی مطابق استانداردهای بین المللی و حتی فراتر از آن به تحسین وادارند، ولی برای رسیدن به این هدف باید خیلی چیزها فدا شود، از آرامش مردم محل گرفته تا اصالت محله های قدیمی تهران و حتی توازن چشم انداز پایتخت و نیز آبستن حادثه کردن این نقطه از شهر. ایستاده ایم روی گسل، روی نقطه اوج دلهره ایستاده ایم روی یک بمب ساعتی که برای زمانی نامعلوم کوک شده و انفجارش را هرلحظه باید انتظار کشید. روی آسفالت خیابان های مهدیه، گلنار و گلپاد پاسفت می کنیم با علم به این که زیر پای ما، جایی که کمتر کسی ذهنش را متمرکز آن می کند یک گسل پهن شده. برج های خیابان فرشته و الهیه و حوالی اش یک به یک روی تپه ها قد کشیده اند و روی تن گسل معروف منطقه شمیران وزن انداخته اند. مردم محل از زلزله احتمالی تهران می ترسند، از این که این برج ها زیر تکان های زمین لرزه کمر خم کنند و مثل درختی که از پایه قطع می شود فرو بریزند، حتی «انکرهای تزریقی پیش تنیده همراه با دیواره شاتکریت» که در هتل فرشته به کار رفته و گفته شده سدی در برابر زلزله است، آرامشان نمی کند. هیچ جای تهران امن نیست، گسل ها همه جا هستند و به چهار ستون بدن تهران چنگ انداخته اند. داده های مرکز اطلاعات جغرافیایی شهر تهران حتی وضع را از این وخیم تر نشان می دهد، طبق این اطلاعات تهرانی ها گرفتار سه گسل اصلی اند؛ گسل شمالی، شرقی و ری. گسل شمالی از لشکرک و سوهانک شروع می شود و می رسد به فرحزاد و حصارک در غرب که در مسیرش مناطق نیاوران، تجریش، زعفرانیه، الهیه و فرمانیه را پوشش می دهد. ما ایستاده ایم کنار گودبرداری هتل فرشته و زیر پای برج های معروف الهیه، درست روی گسل شمالی که الهیه را هم قطع می کند، جایی که مردمش با این که از مادیات کم ندارند، اما می دانند زندگی پس از زلزله را نمی توانند با هیچ ثروتی تضمین کنند.با وجود این وحشت، اما در مناطق شمالی تهران برج ها مثل نتُی غلط از زمین می رویند و صدها خانواده جدید را درخود جای می دهند که هر کدامشان وحشت زلزله دارند. آسمانخراش دخل است یا نیاز؟ تهران از آسمان شهر قشنگی نیست، یک پهنه خشک و خاکستری است با خانه های لانه زنبوری و خیلی شبیه به یک کاسه پر از سنگ ریزه، چند جای این کاسه هم ساختمان های بلند مثل نیزه سرپا ایستاده، مثل جزیره های دور از هم که آسمانخراش های شهر ماست. تب بلند مرتبه سازی در سال های اخیر همیشه در این شهر تند بوده و حتی در زمان هایی که این تب به عرق نشسته، در آن حال هم حرارتش نخوابیده. منتقدان این وضع می گویند مسئولان شهری مشغول شهر فروشی اند و چوب حراج به تهران زده اند، اتهامی که شهرداری نه امروز که هیچ گاه زیر بارش نرفته، ولی کارشناسانی مثل مهرداد مال عزیزی از صاحبنظران حوزه شهرسازی در گفت وگو با ما مایل به تکرار آن است. مال عزیزی معتقد است تهران دیگر به ساختمان های بلند نیاز ندارد براساس این قاعده که شهرسازی نوین تجویز می کند که باید از تراکم شهرها کاسته شود و مهاجرت معکوس (از شهر به روستا) اتفاق بیفتد، قاعده ای که مشوق انتقال فعالیت ها به خارج از شهر یا حوزه های باز است و طرفدار تشکیل باغ شهرهاست. شهرداری ها دوراندیش نیستند و در صدور مجوزهای ساخت و ساز به طرح های تفصیلی و طرح های آمایش سرزمین توجه نمی کنند به طوری که اگر در طرح های تفصیلی مثلا لکه های گردشگری ترسیم نشده باشد، شهرداری ها باز هم مجوز تاسیسات مربوطه را صادر می کنند؛ اینها گفته های این کارشناس شهرسازی است. او با این مقدمه، احداث ساختمان های بلندمرتبه ای مثل هتل فرشته بلندبالا (و ده ها نمونه دیگر شبیه به آن) را در خیابانی کم عرض محل اشکال می داند چون در محله ای پرتراکم بنا شده و فضای بازی در اطرافش نیست. او به هتل هایی که در چنین فضاهایی ساخته می شود، می گوید خوابگاه چون هتل در علم شهرسازی محل استراحت و رسیدن به آرامش است که این در بافت های متراکم شهری مقدور نیست. اما این که چرا شهرداری ها چنین می کنند و کمیسیون های ماده 5 مجوزهای ساختمان های غول پیکر و بی تناسب با محل ساخت را صادر می کنند و جزیره های نامنظم از ساختمان های مرتفع در شهرها می سازند، سوالی بود که پاسخش را در میان اعضای شورای شهر تهران جستجو می کردیم که البته به علت پاسخگو نبودن اعضای مرتبط با این بحث بی پاسخ ماند. اما این پرسش همچنان پابرجاست که چه می شود در تهرانی که از تراکم ساخت و ساز در حال خفگی است همچنان مجوز ساختمان های چند ده طبقه ای صادر می شود و بر گره کور ترافیک پایتخت، محیط زیست شکننده اش، چشم اندازهای نابودش و و خطر زلزله که بیخ گوشش ایستاده دامن زده می شود. باید با احتیاط هتل جدید ساخت ناصر گلدوست عضوهیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی باید قبول کنیم ایران هتل کم دارد، بخصوص هتل های لوکس و به روز، پس ما به ساخت هتل نیاز داریم وشهرهای توریستی ایران بیشتر از شهرهای دیگر به آن نیاز دارند، اما این را فراموش نکنیم که به علت کمبود گردشگر خارجی، هتل های ما اغلب ظرفیت اشغال کمی دارند؛ البته اگر از زمان های اوج سفر به کشورمان صرف نظر کنیم. با این حال اگر راه ورود گردشگران خارجی به کشورمان باز شود، هتل ها از این وضع خارج می شوند و شاهد رونق آنها خواهیم بود و چون چنین چشم اندازی نیز پیش بینی می شود، می توان ساخت هتل های جدید را با امید به وضع آینده پذیرفت. تهران نیز چون پایتخت است و فعالان اقتصادی و سیاسی و شخصی های سرشناس جهانی به آن رفت و آمد دارند، بی شک به هتل هایی مطابق با استانداردهای جهانی نیاز دارد، اما این که چنین هتل هایی در چه مناطقی از شهر ساخته شوند، مهم است و باید کارشناسان پاسخ دهند که آیا منطقه ای مسکونی جایی مناسب برای ساخت هتل است؟ این را نیز به یاد داشته باشیم که تهران با این که پایتخت است و نیازمند داشتن هتل های با کیفیت، اما بهترین هتل های تهران در ایده آل ترین شرایط با ظرفیت اشغال 50 تا 70 درصد کار می کنند که در ساخت هر هتل جدید باید به کمبود مسافر و تخت هایی که خالی خواهد ماند، توجه کرد. دستکاری آب و هوا هر سازه یا مانعی که به سدی برای عبور هوا تبدیل شود، بر آب و هوای منطقه ای که در آن واقع شده اثر می گذارد؛ به این صورت که جریان های طبیعی هوا را از حالت نرمال خارج می کند و به وضعی غیرطبیعی می رساند که یکی از نتایجش تشکیل بادهای گردابی در منطقه مورد نظر است. اینها را امیدوار شهری، کارشناس هواشناسی به جام جم می گوید، کارشناسی که ساختمان های 13 طبقه اکباتان در غرب تهران را مثال می زند و تشریح می کند که این ساختمان ها در بخشی از جریان طبیعی باد که از سمت غرب به شرق در جریان است، اختلال ایجاد کرده و جلوی ورود بخشی از بادهای غربی به تهران را گرفته است. او نتیجه می گیرد که هر چقدر ساختمان های شهر مرتفع تر باشند، به همان اندازه تاثیر بیشتری بر جریان هوا خواهند گذاشت. ساختمان های مهم روی گسل این فقط شخصی سازها و برج سازان نیستند که به گسل ها بی توجه اند. حالا می توان در پرمخاطره ترین محلات تهران و دقیقا روی گسل های اصلی و فرعی این شهر نام ساختمان های دولتی را نیز پیدا کرد که البته ظاهری پرطمطراق دارند. ساختمان مدرن اسناد ملی ایران، ایستاده روی گسل سیدخندان و در فاصله صد متری از گسل داودیه، ساختمان بانک مرکزی با فاصله ای 400 متری از گسل سیدخندان و 200 متری از گسل داودیه، ساختمان کتابخانه ملی ایران بنا شده روی طاقدیس های گسل داودیه و پل پارک وی، تنها پل معلق تهران، ساخته شده روی گسل محمودیه. مریم خباز گروه جامعه
شنبه 3 مرداد 1394 ساعت 01:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها