محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802529944
وقتی که نوک قلّه‌ی خیال می‌ایستیم!
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: یادداشت؛
وقتی که نوک قلّه‌ی خیال می‌ایستیم!
یک مرور ساده بر تفکر غالبی که برخی افراد به وادی هنر دارند.
حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان- عاطفه گودرزی؛ قصه از جایی آغاز می‌شود که زیادی خودمان را تحویل می‌گیریم. یک اعتماد به نفس کاذب که از سرابی کوه می‌سازد و ما را می‌برد به نوک قلّه‌ی پوچ و هم و خیال. یک وقت‌هایی می‌شود که توی سینما خودمان را می‌گذراریم جای نقش اول فیلم و می‌بینیم که چقدر بهتر از بازیگران می‌توانستیم ایفای نقش کنیم اگر فرصت داشتیم یا در یک گالری نقاشی با تماشای تابلوهایی که از پاشیدن رنگ روی بوم و یا چند خط خلق شده‌اند فکر می‌کنیم که هنرمند بودن هیچ کاری ندارد و ما اگر بودیم روزی هزار‌تا تابلو می‌کشیدیم.
بعضی وقت‌ها هم یک شاعر سبک سپید را به تمسخر می‌گیریم که چه؟! هنر کرده و چند کلمه و جمله را با فاصله و بی‌فاصله پشت سر‌هم چیده و حالا شده جناب شاعر!
نمی‌دانم این نگاه این روزها از کجا نشأت می‌گیرد؟ کجای کار لنگ می‌زند؟ چرا این دست افکار و باور‌ها اینقدر در اقشار مختلف ریشه دوانیده که هر‌جا و توی هر محفلی که می‌نشینی همیشه عده‌ای هستند که ادعای کار بلدیشان می‌شود و فقط نا‌آگاهانه انتقاد می‌کنند و گلایه دارند از حقوق بالای فلان مجری و دستمزد هنرمندی که هنرش را به پشیزی ارزش قائل نیستند.
البته باید پذیرفت که گاهی این انتقاد‌ها به جاست. در همه عرصه‌ها و از جمله وادی هنر هستند آدم‌هایی که مزد هنرشان را نه بلکه پول یک چهره مصنوعی و نام تصادفاً بلند‌آوازه‌شان را می‌خورند. آنهایی که فقط و فقط نام هنرمند را یدک می کشند.
اما جدای از این‌ها با نگاهی گذرا به تفکر غالب در برخی افراد و به ویژه جوانان می‌بینیم که از یک‌سو انگار خیلی خبری از شب بیداری، تلاش مجّدانه، مطالعه و پژوهش نیست و همه چیز محدود شده به یک نگاه سطحی و از سوی دیگر توجه به اساتید هنرمند، ریاضت چندین ساله‌شان،زمین خوردن‌های بسیار و سختی کشیدن‌هاشان کمتر دیده شده و حتی گاهی اصلاً دیده نمی‌شود.
همین است که در دوره‌ای فرشچیان‌ها و بهزاد‌ها رشد می‌کنند، یک نفر می‌شود نیما و انقلابی در شعر می‌آفریند یا نام علی حاتمی در سینما می درخشد و در دوره‌ای دیگر هیچ.
در عصر حاضر با وجود پیشرفت تکنولوژی و امکانات به روز، اساتید برجسته، پتانسیل بالا در نسل جوان کمتر از برجسته شدن نام یک هنرمند می‌شنویم، بد نیست گاهی کلاهمان را قاضی کنیم و ببینیم در پس همه‌ی نقد‌ها و گلایه‌ها، بی‌حوصلگی‌ها و غر‌زدن‌ها به شرایط اقتصادی، خودمان داریم چه می‌کنیم؟!
انتهای پیام/
اخبار مرتبط
هنر وارد می‌شود/ بفرمایید فراغت
فیگوراتیوهای آزاد در گالری نیاوران
نمایشگاه گروهی نقاشی با موضوع آزاد
رنگ‌ها هم خلوت می‌کنند
برگزاری نخستین آیین پاسداشت فــر و ادب تبـرستــان در کاخ نیاوران
160 هنرمند در سخت گيرترين صد اثر صد هنرمند
آثار هنری؛ در متن یا حاشیه؟
برای خوشنویسی باید ریاضت کشید
دوسالانه‌ها فرصتی برای هنرمندان جوان است
تذهیب کار، تصویرگر دنیای غیر ملموس است
۰۱ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۵:۳۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها