واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: احتمال به قدرت رسیدن رهبر مخالفان دولت چین در تایوان قوت گرفت پکن - ایرنا - شواهد و اخبار منتشر شده نشان از احتمال پیروزی «تسای اینگ ون» رهبر حزب «توسعه دمکراتیک» تایوان در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 این منطقه حکایت دارد.
«تسای» که بازنده انتخابات سال 2012 کشورش بود، در ماه مه (اردیبهشت 94) گذشته بار دیگر به عنوان رهبر این حزب انتخاب شد تا بر اساس گفته های خودش بتواند مردم را برای ساختن «تایوانی متفاوت» تشویق کند.
حضور «تسای» در انتخابات این جزیره 23 میلیون نفری در حالی صورتی می گیرد که او در جبهه مقدم استقلال طلبی تایوان قرار دارد و چین این رویه را نمی پسندد.
در صورتی که او بتواند در این انتخابات پیروز شود، صفحه تازه ای در تاریخ این جزیره نگاشته خواهد شد که بر اساس آن برای نخستین بار یک زن سکان قدرت را در تایوان بدست خواهد گرفت.
«تسای اینگ ون» و هواداران او که از حزب «توسعه دمکراتیک» هستند، مخالف سرسخت «اریک چو» رئیس حزب حاکم ملی تایوان (کومین تانگ) محسوب می شوند که هم اکنون قدرت را در این جزیره در اختیار دارند.
«تسای» مخالف سیاست های دولت چین و «چو» نزدیکی بیشتری با سیاست ها دولت پکن دارد.
«اریک چو» پیشتر اعلام کرده بود که قصد نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری 2016 را ندارد و به همین خاطر این حزب خانم «هسونگ هسیو چو» را به عنوان نامزد انتخابات معرفی کرد.
بسیاری از تحلیلگران می گویند که حتی اگر «تسای اینگ ون» موفق به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری تایوان نشود باز هم به عنوان یک زن، یکی از بالاترین جایگاه های سیاسی را در این جزیره در اختیار خواهد داشت.
با این حساب برای اولین بار در این جزیره احتمال می رود که یک زن قدرت را در آینده در تایوان در اختیار بگیرد.
«تسای اینگ ون»، اما از مهره هایی است که به شدت رفتار و عملکردی بر ضد چین دارد و چین بارها او را یک استقلال طلب توصیف کرده است که نمی تواند باعث بهبود مناسبات دو سوی تنگه تایوان شود.
روزنامه تایپه تایمز از قول «تسای» آورده است: در تایوان مساله جنسیت، زمانی بسیار جدی بود.
او گفت که در سال 2012 به همین دلیل در انتخابات ریاست جمهوری از «ما یینگ جئو» رئیس کنونی دولت تایوان شکست خورد اما اکنون شرایط فرق کرده است و خیلی ها امیدوارند یک زن رهبر آینده تایوان شود.
این نشریه می نویسد که در تایوان هم مانند بسیاری دیگر از نقاط دنیا میان زنان و مردان برابری نیست و درآمد زنان همواره 15 درصد کمتر از مردان بوده است.
نظرسنجی های اخیر نیز نشان می دهند که رهبر حزب حزب «توسعه دمکراتیک» (مترقی دموکراتیک) که تمایل چندانی نسبت به پکن و سیاست های چین ندارد، از رهبر حزب حاکم در انتخابات ریاست جمهوری 2016 قوی تر عمل خواهد کرد.
با این حال بیش از آنچه مساله جنسیت مطرح باشد مساله دیدگاه ها و مواضع کسانی است که قدرت را در این جزیره بدست می گیرند.
«تسای»، پیشتر در سخنانی در خصوص ابهام سیاستهایش در قبال دولت چین گفت که ضدیت او با دولت پکن همواره آشکار بوده و هرگز از مواضع قبلی خود عدول نخواهد کرد.
وی ضمن دادن وعده برای برقراری صلح و ثبات در تنگه تایوان، افزود: سیاستهای چین در این منطقه باید با سیاستهای تایوان همخوانی داشته باشد تا مورد مقبول مردم این کشور قرار گیرد.
اما در مقابل چین امیدوار است بر اساس نقشه راهی که ترسیم کرده تا سال 2050 میلادی نهایتا تایوان را به خود ملحق کند.
پکن منطقه تایوان را که در سال 1949 میلادی در پایان یک جنگ داخلی از این کشور جدا شد، بخشی از خاک خود می داند و استفاده از اقدام نظامی در صورت اعلام استقلال از سوی این منطقه را منتفی ندانسته است.
با این حال تنش بین چین و تایوان از زمان روی کارآمدن «ما یینگ جئو» رئیس جمهوری تایوان در سال 2008 میلادی کاهش یافته و زمینه ای برای تحکیم روابط تجاری و جهانگردی «پکن» و این منطقه پدید آمده است.
گفتنی است، تایوان عضوی از سازمان تجارت جهانی محسوب می شود. این منطقه با در اختیار داشتن بیست و ششمین اقتصاد بزرگ دنیا و فناوری صنعتی پیشرفته نقش مهمی را در اقتصاد جهانی بازی می کند.
تایوان همچنین از نظر شاخصهای مراقبت سلامت، آموزش همگانی و آزادی اقتصادی در رده های بالای دنیا قرار دارد.
آساق*231*1597
30/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]