واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: خطاي تلويزيون در «ارتباط با مخاطب»
نویسنده : سيدناصر نعمتي
يكي از نقاط ضعف صداوسيما كه مربوط به رويكردهاي بنيادين آن ميشود، وضعيت «ارتباط با مخاطب» است. ارتباط رسانه و مخاطب در عصر تنوع رسانهاي با پيچيدگيهاي خاصي روبهرو شده است.
ديگر زمان آن گذشته كه مخاطب براي فراغت خود مجبور باشد از ميان چند رسانه محدود، يكي را انتخاب كند. حالا صاحبان و برنامهريزان رسانهها براي تصاحب دقيقهها و ثانيههاي كوتاهي از زمان مخاطب با هم رقابت ميكنند و در مبارزه بر سر ثانيهها، پيروز ميدان جذب مخاطب ميشوند. نگاهي به اين رقابت نشان ميدهد، رسانههايي توانستهاند مخاطب را به خود وفادار سازند كه توجه بيشتري به علايق و نيازهاي او داشتهاند، در اين بين اگر پيامي را هم براي انتقال تدارك ديدهاند در پس رفع نياز و علايق مخاطب خود به او عرضه ميكنند.
امروز پس از يك ماه كار رسانه ملي در ماه رمضان بايد ديد صداوسيما كه مخاطب آن در يك ماه گذشته نياز يا علاقه بيشتري به برنامههاي معارفي داشته است چه راهبردي براي ايجاد وابستگي مخاطبان در پيش گرفته تا آنها را وفادار و قانع سازد؟ نكتهاي كه پيش از پرداختن به پاسخ اين سؤال بايد به آن توجه شود اين است كه صداوسيما امسال برنامه ديني تازهاي براي اين ماه تدارك نديده كه بخواهد آن را در طول سال ادامه دهد. تنها اتفاقي كه در ماه رمضان در رسانه ملي برجسته شد، تدارك ويژه برنامههاي مناسبتي است كه با پايان يافتن اين ماه عمر آنها به اتمام رسيد. در چنين شرايطي رسانه ملي از بستر زماني رمضان بهره درستي براي برقراري ارتباط مستمر با مخاطب نميبرد.
برخي برنامههاي ديني كه نگاه ژرف و محبوبي از جلوههاي اجتماعي دين ارائه ميكنند و با اقبال مخاطب روبهرو بودهاند همچون «آينه خانه» در ماه رمضان تعطيل ميشوند و برخي برنامههاي ديگر مانند «اين شبها» در ماه رمضان به طور نامنظم پخش ميشوند؛ اين رفتار صدا وسيما نشان ميدهد كه تلويزيون، نگاه دقيقي به عنصر وفاداري مخاطب به برنامههاي معارفياش ندارد.
واقعاً نميتوان اين تلقي را داشت كه احتمالاً مخاطب دوباره اين برنامهها را پس از ماه رمضان دنبال يا زمان پخش نامنظم آنها را به دليل علاقهاش جستوجو و پيگيري كند، اين تلقي تنها ميتواند ناشي از اين تصور باشد كه تلويزيون در ميدان رقابت با ديگر رسانهها، يكهتاز، بىرقيب و تنهاست و مخاطب راهي جز انتخاب اين گزينه ندارد! حال اينكه ميتوان كيفيت ارتباط مخاطب با رسانه ملي را حتي با برخي شبكههاي اجتماعي مقايسه كرد و نتايج جالبي درباره زمان اختصاص يافته، كيفيت ارتباط و اثرگذاري آن به دست آورد.
آنچه گفته شد، درباره برنامههاي معارفي صداوسيما بود وگرنه درباره ديگر حوزههاي كاري اين سازمان كه با رقباي حرفهايتري روبهروست، جاى بررسى جداگانهاي وجود دارد كه روشن شود رسانه ملي چه مىكند!
نكته دوم در زمينه ارتباط رسانه ملي و مخاطب آن، نبود توجه كافي به نيازها و علايق تازه و بهروزشده مخاطبان است. هنوز بسياري از برنامههاي رسانه ملي به روشهاي گذشته محتوا را به مخاطب عرضه ميكنند و زحمتي براي بهروزرساني به خود نميدهند. دكورهاي جديد و بعضاً جذاب نميتواند جاي خالي محتواي درست و جذاب را پر كند. اكتفا به آنچه مخاطب را در گذشته خشنود ميكرده جلوي توليد برنامههاي جذاب براي مخاطبان برنامههاي ديني را گرفته است.
با اين همه شايد بتوان گفت تجربه رسانه ملي براي توليد برنامههاي ديني در سالهاي پس از انقلاب با هيچ رسانه ديگري قابل مقايسه نيست، اما نبود راهبردهاي كارشناسي و نوين در زمينه ارتباط با مخاطب ميتواند اينگونه برنامهسازيها را در حوزه اقبال عمومي با مشكل روبهرو سازد. اتخاذ راهبردهاي اصولي، حرفهاى، سنجيده، بهروز، ميدانى و بى سانسور و مبرا از منافع اين و آن و خود، چه درباره برنامههاي كنوني و سابق و چه در بخش توليد برنامههاي جديد ميتواند مسير كار را روشن و مشخص سازد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ تير ۱۳۹۴ - ۲۰:۴۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]