واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مطالبه دانشجویی پس از برجام - علی رفیع زاده* مهم ترین چالش سیاست خارجی ایران در 13 سال اخیر، مناقشه هسته ای با قدرت های جهانی بوده که با توافق هسته ای در 23 تیرماه رو به پایان نهاد و تدبیر دولت و خاصه شخص محمدجواد ظریف، گرهی را که دائم در حال پیچیده شده بود، باز کرد.
این اتفاق آنقدر خوشایند است که می توان ماه ها و سال ها در مورد آن صحبت کرد و قلم زد؛ اما بهتر است که با گذر از نفس این اتفاق، نگاهی به تأثیر آن بر دیگر برنامه های دولت در دو سال اخیر انداخت.
دولت دکتر روحانی در ابتدای انتخابات ریاست جمهوری تنها با شعار رفع مناقشه هسته ای موفق به اخذ آرای اکثریت مردم نشد و آنچه که بیش از همه نیروهای تحول خواه، دانشگاهیان، دانشجویان و دیگر نخبگان جامعه را متقاعد به حمایت از دکتر روحانی کرد، فضای نامساعد سیاست داخلی و وعده های مهم وی برای تغییر آن بود.
رفع فضای امنیتی حاکم بر کشور، احیای حقوق شهروندی، گسترش فضای آزادی بیان، نجات فرهنگ از زیر تیغ تند سانسور و تنگ نظری از جمله برنامه ها و شعارهای روحانی در زمان انتخابات بود.
البته نمی توان گفت که قدم مثبتی در این موارد در طول دو سال گذشته برداشته نشده است؛ تغییر ادبیات فرهنگی دولت، تغییر نسبی فضای حاکم بر دانشگاه ها، مواردی از مصادیق عینی تلاش های دولت در زمینه تغییر فضای داخلی همچون گشایش مجدد خانه سینما و خانه احزاب، از جمله تلاش هایی است که دولت در این مدت انجام داده است؛ لکن سیاست داخلی در این دو سال همیشه در حاشیه بوده است.
اولویت دولت در دو سال اخیر همواره حل مشکل هسته ای و رفع تحریم ها بوده تا بتواند از قبل آن، مشکلات اقتصادی را هم بهبود ببخشد. انتقادات و حاشیه پردازی های سنگین مخالفان داخلی در زمینه مسأله هسته ای در این مدت سبب شد تا دولت پنجره دومی را به روی خود باز نکند و با حفظ نسبی فضای سیاست داخلی، تمرکز خود را بر سیاست خارجی خاصه معزل هسته ای بگذارد.
این اولویت تا حدی هم قابل قبول بوده و برای ملت قابل درک است؛ لکن آنچه که طرفداران دولت را راضی به پذیرش این اولویت و تمرکز از سوی دولت کرده، امید به دوران پس از حل این معضل است.
ناهماهنگی های موجود در رأس و بدنه وزارت کشور، برخی عقب نشینی ها در حوزه فرهنگ، مماشات با تندروها در برخی مسایل مربوط به حقوق زنان و مسایل چندی دیگر را نخبگان سیاسی و حامیان دولت با این امید، تحمل کردند که با رفع مسأله هسته ای، حل آنها در اولویت قرار گیرد.
اکنون که با کلید تدبیر دولت و تیم مذاکره کننده، قفل هسته ای باز شده، نوبت به پرداختن به این مسایل است. اگرچه نباید انتظار داشت که مخالفان دولت با این توافق، دست از حاشیه پردازی ها بردارند؛ اما باید به حمایت و رضایت دنیا و قاطبه مردم کشور از این توافق امید داشت.
تلاش ها و تخصص تیم مذاکره کننده، توافقی را به دنبال داشته است که هم رفع تحریم ها را به دنبال دارد و هم با نگاهی واقع بینانه حقوق هسته ای کشور را حفظ می کند؛ توافقی که امروز در جامعه جهانی تنها اسراییل و سعودی ها از آن ناراحتند.
باید این پیروزی دولت را قدر دانست و ارج نهاد تا دولت به پشتوانه این موفقیت بزرگ، هر چه زودتر روند تغییرات مثبت در سیاست داخلی را شتاب بخشد. دولت نباید بیش از این خود را درگیر حواشی و مخالفت های مربوط به معزل هسته ای کند، زمان زیادی از عمر دولت باقی نمانده و رمز موفقیت و مانایی دولت در حفظ حمایت نخبگان و جامعه دانشگاهی کشور از طریق بهبود سیاست داخلی است.
* دانشجوی دکتری حقوق و دبیر انجمن اسلامی دانشجویان پیشرو دانشگاه تربیت مدرس
29/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]