واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: "توافق هسته ای با ایران بدتر از تصور اولیه"
دیلی تگراف نوشت: با سرازیر شدن منابع مالی به ایران بازداشتن آن از هسته ای شدن بسیار دشوارتر و خطرناک تر خواهد بود. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، روزنامه دیلی تلگراف در اینترنت امروز در مطلبی به قلم چارلز کروثهامر نوشت: توافق هسته ای باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا با ایران بدتر از آن چیزی است که بتوان تصور کرد و صرفا یک حماقت است. روزی که ایران از درآمد مالی هنگفتی برخوردار شود بازداشتن آن از هسته ای شدن بسیار سخت تر خواهد بود.
من دو هفته قبل مقاله ای تحت این عنوان نوشتم که «توافق هسته ای ایران بدترین توافق در تاریخ آمریکاست». اکنون با انتشار مفاد توافق هسته ای ابعاد جدیدی از این اشتباه فاش شده است. چه کسی تصور می کرد ما در مذاکرات هسته ای از تحریم های مربوط به تسلیحات متعارف و موشکهای بالستیک صرف نظر کنیم؟
اوباما روز چهارشنبه در کنفرانس خبری در پاسخ به انتقادها از گنجانده نشدن مسئله چهار گروگان آمریکایی بازداشتی در ایران در توافق حاصل گفت که این یک مسئله مجزا است و در مذاکرات هسته ای نمی گنجد.
آیا تسلیحات متعارف یک مسئله مجزا نیست؟ در هر حال واژه متعارف به معنای غیر هسته ای است. چرا از تحریم ها در این زمینه صرف نظر می کنیم؟ چون ایران همراه با روسیه آن درخواست را در دقیقه آخر مطرح کرد با این محاسبه که اوباما و جان کری وزیر خارجه آنقدر اشتیاق به حصول توافق دارند که در این خصوص کوتاه می آیند. همینطور هم شد و آنها به خودشان دلگرمی داده اند که با به تاخیر انداختن لغو این تحریم ها به مدت پنج تا هشت سال به یک پیروزی دست یافتند.
اوباما روز چهارشنبه در کنفرانس خبری ادعا کرد درواقع این موضوع اهمیتی ندارد چون همیشه می توانیم محموله های تسلیحاتی ایران مثلا برای حزب الله را رهگیری کنیم.
اما باید تامل کرد. اوباما همواره تاکید داشته است که هدف از دنبال کردن مسیر دیپلماسی در قبال ایران اجتناب از توسل به زور است اما اکنون یک دستاورد دیپلماتیک قبلی - یعنی تحریم تسلیحاتی- با صحبت از رهگیری محموله ها ضایع شده است.
بعلاوه جدی ترین مسئله صادرات (تسلیحاتی) ایران نیست بلکه واردات - تسلیحات پیشرفته روسیه و چین- آن است که قابل هدفگیری نیست. ما نمی توانیم به محموله های روسی و چینی حمله کنیم.
تاثیر این تسلیم شدن صرفا به خطر افتادن متحدان مان در خاورمیانه تحت تحریم های ایران و عوامل آن نیست بلکه نیروی دریایی ما در خلیج فارس به خطر می افتد. تصور کنید چگونه دستیابی ایران به پیشرفته ترین موشکهای ضد کشتی تهدیدی برای کنترل ما بر خلیج (فارس) و تنگه هرمز خواهد بود که ما برای نیم قرن این آبراهها را برای تجارت بین الملل باز نگه داشته ایم.
نکته تکان دهنده مهم دیگر در توافق نهایی به تاکید ما بر بازرسی های «همه وقت و همه جا» مربوط می شود. طبق توافق نهایی، ایران این حق را دارد که مانع از دسترسی بازرسان بین المللی به هر مرکز هسته ای اعلام نشده ای شود.این خودداری سپس در کمیته ای که ایران عضو آن است، مورد داوری قرار می گیرد و سپس به چند نهاد دیگری ارجاع می شود که ایران در همه آنها عضویت دارد. حتی اگر درخواست بازرسان قالب شود، فرآیند تصویب آن می تواند بیست و چهار روز طول بکشد.
با این حساب فکر می کنید پس از بیست و چهار روز چه چیز در آن مرکز برای بازرسی باقی خواهد ماند؟کل فرآیند مضحک است.
اکنون اقدام متوجه کنگره است. چنین مباحثاتی خطیر قلمداد می شود اما اینطور نیست. کنگره تا ماه سپتامبر در مورد این توافق رای گیری نخواهد کرد. اما اوباما توافقنامه را ظرف چند روز به شورای امنیت سازمان ملل می برد و تصویب آن در آنجا منجر به لغو همه توافقنامه های قبلی سازمان ملل خواهد شد و فعالیتهای هسته ای ایران مجاز قلمداد می شود.
بنابراین اقدام کنگره نهایتا اهمیتی نخواهد داشت چون اساس حقوقی کل رژیم تحریم های بین المللی بر ضد ایران در شورای امنیت برچیده خواهد شد. ده سال تحریم های بین المللی که به زحمت وضع و اعمال شده بود، یک شبه بطور غیرقابل بازگشت محو خواهد شد.
حتی اگر کنگره توافق نهایی را رد کند، آیا فکر می کنید اروپایی ها، چینی ها یا روسها تحریم ها را مجددا برقرار خواهند کرد؟ نتیجه اینکه، آمریکا در انزوا قرار می گیرد و بقیه جهان وارد همکاریهای تجاری وسیع با ایران خواهد شد.
آیا کنگره باید تسلیم شود؟ خیر، کنگره باید برای تضعیف این توافق حداقل به لحاظ مشروعیت داخلی آن اقدام کند. رد آن عملا تاثیر چندانی نخواهد داشت اما برای جانشین رئیس جمهور روند بازنگری مشروع در یک توافق جامع که از چنین حمایت پایینی در هر دو مجلس کنگره برخوردار است، آسانتر خواهد شد. تا آن زمان ایران با درآمد سرشار، به عنوان یک بازیگر بین المللی عادی در یک موقعیت خوب مشروعیت یافته و (همانطور که زمانی اوباما گفت) به عنوان « یک قدرت منطقه ای بسیار موفق» به رسمیت شناخته شده است.
بازداشتن ایران از هسته ای شدن در آن مرحله قطعا دشوارتر و خطرناک تر خواهد بود.
کدامیک پیروزی اوباما است. وی گرفتار حماقت خود بوده است. او میراث خود را بر جای گذاشته است و ما باید با پیامدهای آن برای چندین دهه کنار بیاییم.
شنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۴ - ۱۵:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]