تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835146591
چگونه لس آنجلس به یک شهر جهان سومی تبدیل شد؟
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
چگونه لس آنجلس به یک شهر جهان سومی تبدیل شد؟
در سال 1991 کتابی از سوی دیوید ریف منتشر شد که در آن آمده بود بازدیدکنندگان شهر از اینکه «چیزی جز صورت های قهوه ای نمی بینند و در خیابان ها صدایی جز اسپانیولی نمی شنوند» متعجب می شوند.
هفته نامه تماشاگران امروز - ترجمه رومینا تیموری: یک نسل قبل از نگاه برخی از متفکران ساحل شرقی، این کلانشهر ساحل غربی (لس آنجلس) تبدیل شده بود به یک «شهر جهان سومی». در سال 1991 کتابی از سوی دیوید ریف منتشر شد که در آن آمده بود بازدیدکنندگان شهر از اینکه «چیزی جز صورت های قهوه ای نمی بینند و در خیابان ها صدایی جز اسپانیولی نمی شنوند» متعجب می شوند. با آمدن انبوه صورت قهوه ای های لاتین (مثل من و خانواده گواتمالا - آمریکایی ام) و جمع شدن آنها با چینی ها و کره ای ها، باید به آقای ریف حق بدهیم که اینجا را «پایتخت جهان سوم» نامیده است.
به عنوان بومی این شهر، همیشه از اینکه چنین برچسب هایی به من می زدند، ناراحت بودم اما در سال های اخیر و به دلایل مختلف به این باور رسیدم که یک کلانشهر «در حال توسعه» تعریف بهتر و مودبانه تری از لس آنجلس است؛ لغتی که اتفاقا در همین شهر متولد شده است.
مرکز این داستان در شرق لس آنجلس یا دیگر محله های لاتین نشین نیست یا حتی محله بنگلادشی ها. جهان سوم در تمام این شهر وجود دارد چون عدالتی در آن وجود ندارد. فاصله بین اغنیا و فقرا همواره در حال عمیق شدن است. هم به دلیل طرز تفکر موجود در این شهر و هم به دلیل اجتماعی. هزینه مسکن به صورت دراماتیکی در حال بالا رفتن است و خب این حتما بی خانمان هایی به بار می آورد. در دو سال گذشته تعداد افرادی که در چادرها و ماشین ها زندگی می کنند با 85 درصد رشد مواجه شده و در حال حاضر حدود 25 هزار بی خانمان در شهر وجود دارد.
در شمال شهر لس آنجلس و در محله کنار دامنه کوه، ارزش یک خانه دوخوابه تا رقم 750 هزار دلار یا بیشتر بالا رفته است. شما می توانید این خانه را بخرید و از منظره زیبای دره و درخت های چنار و البته کمپ بی خانمان ها لذت ببرید. شنیده ام که در شبکه های اجتماعی ساکنین این منطقه از مسئولان درخواست کرده اند که تهی دستان را از این ناحیه بیرون کنند.
کالیفرنیا هم بیشترین سوپرپولدارها را در خود جای داده (آنهایی که بیش از 30 میلیون دلار ثروت دارند) و هم رتبه فقیرترین ایالت در آمریکا را به خود اختصاص داده است با اینحال اخیرا تعداد ساکنین سوپرپولدار سن فرانسیسکو از همتایان لس آنجلس نشین شان بیشتر شده.
پاردوکس افزایش بی خانمان ها و البته بالا رذفتن رفاه در شهر باعث شده تا بالاخره لس آنجلسی ها درباره بی عدالتی موجود صحبت کنند اما نباید از یاد برد که فاصله اغنیا و فقرا برای 40 سال است که به وجود آمده.
بیل بویارسکی، دبیر شهر بازنشسته روزنامه لس آنجلس تایمز درباره حذف شدن چهره صنعتی لس آنجلس در دهه 70 می گوید: «ما تعداد بسیاری از شغل های کلاس متوسط را از دست دادیم.» در همان زمان شورش ایجاد شده توسط سیاستمداران بر علیه مالیات ها باعث شد تا هزینه های آموزشی هم از بین بروند. به قول آقای بویارسکی: «ما به این ماجرا که بچه ها بتوانند از والدین شان جلو بزنند پایان دادیم.»
لس آنجلس هنوز تعداد بیشتری از مردم طبقه متوسط را نسبت به سایر شهرهای در حال توسعه جهان در خود جای داده است اما رانت و بی عدالتی در تمام مکان های عمومی شهر موج می زند. پولدار و فقیر مدت هاست در بزرگراه ها در کنار یکدیگر زجر کشیده اند. پورشه و ماشین هایی مثل پیک آپ در کنار هم قفل شده بودند. حالا ما راه های پولی هم داریم. یعنی شما عملا می توانید با پرداخت هزینه از لاینی استفاده کنید که می توانید با سرعت بیشتری برانید. با این همه یک دهه پیش، مردی یک پناهگاه زیر پل یکی از خیابان های شهر لس آنجلس ساخت. پناهگاهی که از آن زمان تعداد زیادی از بی خانمان ها را در خود جای داده است.
اخیرا یک مرد سفید پوست 65 ساله که حاضر نشد نام خودش را بگوید و با اسم کابوی صدا زده می شود، به من گفت که قبلا در صنعت هوافضا کار می کرده است اما بعد از یک حادثه که باعث صدمه مغزی او شد از آن کار بیرون آمده. کابوی به بهبود خانه اش افتخار می کرد. دیوارهایی که به شکل خاضعانه تیکه دوزی شده اند.
کف زمین از چوب ارزان بود. او توانسته بود اعتماد همسایه هایش را جلب کند. آنها حتی یک بار مانع پلیس برای جمع آوری آقای کابوی شده بودند و ی استشهاد محلی به نفع او امضا کرده بودند. به نظر من تا زمانی که چنین همدردی در بین مردم لس آنجلس وجود دارد، حقیقتا نمی توانیم به آن بگوییم «شهر جهان سومی».
تاریخ انتشار: ۲۵ تير ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]
-
سبک زندگی
پربازدیدترینها