محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826357592
/بسته گزارشی روزانه فارس/ سؤال عجیب سعید حجاریان! / یک مطالبه مهم رهبری از تشکل‌های دانشجویی که بر زمین مانده است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: /بسته گزارشی روزانه فارس/
سؤال عجیب سعید حجاریان! / یک مطالبه مهم رهبری از تشکل‌های دانشجویی که بر زمین مانده است
12 سال حضور اصولگرایان در مجلس؛سبب مباهات یا دلیل خداحافظی؟! و یک مطالبه مهم رهبری از تشکل‌های دانشجویی که بر زمین مانده است از جمله مطالب امروز بسته گزارش تحلیلی فارس هستند.
بسته گزارش تحلیلی روزانه فارس به تحلیل و بررسی برخی اخبار و مطالب کمتر دیده شده در لابه‌لای رسانه‌های کشور می‌پردازد. در این بسته گزارشی _ تحلیلی علاوه بر خوانش اخبار؛ سوابق و برخی تحلیل‌های موجود پیرامون این مطالب نیز آورده شده است. *** سهم زیاد نهادهای ذیربط در یک کم‌کاری آشکار یک مطالبه مهم رهبری از تشکل‌های دانشجویی که بر زمین مانده است مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با دانشجویان به تشکل‌های دانشجویی توصیه کردند که بر روی مسائل منطقه‌ای و بین المللی کار کنند. معظم‌له در دیدار دو سال قبل خود با دانشجویان، یعنی در سال 92 هم در این رابطه از محیط‌های دانشجویی دعوت کرده بودند که «بیداری اسلامی» و فراز و نشیب‌های آن در کشورهای منطقه را مورد بررسی عمیق قرار دهد. قبل از آن و در سال 91 نیز پیرو سخنان دبیر کل وقت جامعه اسلامی دانشجویان در محضر مقام معظم رهبری و تأکید وی بر ایفای نقش جنبش دانشجویی در مسائل منطقه؛ رهبر معظم انقلاب، این سخنان را مورد تأیید قرار داده و فرمودند: «ارتباط با تشکل‌های دانشجوئی جهان اسلام هم کار لازمی است که یکی از دوستان در اینجا مطرح کردند؛ بنده هم تأیید می‌کنم. امروز در دنیای اسلام، در ذیل بیداری اسلامی، مجموعه‌های دانشجوئی - حالا چه جور تشکلی‌اند، شاید همه‌شان یکسان هم نباشد - مجموعه‌های فعالی هستند، قبلاً هم فعال بودند؛ بعضی‌هاشان در این حرکت‌ها نقش‌آفرینی اساسی کردند. به نظر من با اینها ارتباط داشته باشید. دستگاه‌های گوناگون کشور در این زمینه باید به شما کمک کنند؛ البته ما هم سفارش خواهیم کرد» * جنبش دانشجویی کشور در زمینه مسائل منطقه، جهان اسلام و مسائل بین‌المللی گام‌های درخوری را برنداشته است. بر اساس اخبار موجود، حتی پس از توصیه اشاره شده سال 91 رهبر فرزانه انقلاب مبنی بر لزوم ارتباط با تشکل‌های دانشجویی جهان اسلام و حتی پس از توصیه سال بعد ایشان پیرامون «بررسی عمیق مسئله بیداری اسلامی» توسط تشکل‌های دانشجویی؛ اما هیچ اقدام مبرّز و شاخصی در زمینه این مسئله ضروری انجام نشده است. نهادهای ذیربط در امر دیپلماسی، بیداری اسلامی و تشکل‌های دانشجویی نیز در این زمینه بی‌تقصیر نیستند زیرا پس از تقلّای چند تشکل دانشجویی در سال 91 برای تحقق تأکید مقام معظم رهبری پیرامون عملگری این تشکل‌ها در مسائل منطقه و جهان اسلام؛ اما باز هم نهادهای ذیربطی نظیر وزارت خارجه، وزارت علوم و چند نهاد مدخل در امر تشکل‌های دانشجویی کم‌کاری کردند و برنامه‌های این تشکل‌ها ابتر ماند و اجرایی نشد. لازم به ذکر است که یقیناً تأکید مهم رهبر انقلاب درباره ضرورت استکبارستیزی دانشجویان و آمادگی بیشتر آنها برای این مسئله نیز در یکی از اصلی‌ترین رویکردهای خود باید بعد منطقه‌ای و بین‌المللی داشته باشد که این راهبرد جز با ایجاد محمل فعالیت‌های بین‌المللی توسط تشکل‌های دانشجویی و با کمک نهادهای ذیربط ممکن نیست. *** جریان خاص و 14 سال حسرت «رأی اکثریت»! 12 سال حضور اصولگرایان در مجلس؛سبب مباهات یا دلیل خداحافظی؟! مصطفی کواکبیان، فعال اصلاح‌طلب و دبیر کل حزب مردمسالاری، شنبه شب گذشته در همایشی تحت عنوان حمایت از فرزندان شجاع ملت تا رسیدن به توافق خوب، طی سخنانی تنها راه پیشبرد کشور به سوی اصلاحات را تغییر و خانه تکانی در مجلس شورای اسلامی دانسته و گفته است: اصولگرایان بعد از 12 سال باید مجلس را ترک کنند و جای خود را به اصلاح‌طلبان بدهند! *جریان سیاسی خاص طی 14 سال گذشته نتوانسته است در هیچ انتخاباتی اعم از شورای شهر، مجلس شورای اسلامی، خبرگان و ریاست جمهوری؛ رأی اکثریت مردم را از آن خود کند. این مسئله که در عین تأکید همیشگی جریان سیاسی خاص بر اکثریت بودن آنها در جامعه ایران رخ داده؛ حاوی پیام‌های روشنی است که صد البته نباید در قبال آنها، رفتارهای فرافکنانه انجام داد و یا خود را به ندیدن زد. نکته آنجاست که به شرط تأکید همچنان بر مواضع اصولی، دوری از سیاست‌زدگی و خودباختگی در مقابل غرب و ادامه روند فعلی خدمتگذاری صادقانه به مردم و نظام و حساسیت نسبت به حقوق آنها؛ شاید اکثریت مردم بخواهند که اصولگرایان 100 سال دیگر و بیشتر هم در مجلس شورای اسلامی و سایر نهادها بمانند. این شبهه که از حضور اصولگرایان در یک نهاد تقنینی یا اجرایی 5 سال یا 12 سال یا 100 سال گذشته و حال آنها باید اقدام به ترک این نهادها کنند؛ به هیچ وجه سخنی اصولی و مدلل محسوب نمی‌شود و صاحب سخن باید نظر واقعی خود را پیرامون علت مخالفتش ابراز می‌کرد نه اینکه بحث سال و ماه را مورد اشاره قرار می‌داد! یادآور می‌شود، جریان سیاسی خاص توسط معاریف ستادی خود، صریحاً و به کرّات ابراز کرده است که امیدی به پیروزی اکثریتی در انتخابات مجلس دهم ندارد و حتی امیدوار به برد میانی هم نیست، بلکه صرفاً به چیزی به نام «برد حداقلی» (یا همان ادعای پیروزی در هر صورت!) می‌اندیشد. این موضع منطقی و درست به این دلیل اتخاذ شده است که چهره‌های مذکور می‌دانند به دلایل عمده‌ای از جمله ایفای نقش کثیری از چهره‌های جریان خاص در فتنه سال 88، قهر گتره‌ای جریان خاص از انتخابات مجلس نهم و رخدادهایی از همین دست، عمده معاریف این جریان با مشکل «عدم صلاحیت برای کاندیداتوری در انتخابات مجلس دهم و انتخابات‌های آتی» مواجه‌اند. در این میان اما دو تن از اصلاح‌طلبان یعنی «محمدرضا عارف» و «مصطفی کواکبیان» گویا ساز ناکوک می‌زنند و بارها تأکید کرده‌اند که به دنبال «پیروزی اکثریتی»! اصلاح‌طلبان در مجلس شورای اسلامی هستند! سایت صراط گزارش داد که عارف اخیراً در همین رابطه گفته است: از آنجا که پیروزی 30 منتخب تهران از نظر سیاسی معنا و مفهوم ویژه‌ای دارد باید تلاش کنیم 30 کرسی تهران را به دست بیاوریم! *** سؤال خطرناک سعید حجاریان! سعید حجاریان، فعال اصلاح‌طلب و چهره‌ای که گفته می‌شود تئوریسین این جریان خاص سیاسی است اخیراً طی مطلبی در روزنامه شرق پس از توضیح دو تئوری در رابطه دولت و ملت یا حکومت و مردم؛ در خاتمه نوشته است: تأسیس دولت بر اساس دیدگاه فلسفی «جان لاک» مبتنی بر مالکیت است. براساس این دیدگاه مردم حق خود را برای صیانت از حقوقشان- تا حدی که آزادی خودشان سلب شود- به حاکم واگذار می‌کنند؛ حالا می‌توان این پرسش را مطرح کرد که اگر بخواهیم قراردادی را فسخ کنیم شرایط چگونه است؟ آیا عقد قرارداد دوطرفه است یا شروطی دارد که نمی‌توان آن را فسخ کرد. می‌توان گفت هر عقد، شروط ضمن عقد خود را دارد که طرفین آن را حین انجام قرارداد می‌پذیرند؛ مانند حق طلاق و حق تحصیل که زن و مرد حین عقد ازدواج لحاظ می‌کنند...لذا می‌توان گفت تعهد به قانون اساسی شرط ضمن عقد مردم و دولت است. *مطالب تحلیلی حجاریان که با خوانش آنها، نوعاً اسامی کسانی همچون هابز، لاک و پوپر به ذهن متبادر می‌شود اگرچه در ظاهر غامض هستند اما معانی مشخصی دارند. او در این یادداشت گویا در پی بیان همان شبهه همیشگی یا به عبارت بهتر القای این معنا است که اگر مردم روزی انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران را نخواهند چه باید بکنند؟! شبهه‌ای که قبلاً اینطور بیان می‌شد که اگر مردم در همه‌پرسی 12 فروردین سال 58 به جمهوری اسلامی ایران «آری» نمی‌گفتند آنگاه چه اتفاقی رخ می‌داد؟! این سؤال 2 پاسخ دارد. پاسخ اول بدیهی است و آن اینکه رأی ندادن به صورتی از نظام حکومتی به این معنا نیست که شاکله آن حکومت باید به دوران پیشاانقلاب برگردد و زحمات و خون‌دل‌های خود و یارانش را به دست باد بسپارد! بلکه به این معناست که پیرایش‌های لازم در سبد گزینه‌های مطلوب اعمال می‌شود و از بین گزینه‌های مطلوب، یکی توسط مردم انتخابات می‌شود یا اینکه به گزینه‌ای رأی آری یا خیر داده می‌شود. پاسخ دوم اما پاسخی است که امام راحل بعنوان بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی به این سؤال می‌دهد. آن یار سفر کرده در روز 9 فروردین سال 58 و قبل از برگزاری رفراندم، طی سخنانی در مدرسه فیضیه قم می‌فرماید: «شما آزادید که به هرچه بخواهید رأی بدهید لکن رفراندم معنایش «آری» و «نه» است و لیکن شما آزاد هستید. به همین نکته هم توجه کنید که «نه» معنایش رژیم سلطنتی نیست؛ «نه» معنایش این است که جمهوری اسلامی را نمیخواهید. بعد می‌شود که شما رژیم سلطنتی خواستید و «نه» گفتید؛ می‌شود که جمهوری مطلق خواستید و «نه» گفتید؛ و می‌شود که جمهوری دموکراتیک خواستید و «نه» گفتید. «نه» معنایش رژیم سلطنتی نیست که از آن فرار کنید. در هر صورت شما مختارید که «آری» بگویید یا «نه» بگویید، یا هرچه دلتان میخواهد در ورقه بنویسید؛ کسی جلوی شما را نمیگیرد» در ادامه این 2 پاسخ، عده‌ای این شبهه یا به عبارت بهتر همان سؤال حجاریان را با ادبیاتی دیگر تکرار می‌کنند مبنی بر اینکه اگر در روزگاری، کسانی در نسل‌های بعدی، از نظام و تصمیم پدرانشان خسته شدند و قصد تغییر و فسخ قرارداد خود با حکومت را داشتند آنگاه چه باید کرد؟! پاسخ این است که اولاً قصد تغییر در نظامی که مستظهر به اصول عقلایی، وحی منزل، شرع اسلامی و تحلیل صحیح(به معنی فهم واقعیت‌های جهان پیرامون) است؛ نه یک خواست به حق که «خیانت» به حقوق دیگران و خیانت به ساحت عقل و انسانیت است. وانگهی موافقت و مخالفت با یک نظام سیاسی، امر دلبخواه و برآمده از فردیّت و از خستگی یا نشاط افراد نیست بلکه موافق و مخالف باید علت تصمیم خود را در سنجه‌ی عقل و منطق به قضاوت بنشیند. ثانیاً فرض بر اینکه کسی توانست هر 4 مبنای عقل و شرع و وحی و تحلیل صحیح را زیر پا بگذارد و به قصد تغییر در نظام نائل شود...! دو راه در پیش روی او وجود دارد. اول، هجرت از سایه‌ی عملگری آن نظام و رفتن به حیطه‌ی سرزمینی حکومتی دیگر و دوم دست بردن به قبضه شمشیر و جرأت مبارزه مردانه با آن نظام حاکم در کنار پذیرفتن تمام هزینه‌های این اقدام میلیتاریزه. (بدیهیست که پیگیری براندازی یک نظام سیاسی با پشت میز نشینی در سایه همان نظام و در سایه استفاده از امنیت و خدمات آن حکومت؛ چیزی جز نفاق و در ادامه مفتضح شدن در مقابل قضاوت تاریخ نیست) که البته منطقاً می‌توان گفت کسی که در راه مخالفت خود حاضر می‌شود عقل و شرع را زیر پا بگذارد؛ پس یقیناً به چیزی به نام مبارزه مردانه نیز پایبند نمی‌شود و لذا جز دامان تروریسم و نفاق و فتنه، آغوشی برایش گشاده نخواهد شد. و ثالثاً باید دانست که اساساً سؤال و شبهه ذکر شده توسط حجاریان، در هیچیک از نظامات سیاسی دنیا به این زودی (پس از 36 سال) و در مرحله نوپایی مطرح نمی‌شود و حتی شبهه‌خواهان نیز می‌گذارند تا «غوره مویز شود» و عمر حکومت به رؤیت نسل‌های چند دهمین خود برسد؛ آنگاه به طرح چنین سؤالات خاصی می‌پردازند. تا خیرخواهانشان به رفع شبهات نسل‌هایی که اصحاب و سپس تابعین اصحاب انقلاب را ندیده‌اند، بپردازند و بدخواهانشان آرزوی اسلاف درگذشته خود مبنی بر براندازی آن حکومت را پِی بگیرند! در خاتمه اشاره به این صحبت نیز خالی از لطف نیست که رِندی می‌گفت: فتنه‌گران سال 78 و 88 در شهوتی جوانانه قصد دارند تا زنده‌اند؛ در عصر خودشان، کشانده شدن نظام جمهوری اسلامی و انقلاب را به سمت و مسیر دلخواهشان ببینند. آنها کاری به نسل‌های بعد ندارند...
94/04/22 - 11:48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]
-
سیاسی
پربازدیدترینها